»

Sunday, December 27, 2009

Πώς σώζεται μια bloody Sunday

Είχε όλα τα φόντα για να είναι μια ακόμη bloody Sunday η σημερινή: εσφοντζιήσαν του το στόμα του με τα ξημαρόshερκά τους, ετσιλλούσαν του τες βούτσιες του, ετραβήσαν μου τον που μες τα shέρκα μου σαν τον εβάστουν και για να μεν μοιραστεί στα δύο άφηκα τον, ετραντάξαν τον καλά-καλά ώσπου τζι έστρεψεν, είπαν μου να του διώ τζιαι τσιάι γιατί το γάλα μου εν τον κανεί, η άλλη να κλαίεται ότι εν την θέλει το μωρό, και άλλα. Bloody με περικεφαλαία.

Χάουέβερ. Ο χάσπας με ρώτησε τι δώρο θέλω να μου κάμει και του είπα ότι έχει μια μάσκα ομορφιάς στην αισθητικό και θέλω την και είπεν μου ότι εν την χρειάζουμαι *grin grin grin*


Εννοείται ότι εννά μου την γοράσει, δεν το έχαψα. Αλλά για λίγο ήταν σαν να μπαίνει άνοιξη, ήταν ουρανού κατάνυξη, στα ξαφνικά... λα λα λα λα λα λα λα... λα λα λα λα λα λα λα λα λα... λα λα ρι ρο μπομ μπομ παραρα παμπαριραμ παμπαμπααμ ahem.

Sunday, December 20, 2009

Sunday Bloody Sunday

Σήμερα πήγαμε στο χωριό, όπου είχαμε να πάμε καιρό. Που την ώρα που εμπήκαμε της πόρτας τζι εδώκαν τα γύνεα πάνω του κραυγάζοντας ΑΑΑ ΕΕΕ και ΙΙΙΙΙ ταυτόχρονα ενώ στο background εshίζουνταν άλλα μωρά της οικογενείας, ως την ώρα που επιτέλους εφύαμεν and beyond, το αθρωπούι μου έγινε φυτίλλι που το κλάμα ώσπου τζι εστράντζιησεν.


Προς αθρωπούι: Άγγελέ μου έκλαια τζι εγώ όπως έκλαιες, τζι ας μεν με ακούασιν.

Προς γύνεα 50+ #1: Τα βρέφη άμαν τα βαστάτε τζιαι σούζετε τα όπως τες Rocking Chairs From Hell τζιαι ταυτόχρονα αγκανίζετε τους με πιο πολλά ντεσιμπέλ απ' όσα αυτά κλαιν, φκάλλουν φάουσα προσωρινά, όχι επειδή "άδε, αρέσκει τους", αλλά επειδή ελιποθυμήσαν.

Προς γύνεα 50+ #2: Όταν ένα μωρό κλαίει τζιαι παουρίζει παρόλο που εσείς το "νανουρίζετε" (see above), έννεν επειδή ΕΦΤΑΝΥΝΕΝ ΤΟ ΦΑΚΚΙΓΚ ΓΑΛΑ ΤΗΣ ΦΑΚΚΙΓΚ ΜΑΝΑΣ ΤΟΥ. ΤΖΙΑΙ, WTF WOMAN, ΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΚΩ ΦΑΚΚΙΓΚ ΞΕΝΟ, ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΖΟΡΙ ΤΡΑΒΑΣ;;;

Προς πάντες: Εσύ, άμαν shύφκουν πουπάνω σου κάτι τεράστιοι ανθρώποι τζιαι κράζουν όλοι μαζί "ΤΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ", "ΜΑ ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΚΛΑΙΕΙΣ", "ΑΓΓΓΟΥΥΥΥ ΣΣΣΙΟΥΥΥ", και κάτι άλλα που δεν αποδίδει επαρκώς το ελληνικό αλφάβητο, plus τραβούν σου τες βούτσιες σου, ΕΘΘΑ ΘΕΛΕΙΣ ΤΗ ΜΑΜΜΑ ΣΟΥ;;;

Προς νευρικό μου σύστημα: Πότε θα ξαναπάμε, I hear you ask.

Και τέλος, ποια εφιαλτική σκηνή δεν θα με αφήσει να κοιμηθώ στις Πλάτρες απόψε: το αθρωπούι μου να μουγκρίζει απελπισμένα στην αγκαλιά ενός γύνεου, αυτή να το ταρακουνά όπως το φραπέ τζιαι να του σφαλίζει το στόμα με ολόκληρη την παλάμη της ώστε να μην φτύσει την πιππίλλα που δεν θέλει.

Φορ φαξ σέηκ.

Thursday, December 17, 2009

If you can't beat them, join them




Τελευταίως αντί να ισιώνω τον κόζμο, ζαώννω τον παραπάνω. Πιχί στα καταστήματα. Κάθε φορά λαλώ ότι έθθα ξαναμπώ σε μικρομεσαία επιχείρηση που απασχολεί 1, το πολύ 2, πωλήτριες, τζιαι πάλε μπαίνω.

Εχτές, συγκεκριμένα, έπια υπηρεσιακό τζι επήα να ψουμνίσω τίποτε. Μπαίνω σε μια μικρομικρή επιχείρηση, πάροδο Μακαρίου. Η ξητιμασιάρα κοτζιάκαρη πωλήτρια-μαστόρισσα με κολάν γυαλλιστερό τζιαι βραshιόλια που βροντούν ξαπολά το τηλέφωνο και σπεύδει να με εξυπηρετήσει. Εννοείται ότι το "Ευχαριστώ, ήρτα να ρίξω μια ματιά στα γρήγορα τζιαι νάρτω άλλην ώρα πόθθα βιάζουμαι" έδωκεν πας τον τοίχο τζι ελούβισεν όπως το αυκό.

Σκανάρει με τζιαι αρκέφκει να μου προτείνει ρούχα που, λόγω της απιαστοσύνης της, όχι μόνο θα μου πηαίννουν αλλά θα με κάμνουν (παραπάνω) θεά. Δείχνει μου ένα καπαρετζίσιμο "φόρεμα", φορτωμένο cheapoδαντέλα, δερματίνη, τζιαι πλαστικούθκια που το επαίζαν σβαρόφσκια.

Sike: Όι ρεε! Εν πολλά ωραίον, α;!
ΠΜ: *smug* Εππ! Περίμενε να το δεις τούτο, τίποτε εν είδες ακόμα!!!

Δείχνει μου άλλο cheapoριχτό με ένα μανίτζι τζιαι κρόshια. Για να φανώ ρεαλιστική,

Sike: Όι όι, εν μου αρέσκουν τα κρόshια, άλλο.

Enter άλλη πατρωνιά.

Sike: ΤΟΥΤΟ ΜΑΛΙΣΤΑ! ΤΩΡΑ ΜΙΛΑΣ!
ΠΜ: *smug* Mα εν για τούτο που κάμνεις έτσι;; Πούσαι ακόμα να δεις τούτο δαμέ... δε το τούτο! [enter ελεεινότις] Α;Α;
Sike: *jaw drop* Τζιαι τωρά μου το δείχνεις;!;! Είshες με δαμέ τόσην ώρα τζιαι έδειχνες μου τες μετριότητες τζι έχωννες μου το τούτο;!;! *drool*
ΠΜ: *smug* Εγώ είπα σου ότι εσύγκοψα το γούστο σου!!! Να με αφήκεις να σε ντύσω εγώ τζιαι θα shίσεις!!!
Sike: Πόσα ένη;!;!
ΠΜ: [είπεν κανένας τίποτε;] Δε δουλειάν που έshει πάνω; Τούτη η σειρά είναι το κάτι άλλο! Δε λεπτομέρεια;
Sike: *awe* Λιποθυμώ από έρωτα... όι ρε, μπράβο τους α...
ΠΜ: ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΟΜΩΣ! ΤΩΡΑ ΝΑ ΣΟΥ ΔΕΙΞΩ ΕΝΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΣΟΥ! [enter cheapoαηδία γεμάτη λέπια-ππούλλια]
Sike: [πασπαλίζουμε το μείγμα με μια δεύτερη δόση αληθοφάνειας] Πράγματι, *drool* εν έshει λάθος, *awe* αλλά εγεμώσαν οι τόποι ποτούτα, εννα τα φορούν ούλλες φέτος. Όι, όι, φέρε να ξαναδώ το προηγούμενο τζιαι έπαθα μεγάλη ζημιά!!!

[fwd]

Sike: Λοιπόν! Αύριο είσαι ανοικτή;! Νάρτω να τα δοκιμάσω με την ησυχία μου;!
ΠΜ: Καλό, ως τες 8 κάθε μέρα.
Sike: [still eyeing the pukey dress] Πόμπα! Θα επανέλθω!!!
ΠΜ: Όκκει κούκλα μου, θα σε περιμένω!

[...]

Στη συνέχεια μπήκα σε ένα μπιζουτερείο. "Να σας βοηθήσω;". Αντί για το συνηθισμένο μου "Ευχαριστώ, κοιτάζω", παραδόθηκα: "Ναι, ψάχνω για ένα χρυσό κολιέ μπλα μπλα μπλι". Δείχνει μου κάτι τσίγκενες ασκησιμότητες.

Sike: Γουάου! Εν πολλά ωραίο! Πόσα ένη;
Π: Ναι εν πολλά ωραίο! 180 ευρώ.
Sike: [όι σελίνια;;;] Χμμ, οκκέι... Συνδυάζεται με κάτι;
Π: Βεβαίως, με τούτο το βραχιόλι...
Sike: Ιιιιιι!!! Αμάααν!! Πόσα εν τούτο;!
Π: *proud*  95.
Sike: [πάρτε μαθήματα λαφαζάνεψης] 180 τζιαι 95; 275, α; Χμμμ... η αλήθκεια εν ότι εν τσας εκτός προϋπολογισμού, αλλά αρέσαν μου πάαρα πολλά... ουφ... χμμμμ...
Π: Είναι, όντως, πολλά ωραία... *dollar sign in eyes*
Sike: [τώρα δείτε πώς την κάνουμε ανεπιστρεπτί χωρίς να πάρει κανένας είδηση - ότι εν ανεπιστρεπτί] Αμάν!! Ίντα ωραίο τούυτοοο!!! (καρφώνοντας μια άλλη ττέλλενη κατασκευή δίπλα) Μα εν πολλά ωραίο!!! Πόσα ένη;!
Π: Ααα, τούτο έκαμε μπαμ, εν πολλά εντυπωσιακό... τώρα να σου πω... 150.
Sike: [απτόητο ύφος, τάχα είμαστε λαρτζ τζιαι άρκοντες] Άαμαααν... εν πολλά ωραίο, α;! Ούφφου, εσυγχύστηκα τωρά! Λοιπόν! Αύριο είσαστε ανοικτοί να ξαναπεράσω, για να πάω σπίτι να τα σκεφτώ με την ησυχία μου; Θέλω τα ούλλα, ούφφου!!!
Π: *having fun* Καλόο, όποτε θέλεις πέρνα :)))))))))))

Kαι φεύγουμε χωρίς να ξεκολλήσουμε τα μάτια μας από τα κατασκευάσματα και αφήνουμε και κανένα αναστεναγμό, τάχα πως έφυεν η φάτσα μας με τζείνα που είδαμε.

Οκ. Ίσως το γύρισα σε τούντο στυλ επειδή έχω απωθημένο το ίσιωμα των πωλητριών του Μαδερφάκκεαρ τζιαι του Dumb Art. Τζιαι των καταστημάτων ηλεκτρικών ειδών (ΠΟΥΛΑ ΜΟΥ ΤΟ ΤΟ ΜΑΥΡΟΓΕΡΗΜΟ ΤΟ ΚΑΛΟΡΙΦΕΡ ΤΖΙΑΙ ΜΕΝ ΣΕ ΚΟΦΤΕΙ ΑΝ ΘΑ ΤΡΩΕΙ ΠΟΛΛΥ ΡΕΥΜΑ ΓΙΕ ΜΟΥ. Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ ΠΟΙΑ ΕΝΗ;). Ναι, επήα σε 3 καταστήματα ως τωρά για να πιάσω καλοριφέρ, τζιαι εν με αφήκαν να το γοράσω. Πάντα έφευκα που τζιαμέ γιατί με τα τόσα κακά που μου είπαν για το καλοριφέρ ήταν να ήμουν πολλά φτανέλλα να επιμένω, έτσι ελάλουν πουμέσα μου ότι εννά πάω που αλλού να το πιάσω. Ακόμα τουρτουρούμε.

Κάπου ήθελα να καταλήξω με αυτό το ποστ αλλά εξήασα.

Α, ναι. Αυτοτίθεμαι σε διαθεσιμότητα που το ΣΙΚ. Αποτελώ μίασμα για το Σύνδεσμο και οι πράξεις μου είναι καταδικαστέες και θα διερευνηθούν με κάθε διαφάνεια. Πάω να γίνω μια άμορφη μάζα παλιοσιδερικών και να εκτυλιχθούν σκηνές αρχαίας τραγωδίας.

This is your cue να με ικετεύσετε να παραμείνω τζι εν έχω λάθος.

*για να έβρω τζυλίντρι στο ιντερνετ έγραψα "road surface smoothin machine"


Sunday, December 6, 2009

Eshxxing

Ενώ το εννοώ ειλικρινά, έχω ένα ΦΑΚΚΙΓΚ τρόπο να λαλώ του άλλου "κάμε ό,τι θέλεις" που τελικά να κάμνει το δικό μου τζιαι να με μισά γι' αυτό.

Friday, December 4, 2009

Ντεφορμέ

Πότε υποψιάζεσαι ότι το αθρωπούι έννεν καλά;


- Όταν σου επιτρέπει να τον κρατάς χωρίς να περπατάς.

Friday, November 27, 2009

Τα άπλυτά μας στη φόρα

Με ρίσκο της ζωής μου να ακουστώ πολλά αχαΐρεφτη, ανακοινώνω με υπερηφάνεια ότι απεκόπη οριστικά ο ομφάλιος λώρος με τους γονείς μας: αγοράσαμε πλυντήριο. Που να δουλεύκει. Είχαμε, δηλαδή, αλλά ήταν μόνο διακοσμητικό.

Άκυρο: που τον ομφάλιο λώρο απέμεινε μια φτελλούα ονόματι "σιδέρωμα", αλλά νομίζω εν μια φτελλούα που χρησιμεύει στο να μην νιώσουν οι γονείς ξαφνικά εγκαταλελειμμένοι κι άχρηστοι. Μίshιμου.

Η πρώτη πλύση ήταν πολλά συγκινητική. Είχα να βάλω πλυντήριο που τον καιρό του λωντερέττ που όλα τα καλά χωρούσαν, η πλύση διαρκούσε 30 λεπτά και δεν απολάμβανες τι γινόταν μέσα.

Εχτές εshιόνωσα ούλλα τα άπλυτα χαμαί (γιαξ με "αι"!) τζιαι εμελετούσα τες ετικέτες να δω ποια ταιριάζουν να πλυθούν μαζί. Μετά που κάμποση ώρα που ενευρίαζα γιατί ενόμιζα πως το σύμβολο με την κουππούα και τον αριθμό μέσα σημαίνει πλύσιμο στο χέρι (κουππούα, χαλόου;;), εκάτσαμε με το αθρωπούι και επαρακολουθούσαμε τα ρουχούθκια του να διούν γυρούς. Το αθρωπούι παρακολουθούσε με προσοχή, μελετώντας και προσπαθώντας να καταλάβει πώς λειτουργεί το πλυντήριο, ενώ εγώ απλά έχασκα και ηρεμούσα με τον ήχο του  που μου θύμιζε τα γουργουρητά μες την κοιλιά της μάνας μου.

Ευχαριστώ.

υ.γ. ίσως να το παράκαμα λλίο με το "άγγου" στην πολυκατοικία. Εκτός που το αθρωπούι που το λέει και πεθανίσκω, εψές η πουπανινή ελάλεν το ούλλη νύχτα.

Monday, November 23, 2009

Retard of the Month

Για τις εναπομείνασες μέρες του μηνός (ευτυχώς εν εμείναν πολλές) θα ακούω και στο Τταρτ. Ρί-τταρτ.

Βασικά, για να μεν τα πολυλογώ, αν δείτε πούποτε κανένα κάρβουνο αναμμένο, μεν το πιάτε με τo shέρι σας.

Εν θέλω να ξέρω πόσες καντήλες έshει ο κώλος τζείνου που κάθεται πας τα κάρβουνα.

Το μόνο καλό της υπόθεσης, εν ότι ανακάλυψα ξεχασμένο παγωτό ροδάκινο στο θάλαμο.

Α, τζιαι don't ask :ζ

Wednesday, November 18, 2009

NOOO, not another Λεχώνα Παρέτα post!!!

Εθήλασα και ενανούρισα το πάπλωμα, έκαμα πατ-πατ του χάσπα, σχεδόν εξησκάτισα τον και έφτιαξα σεντονοαερογέφυρα μεταξύ του κρεβατιού μας και του κρεβατιού του μωρού. Τζοιμούμαι με τα γυαλιά και με τα πόδια να πατούν στο πάτωμα (έμο έτοιμη αν κατσιαρίσει το αθρωπούι). Κάθομαι στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, δίπλα στο κκάρσιτ, τζιαι νιώθω όπως τες κοτζιάκαρες που κάθουνται πλαγίως πας το γάρο πίσω που τον άντρα (the things I do for you, lil man!).

Tο όνομα που επιλέξαμε για το αθρωπούι δεν του πάει. Κατ' ακρίβεια, δεν του πάει κανένα όνομα εκτός από Ασλωπούι, Πουλέκκι, Ττλουμπουλός, Ολοττλόγγυλος, Πανέμολφος, Κίτσος (don't ask), Κιτσούλης, Κιτσάκος, Παχουμίου, Υπέλοχος, Απίσανος, Φοελός.

Καλά, στο πέιπι ττολκ δίνω λέττα (ρέστα). Χλωμό να μάσει το ασλωπούι μου να μιλά σωττά. Μεν πω σας ότι μιλώ και σε άλλους έτσι. Μόνο με το "άγγγου" έχουμε λίγο θέμα: βασικά, λαλώ του το μόνο άμα είμαστε μόνοι μας γιατί θεωρώ το ρεζίλι - αν και πιστέυω ότι θα το πει τον καιρό που το λέμε όλοι (όταν γίνουμε 30 και αποκτήσουμε δικά μας μωρά).

Με το ασλωπούι τσεκινήσαμε ζειλά ζειλά τες βόλτες, αλλά τον πελισσότελο καιλό είματτε ππίτι και ακούμε Love Ladio. Εμάσαμεν τα τλαούσκια ούλλα πότσω. Μιλούμε κυκλοφορεί φοβερός στίχος άουτ δέαρ: "τώρα χαμογελώ, τώρα χαμογελάω", "μη ρωτάς πώς τα περνάω, μη ρωτάς πως τα περνώ" :ζ

On a different note, θηλασμός sucks στο ότι πρέπει να μπλοκκάρω τυχόντα αρνητικά συναισθήματα που το σύστημά μου για να μεν διεισδύσουν μες το γάλα τζιαι να τα πιει το μωρό τζιαι να κλαίει. It, therefore, sucks to have them hurt in the most unthinkable way. Να σου λαλεί ο άλλος ξέρωγωτί, τζι εσύ να κάμνεις Ομμμ, Οοομμμ, ΟΜΜ ΕΙΠΑ! σε μια προσπάθεια να μεν αναστατωθείς/πληγωθείς.

Tέσπα.

Είχα τζι άλλα να γράψω αλλά εξήασα τα.

A, τζιαι... σόρρυν α; Αλλά εν έshει πιο όμορφο μωρό *grin*

Friday, October 30, 2009

Λεχώνα Παρέτα-Παρέτα (2)

Όταν διηγήθηκα τις προάλλες στο χάσπα τη φάση που αντί για το αθρωπούι έπιασα το βυζί μου και το πήρα για να του αλλάξω πανί, μου είπε "Καμιάν ώρα, εννά μας πιάεις τζιαι τίποτε τζιαι να βουρούμε...". Χα-χα-χα. Ahem.

I'm getting there, dear. Εψές πουρνό μεσάνυχτα εφτυάριζα το βυζί του (κοιμωμένου λυμένου τεζαρισμένου κατάκοπου χάσπα) προσπαθώντας να πιάσω τάχατετς το μωρό που πάνω του, ενώ το μωρό ήταν μπροστά μου μες το κρεβατούι του κι εγώ το έβλεπα που πεινούσε και έλεγα στο χάσπα με urgency, "άτε ρε χάσπα, βοήθα μάνα μου (να πιάσω το μωρό-βυζί σου) τζι εν κρίμα το μωρό, πεινά". Eer, ναι, ενώ έβλεπα το αθρωπούι μπροστά μου, εγύριζα δίπλα να το πιάσω που το βυζί του χάσπα. ΕΙΜΑΙ Η SIKE ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΜΠΑ *hic*.

Πότε, oh πότε, θα μου περάσει τούτη η πελλάρα; Πότε θα επανασυνδεθώ με τον περιβάλλοντα κόσμο;

Εκτός -εύρηκα!- τζι αν βάλλω ορρό του αθρωπουθκιού τη νύχτα ώστε να μεν ξυπνά θέλοντας φαΐ. Α;α; Τζιαι καθετήρα για να μεν θέλει αλλαξοπανιές. Τζιαι να τζοιμούμαστε ο καθένας σε ξεχωριστό δωμάτιο τζιαι να κλειώννουμεν τες πόρτες με τσακροκλειωνιά (σαμπώς τζι έχω σωτηρία. Είμαι ικανή να πάω να τζοιμηθώ μες το microwave, which aint the worst case scenario; the worst would be to put someone else to sleep there, both literally and idiomatically).

*sigh*

Wednesday, October 28, 2009

Διαπίστωση τελευταίου τριμήνου

Εν έshει σαν το καθίσι μεθ' απολαβών.

Ούτε ξέρεις τι μέρα ένη, ούτε αν εν αργία, ούτε αν εν σαββατοκυρίακο, ούτε νώθεις, ούτε σε κόφτει.

Sunday, October 25, 2009

Λεχώνα Παρέτα-Παρέτα

Houston, we have a problem. Ετάραξα το κοπελλούι.

Οι νυχτερινές λαμπρότητες συνεχίζονται ενώ δεν έχω δει πιο πονηρόπελλη και ποθκιάντραπη διαύγεια πνεύματος που τη δική μου: Ξυπνώ κατά τες 2.30 το μαύρο μεσάνυχτο. Παίρνω το αθρωπούι που το κρεβατάκι του τζιαι σύρνω τον του (ν)ώμου μου. Πατ πατ πατ πατ πατ πατ πας τη ράshη για να ρεχτεί (τον αέρα τον κουπανιστό που μόλις έφαεν τζι έσπασεν). Πατ πατ πατ πατ ΠΑΤ ΠΑΤ ΠΑΤ, "πόσην ώρα! μα γιατί εν ρέεται;!". Πατ πατ πατ πατ πατ, "ππρρρρρφσshrfhsgrkhhrlkvhtrs" (το αθρωπούι απαντά με μια ριπή μετά κουτρουβουδίων). "Χα! εν τζιαι αλλάσσω σε αν δεν ρεχτείς! Εν για να μου στρέψεις (τον αέραν τον κουπανιστόν) που θέλεις; (τάχα που τες κινήσεις τζει τζιαι δα, βλ. διαύγεια κατά τ' άλλα) Χα! Ρέχτου μου τζιαι μετά κανονίζω σε", πατ πατ πατ πατ πατ.

Απροσδιόριστη ώρα και καμιά χιλιάδα πατ-πατ αργότερα, το παίρνω απόφαση πως το αθρωπούι δεν θα ρεχτεί, ίσως επειδή έφαεν προκομμένα σαν κύριος και δεν κατάπιε αέραν. Δικαιούται να πάει για αλλαγή πανιού.

Με λεπτεπίλεπτες κινήσεις (για να μεν σουζουλιστεί τζιαι να φκάλει τον αέραν τον κουπανιστό που έφαεν τζι έσπασεν, βλ. διαύγεια κατά τ' άλλα) τον αλλάζω. Καθώς τον αλλάζω, αρχίζει σιγά σιγά να κάμνει sink in το γεγονός ότι ήμουν ντυμένη (αντί με το σουτιέ μόνο και το βυζί παιγμένο), δεν ήμουν δρωμένη σταμένη (όπως συμβαίνει όταν αρμέγομαι), δεν είχε βουνάρι με χαρτομάντηλα δίπλα που το κρεβάτι και το ρολόι που χρονομετρώ πόσην ώρα τρώει δεν ήταν στη θέση που το βάλλω για να χρονομετρώ πόσην ώρα τρώει.

"Πέρκι να μεν τον ετάισα καν τούντες 2 ώρες που τον κρατώ τζιαι ταράσσω τον...", ακούεται η πουμπουρκά μες την τζιεφαλή μου κατά τες 4 το πρωί.

Πίσω στον τόπο του αρμέγματος να τεστάρουμε τη νέα χαϊππόθεσις. Το αθρωπούι διά πας το βυζί με μια λύσσα, νομίζεις εννά το κάμει κομμάθκια.

Τζι εγώ να τον κρατώ χασκιασμένη τζιαι να παρακαλώ "συγχώρα με ρε αθρωπούι μου, συγχώρα με την γέρημην, Θεέ μου έγλεπε τζι έshεπε τούντο φτωχό που μένα τζιαι τες παραισθήσεις μου" και λοιπά πανικόβλητα.

Τούντην διακοπήν επαφής με το περιβάλλον παθαίνω την κάθε 4-5-6 χρόνια (εν παρατηρημένο). Ίσως τα πούμε άλλη φορά.



υ.γ. η πουπανινή είτε ήβρεν φίλο είτε καρφώνει κάδρα πας τους τοίχους ό,τι ώρα της δόξει. If the latter, μιλούμεν εν θα άφηκεν ίντζα τοίχου ακάλυπτη.
υ.γ.2 το αποπάνω δεν είναι εντελώς άσχετο με την ανάρτηση. Δείχνει την διαύγειά μου κατά τ' άλλα.

Tuesday, October 20, 2009

Exit poll

H κατάσταση δεν είναι τόσο τραγική όσο αφήνω να νοηθεί από την καθυστέρηση στην ανάρτηση. Άξιουαλλι, θιγκς αρ ππρίττι οκκέι. Απλώς βαρκ να γράφω. Τις ώρες που κοιμάται ο αθρωπούης, εγώ είτε κοιμάμαι είτε χάσκω αναμένοντας το επόμενο εγερτήριο.

Η Νέα Τάξη Πραγμάτων έχει περίπου ως εξής: Αλλάσσω πανί, ποτίζω γαλί, κάμνω να ρεχτεί, κοιμίζω. Aλλάσσω πανί, ποτίζω γαλί, ξαναλλάσσω πανί, κοιμίζω. Aλλάσω πανί, ποτίζω γαλί, κάμνω να ρεχτεί, κοιμίζω. Aλλάσσω γαλί, ποτίζω πανί, κοιμίζω να ρεχτεί, αλλάσσω, γαλίζω πανί, αλλάσσω ρεχτεί, κοιμίζω γαλί, πανίζω (Νο kidding, όμως. Υπάρχουν νύχτες όπου η επαφή με το περιβάλλον δεν είναι το ατού μου και αντί για το μωρό, παίρνω το βυζί μου για να του αλλάξω πανί, ή ξυπνώ το μωρό να ρεχτεί, χωρίς να έχει φάει πρώτα... και άλλα λαμπρά).

Κεραστείτε ώσπου να γράψω τα αποτελέσματα του exit poll.






Έναν ο καθένας, εν τζι εν αντίδωρα.

Λοιπόν. Φαίνεται τα δώρα που έβαλα πάνω εν ήταν του γούστου σας (πάμπερς, συγκαμματόκρεμες, κτλ.) γιατί εκάμετε ό,τι περνά που το shέρι σας να μεν τα κερδίσετε:
  • Ουαί υμίν που εψηφίσετε ότι θα σαρίσω τον χάσπα που το πάτωμα. Ο χασπούλης ήταν άψογος, ο τέλειος coach. Τωρά που το σκέφτουμαι, τα δώρα θα τα δώσω σε σας για να μάθετε. Tζιαι φτύστε τζιαι το σοκολατάκι.

  • Έσπευσα να κοιμηθώ μπρούμυτα; Ομολογώ ότι ήταν φαβορί αυτή η επιλογή, αλλά λίγο η ανείπωτη ακαταστασία εκεί στις Κάτω Χώρες, λίγο τα πόδια μου στες αγχόνες, λίγο το αθρωπούι που ήρθε να πιει γαλί, δεν άφησαν και πολλά περιθώρια. Α, και οι βύζοι :]

  • Τα μπαλόνια είχαν πολλά καλό chance να κερδίσουν, αλλά υποψιάζομαι ότι οι συγγενείς/φίλοι μου θκιαβάζουν με: εν είshεν μπαλόνια! (!?!)

  • Επιχείρισα να αντικρύσω το land down under πάλι με χρόνια με καιρούς; Oύτε. Εκτός της εξέχουσας μιλλωσιάς που παρέμεινε για ακόμη 2-3 μέρες στην κοιλιακή χώρα και παρεκώλυε την θέα, νομίζω είδα τον Πλακούντιο παιγμένο όταν έσκυψα να πάρω μάτι, και εγύρισα αμέσως που την άλλη. "Ι'll see you, when the time is ripe", έφη Σπύρου Sike (ζιει τζείνη; πού την αθθυμήθηκα τωρά...)

  • Ρώτησα πώς είναι έτσι το μωρό; Όι, γιατί εν είshεν λάθος.

  • Εβούρησα ως την Αμερική and back; Nah, εβαρκούμουν.
  • So... ούτε μάντης να ήμουν. Ούτε καν Αραδιφφιώτης. Έκαμα 2 μέρες να τζοιμηθώ τζιαι κάθε πρωί έριχνα το κλαματάκι μου, έτσι για να γουστάρουμε. Eίπα ότι εν έshετε υπόθεση;

Bonus highlights και άλλες πελλάρες:

Ο Τοκετός: ΕΝ ΕΣΣΙΕΙ ΕΤΣΙ ΠΡΑΜΑ. Ι think I thaw the Antichrist. Constipation from Hell and Beyond, man. Αρέσκει μου όταν με ρωτούν μητέρες για το πώς ήταν η γέννα, με φαινομενικά αυθεντική περιέργεια, και όταν αρχίζω να απαντώ, να βλέπω στο πρόσωπό τους μια συμπόνοια γιατί ξέρουν ήδη την απάντηση. Τωρά έμαθα και απαντώ με νόημα "Έ, ξέρεις αφού...". Αρέσκει μου τούτο το underlying understanding, σαν να τζιαι τωρά είμαι μέλος του μυστικιστικού club των having-crossed-over-huge-time.

H "Σερβιέττα Μητρότητας": ΕΝ ΤΕΡΑΣ! The ideal ground to fart in, εν ακούεται τίποτε. Όπως τα λάστιχα γυρώ γυρώ που την πίστα των go-karts.

Η Μαία: Εν έshει έτσι επάγγελμα! Ρησπέχτ, γούμαν. Ι suppose.

Το αθρωπούι εν φιρμένο του γέλιου: Εκνευρίζομαι να ακούω ότι τα γελούθκια που κάμνει είναι κενές νοήματος μυικές συσπάσεις. Το κλάμα τζιαι η αγανάκτηση, δηλαδή, γιατί εν εσκεμμένα τζιαι η χαρά του όι; Χωνέψετε το, το αθρωπούι μου εν ενθουσιασμένο με το λαχνό που του έτυχε, Πρώτο νούμερο η μάνα του ("μάνα"! χου, μι;;;).

Και κλείνουμε το πρόγραμμά μας με το πώς μυρίζουν τα λόχεια, σύμφωνα με τον χάσπα: "Όπως τον αλουπόν τον ψοησμένο".

Nνναι...

Kαι μ' αυτά, we mark the end of life as we know it.

υ.γ. Οι ππουνιούες :)

 
Mine. Of all people.

Tuesday, October 13, 2009

Υπομείνατε


Friday, October 2, 2009

Poor soul

Μίshιμου μια τζιαι πόψε. Ιφ ασκ γιου μι, εγώ νομίζω θα έχουμε παράταση.

Ο γιατρός τιμώρησε την ομάδα στέλλοντας την, όχι στον πάγκο (πού τέτοια τύχη), αλλά για διπλάσιους γυρούς του γηπέδου, πέρκι κάτσει η μάππα χαμέ. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, η μάππα όντως ψιλοκατεβαίνει, αλλά μόλις κάτσω ή ξαπλώσω το αθρωπούι ξανασκαρφαλώνει ως τα βυζιά μου.

Κάτι ξέρει το μωρό. Αλόπως άκουσεν με που ροχαλίζω (to put it mildly) τζιαι έshεσεν πάνω του, εννά πιστεύκει ότι καρτερούν τον λυshιασμένα άγρια θηρία στην άκρη του τούνελ (which aint that far from the truth).

Μείνε μάνα μου τζειμέσα, πού εννάβρεις shειρόττερα; Αν μη τι άλλο, εν ηξέρεις ακόμα who you are getting for a mum! (διώ σου ως την Κυριακή! ειδεμή εννά σου δώκω ως την άλλη Κυριακή)



υ.γ. Προς πόνους: Come ON, like!
υ.γ2. έχομεν και ππολάκι εδώ δίπλα, το οποίο θα αφήσω ασχολίαστο προς το παρόν... Πλούσια δώρα πάντως στους νικητές (πάμπερς μεταχειρισμένα, όφκερα σωληνάρια συγκαμματόκρεμας, και άλλα).

Monday, September 28, 2009

Μεσημβρινό θρίλερ

Εν έshει έτσι πράμαν. Εν έshει έτσι ψευτοκλέφτες.

Σήμερα το μεσημέρι, για αλλαγή, είπαμε με τον χάσπα να κάμουμε λίγο τσάππιγκ να δούμε τι γίνεται ο έξω κόσμος. Στο τσάππιγκ επάνω, πέφτουμε πάνω σε ένα τοπικό καναλάκι που είχε διαγωνισμό με έπαθλο 1100 ευρώ αν βρεις ποιο χωριό της Κύπρου ξεκινά από Α και τελειώνει σε Α και μέσα έχει Γ. Στην οθόνη έγραφε το εξής: Α___________Α. Από κάτω περνούσαν οι λανθασμένες απαντήσεις που είχαν δοθεί μέχρι στιγμής.

Sike: ΑΝΩΓΥΡΑ!!!

Χάσπας: Με τίποτε.

Sike: ΕΝ Η ΑΝΩΓΥΡΑ!!!

Χ: Μπορεί ναν η Αργάκα.

Sike: Την Αργάκα έτην τζιαμέ, μες τες λάθος απαντήσεις!! Εν η Ανώγυρα!! Εν 6 ευρώ η συμμετοχή τα γέρημα :[

Στο μεταξύ, βγαίνει ένας τηλεθεατής στον αέρα και λέει "Αιγιαλούσα".

Sike: ΣΙΓΑ ΜΕΝΝΕΝ Η ΑΙΓΙΑ Η ΦΟΥΞΙΑ. ΕΝ Η ΑΝΩΓΥΡΑ ΛΑΛΩ ΣΟΥ. Έχω το πολλά ρε κουμπάρε, ούφφουυυ, εν 6 ευρώ να στείλεις μήνυμα μίshιμου :[

EEEEURGH!!!, ο ήχος του λούζερ. Λάθος η Αιγιαλούσα. Το έπαθλο πέφτει στα 1000 ευρώ.

Sike: ΑΜΑΝΑ ΜΟΥ ΜΑ ΛΕΙΦΚΟΥΝ;!! ΕΝΝΑ ΠΑΙΞΩ!! ΕΧΩ ΤΟ ΠΟΛΛΑ.

Στέλλω μήνυμα με όνομα και απάντηση. Exit 6 ευρώ. Μετά που λλίο κτυπά το τηλέφωνο. "Από το τάδε παιγνίδι, κληρωθήκατε για να συμμετάσχετε, είστε έτοιμη να βγείτε στον αέρα;"

Βγαίνω στον αγέρα με καμάρι, ο χάσπας δίπλα κορδώνει περήφανος για μένα. "Ανώγυρα" ανακοινώνει η Sike. "Για να δούμεεεε", η παρουσιάστρια, "είναι η Ανώγυρααα;!!". Τσιλλά το ακουστικό στο αυτί της. "ΕΕΕΕURGH!!!", μου ρεύονται. Το ποσό πέφτει στα 900.

Sike: Γουώτ δε φακκ. Αφού είχα το! :(

Η παρουσιάστρια προτείνει στην παραγωγή να μας δώσουν κάποια βοήθεια: το Γ είναι το δεύτερο γράμμα στη λέξη.

Ο χάσπας σπεύδει στο κομβούτερ. Βρίσκει χάρτη, ανοίγει χάρτη. Κάπου στην Κερύνεια εντοπίζει μια "Αγύρτα".

Χάσπας: ΑΓΥΡΤΑ!!!

Το δικό μου μάτι εντοπίζει την Αγροκηπιά.

Sike: ΑΓΡΟΚΗΠΙΑ!!! ΑΜΑΝΑΜΟΥΜΑΝΑΜΟΥ ΕΠΙΑΜΕΝ ΤΟΥΣ!!! ΓΛΗΟΡΑ ΣΤΕΙΛΕ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ!!!

Χάσπας: Κάτσε να δούμε αν έshει τίποτε άλλο...

Sike: ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ, ΕΝ Η ΑΓΡΟΚΗΠΙΑ ΛΑΛΩ ΣΟΥ. ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΣΤΕΙΛΕ ΤΖΙΑΙ ΛΕΙΦΚΟΥΝ ΤΑ ΡΙΑΛΛΙΑ!!!

Ασκοπούμεν στα γλήορα τον χάρτη, εν βρίσκουμε κάτι άλλο με αυτές τις προδιαγραφές. Η Αγλαντζιά έννεν χωρκό... η Αγιάνναπα εν θκυο λέξεις...

Sike: ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΣΤΕΙΛΕ!!!

Χάσπας: Μα να δώκουμε 12 ευρώ για τούντην πελλάρα;

Sike: ΝΑΙ, ΑΛΛΑ ΕΝΝΑ ΠΙΑΜΕΝ ΠΙΣΩ 900, ΚΟΛΙΟΥΝ ΜΑΣ;;; ΕΝ Η ΑΓΡΟΚΗΠΙΑ ΛΑΛΩ ΣΟΥ!!! Τζιαι θωρείς εν έχουν πολλήν συμμετοχή, για να με πιάσουν εμένα πριν λλίο σημαίνει παίζω μόνη μου αλόπως. Μόνον έτσι κληρώνουμαι εγώ.

Πείθω τον. Στέλλει μήνυμα. Περιμένουμε να μας καλέσουν να βγούμε στον αγέρα.

Ο χρόνος για δηλώσεις συμμετοχών λείφκει και βγαίνει άλλος τηλεθεατής στον αέρα. "Αγγαστίνα;" ρωτά.

Sike: Shit, εφαντάστηκες; Αγγαστίνα, μίshιμου.

EEEURGH!!! Λάθος τζι η Αγγαστίνα. Το έπαθλο πέφτει στα 800.

Sike: ΑΜΑΝΑΜΟΥΜΑΝΑΜΟΥ ΤΖΙ ΕΝ Η ΑΓΡΟΤΖΗΠΙΑ ΛΑΛΩ ΣΟΥ.

Κτυπά το τηλέφωνο του χάσπα. "Από το τάδε παιγνίδι, κληρωθήκατε, είστε έτοιμος να σας πάρει ο αέρας;". Βγαίνει κι ο χάσπας: "Αγροκηπιά", λέει και στα μάτια μου σχηματίστηκαν ήδη σήματα δολλαρίων. "Για να δούμεεεε!!! Είναι μήπως η Αγροκηπιάα;;", η παρουσιάστρια τσιλλά και πάλι το ακουστικό στο αυτί. "ΕΕΕΕURGH!!!", ο ήχος του λούζερ.

Sike: ΓΔΦ. Πέρκι να εν η... η... η ΑΓΥΡΤΑ τωρά, να μου γυρίσει τέλλεια!!!

Χάσπας παραιτείται και αποσύρεται. Sike παραμένει και τρώει πουπάνω της.

Η παρουσιάστρια προτείνει κι άλλη βοήθεια συν άυξηση του ποσού που είχε πέσει στα 700: ΑΓΙΑ ___Α και 1500 ευρώ.

Sike: ΧΑΣΠΑ ΒΟΥΡΑ!!!!!!!!! ΟΙ ΨΕΥΤΕΣ!!! ΗΤΑΝ ΘΚΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΣΗΝ ΩΡΑ ΤΖΙ ΕΠΕΡΙΠΑΙΖΑΝ ΜΑΣ!!! ΕΝ Η ΑΓΙΑ ΝΑΠΑ!!! ΑΜΑΝΑΜΟΥΜΑΝΑΜΟΥ ΕΝΝΑ ΞΑΝΑΣΤΕΙΛΩ!!!

Χάσπας: Παρέτα ρε, εδώκαμεν τους 12 ευρώ ως τωρά...

Sike: Err, ENNA ΔΩΚΩ 18 ΤΖΙΑΙ ΝΑ ΠΙΑΣΩ 1500!!! XAΛΟΥΝ ΜΕ;;; ΟΠΩΣ ΤΟ ΜΕΛΙ!!! *drool drool*

Παρεμπιπτόντως, η παρουσιάστρια, ενώ κυλούσε η αντίστροφη μέτρηση για το επόμενο τηλεφώνημα, έλεγε "Ελάτε βρε παιδιά, πανεύκολο είναι, ΕΝΑ είναι το χωριό που είναι ΑΓΙΑ και τελειώνει σε Α!!! Και τι χωριό!!!"

Sike: ΚΡΥΨΕ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΠΟΝΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΙΣ ΤΖΙΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ!!! ΑΜΑΝΑΜΟΥΜΑΝΑΜΟΥ ΤΖΙ ΕΝ Η ΑΓΙΑΝΝΑΠΑ *βουρ στο σταθερό* (να πιάμεν τζιαι που τζιαμέ, να μεν μας καταλάβουν) ΑΜΑΝΑΜΟΥΜΑΝΑΜΟΥ ΤΖΙ ΕΝ 1500 ΕΥΡΩΩΩ *$$$*

Χάσπας: Μπορεί ναν Αγία Βαρβάρα...

Sike: Μπαααααα! Αφού θωρείς την ίνταλος κάμνει - λαλεί ΕΝΑ είναι το χωριό, ΚΑΙ ΤΙ ΧΩΡΙΟ!!! ΕΝ Η ΑΓΙΑΝΝΑΠΑ, ΠΑΡΕΤΑ.

Ώσπου να ξορτώσω να τηλεφωνήσω, φκαίνει άλλος στον αέρα.

Sike: Ουυυ, shέσε μέσα, εννα το πεί τωρά >:[

Τηλεθεατής: "Αγία Μαρινούδα;"

Sike: ΑΑΑΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧ ΑΓΙΑ ΓΟΥΩΤ-ΓΟΥΩΤ;;!!! ΑΜΑΝΑΜΟΥΜΑΝΑΜΟΥ ΤΖΙ ΕΝ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΘΕΣΗ!!! ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΟΥΔΑ ΜΙΣΣΙΗΜΟΥ!! ΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧ

Και ενώ ακούγεται το πολυπόθητο ΕΕΕURGH και το ποσό πέφτει στα 1300, εγώ δηλώνω συμμετοχή ΚΑΙ από το σταθερό.

Περιμένω που πάνω του να με πάρουν πίσω. Περιμένω, περιμένω, περιμένω... Φακκ, βγάζουν άλλο τηλεθεατή.

Sike: Ουυυυ άτε, εννά το έβρει τούτος τωρά. >:[

Τηλεθεατής: "Αγία Βαρβάρα;"

Sike: *γλουπ* (μμάθκια ππιρίλλες)

ΕΕEURGH!!! Ευρώ 1100.

Sike: ΠΙΑΣΤΕ ΜΕΕΕΕ!!! ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕΕΕΕΕΕ!!! ΕΧΩ ΤΟΟΟΟ!!! ΕΝ Η ΑΓΙΑΝΝΑΠΑ!!! ΓΛΗΟΡΑ ΠΡΙΝ ΝΑ ΛΕΙΨΟΥΝ ΤΑ ΡΙΑΛΛΙΑΑΑΑ!!!

Περιμένω ππουφφουρίζοντας να ξαναλείψει ο χρόνος μεταξύ των τηλεφωνημάτων. H παρουσιάστρια σφαδάζει, "ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ, ΕΛΑΤΕ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΣΕ ΑΛΦΑ!!!". Πάλε φκαίνει άλλος στον αέρα.

Sike: Ουυυυ άτε α. Επήαν τα 1100 ευρώ. Που να μεν πω, όπως το μέλι που θα ήταν... :( :(

Tηλεθεατής: "Αγία Τριάδα;"

Sike: ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑAAAAΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ!!! ΡΕ ΜΑ ΕΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟΣ Ο ΚΟΖΜΟΣ;!;!

EEEURGH!!! 900 ευρώ.

Sike: ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ ΠΙΑΣΤΕ ΜΕ ΤΖΙ ΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΑΦΗΚΟΥΝ ΡΙΑΛΛΙΑ ΤΟΥΤΟΙΙΙΙΙΙ!!!!!! ΑΜΑΝΑΜΟΥΜΑΝΑΜΟΥ ΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΚΩ ΟΤΙ ΕΣΣΙΕΙ ΕΤΣΙ ΚΟΖΜΟ!!! ΔΕ ΓΙΟΥΡΟΖ ΑΡ ΜΑΗΝ!!!

Με φωνή, με ακρόαση το τηλέφωνο. Λαλείς να ξαναπιάσω; Μπας τζιαι εν εκαταχωρήθηκα καλά; Αλλά ώσπου να πιάσω τζιαι να μου πουν τζιαι να τους πω τζιαι να κάμω τζιαι να φκιάσω, εννά φκει άλλος τζι εννα το έβρει, εν έshει chance. Αφού τούτη η φτανούλλα είπεν τους τα ούλλα.

Άλλος πάνω.

Sike: Χρμφ. Άκου την την Αγιάνναπαν. :Z

"Aγία Θέκλα;"

Sike: ΤΙ ΛΑΛΕΙ Ο ΑΘΡΩΠΟΣ;;!!! ΕΝ ΕΣΣΙΕΙ ΕΤΣΙ ΠΡΑΜΑΑΑΑΑ!!! ΕΜΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ!!! ΦΕΡΕ ΔΑ ΝΑ ΞΑΝΑΠΙΑΣΩ ΤΖΙΑΙ ΤΑ ΡΙΑΛΛΙΑ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΕΝ ΔΙΚΑ ΜΟΥΥΥ!!!


EEEURGH, κανονικά, και τα ευρώ γίνονται 600.

Παρόλη τη βεβαιότητά μου, όμως, δεν ξαναδηλώθηκα, αλλά περίμενα να με πάρουν αυτοί.

Sike: *barking at handset* TEΛEIΩΝΕ ΚΤΥΠΑ!!! ΚΤΥΠΑ ΕΙΠΑ!!! ΚΤΥΠΑ ΚΤΥΠΑ ΚΤΥΠΑ ΚΤΥΠΑ ΚΤΥΠΑ ΚΤΥΠΑ!!!

Φκάλλουν άλλον πάλε.

Sike: Οκ, τετέλεστετ. "Αγία Νάπα-Γιούπι-Κερδίσατε". Πφφτ. :Z

Τηλεθεατής: "Αγία Άννα;"

Sike: *καταρρεόντας* εν έshει έτσι πράμαν... Άι αμ σεράουντετ πάι ίτιοτς...

EEEEURGH!!! Τα ευρώ κατρακυλούν στα 400.

Sike: (προς τηλέφωνο) ΠΑΙΞΕ ΝΑ ΜΕΝ ΜΕ ΠΙΑΕΙ Ο ΤΡΙΟΛΟΣ. ΕΝ ΕΜΕΙΝΑΝ ΡΙΑΛΛΙΑ ΜΕ ΤΟΥΝΤΟΥΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΦΚΑΛΛΕΤΕ.

Εννοείται ότι φκαίνει άλλος στον αέρα, αφού η παρουσιάστρια επανέλαβε πολλάκις την έκπληξή της που κανείς δεν το έβρισκε αυτό ΤΟ χωριό που είναι και ΤΟ χωριό. Άτε, δώστε του τα 400 ευρώ του αθρώπου να πάει στο καλό τζι εβαρέθηκα σας.

Τηλεθεατής: "Αγία Φύλα;"

Sike: *σωριασμένη* Οι στιγμές που ζω δεν υπάρχουν. Ζωντανά, από το πάτωμα για το blogspot, Saikkopad Sike.


EEEEURGH (ΠΟΥ ΠΑΕΙΣ ΚΥΡΙΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΦΥΛΑ;;;!!! "ΧΩΡΙΟΝ" ΕΙΠΕΝ ΣΟΥ!! ΚΑΙ ΤΙ ΧΩΡΙΟ!!), και 200 ευρώ υπόλοιπο.

Η παρουσιάστρια να τα έχει παίξει κι αυτή. "Ελάτε βρε παιδιά κι ελάτε βρε παιδιά, είναι πανεύκολο κτλ κτλ". Προτείνει να δοθεί κι άλλη υστάτη βοήθεια ΣΥΝ αύξηση του ποσού: ΑΓΙΑ _ _ _ Α (τάχα εχωρίσαν τα γράμματα) και μπαμ! εκσφενδονίζεται το ποσό στα 1200. Απειλεί, όμως, ότι αν ο επόμενος δεν το βρει τότε το ποσό θα μοιραστεί.

Πετάσσουμαι ίshια πάνω. Ρε μπας τζιαι έπαθεν καμιάν βλάβη το σταθερό τζι εν παίζει τζιαι γυρέυκουν με τα πλάσματα!!! Κτυπώ του σταθερού που το κινητό να τσιακκάρω. Ντρρρρνννν!!!

Sike: YIKES!!! ΠΙΑΝΝΟΥΝ ΜΕ, ΠΙΑΝΝΟΥΝ ΜΕΕΕΕΕ!!!, τζιαι shιονοκουππίζουμαι να το απαντήσω, σπάζοντας 2-3 πλαΐτζια τα οποία θα σάσω με τα 1200 ευρώ που πρόκειται να κερδίσω εντός του λεπτού.

*στυλ αφηγήτριας στο τέλος κάθε επεισοδίου Desperate Housewives* Και ενώ η Sike συνειδητοποιούσε ότι ήταν η ίδια στο τηλέφωνο, βγαίνει στον αγέρα άλλος τηλεθεατής, ο οποίος και ανακοινώνει "Αγία Νάπα". Η Sike, με τα δυο τηλέφωνα ανά χείρας, παρακολουθεί παρατημένη και χασκιασμένη να του ανακοινώνουν με τον απρόσμενο ήχο EEEEEURGH ότι είχε κάνει λάθος και το ποσό να μοιράζεται στα 600.

Sike: Uh??????? Εν γίνεται. Αφού εν έμεινεν άλλο πράμα. *γδφ*

Η παρουσιάστρια απηυδησμένη δίνει μια τελευταία βοήθεια: ΑΓΙΑ _Υ_Α και είναι στην επαρχία Λεμεσού (πού πήγε ΤΟ χωριό και ΤΙ χωριό;;;)

Sike: Uh?????? Κανεί. (προς τηλέφωνο) Μεν παίξεις, ένη ξέρω τωρά. Εκουράσετε με.

Υπάκουσε το τηλέφωνο, οπότε πήραν άλλον. Βγαίνει τότε κι ο τελευταίος τηλεθεατής που δίνει τη νικητήρια απάντηση και παίζουν χαρμόσυνα οι αεροπουρούες: "Αγία Φύλα".







Yup.

Sunday, September 27, 2009

I'm coming!!!


xxx
Αθρωπούης

Thursday, September 24, 2009

Exit ελεημοσύνη

Που να μεν πω.

Κτυπά το κουδούνι. Αννοίω την πόρτα τζιαι θωρώ μπροστά μου έναν 60άρη, μουζούρη, άσπρα μαλλιά, μαύρη φανέλλα που έγραφε κάτι που ξεκινούσε με φακκ πάνω (αλλά εν έκατσα να το μελετήσω), κτητζιό δρώματα, ο οποίος ξεκινά να απολογείται που με ενοχλεί μέρα μεσημέρι. Θωρεί πίσω που τον ώμο μου κάτι εικόνες σε ένα ράφι τζιαι λαλεί μου "Τούτες οι εικόνες αρέσκουν μου πολλά. Μπορώ να τες προσκυνήσω ένα λεπτό;" τζιαι κάμνει να shιονωστεί μέσα.




Sike: [blocking the doorway]  Πού έξερες ότι έshει εικόνες πριν σου ανοίξω;

Tύπος: Εγώ πιστεύκω πολλά στο Θεό, τζιαι αρέσκει μου άμα θωρώ εικόνες να τες προσκυνώ...

Sike: Τζιαι γυρίζεις τα σπίθκια για να προσκυνάς τες εικόνες;!

Τύπος: Όι, εν για άλλο που ήρτα, αλλά είδα τες τζιαι αρέσκουν μου [shoving himself forward] ...

Sike φυτεύκεται στην πόρτα. Σκέφτηκα με το κινητό που έτυχε να έχω ανά χείρας να καλέσω κάποιον δικό μου για να ακούει την κουβέντα... Έμεινα στην σκέψη, όμως.

Τύπος: [παραιτείται από την προσπάθεια να προσκυνήσει] Οκ, να περάσω στο πρόβλημά μου... Εν ο Χριστός που μου το έστειλε... Εχάλασεν το αυτοκίνητο μου, τζιαι βαστώ μόνο 40 ευρώ, τζιαι έχω Χ μωρά μπλα μπλι μπλο [εν τα εσυγκράτησα γιατί η μνήμη μου εν με πολλοβοηθά τελευταίως - τέλοσπάντων έκλαψεν μου λλίον τζιαμέ]. Tζιαι αν μπορείς να με βοηθήσεις, όπως μπορείς, εννά το εκτιμήσω πάρα πολλά...

Sike: [ξαφνικά μαλαθκιανισμένη] Δώσμου ένα λεπτό... περίμενε... [πάω μέσα, ακούω να μου λαλεί ότι θα μου τα επιστρέψει με την πρώτη ευκαιρία, βρίσκω το τσεντί μου που παραδόξως είχε μέσα 30 ευρώ, παίρνω τα 20 και του τα παίρνω] Έλα, εν κρατώ τίποτε άλλο, τούτα έχω...

Τύπος: Ευχαριστώ σε, μπλα μπλα νάσαι καλά μπλα μπλι...

Sike: Nάσαι καλά μπλα μπλα μπλο.

Φεύκει.

Νιώθω καλά με την πράξη μου, σκέφτομαι ότι έμπειράζει που του έδωσα τα 20 αντί τα 10 ή τα 5, παρόλο που τούτο αντιτίθεται στη φιλοσοφία μου περί ελεημοσύνης, η οποία λέει να διάς κάτιτίς σε ούλλους γιατί εν ηξέρεις ποττέ ποιος εν αληθινός τζιαι ποιος όι: αν εν ψεύτης εν θα πλουτίσει με το μισό ευρώ που του έδωκες ούτε εσύ έχασες τίποτε, αν εν αληθινός τότε εννα μπορεί να πάει να γοράσει κανένα ψουμί να φάει. Σκέφτομαι ότι έννεν κάθε μέρα που έχω την ευκαιρία να κάμω μιαν ελεημοσύνη: τον έναν αγνόα τον ("κωφάλαλος ορφανός" στα φώτα), τον άλλον θκιώξε τον ("χήρα με ανάπηρο παιδί και πιστοποιητικά"), έμεινε μόνο ο ραδιομαραθώνιος πον τέλεια απρόσωπος (ίσως τζιαι αμφίβολος;) τζιαι δεν μου διά την ίδια ευχαρίστηση. Τούτος, σκέφτομαι, ήταν Κυπραίος τζιαι πόσους Κυπραίους ξέρεις (με φαινομενικά σώας τας φρένας) που γυρίζουν τα σπίθκια τζιαι να θκιακονούν;

Enter mother.

Sike: Ήρτεν ένας μπλα μπλα τζιαι μπλα μπλα τζιαι έδωκα του 20 ευρώ.

Πάει τη χάσαμε τη mother.

Μother: [παλάρει] Να μεν διάς κανενού!!! *yell* Προχτές μας είπεν ο πάτερ να μεν διούμε κανενού γιατί κυκλοφορούν πολλοί δαμέ γυρώ *yell yell* που επικαλούνται τζιαι το όνομα του ιδίου (του πάτερ) για να τους διούμε λεφτά τζιαι να μεν διάς σε κανένα πιον αλλά να τους λαλείς -είπεν ο πάτερ- να ζητούν που δαμέ στην εκκλησία βοήθεια τζιαι η εκκλησία μας εν αρνήθηκε ποττέ σε κανέναν, τζι εν απατεώνες τζιαι μπλα μπλα ΜΠΛΑ *yell* Με σε Κυπραίο, με σε κανένα!!!




Φακκ.

Exit mother.

Ούτε μιαν ελεημοσύνη ενη μπορούμε να κάμουμεν πιον. Eν ούλλοι ψεύτες. Νιώθω κκραππ. Έδωκα του τζιαι 20 ευρώ μίshιμου. Ούφφου. Nιώθω πολλά κκραππ.  Έρκουμαι να γράψω τον πόνο μου.

Enter χάσπας.

Sike: Ούφφου, σήμερα εθύμωσα πολλά με μιαν κουβέντα... Ήρτεν ένας μπλα μπλα να προσκυνήσει μπλα μπλα... Τζιαι είπεν μου τζιαι η μάμμα μου μπλα μπλα...

Χάσπας: Μεν μου πεις άλλα τζι ενευρίασα. Πόσα του έδωκες;

Sike: [κατσ-παν] Είκοσι...

Χάσπας: ΠΟΣΑ;!;! ΕΓΩ ΓΙΑ ΝΑ ΦΚΑΛΩ ΕΙΚΟΣΙ ΕΥΡΩ ΤΣΑΚΡΑ ΤΟ ΒΛΑΝΤΖΙ ΜΟΥ!!! ΕΙΚΟΣΙ ΕΥΡΩ!!! *roar* ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΙ ΜΙΣΣΙΗΜΟΥ!!! ΝΑ ΤΟΥ ΜΠΗΞΩ ΤΟΝ ΠΑΤΣΟ ΝΑ ΠΕΤΑΧΤΕΙ ΩΣ ΤΑ ΑΝΑΘΕΜΑ ΟΞΑ ΕΝΝΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΙ!!! *roar* ΑΜΑΝΑ ΜΟΥ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ["βαστάτε με" στυλ] OΣΟ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΥΜΑΙ ΟΤΙ ΕΔΩΚΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΘΙΟΥ 20 ΕΥΡΩ ΝΕΥΡΙΑΖΩ *roar roar* *roar roar*

ΦΑΚΚ.


Φακκ εντ shιτ εντ ντέμιττ.

Πάω κανένα γυρό να μου περάσει.

Wednesday, September 23, 2009

Ήγγικεν γαρ η ώρα (2)

Κλαίμεν τζιαι στες κωμωδίες πιον. Τζιαι λαχταρούμεν που τα γέλια στο τέλος του Message in a Bottle. Eπιτέλους! I had been too good to be true.

Επεθύμησα να πάω shopping. Για μένα. Η επόμενη φορά που θα συμβεί τούτο θα είμαι με αμαξού.  Ή θα βιάζουμαι να έρτω σπίτι by feeding time ή επειδή έπιαν με ο χάσπας κλαμένος και παιγμένος.

Άκυρο. Αφού θα είμαι απένταρη.

Yikes. Ελπίζω να μεν με πιάσει τζείνη η κατάθλιψη που σκέφτεσαι τι θα απογίνει το μωρό σου αν πάθεις κάτι.

Τες τελευταίες μέρες ήθελα να γράψω ότι, άθελά της, τούτη η εγκυμοσύνη έκρινε πολλύ κόσμο (ποιοι προσέχουν πώς μου συμπεριφέρονται, ποιοι έχουν έννοια να μεν με στεναχωρήσουν, ποιοι με τρέχουν, κτλ.) τζιαι αποτύχαν κάποιοι που εν έπρεπε καν να διαγωνίζουνται. Έγραψα το δηλαδή, αλλά δεν το ανάρτησα γιατί θα έπρεπε να το αυτοπυρπολήσω μετά τζιαι εβαρκούμουν.

Θέλω θάλασσα. Τζι άλλη. Πολλή. Θέλω την ούλλη.

Άσχετο (επειδή τα άλλα ως τωρά ήταν σχετικά): ακούω Νικόλα Μεταξά (...) στο γιούτουμπ τζιαι ανακαλύπτω τρίχες που δεν ήξερα ότι είχα. Στες φτέρνες, στους ώμους, στα νύshια...

Εδείξαν μου τι αναπνοές να κάμνω την ώρα τη δύσκολη... Μίshιμου να παίρνω βαθειά εισπνοή που τη μούττη τζιαι να την ξαπολώ που... όπισθεν για 20 δευτερόλεπτα. Δοκιμάστε το τζιαι αν τα καταφέρετε σφυράτε μου κλέφτικα (γουέλλ, αν τα καταφέρετε η σφυρκά εννα ακουστεί ένηγουέης, so there goes).

Άλλο άσχετο. Πες ότι βουράς με φόρα γυρώ-γυρώ που ένα σπίτι τζιαι κάθε λλίο διάς πάνω. Πες ότι σου έμεινεν κκελλέ στην πρώτη φορά. Στη δεύτερη ίντα chass έshει να μεν σπουρτίσεις θανάσιμα; Ε, ΤΟΥΤΗ Η ΣΚΑΤΟΜΟΥΓΙΑ ΠΟΥ ΒΙΖΖΙΝΙΖΖΕΙ ΓΥΡΟΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΛΑΜΠΑΝ ΤΟΣΗΝ ΩΡΑΝ ΤΖΙΑΙ ΤΤΑΚΚΟΥΡΑ ΠΑΝΩ ΠΟΥ ΙΝΤΑ ΥΛΙΚΟ ΕΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗ;;;

Ευχαριστούμε που μας παρακολουθήσατε. Ως πάρατζει.


Wednesday, September 16, 2009

Ήγγικεν γαρ η ώρα

Kαι ενώ προωθούνται οι Ανυποθεθκιές σε Label της χρονιάς, I think now is a good time to start seriously freaking out.





Tuesday, September 15, 2009

Προς ΆλφαΜέγα

- AlphaMega, Houston here. Come in AlphaMega.
- Roger.
- AlphaMega this is September, 15, 2009 - copy?
- ...
- AlphaMega, this is September, SIERRA ECHO PAPA TANGO ECHO MAMA BRAVO ECHO ROMEO. DO YOU COPY?
- Copy.
- Copy my ass, AlphaMega. WHAT'S WITH THE CHRISTMASY AD MID-LALLAR?

Monday, September 14, 2009

Bite me, Murphy!

Σήμερα, για αλλαγή, επέλεξα να παραμείνω στην γραμμή μου και να μη δελεαστώ από τη διπλανή που είχε τους μισούς και -Ω ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ- η διπλανή εστάγκωσε ενώ η δική μου επήαιννε σφαίρα.
(    (   (  ( ( ΜΟΥΧΟΥΧΑΧΑΧΑΧΑ ) )  )   )    )

Sunday, September 13, 2009

Η αβάσταχτη μετακόμιση σε νέο κινητό

Contacts Names Show Phone and SIM Show SIM only Show Phone Only Move to SIM Copy from SIM Delete Contact? Yes. SIM card Full Move to Phone Move All Contacts? Yes. Copying failed Delete Contact? Yes. Delete Contact? Yes. SIM card Full Delete Contact? Yes. Show SIM Name and number Name only Huge Fonts Copying to SIM will replace all contacts. Proceed? Yes. Delete Contact? Yes. Move to Phone. Move all? Yes. Moving failed. Memory full. Delete Contact? Yes. Delete Contact? Yes. Show Phone and SIM Copy from SIM Cancel Copy to SIM Copying failed Delete Contact? Yes. Delete Contact? Yes. Delete Contact? Yes. Show SIM Name and number Name only Copying to SIM will replace all contacts. Proceed? Yes. Delete Contact? Yes. Move to Phone. Move all? Yes. Moving failed. Memory full. Delete Contact? Yes. Empty Settings Move to Phone. Moving failed. Memory Full. Delete Contact? Yes. Delete Contact? Yes. Copy to SIM. SIM Card Full. Delete Contact? Yes. Delete Contact? Yes. Show Phone and SIM Show SIM only Show Phone Only Move to SIM Copy from SIM Delete Contact? Yes. SIM card Full Move to Phone Move All Contacts? Yes. Copying failed. Copy from SIM Cancel Settings Copy to SIM Copying failed Delete Contact? Yes. Delete Contact? Yes. Settings Phone Settings Names Phone and SIM Move to SIM Cancel Move from SIM Delete Contact? Yes. Memory Full. Delete All? Cancel. Delete Contact? Yes.

("ναι, ναι... μίshιμου διαμαρτύρουμαι")

Thursday, September 10, 2009

Know what? (2)

Αρέσκει μου πάρα πολλά η τζοιλιά μου. Είμαι φατσιημένη. Πιστεύκω εν έshει λάθος τζιαι ότι είμαι über-sexy. Θέλω να φκάλω σέξυ εγκυμονικές φωτογραφίες αλλά αντρέπουμαι. Trust you me, την Ντέμι (καθώς και την όποιαν διάσημη εξωφυλλού) φακκώ την χαμέ. Καμιάν εκατοστή φορές.

*sigh*

Sunday, September 6, 2009

Ο Κοργιαλάς θα φιλούσε υπέροχα

...but I just had to wake up, didn't I?





λάκκυ μπιατch Γιούριτάις

Thursday, September 3, 2009

Αγάπη είναι...

Αγάπη είναι να μου φέρνεις στο άσχετο λουλούδια για το βάζο απλά και μόνο επειδή ξέρεις πόσο μου αρέσουν.

Αγάπη είναι να τραππηώ ίσια πάνω τζιαι να δείχνω την ευτυχία μου τζιαι να μεν σου λαλώ ποττέ πόσο χωρκάτικη σου εκάμαν την ανθοδέσμη τζιαι πόσο με αλληθωρίζουν οι πρασινάδες που της εστοτσιάσαν τζιαι οι μαννοπέρλες οι περασμένες στα φύλλα.

Αγάπη είναι να αγαπιούνται έως και τα κινητά μας και να τηλεφωνά το ένα του άλλου μόνο του και το άλλο να απαντά.

Θέλω επειγόντως καινούργιο κινητό.

Tuesday, September 1, 2009

Προς Πωλήτρια Μάδερφάκκεαρ

ΝΑ ΤΑ ΚΑΜΩ ΒΡΑΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΛΑΧΑΝΑ, ΤΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΜΩ.

(εν σου απάντησα την ώρα που με ρώτησες ειρωνικά τι θα κάμω τα φανελάκια 3-6 μηνών γιατί ελυπήθηκα σε: εκατάλαβα ότι εκατάλαβες ότι ήμουν εγώ που ήρτα την άλλη φορά τζιαι τελικά εν εγόρασα τα σηθρού τα νυχτικά που μου εμπούκκωνες πρηχτεύκοντας ξερολίστικα και εμπειρογνωμονικά ότι "οι κοπέλλες" εν τούτα που φορούν τον shειμώνα. ΤΖΙΑΙ ΝΑ ΜΕΝ ΚΙΣΤΑΣ ΟΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕΙΞΕΙΣ ΚΑΤΙ ΤΖΙ ΕΝ ΤΟ ΓΟΡΑΣΩ. ΤΖΙ ΑΝ ΕΣΚΑΜΠΑΖΕΣ ΤΖΙΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΠΟΥ ΕΓΚΥΟΥΣ, ΗΤΑΝ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟ ΥΦΑΚΙ ΣΟΥ ΚΑΤΑΝΤΑΣ ΠΟΣΤ-MATERIAL. Για next time, έshε υπόψην ότι ως τη μέση μου είσαι).

Friday, August 28, 2009

Προς Πρόεδρο Δημοκρατίας

(και την συνοπαρτζιάν και ομοϊδεάτες αυτού)





"Οδυνηρός συμβιβασμός" τζι "οδυνηρός συμβιβασμός". Κανεί ολάν.


Αν δεν αναγκάστηκες να αγοράσεις τζιαι να κυκλοφορείς με αυτό




αντί αυτό ,




ΜΕΝ ΜΙΛΑΣ.

Tuesday, August 25, 2009

Εφάμεν την

Sike ξαπλώνει στο κρεβάτι του γιατρού. Γιατρός αφαιρεί αργά και βασανιστικά τη ρόμπα του και ξαπλώνει δίπλα της. ΦΕΡΤΟΝ ΝΟΥ ΣΟΥ, ΜΑΝ. Εννοούσα το κρεβάτι του ιατρείου. Tut. Ξανά:


Sike ξαπλώνει στο κρεβάτι του γιατρού. Γιατρός προσεγγίζει και την αλείφει με τζελ. Sike purrs euphorically. GET YOUSELF TOGETHER DUDE. Εννοούσα το τζελ υπερήχων κοιλίας. Tut. Nα δούμε αν θα μας αφήκετε να συντύχουμε σήμερα. Συνεχίζουμε:


Γιατρός παίρνει το παλλούκι και... *eyeroll* Ε ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΠΑΡΕΤΩ. ΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΜΕ ΕΤΣΙ ΑΜΠΑΛΑΤΟΥΣ ΑΘΡΩΠΟΥΣ.


ΌΙ, ΌΙ, ΦΟΡΚΕΤ ΙΤ ΔΗΛΑΔΗ. ΤΕΛΟΣ.

















You are so ugly when you beg, you leave me with no choice:


Παίρνει το υπερηχητικό παλλούκι και εξερευνά την υπερυψωμένη μου κοιλιακή χώρα. Καθώς προσπαθεί να εντοπίσει το ανθρωπούι, η όψη του συννεφιάζει, το χρώμα του ξεθωριάζει και έντονη ανησυχία τον καταλαμβάνει.

Κανείς δεν μιλά.

Γιατρός συνεχίζει να εξερευνά με το παλλούκι και το βλέμμα του γίνεται ολοένα και πιο κενό, τα μάτια του γουρλώνουν λες και βλέπει φάντασμα. Sike παρακολουθεί αμίλητη και αυθυποβάλλεται: "Δεν αγχωννούμαστε... Ομμμ... δεν αγχωννούμαστε....".

Γιατρός κοιτάζει αποσβωλομένος την οθόνη και με βλοσυρό κι απεγνωσμένο ύφος, ρωτά: "Ποιος που τους θκυο σας ήταν άτακτος που ήταν μωρό;". Sike σηκώνει με καμάρι το χέρι, περίεργη πού μπορεί να καταλήξει αυτή η συζήτηση. Γιατρός σχεδόν οργισμένος και με βλέμμα προς Sike "κάτσε στη γωνία ώσπου να σου πω", μας ανακοινώνει την ανείπωτη συμφορά που μας βρήκε.


"Εν άτακτος"




Χαχα, επιχειρεί Sike. Ωραία... :z
Γιατρός δεν αστειεύεται: Να περπατάς πέρκι ξανακατεβεί (you see, η αταξία του αθρωπουθκιού ήταν ότι ενώ είχε προ πολλού λάβει θέση μάχης και ήτο έτοιμος για αναχώρηση, ξαφνικά βρέθηκε να κάθεται αμέριμνος μακριά από το departure gate).

Mα ποιος να περπατά γιατρέ μου; Εγώ μόνο με κουπί κυκλοφορώ!
Γιατρός απτόητος. Όσο μπορείς, still mad.


Τσκ! Χάτε τωρά! Έshει που τζείνη την ώρα, που κάθε τόσο βάλλω ένα παιχνιδούι (ποτζείνο που τραβάς ένα λουρούι τζιαι παίζει νανούρισμα γκλιγκλιγκλόν) κοντά στο gate για δόλωμα, πέρκι shύψει να δει τι τρέχει.

Sunday, August 23, 2009

Sunday Night Bliss

Κάθομαι στη βεράντα, στην νεοαποκτηθείσα ανατομική μου καρέκλα που το ΙΚΕΑ, τα πόδια σε χιτλερικό χαιρετισμό, και ο δυτικός αέρας να μου φυσά με κατεύθυνση από τα πόδια προς την κουρία φέρνοντας στα ρουθούνια μου τη μυρωδιά του Palmolive Bodyyogurt με πρωτεΐνες και φρούτα με το οποίο μόλις λούθηκα. Φαναράκι στο τραπεζάκι, ησυχία στο μέτωπο, ο χάσπας λείπει, και ακούω το προχειροσυσταθέν σέξυ playlist εδώ κάτω... *inhale*

μανία ρε τούντο imeem να μου πετσοκόφκει τα καλλύττερα κομμάθκια >:[

I have a dream

...να τελειώσουμε που το τραπέζι τζιαι να μεν σηκωθούν ούλλες οι γεναίτζιες πάνω να συνάξουν τα πιάτα τζιαι να αρκέψουν αντζειόπλυμμα. Σάζουμαι, στρολιάζουμαι για να πάω να πλυννίσκω πιάτα τζιαι να κάμνω δουλειές; Στα εστιατόρια έτσι κάμνεις; Παίρνεις τους τα πιάτα μέσα τζιαι τανάς τους να τα βάλουν στο πλυντήριο; (ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ θέλω πολλά να το κάμω τούτο μια φορά!)


Και, έτι αναιδέστερον, να σηκωθούν οι άντρες αντί οι γεναίτζιες. Εμπέδωσε για λίγο την έκσταση και συνέχισε:



Ή τουλάχιστον να μεν φκερώνουν τα ποφάγια που το ένα πιάτο στο άλλο μπροστά μας. Να τα στοιβάσουν όπως ένη τζιαι να τα πάρουν τζει. Ούτε να μαλλαφούν τα ποφάγια με τα shέρκα τους μπροστά μας γυρέφκοντας κομμάθκια για τους shύλλους.

Sike Λούθου Κιγκ

Thursday, August 20, 2009

Rub-o-cop

Είπαμεν εν με πειράζει ένα σύντομο και απαλό πατ-πατ στην τζοιλιά, αλλά τούτο το ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ ΤΖΙΑΙ ΣΦΙΚΤΟ ΤΡΙΨΙΜΟ ΤΖΙΑΙ ΜΕ ΤΑ ΘΚΥΟ ΣΣΙΕΡΚΑ ΠΟΥ ΣΕ ΕΚΣΤΑΣΙΑΖΕΙ ΤΟΣΟ, ΕΜΕΝΑ ΑΛΛΗΘΩΡΙΖΕΙ ΜΕ.

ΕΓΩ ΤΡΙΦΩ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΣΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΕΝ ΜΕΓΑΛΟΣ;

'ΞΑ ΤΡΙΦΩ ΤΑ ΒΥΖΙΑ ΣΟΥ;



LAY THE ΦΑΚΚ OFF, MAN.

Friday, August 14, 2009

Τέσσερις Αποφάσεις και Μια Απορία

1. Σαν το παγωτό ροδάκινο εν έshει.

2. Οι χώρες που δεν έχουν καρπούζι είναι κρίμα και χρειάζονται την κατανόησή μας.

3. Η πιο ανυπόθετη μερίδα κκόφλεξ είναι η τελευταία του κουτιού και η καλύτερη η πρώτη που το παννίζεις.

4. Carlsberg Meal λέγεται το πιάτο που περιλαμβάνει αυκά, πόλυπι(φ) και χαλλούμια τηανητά: Ίσως το καλύτερο γεύμα στον κόσμο.

5. To πόλυπι(φ) και τα μπέικα τα τηανητά παύουν να είναι "raw processed meat" και συνεπώς βλαβερά;

Friday, July 31, 2009

Ακόμα βουίζουν τα φκια μου

Κυράτσα παρταλοφύτιλλη συνάδελφος (ΚΠΣ) σε ρυθμούς τάχτιριτι διά μέσα:

ΚΠΣ: Sike μου! Ώραα καλήη τζι ώραα γρουσήηη!!!

Sike: :S Ποιον παντρεύκουμε;

ΚΠΣ: Χαχαααα! Τον γιόκκα μουυυ!!! (κοττά προσκλητήριο, χωρκατιλλίκι μπεshοκίτρινο με κοτchινοβυσσινή φιόγκο τζιαι Times New Chorkat γράμματα)

Sike: (παίρνω προσκλητήριο, χαμογελώ πλατιά) Ώρες καλές!

ΚΠΣ: Έννεν πολλά ωραίο;! Α; Α; Εν πολλά ωραίο έννεν;

Sike: *smile smile* Για να δούμε... Σεπτέβρην α; Άτε ώρα καλή εύχομαι!

ΚΠΣ: Έννεν πολλά ωραίο; Εν πολλά ωραίον έννεν; Εν ωραίον όμως! Έννεν πολλά ωραίο;!

Sike: *smile* Μα πόθθεν εν η νύφη σας;!

ΚΠΣ: Που τη Ρουμανία! Δε το όμως, δε τζιαι τζιαμέ κάτω τι γράφει!!!

Επερίμενα να δω κανένα ποτζείντα ποιήματα που γράφουν στα βαφτίσια, του στυλ «είμαι ένα μικρό αντράκι, μα δεν έχω ονοματάκι, αλλά αν έρτετε την τάδε μέρα στον τάδε τόπο εννά με δείτε ποννα με τρίφουν λάθκια». Eίχε ολόκληρο πρόγραμμα που έλεγε: «στόλισμα γαμπρού 4μμ, στόλισμα νύφης 4.30μμ, ράψιμο κρεβατιού 7.30μμ, τζύλημα μωρού στο κρεβάτι 7.38μμ, πέρασμα κάττου κάτω που το κρεβάτι 7.49μμ, δεξίωση 8μμ») - τα 2 που τούτα εν δικά μου, νομίζω καταλάβετε ποια (η δεξίωση και το στόλισμα γαμπρού, duh).

Sike: Ωω.. (πωω πωω χωρκατιλλίκκι, ποιοι νομίζετε πως είσαστεν και πρέπει τα κανάλια να ξέρουν τι ώρα θα διαδραματιστεί το κάθε μέρος;) έχουμεν και-

ΚΠΣ: Έχουμεν και ποτούτα, καλόοο! (ευτυχώς εδιάκοψες με, γιατί εν άλλο που ήταν να πω τζιαι να γινούμε που 2 χωρκά χώρκατοι) Ε μα ίντα διοργανωτής είμαι;! Έννεν πολλά ωραίο;! Α; Α; Εν πολλά ωραίο έννεν;!

Sike: Έτσι, έτσι... έτσι εν το σωστό, να ξέρει ο κόσμος τι έχει το πρόγραμμα, εν τζι εν τυχαία τούντα πράματα...

ΚΠΣ: Ε βέβαια! Έννεν πολλά ωραίο;! Α; Εν πολλά ωραίον έννεν;! Βάλλεις το έτσι δαμέ (κουρτίζει μου το πας το γραφείο σε περίοπτη θέση). Μα άδε! Εν πολλά ωραίο έννεν; Α; έννεν πολλά ωραίο;! Ε, μα ποιος το έκαμε;! Α; Εν ωραίον έννεν;

Sike: *smile smile* (ξαναδίννω τον φιόγκο)

ΚΠΣ: Οι άλλες ποτζεί είπαν μου εν ήταν ανάγκη ιμίsh να βάλω τον φιόγκο, εν πολλά ωραίος όμως έννεν;! Ούλλη νύχτα εψές που τους έκαμνα!!

Sike: Εν βάσανον οι γέρημοι, είχα βάλει τζι εγώ πας τα δικά μου τότε...

ΚΠΣ: ΕΝ ΩΡΑΙΟΙ ΟΜΩΣ ΕΝΝΕΝ;! ΕΝΝΕΝ ΠΟΛΛΑ ΩΡΑΙΟ ΕΤΣΙ;! ΌΙ, ΕΝ ΠΟΛΛΑ ΩΡΑΙΟ! Α; α; Έννεν πολλά ωραίο;! Έννεν πολλά ωραίο;! Ίντα ωραίον που ένη όμως;! Α; Έννεν πολλά ωραίο;! Έννεν πολλά ωραίο;!

(     (    (   (  ((Έννεν πολλά ωραίο;!))  )   )    )     )

Wednesday, July 29, 2009

Toxic


Εν τζιαι... καμιάν ώρα I will melt my own face.


Monday, July 27, 2009

Fantastic fights (3)

No, I don’t think a premature half-day-old is particularly cute. Tι ήβρες να σου αρέσει μάνι μάνι; Το σουρωμένο του δέρμα ή η φάτσα του όταν πάει να κλάψει που γίνεται σαν της κοτζιάκαρης της ξηδόντισσας; Τζιαι μεν μου σύρνεις το εφκαρμένο το πάμπερ «για να μαθαίνω» τζιαι επειδή έμεινα άπραγη τζι άφηκα το να ππέσει χαμέ να μου λαλείς ότι «εν πιshιά» με έκπληκτον ύφος σάννα τζιαι «πιshιά» σημαίνει «απόσταγμα από ροδοπέταλα». Τζιαι ΣΤΑΜΑΤΑΤΕ ΕΠΙΦΑΚΚΙΝΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΥΝΤΑΤΕ ΝΑΡΤΕΙ ΝΑ ΦΙΛΗΣΕΙ ΤΗΝ ΝΟΥΝΝΑΝ ΤΗΣ. TΖΙΑΙ ΜΕΝ ΚΑΘΕΣAI ΜΕ ΤΟ ΟΛΟΣΟΥΠΠΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΟΜΑΓΙΟ ΣΟΥ ΠΑΣ ΤΟΝ ΤΤΟΡΟ ΜΜΟΥ ΜΑΝ.


Friday, July 24, 2009

Know what?

I think I could be pregnant forever:

Μπορεί να προπορεύεται η τζοιλιά μου αγέρωχα και χωρίς τύψεις (κκοζ θα προπορευόταν έτσι κι αλλιώς).

Απαγορεύεται να κάνω κασκαντερικές σωστικές παρεμβάσεις όταν παίζω ρακέττες.

Είμαι μάνα (χου, μι;;;) χωρίς να κάμνει τσάκρισάιζ το βλαγκί μου.

Το ότι μέρος μου είναι το σύμπαν για κάποιον, με κάνει να νιώθω ακόμη πιο ατελείωτη.

O χάσπας σταμάτησε να με ξιππάζει και να με κλαππώννει.

Αυτά τα λίγα παρηγορητικά ενόψει του σφιξίματος των πυράδων.

Thursday, July 23, 2009

Έννεν γι΄αυτόν που έκοψα τζιαι τα νέα τζιαι ούλλα;

O Υπουργός Άμυνας σήμερα στα Άστρα, σχολιάζοντας την καταγγελία μητέρας εθνοφρουρού ότι κατά την διάρκεια της εκπαίδευσής του στο ΚΕΝ, υποχρεώνεται να φωνάζει, μαζί με τους άλλους στρατιώτες, συνθήματα κατά των Τούρκων, χαρακτήρισε τέτοια περιστατικά απαράδεκτα και λυπηρά. Πρόσθεσε ότι το Υπουργείο Άμυνας έχει λάβει τα μέτρα του για να σταματήσει η εκφώνηση τέτοιων σοβινιστικών συνθημάτων που είναι αξιοκατάκριτη και αξιόποινη και παραβιάζει την πάγια διαταγή του ΓΕΕΦ, το οποίο καθορίζει τα συνθήματα που μπορούν να εκφωνούνται κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης. Τέλος, διεμήνυσε ότι θα απομακρύνονται αμέσως από τα ΚΕΝ όποιοι εκπαιδευτές παραβιάζουν τις εντολές και χρησιμοποιούν συνθήματα που δεν επιτρέπονται.

  • «Απαράδεχτα και λυπηρά»;! ΣΥΓΝΩΜΗΝ: ΑΜΑΝ ΕΝ ΦΩΝΑΞΩ «ΕΞΩ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ», ΤΙ ΕΝΝΑ ΦΩΝΑΞΩ; ΜΕΣΑ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ;!;! ΕΞΩ ΟΙ ΣΟΥΗΔΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ;!;! ΕΞΩ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ;! Μακάριοι οι πτωχί τω πνεύματι, ναι, αλλά βοηθάτε με κάποιος.

  • Για όποιον κωλύεται να εννοήσει το πιο πάνω, όπου Τούρκος βλ. ποθκιάντραπος βούρκαρος εισβολέας και κατακτητής επί 35 χρόνια, ουχί αδερφός ή καρτάshης.

  • Τζιαι ποια εν τα συνθήματα «που μπορούν να εκφωνούνται κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης»; «Περνάει ο Στρατός του Κυπριστάν ο καλός, του κάθε μας εχθρού ο shυφτός βουτυρός»; «Ηθικόν: μεν δεις!, Κορμίν: ατελείωτον, είμαι ο καλύτερος!»; «Γύρος καλός, μόνο βοδινός»;

  • Άλλη τζείνη η μητέρα! Έπιαεν τηλέφωνο στο Υπουργείο να καταγγείλει ότι το μωρό της, άνευ λόγου και αιτίας, φωνάζει συνθήματα κατά των καημένων των τούρκων που εν μας εκάμαν τίποτε;! Ας πούμεν... εν αντρέπετουν;;;

  • Γιατί ο γιος; Άλλος τζείνος! «Μάμαα μουυυ, ουάαα ουάααα, βάλλουν με να φωνάζω να φύουν οι τούρτζιοιιιι, μπουχούυυυυυυ... εν σέλωωωω *μυξ μυξ* Πονώ λαιμό μου και εν μπορώ φάω τα κανελόνια που μου φέρνεις στη σκοπιάααα ουάαααα *μυξ μυξ*»

  • Ουαί υμίν, υπουργοί και βουτυραίοι ηττοπαθείς, ότι γλείφετε τους κώλους των τουρτζιών.

  • Ουαί ημίν, βασικά >:[
υ.γ. update 28/8: εξήχασα τον καλλύττερον! Τζείνος που απάντησεν το τηλέφωνο τζιαι αντί να της πει «ΑΤΕ ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ ΡΕΞΕ ΤΖΕΙ ΤΖΙ ΕΧΟΥΜΕΝ ΤΖΙΑΙ ΔΟΥΛΕΙΕΣ», he actually έκατσεν τζιαι εκράτησεν σημειώσεις από την καταγγελία τζιαι επροώθησεν την πάραπανω. «Κύριε Υπουργέ, κύριε Υπουργέ!!! *σλουρπ σλουρπ* Αν έβρεις τι βάλλουν τα μωρά τζιαι φωνάζουν!! Κάθεσαι; Κάτσε! *σλουρπ*»

Monday, July 20, 2009

Τα Σημεία των Σφαιρών: The Calling, the Test and Roam’s chicken

  • Άλλος καλεί κελαηδώντας, άλλος κράζοντας, άλλος ανοίγοντας την πολύχρωμη ουρά του, άλλος βρυχώντας, άλλος με ένα "κοπιάστε". Εγώ καλώ με μια υποχθόνια πορδή.
  • It's official. Όποτε αμολήσω μία εκ των τοξικότερών μου, είναι πέρα για πέρα βέβαιο ότι: αν είμαι στο γραφείο, θα ανοίξει η πόρτα και θα δώκει κάποιος μέσα, αν είμαι στο σούπερμάρκετ, θα πλακώσουν 7 καρότσια στον μέχρι πρότινος άδειο διάδρομο, αν είμαι σπίτι, θα θυμηθεί να εμφανιστεί ο χάσπας από το άλλο δωμάτιο.
  • Τις προάλλες μας κατεβήκαν ακάλεστοι κάποιοι φίλοι με μωρά (εν με πειράζουν οι φίλοι, πειράζουν με τα μωρά). Σκέφτηκα ότι πρέπει να μου είχε φύει κανένας τζιαι ήρταν.
  • Από την πρωτεύουσα του κόσμου, από τις εγκαταστάσεις της ΝΑΣΑ, δείτε απόψε στο κεντρικό δελτίο των 8: Φακκούν μου τα 2-3-4-5χρονα. Τζιαι το πλέον ανησυχητικό της υπόθεσης εν ότι φακκούν μου ακόμα κι όταν είναι φρόνιμα.
  • Ούφφου. Παμ’ παρκάτ.
  • Υπέβαλα (μάλλον επιχείρησα να υποβάλω) τον χάσπα στην έσχατη δοκιμασία: να μου κάμει πετικιούρ, ένεκα του ότι δεν διπλώνει η μέση μου τζαι με τα νύshια των ποθκιών μου μιαν αυκολέμονη τρώεις την άνετly.
- Χάσπαα, κόφκεις μου τα νύshια μου;
- Πέρκι να μεν τα φτάνεις!!!??%#*!?
- Των ποθκιών, μαν μου.
- Α.



  • Άμαν πάεις να βάλεις ποτούντα σύμβολα «%¬£$%*», θέλεις να πεις κάμνεις τα shέρκα σου κουτουρού τζι ό,τι ππέσει; Εν τα σάζεις λλίο για να φαίνουνται πιο «τυχαία» και ποικίλα;
  • Έπια να κάμω το κοτόπουλο της Ρόουμ on a cornflakes night (μια νύχτα που δεν πεινούμε πολλά και φκάλλουμεν την με κκόφλεξ). Περίμενα μια τέτοια νύχτα για να τα κάμω, μπας τζιαι τα έκαμνα πίλλιες τζιαι εμεινίσκαμεν με θκυο αρφάλια καμένα.
  • Που τα υλικά είχα μόνο τη λιαστή ντομάτα. Τζιαι κάτι boneless chicken thighs. Χάτε τωρά.
  • Έχιλε; Ό,τι τζι αν τους έκαμα, εν είχαν λάθος. Έβαλα τους λιαστή ντομάτα, φέττα, δεντρολιβανιές, ριγανιές, ιττάλιαν χερψ, αλατοπίπερο, ετύλιξα τα (imish), έμπηξα τους που 2-3 οδοντογλυφίδες τζιαι ετσουρούφλισα τα σε σκορδοβούτυρο. Ύστερα έβαλα τα σε ένα ππαϊρεξούι και τα περιέλουσα με βενζίνη μισό τενεκκούι μπύρα. Έβαλα τα στο φούρνο κανένα μισάωρο αλόπως. Έχιλε; Εν είχαν λάθος. Αλληθώρισα πάλε.
  • Έτο βασικά το μόνο που ακολούθησα που τη συνταγή ήταν το «Μεν κάμετε ρύζια/πατάτες τζαι μαλακίες. Εν ωραίο που μόνο του». Επειδή ούτε ποτζείνα είχα.
  • Άτε κανεί, να κάμουμεν τζιαι καμιάν δουλειά. Ξα να βάλω ένα σιντί να παίζει τζι εν εντάξει;

Friday, July 17, 2009

Άκυρο

Ανέμενα πως θα προσφερόταν για ποστ το ραντεβού με την Primetel για εγκατάσταση ίττερνε, αλλά, τα γέρημα, ήρταν ακριβώς στην ώρα τους και ετελειώσαν θκυο ππαλιές.

Saturday, July 11, 2009

Μέρα μεσομέρι...

Εγώ τωρά επρόσεξα το ρεφραίν (ποττέ σχεδόν δεν παρακολουθώ τους στίχους) και εκλαμουρίστηκα σαν οδήγουν (νταμν χόρμονς). To you two.




Οι υπόλοιποι μεν γοράσετε γάλα ή ψωμί σήμερα. Άτε με το καλό και για την πεζίνα και τα σπίθκια ("μεν γοράσετε σπίτι σήμερα").

ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΙ ΕΣΕΝΑ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΙ ΕΣΕΝΑΝΕ ΕΓΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑΧΑΠΟΓΙΝΕΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ

Friday, July 3, 2009

Αγχόνειρα

Ο αθρωπούης γεννήθηκε παντελώς ανώδυνα και χωρίς να θυμάμαι ούτε δευτερόλεπτο της διαδικασίας. Ευτυχώς εν όμορφος, σκέφτηκα. Και ευτυχώς κοιμάται όλη μέρα.

Εγώ συνεχίζω τη ζωή μου, ξεχνώ να τον ταίσω, να τον ποτίσω, να τον λούσω.

Τη δεύτερη μέρα από τη γέννησή του μου ζητά να του «αλλάτσω το ββακί» και τον διορθώνω, «πανί, εννοείς». Μου λέει ναι και τον αλλάζω. Λίγο αργότερα του δίνω ψωμί και το τρώει.

Την τρίτη μέρα από τη γέννησή του μου ζητά την τάδε κρέμα (ήξερε και είπε το όνομά της αλλά το ξέχασα) για το σύγκαμμα.

Νομίζω ότι για παιδί κάποιου που ξερανίσκει κάκτους, τέτοιες φάσεις είναι απολύτως φυσιολογικές.

Μου θυμίζουν το ανέκδοτο με τη συκιά της γριάς απ’ όπου κάθε νύχτα κάποιος της έκλεβε τα σύκα, οπότε στήννει καρτέρι μια νύχτα η γριά και όταν ανεβαίνει ο κλέφτης στη συκιά αυτή τον αρπάζει από τα κάστανα και τα τραβάει με μανία απαιτώντας να της πει ποιος είναι. Αυτός δεν μιλάει, δεν λαλάει, και ατού η κοτζιάκαρη να τα τραβά και να φωνάζει «πε μου ποιος είσαι ρεεεε», «πε μου ποιος είσαι ρεε λαλώ σου». Στο πολύ το τράβα-τράβα, ακούει να της λέει «ο.. ο... Για.. για.. για.. ννής..ςς». «ΠΟΙΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΕ» ουρλιάζει η κοτζιάκαρη ξανατραβώντας του τα. «Ο.. ο.. μου..μου..μουγγός.. μουγγός».

Και λίγο πριν ξυπνήσω βρήκα τον χάσπα να κοιμάται σε ένα συρτάρι και να έχει τέσσερα μάτια διαρρυθμισμένα α λα Γκουέρνικα.

Thursday, July 2, 2009

You. Of all people.

I had never punched a door before.
It hurts, huh.



Please, God, protect το αθρωπούι μου from the tornado inside.

Monday, June 29, 2009

Σφαιρικά Σημεία - Weekend on Elm Street

  • It´s amazing how apse-svise a 2-3-5-year-old can switch between ultimate happiness and εμφύλιο σπαραγμό. The way they distort their face and howl, MAN... It´s as if you´ve purposefully walked over their little finger with your stilletos while they were happily playing on the floor. Hellish.
  • «Μεν shύφκεις για να πιάεις τες κάshιες», «Βάλλε τες κάshιες πας το πατινούι να πηαίννουν τζυλητές, μεν τες φορτώννεσαι», «Μεν βάλεις τα βιβλία ούλλα μες τες κάshιες γιατί θα γίνουν κουττούτζι τζιαι δεν θα σηκώνουνται, βάρτα σε βαλίτσες για να τζυλούν», και άλλα παρόμοια κόσμησαν τις τελευταίες δύο μέρες. Σε όλα ο χάσπας απαντούσε με τα δάκτυλα της παλάμης του να ακουμπούν με αυτοπεποίθηση στο στήθος (του) λέγοντας συγκαταβατικά, «Ε Sike; Έκαμα μετακομίσεις τζιαι ξέρω». Το αποτέλεσμα ήταν να τον θωρώ να shύφκει τζιαι να φορτώννεται τες κάshιες με τα βιβλία τζιαι να σκέφτουμαι «Τωρά εννά φύουν οι δίσκοι του σπονδύλου του όπως τα frisbee, τωρά εννά φύουν οι δίσκοι του σπονδύλου του όπως τα frisbee...»
  • Εβαρέθηκα να φταίω για πρωτοβουλίες άλλων that went wrong. Really, όμως.
  • Φακκούν μου τα 2-3-4-5χρονα.
  • The new flat is nice.
  • Έθελα να πιάω τη φάτσα τους με την χούφτα μου τζιαι να τα σφίξω. Ευτυχώς γι΄αυτά, το πνεύμα μεν πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενούσε.
  • Έχει γκάζι με ηλεκτρικά μάτια. Hate.
  • Πολλά fantastic fights με τη cyta.
    ΑΜΑΝ ΣΑΣ ΡΩΤΩ ΠΟΣΑ ΣΤΟΙΧΙΖΕΙ ΤΟ ΤΑΔΕ ΠΑΚΕΤΟ ΓΙΑ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΝΑ ΜΟΥ ΛΑΛΕΙΤΕ ΕΝΑ ΠΟΣΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΠΟΣΟ AND NOTHING BUT THE ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΩ ΤΟ ΜΗΝΑ. ΕΙΔΕΜΗ ΝΑ ΜΟΥ ΛΑΛΕΙΤΕ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΕΒΡΩ ΜΙΑΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΤΖΙΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΠΟΣΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΑΓΙΑ ΘΕΛΕΤΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΝΑ ΚΑΜΝΩ ΤΗ ΣΟΥΜΑ. ΤΖΙΑΙ ΕΝ ΕΚΑΤΑΛΑΒΑ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΧΡΕΩΝΕΤΕ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΤΖΙΑΙ ΕΝ ΜΟΥ ΤΑ ΚΑΜΝΕΤΕ ΟΥΛΛΑ ΕΝΑ ΤΖΙΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙΤΕ; Λαλείτε μου πρώτα ότι το ιντερνετ σας εν 15 ευρώ. Σιαίρουμαι. Προσθέτετε ότι εννά θέλετε τζιαι άλλο 11 για τους κωδικούς πρόσβασης. Ρωτώ σας «εν μπορώ να διώ μόνο τα 15 τζιαι να μεν έχω κωδικούς;». Απαντάτε μου «εε... όι, χωρίς κωδικούς εν μπορείς να μπεις στο ίντερνετ». Ε καλό ίντα μου τα λαλείς ξεχωριστά ΡΕ ΑΧΡΗΣΤΕ; ΠΕ ΜΟΥ 26 ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ. Τζιαι μετά προσθέτεις τζιαι 16 για πάγιο τηλεφωνικής γραμμής. «Εν γίνεται να διώ μόνο 26 τζιαι να μεν έχω σταθερή γραμμή;». «Εε.. όι». Ε καλό γιατί εν μου λαλείς 42 ΡΕ ΑΧΡΗΣΤΕ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ;
  • H πουπανινή, είπεν ο χάσπας, εν ποτζείνες που φκαίνουν έξω που την πόρτα για να τους μιλήσεις τζιαι κρατούν την πίσω τους μισόκλειστη. Που την άλλη, πάλε καλά πον τον έβαλε τζιαι έσσω.
  • Stuff cost a lot, man.
  • Οξά εν εγώ που εππίσσεψα;
  • ...Εππίσσεψα επειδή επάττισα;
  • I´m back to base. Sorta.
  • How I am feeling, I don´t know. Νιώθω σαν ντοκυμαντέρ με ζώα, όπου είμαι το species που μετακομίζει κάπου ιδανικά, καιρό πριν, για να φέρει στον κόσμο το παιδί του. Now we wait.
  • Ηave to device a new route to work.
  • Φακκούν μου τα 2-3-4-5χρονα.
  • Της Λαϊκής ποιος της είπεν ότι θέλω sms κάθε φορά που χρησιμοποιώ την κάρτα μου; Ερώτησεν με; ΕΝ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ SPAM SMS ΠΟΥ ΠΙΑΝΩ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΟΤΤΕ ΕΝ ΕΠΗΑ ΤΖΙΑΙ ΠΙΑΝΝΩ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΩ ΤΖΙΑΙ ΕΝ ΕΧΟΥΝ ΙΔΕΑ ΠΟΙΟΣ ΕΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ;
  • Σήμερα θα δω το αθρωπούι. He´d better be doing something interesting.

Thursday, June 18, 2009

Δουλειές-του-σπιθκιού cd

Μετά το πρόσφατο ππουλ πάρτυ που είχε και ενίοτε επαναλαμβάνει ο αθρωπούης, διακατέχομαι από άγχος ότι όταν με το καλό γεννηθεί θα μας κάψει που την υπερκινητικότητα.

Σκέφτηκα, λοιπόν, να ψάξω για καμιά μουσική απαλή, χαλαρωτική, αποκοιμιστική να την ακούει από τώρα, ώστε και όταν την ακούει μετά να του έρχονται όμορφες θύμησες και να παλλουκώνει και να αποκοιμιέται. ("Mothers-to-be are encouraged to play music to their unborn babies because research has shown babies can respond to music and be soothed by soft music before and after birth. According to Dr. Thomas Verny, author of 'The Secret Life of the Unborn Child' your baby can kick in time to music from 25 weeks").

Βρήκα κάτι Mozart for Babies, κάτι Lullabies κτλ, μέχρι που έδωκα πάνω σε τούτο και έφυεν η φάτσα μου.




Δηλαδή, αντί να πιάσεις να κάμεις τες δουλειές του σπιθκιού, ποννάν τζαι μούχτι, να γοράσεις 5-6 σιντιά με θορύβους από πιστολάκια, χούβερ, πλυντήρια, shιονούι της τηλεόρασης, ψυγείο, κτλ, και να τα βάλλεις του μωρού να ακούει, να του περνούν οι κολικοί τζιαι να τζοιμάται άνεννοιας.

Πιστεύκω εν έshει έτσι πράμα.

Καλάν, τζι αν του αρέσκει ο ήχος που το άπλωμα των ρούχων, εμείς πού να πάμε να χωστούμε δηλαδή που εν έshει σιντί με κουτσακοτήρκα; Πρέπει να απλώνουμε ρούχα ούλλη μέρα για να ακούει ο άλλος τζιαι να ππέφτει ξερός;

Ώρες-ώρες ενημπόρω.

Wednesday, June 17, 2009

Κτύπα τη μητέρα σου (2)

Ανέκαθεν μισούσα τις εγκυμονικές συζητήσεις («Εγώ στον Αντρέα μου...», «Εγώ στην Μαρία μου...») και δη το να μου αρπάζουν το χέρι, να το τοποθετούν στην κοιλιά τους για να νιώσω τες κλωτσιές από μέσα (και να μην νιώθω και τίποτα). Τελευταίως, όμως, πιάνω τον εαυτό μου να το κάνει αυτό το τελευταίο - όχι με τον καθένα, βέβαια, αλλά με το χάσπα. Η αδικία της υπόθεσης εν ότι το αθρωπούι παλλουκώνει όταν νιώσει άλλου το χέρι πάνω στον τζοίλιο μου τζιαι αφήνει με εκτεθειμένη, ωσάν να είμαι παρανοϊκή.

Χτες, όμως, το αθρωπούι είχε αμνιότικ ππουλ πάρτυ. Ήταν πανικός, θα είχε πολύ κόσμο (ο Ομφάλιος, ο Λώρης, ο Πλακούντιος, κ.ά.) γιατί είχαν σαμπάνιες, belly dancers και πυροτεχνήματα. Το πάρτυ ήταν αισθητό κι απ’ την απέξω (για μας τους ακάλεστους), δηλαδή δεν ένιωθα τες πουμπουρκές του amplifier μόνο που μέσα, αλλά φαίνονταν καθαρότατα στην επιφάνεια της τζοιλιάς μου (όι τζιαι FREAKY!). Όπως τα πυροτεχνήματα που τσακρούν στον ουρανό πατ-πατπατ-πατ-πατ-πατ-πατπατ, όπως δεκάδες ττάπποι σαμπάνιας εκσφενδονίζονται και ττουμπαρίσκουν πάνω σε ταμπουλέκκι; Έτσι. Όπως τον Ράμπο που παίζει με τα πολυβόλα τζιαι με τα θκυο shέρκα; (Λαλείς να είshεν καφκάες;) Όπως ένα αθρωπούι σε μια τζοιλιά που προσπαθεί να την σπάσει να φκει έξω; Επιχείρησα να ντζίσω πάνω τζιαι παρολλίο να μου μείνει ένα ποούι στο shέρι. Μιαν παουρκά έβαλα την, εν αλήθκεια. Το πάρτυ σταμάτησε για κάποια δευτερόλεπτα αλλά σύντομα ανέκτησε τους ρυθμούς του. Όπως άμαν κάμνει περιπολία η Αστυνομία στην Αγιάνναπα τζιαι χαμηλώνουν οι μουσικές; Έτσι.

Το καλό είναι ότι και ο χάσπας επιτέλους μπόρεσε να θαυμάσει το freak show χωρίς να ντζίσει τζιαι να τους αγχώσει.

Το κακό είναι ότι ο αθρωπούης:) θα έχει ADHD:(. Το πάρτυ κράτησε ώρες...



Kαι ενω εγώ χάνω την οπτική επαφή με το land down under, που αχνοφαίνεται στον ορίζοντα όπως τον ήλιο που δύει πίσω που το βουνό, βομβαρδίζομαι από παντού με διαφημίσεις μαγιώ από φεττοποιημένα μοντέλα...


Thursday, June 11, 2009

Crêpe Suzette

Πού κάμνουν; (καλή, και στην Κύπρο)

Λλίο σβέλτα.

Ευχαριστώ.

Tuesday, June 9, 2009

Fantastic Fights (2)

ΤΙ ΕΝ ΤΟΣΟ ΑΣΣΥΛΗΠΤΟ ΤΖΙΑΙ ΑΚΑΤΑΛΑΒΙΣΤΙΚΟ ΕΠΙΦΑΚΚΙΝΤΕΛΟΥΣ;;; ΕΡΩΤΗΣΑ ΤΙ ΕΚΑΜΕΣ ΤΗΝ ΦΑΤΣΙΗΜΕΝΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΜΕΤΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΠΙΑΣΕΣ. ΟΠΟΤΕ ΕΝΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΚΑΤΙ, ΣΠΟΥΡΤΑΣ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΧΑΧΧΑΝΟ ΣΑΝΝΑ ΤΖΙΑΙ ΕΡΩΤΗΣΑ ΣΕ ΠΟΣΑ ΒΥΖΙΑ ΕSHΕΙΣ. ΤΖΟΙΜΙΣΜΕΝΗ.

ΑΝ ΜΟΥ ΞΑΝΑΠΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΥΦΑΚΙ ΣΟΥ ΤΟ PATRONISING ΟΤΙ ΕΝ ΕΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΙ ΡΩΤΩ ΤΖΙΑΙ ΤΙ ΘΕΛΩ, TZIAI AN ΞΑΝΑΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΑΜΠΩΣ ΤΖΙΑΙ Η ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΟΥ ΕΝ Η ΠΛΕΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΗ Ή ΟΤΙ ΜΙΛΩ ΕΞΩΓΗΙΝΙΚΑ, ΘΑ ΕΡΤΩ ΚΑΤΩ ΤΖΙΑΙ ΘΑ ΓΥΡΕΦΚΕΙΣ ΤΑ ΔΟΓΚΙΑ ΣΟΥ. ΤΖΟΙΜΙΣΜΕΝΗ.

Friday, June 5, 2009

Proud to be SI(c)K

Τι σόι Πρόεδρος του ΣΙΚ θα ήμουν αν δεν επέλεγα το δεύτερο;

α) ένα τρισχαριτωμένο ονειρεμένο μούρλια διαμέρισμα με πιθανότητα να πωληθεί ενόσω το νοικιάζουμε και να πρέπει να την κάνουμε εντός 2 μηνών.

β) ένα καλό διαμέρισμα με πιθανότητας μέγαιρας από πάνω που κτυπά τα ταβάνια σου/πατώματά της γιατί ττακκουρούν οι παντόφλες σου άμαν περπατάς και κατσιαρίζουν τα πιάτα άμαν τα πλυνίσκεις.

Πάω να ετοιμάσω τη στολή μου.

Wednesday, June 3, 2009

Σκέφτουμαι σε...


φαντάζουμαι σε...


αγαπώ σε...




but you sometimes freak the shit out of me, (lil) man.

Tuesday, June 2, 2009

AMKE 1821-2009



Ψες είδα λίγο απ' την τελετή έναρξης των Αγώνων Μικρών Κρατών Ευρώπης. Ο λόγος που το είδα στην τηλεόραση ήταν επειδή δεν είχα ιδέα πού και πότε θα γινόταν (όλα τα billboards τελούσαν κατειλημμένα από τον Αντρέα Πιτσιλλίδη, ίσως γι' αυτό δεν είδα ούτε και μία διαφήμιση). Ο λόγος που είδα για λίγο, ήταν επειδή εποτζοιμήθηκα (και όχι επειδή ενύσταζα). Είχα συντονιστεί στο δέκτη μου με αρκετή ανυπομονησία να δω τι καλό θα φτιάχναν αυτή τη φορά και πόσο προχώρησε η ...τεχνολογία από τότε που ΕΓΩ-ΜΕ-ΜΟΙ-ΒΕΝ-ΙCH έλαβα μέρος στους πιο πάνω εκπληκτικούς σχηματισμούς *υπόκλιση*.


Ούτε θυμούμαι ποια χρονιά ήταν και βαριούμαι να το ψάξω, ήμουν όμως πέμπτη (;) δημοτικού όταν διοργανώθηκαν ξανά οι ΑΜΚΕ στην Κύπρο - πριν 10 χρόνια δηλαδή. Ahem. Το κάθε χρώμα ήταν και ένα σχολείο - εμείς είμαστε οι κίτρινοι με τους λίγους διάσπαρτους άσπρους που δεν τους εκάμναν οι στολές και εφέραν τους άλλες που εν ήταν το ίδιο χρώμα με τους υπόλοιπους. Το κάθε σχολείο έκανε πρόβες μόνο του στην αυλή του όταν τέλειωναν τα μαθήματα. Μόνο λίγες μέρες πριν τους αγώνες, αρχίσαμε να κάνουμε πρόβες όλοι μαζί στο γήπεδο. Εμείς κάναμε τον ένα από τους 5 κύκλους και ένα ρινόκερο, τάχα εν η Κύπρος. Οι άλλοι κάναν κι αυτοί κύκλους, άλλοι το πλαίσιο, άλλοι το απομέσα του ρινόκερου, και άλλοι έγραφαν ΠΠΙ ΈΙΣ, welcome, κτλ. Από τότε που είδα τη φωτογραφία διερωτώμουν πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να μας μάθουν να κάμνουμεν ένα κύκλο και μια λέξη σωστά και ομοιόμορφα.

Τέλος πάντων. Το πρώτο πράγμα που πρόσεξα ψες ήταν η ρεζίλικη απουσία θεατών (καλά-καλά εννά μεν επήαν ούτε οι γονείς των μαθητών - τουλάχιστον στη junior Eurovision εφροντίσαν να πάρουν σχολεία ολόκληρα για να φαίνουνται στες κερκίδες). Ρεζίλι #1. Μετά πρόσεξα το μπλε δάπεδο που κάλυπτε το γρασίδι και που μόλις φκέρωσε φανήκαν πάνω οι σημαδούρες που είχαν βάλει για να ξέρει ο καθένας το πόστο του. Ρεζίλι #2. Μετά άρκεψεν το μοιρολόι ο was-that-Frangoulis?! Εκουτούλλουν. Μετά επαίζαν κάτι άλλες μουσικές σαμπώς τζιαι στρεφούμαστε που τον πόλεμο, όπου τες εφάμεν εννοείται. Πφφφτ. Άλλαξα κανάλι, απογοητευμένη περισσότερο για την προσέλευση του κόσμου, lack thereof.

Στην πιο πάνω φωτό, είμαι μια κίτρινη κουκκίδα δίπλα από μια άσπρη στο κάτω μέρος του κύκλου, θαυμάστε με :D

Monday, June 1, 2009

The wall and its sister

The glass of water was an inch away from being poured down my thirsty throat, when a sudden yell nearly crashed the glass in my face: "ΌΙ ΝΑ ΠΙΕΙΣ ΝΕΡΟ!!!"

Λίγα λεπτά νωρίτερα, ήμουν στην κουζίνα όταν η μητέρα-Τοίχος έβγαζε από το τηγάνι αχνιστούς ζεστούς κεφτέδες.
"Πιάσε κανέναν".
"Όι, εν θέλω, εννά φάμεν σε λλίο".
"Έλα έναν", κλασσικά.
"Όι τωρά, πιάννω σε λλίο".
"Μα αφού μυρίζουν".
"Err, ...ναι;!;" (τάχα;;; I suspect I am supposed to handle the information in a certain way...?)
"Άμαν σου μυρίζει κάτι πρέπει να το τρώεις" (I see.)
"ΧΑΧ! Αν ήταν να τρώω ό,τι μου μυρίζει... ήταν να στυλλώνω τζιαι τα απορρυπαντικά όποτε πάω τουαλέτα".
"Οι πρωτινές άμαν εθέλαν να χάσουν το μωρό (err, okaaay...?!), επηαίνναν εμυρίζουνταν το φαΐ τζιαι μετά επίνναν νερό".
(eyes rolling from one end of socket to the other) "Ωστέ. Οι πρωτινές. Τζιαι... εδούλευκεν;"
"Καλόο, εχάναν το", nodding αργά και κουκκουμωτά to add validity.
"Μάλιστα...", και, with eyes rolled up to the roof of socket, πήρα με τρόπο το νερό μου βγήκα έξω να το πιω με την ησυχία μου.

Κατ' ακρίβειαν επεράσαν 2 ολόκληρα λεπτά μέχρι να το πάρω απόφαση να το πιω. Που τη μια ένιωθα ηλίθια που I was actually considering NOT drinking it, που την άλλη I was "wtf man, she said it worked".

Now reread first sentence. Να σας συστήσω την αδερφή του Τοίχου.



Εξήγησεν μου ότι "έννεν καλά να πιω νερό αφού μυρίζει το φαΐ τζι εν το έφα" τζιαι έβαλεν με στη θέση μου όταν της είπα ότι εν πελλάρες τούντα πράματα.

I waited till she looked away (which took another 2-3 minutes during which I went over the issue a thousand times), and gobbled it up.

Cheers.