»

Friday, November 26, 2010

Libido Quota Exceeded

Μια σύντομη δήλωση μόνο, γιατί η διατροφή μου δεν σας επιτρέπει να εκτεθείτε στο τι ονειρεύκουμουν (μόνο στα όνειρα πκιον) πως έκαμνα ούλλη νύχτα* εψές: steer clear που μένα, τζι οι προθέσεις μου εν πολλά άshημες.





*ΟΥΛΛΗ ΝΥΧΤΑ!!! ΟΥΛΛΗ ΝΥΧΤΑ!!!
(   (  ( (( ΟΥΛΛΗ ΝΥΧΤΑ )) )  )   )

✿_

Tuesday, November 23, 2010

Και νεκρός ενίκα(ν)

Επέθανεν με. Τζιαι εξακολουθεί να εμφανίζεται κάθετα (ένη αηδίας;). Αλλά επίττωσα το.

BITE ME, BITCH!!!

Βέβαια, για τα 10 εκατοστά μαλθακομαλλί που υπολείπονταν (αφού δεν μπορώ να πάω να γοράσω άλλο) αναγκάστηκα όντως να κτίσω κάποιον μέσα... Βρήκα ένα χρυσάνθεμο που είχα φτιάξει από το ίδιο χρώμα, έσφιξα τα δόντια και το μάδησα.

Τα όργανά του τα δώρισα στην έκαψεν-μας-τζι-εκαούρτισεν-μας λιλά σειρά. Τα άλλα χρυσάνθεμα στο μπουκέτο κόμα κλαίσιν τον φίλο τους, αλλά προσπάθω να τους εξηγήσω ότι he is not dead, his heart now beats in a baby blanket, ότι η θυσία του έδωσε ζωή σε ένα άλλο πλάσμα και ότι το πνεύμα του θα ζεσταίνει ένα μωρό στους αιώνες των αιώνων - κάτι που αυτά δεν θα κάνουν ποτέ τζιαι αν δεν σιωπήσουν εννά τα ξηλώσω τζιαι τζείνα.
Ο θανών σε παλιές ευτυχισμένες στιγμές (πριν πάει για σφαγή).

Monday, November 22, 2010

You GOTTA be kiddin me.

Δέτε πού ήβρεν να ΛΕΙΨΕΙ *yell*


Τζιαι πέτε μου ότι τούτο το μαλλί τωρά έννεν ΣαΤαΝιΣμΕνΟ.
Ούτε για φωτογραφίαν εν ηστέκει!!! Η φωτογραφία κανονικά εν οριζόντια, αλλά στο ποστ εμφανίζεται κάθετα.

Πέτε μου αν ΕSHΕΙ ΕΤΣΙ ΠΡΑΜΑΝΝΝ.

Sunday, November 21, 2010

Purple vs Sike 7-0

Ασπούμε σίριουσλι νάου, εν έshει έτσι πράμα.

Πρώτη φορά νιώθω τόσο νικημένη που οτιδήποτε. Πρώτη φορά με ισιώνει τόσο ένα πράμα.

Πρώτη φορά είμαι τόσο πεπεισμένη ότι και τα άψυχα έχουν ψυχή. Ότι η νεκρή φύση έshει mind of its own.

Aσπούμε σίριουσλι. Ηττήθηκα που ένα κουβάρι μαλλί.

Έshει ανάμιση ώρα που κάθουμαι πας τον καναπέ με το σμιλί πεταμένο τζιαι χάσκω.

Όπως με κάθε καλό νόμο του Μέρφυ, έτσι και με το σμιλί: φτάνεις στο τέλος της γραμμής για να ανακαλύψεις ότι αρτηρά ένας πόντος. Αμφιταλαντεύεσαι κατά πόσον να παίξεις πελλόν ή όι αλλά πολύ γρήγορα αποφασίζεις ότι το ππάτερν που κάμνεις είναι από τα πλέον αδίστακτα - έχει μηδενική αντοχή στα λάθη και αν τυχόν κάμεις κανένα, θα φροντίσει να στο υποδείξει με ένα κραυγαλέο στράωμα πολλή ώρα μετά. Έτσι, αποφασίζεις να ανατρέξεις στην γραμμή που μόλις έφτιαξες για να εντοπίσεις το λάθος. Τζιαι μετράς: 4 μονά, 2 διπλά, 4 μονά, 2 διπλά, 4 μονά, 2 διπλά... Όπως με κάθε καλό νόμο του Μέρφυ, το λάθος θα βρίσκεται πάντα στην άλλη άκρη της γραμμής, μιας γραμμής που έφαες μια ώρα να κάμεις. Αλλά είπαμε, συμφέρει να επενδύσεις στο χάλασμα μιας γραμμής τώρα, παρά 10 γραμμών αργότερα.

Τούτο το πράμα εσυνέβηκε μου με 3-4 χρώματα. Με υπομονή και χωρίς καθόλου να χαλαστώ, ξήλωνα τη γραμμή και διόρθωνα το λάθος.

Εξεκίνησα το έργο πριν 2 μέρες τζιαι κάμνω γύρω στες 6 σειρές την ημέρα.


Αλλά με το λιλά, εκαταντήσαμε η πατανία της Άρτας.

Έshει ούλλη μέρα!!! ΟΥΛΛΗ ΜΕΡΑ!!!

(   (  ( (( ΟΥΛΛΗ ΜΕΡΑ )) )  )   )

Ούλλη μέρα, είπα;

που κάμνω τζιαι ξηλώνω ΠΟΙΟΝ;! ΤΟ ΛΙΛΑ!!!

Αφού που το πολλύν το ξήλωμα εκατάντησεν τζιαι το μαλλί όπως τα πγιούπικ χέαρς.

Εσκέφτηκα μπας τζι εν επειδή εκουράστηκα τζιαι κάμνω λάθη... έκαμα τα διαλείμματά μου, έκοψα το κουρί μου, έφα ήπια και επανήλθα. Τίποτε. Σμιλεύω για μιαν ώρα τζιαι χαλώ τα σε ένα δευτερόλεπτο.

Ρε μπας τζι εν επειδή εν Κυριακή και ο Κύριος δεν ευλογεί την εργασία της αργίας; Ε μα εν τζι εννα την πουλήσω! Εν για αναψυχήν που το κάμνω!

Ρε μπας τζι εμμάθκιασά την που την έστρωννα μετά που κάθε γραμμή τζι εθάυμαζα την;

Ρε μπας τζι εν σημάδι που dunno who, ότι "αυτή η κουβέρτα δεν πρέπει να γίνει";!

Ρε μπας τζιαι πρέπει να κτίσω κάποιον μέσα;

Και κάπου εκεί ακούω μια λεπτή φωνή...

"ΕΝ ΘΕΛΩ ΤΖΙΑΜΕΕΕΕΕΕΕ!!! ΟΟΟΟΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!! ΕΝ ΘΕΛΩ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΜΠΛΕΕΕΕΕ!!! ΦΚΑΡΜΕ ΦΚΑΡΜΕΕΕ!!! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!"

- (eyeing the purple yarn) Γιε μου;;;;

"ΕΝ ΘΕΛΩΩΩΩΩΩ!!! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!! ΕΝ ΘΕΛΩ ΔΑΜΕΕΕΕΕΕΕ ΣΤΟ ΜΠΛΕΕΕΕΕΕ!!!!!!"

- WTF like. Κάτσε έναν τόπο τζιαι μεν πορτοκλωτσάς. Μια χαρά εν τζιαμέ, έρκεται ασπρούιν ύστερα.

"'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΕΝ ΘΕΛΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ ΕΝΝΑ ΚΑΛΕΣΩ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΑ!!!"

- Τζιαι μετά ροζούι; Εννά φαίνεσαι πολλά ωραίος!

"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΟΟΟΟΟΟΟΟΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!" *υστερικό πορτοκλώτσημα*

- *σκουλλίζουμαι* ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΤΣΕ ΕΝΑΝ ΤΟΠΟ ΤΖΙ ΑΗΚΕΣ ΜΑΣ ΔΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ.

Ακολουθεί πάλη.

Φτύννει μου μες τα μούτρα.

- ΒΑΣΤΑΤΕ ΜΕ ΤΖΙΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΔΗΣΩ ΚΟΜΠΟ!!!

Φκαίννω πας το κιγκλίδωμα τζιαι βουττώ πάνω του. Τσιλλώ του τα λαιμά του. Σφαδάζει. Κάτι about mi madre tambien λαλεί.

Ακούω μιαν άλλη φωνή που μες τη τσέντα.

"Αρκείτε; Επειδή είπαμεν τζιαι σε κάτι κασκόλ ότι ήταν να δώκουμεν τον γυρόν μας..."

Ούτε εγύρισα να δω ποιον αυθάδικο χρώμα εμίλησε.

Έσυρα το σμιλί, έγυρα πίσω τζιαι αγκομαχώ. Είμαι πραγματικά εξουθενωμένη.

Ασπούμε σοβαρά, θέλω τόσον πολλά να κάμω σμιλί αλλά ξέρω ότι εν έshει chance να μου κάτσει σήμερα. Τζιαι αρνούμαι να το αφαιρέσω το λιλά γιατί ξέρω ότι εν τζείνο που θέλει τζι εννά χάσω το παιχνίδι ύστερα.

Eν έshει έτσι πράμαν.

Εν τζι εν πως περιμένω να καταλάβει κανένας τον πόνο μου, αλλά είπα να εκτονωθώ δαμέ ώσπου να γυρίσει η μέρα τζιαι να δω τι να κάμω. Πέρκι του περάσει.

Thursday, November 18, 2010

Τα Σημεία των Σφαιρών: Μέρες Αργίας

  • Ο αθρωπίσκος εξαναγάπησεν με, ευτυχώς. Ελύσαν οι μίλλες μου ούλλες βλέποντας το δράμα που επέρναν το μωρό μου. Τωρά *φιουξ* εν κλώθει πριν φτάσει κοντά μου τζιαι εν κλαίμεν η μάνα το παιδί και το παιδίν τη μάνα τες νύχτες. Είμαι πολλά χαρούμενη.
  • Πρέπει να είμαι πάρα πολλά φρόνιμη για πολλές μέρες ακόμα, αν δεν θέλω να ξαναπεράσουμε την ανωτέρω αναστάτωση. Το μόνο λάθος που έshει η πολλή η ξάπλα εν ότι εν πολλοβολεύκουμαι με το λάπτοπ μες το κρεβάτι: ή θα το έχω δίπλα μου τζιαι θα ττακκουρώ με ένα shέρι, ή θα το βάλω πας τα πόθκια μου τζιαι στο λεπτό θα κρούσουν. Τζιαι νευριάζει με να τρίφω το δακτύλι μου για μάους. Κάμνω shίλιες ώρες.
  • Όσο ήμουν μέσα, έμαθα κάποια πάρα πολλά χρήσιμα πράματα, όπως ότι η Φαίη Σκορδή; Σκορδά; Σκορδέ; είναι έγκυος (να ζήσει, so am I), ότι η Μενεγάκη θα είναι επιτέλους σίγκολ μετά που τόσα χρόνια, και άλλα ασπούμε-wtf-who-are-these-peoples??? Kαλάν, οκκέι, τη Μενεγάκη έπιασεν την το φτι μου έναν τζιαιρό, αλλά οι άλλοι ούλλοι;! Ασπούμεν, έshει κόσμο που γοράζει (ΓΟΡΑΖΕΙ!!!) περιοδικά με αχρείαστες πληροφορίες για τες προσωπικές ζωές άλλων τζιαι θκιαβάζει τα σαμπώς τζι εννά δώκει εξετάσεις;! (κεστιόν ρετορικέ)
Διάλειμμα γιατί εκρούσαν οι ζάμπες μου.

  • Ευτυχώς που τα βρίσκω πάρα πολλά με τον εαυτό μου τζιαι εν χρειάζουμαι ποσκόλιο για να περάσει η ώρα. Μπορώ να απλώνω με τες ώρες τζιαι να μεν κάμνω απολύτως τίποτε. Βαρκούμαι να θκιαβάσω βιβλία, βαρκούμαι να θωρώ τηλεόραση, μόνο λλίο σμιλί κάμνω γιατί με λίσκο τη βρίσκω, τζιαι ευτυχώς που το ταβάνι εν καθαρό τζιαι φρεσκοπογιατισμένο ειδεμή τα τυχόν ππάτερνς της υγρασίας ή οι αζαγιές θα με αποσπούσαν που το χάσκιασμα.
  • Σήμερα θα εκδράμω για πρώτη φορά μετά που μέρες τζιαι θα πάω γιατρό. Ελπίζω α) να μεν έκαμα καμιάν πελλάραν τζιαι να με ξανασυλλάβει τζιαι να φάω κράτηση, β) να μου δώκει άδεια, φεύκοντας που τζιαμέ, να πάω να γοράσω μαλλιά για να κάμω (τζι άλλο) σμιλί, γ) να με αφήκει επίσης να κάμω κανένα shοpping γιατί εν έχω ρούχα να μου μπαίνουν. 
  • Αποφάσισα να γίνω η λεγόμενη "γλήορη". Αν και εν έχω την παραμικρή ιδέα how to go about it, ΕΝ γίνεται κάποιες μέσα σε μιαν ημέρα να έχουν 3 πλυντήρια πλυμμένα, στεγνωμένα, σιδερωμένα. Απλά εν γίνεται. Εμένα θέλουν μισήν ημέραν να πλυθούν τζιαι ανάμιση μέρα μόνο για να στεγνώσουν πας το ττέλλι. Τζιαι να έχουν τζιαι φαΐ κάθε μέρα έτοιμο τζιαι το σπίτι ναν shιόνι; Γουώδαφακ μεν. ΕΝ γίνεται να έshεις κκιοφτέδες μακρουλλούς αχνιστούς μες το πιάτο 30 λεπτά μετά που άρκεψες να τους κάμνεις. Εγώ θέλω μισήν ώρα μόνο για να τρίψω τες πατάτες τζιαι τους κρομμυδομαϊντανούς. Τζιαι αλλο μισή να τους πλάσω τζιαι να τους τηανίσω. Τζιαι κόμα πλάθω τους τζιαι στροντζιυλούς που φτυχάς πιο γλήορα. Τούτη η πεθερά πάντως διά των υπολοίπων a very bad name. Εν καταλάβω.
  • Βέβαια, εν τίθεται θέμα να γίνω γλήορη μες τους προσεχείς μήνες γιατί πρέπει να παραμένω σε στάση ανάπαυσης του πυρός. Μπορώ να γίνω όμως πολλά γλήορη, μιλούμεν ιλιγγιώδης, φουshέκκι, σκάιν νέφος, στην πληρωμή της γεναίκας που θα έρκεται να καθαρίζει.
  • Τες. Εν έshει σαν το καθίσι. *grin*
  • Το τραγούδι εν το βάλλω γιατί εννά νυχτωθούμε ώσπου να τα καταφέρω.
  • Κλείω γιατί εν ηφτυχώ τζι εβαρέθηκα.
Και έχουν μόλις ανοίξει οι τηλεφωνικές μας γραμμές, ναι παρακαλώ είστε στο αέρα.

(Αμάναμου, τωρά εθθυμήθηκα ότι που ήμουν μέσα είδα τζιαι μιαν κυπριακή μαγειρική εκπομπή.... SO post material αλλά ας όψεται το κρεβατωμένο λάπτανς. Λάπτοπ.)


Friday, November 12, 2010

Why have you forsaken me?

WHERE. On the face of. HELL!!! HAVE YOU BEEN! ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ;;; ΠΟΥ ΕΠΗΕΣ;;; ΕΚΑΜΑ ΣΟΥ ΤΙΠΟΤΕ;;; Ελάτρευα σε τζι εσύ εξαφανίστηκες. Έκαμα σου τίποτε; Επαίζαμεν ούλλη μέρα τζιαι ξαφνικά εξαφανίστηκες. Έσφιγγα σε πολλά που σε αγκάλιαζα;; Εβάρουν πολλά που έππεφτα πάνω σου;; Τι σου έκαμα τζιαι εχάθηκες;; Γιατί εν καταλάβω;;;
 
Οκ, έπιασεν με ο παπάς την πρώτη μέρα τζιαι επήρεν με σε ένα τόπο που εν εξαναπήα τζιαι είshεν πολλά κρεβάθκια τζιαι ήσουν τζιαμέ!!! Εχάρηκα πολλά που σε είδα. Έδωκα πάνω σου αλλά εν με πολλοάφηνεν ο παπάς, ετράβαν με να κάμω πίσω. Αλλά γιατί ήσουν τζιαμέ; Έχουμε τζιαι σπίτι μας κρεβάθκια!! Αλλά μετά που λλίο εφύαμεν τζιαι εσύ έμεινες τζιαμέ. Την επομένη πάλε επήρεν με ο παπάς στα κρεβάθκια τζιαι πάλε ήσουν τζιαμέ. Επεριεργάζουμουν το κρεβάτι σου το νέο. Όντως ήταν πιο ωραίο που τζείνο σπίτι μας. Το δικο σου είshεν κουμπούθκια τζιαι επήαιννεν πάνω τζιαι κάτω. Εν για τούντο κρεβάτι που με άφηκες;; Τζιαι μετά πάλε εφύαμεν μόνοι μας. Εν καταλάβω! Γιατί είσαι τζιαμέ; Εν μπορώ άλλο χωρίς εσένα! Εν θέλω κανέναν. Βυζακώννω μόνο πας τον παπά πέρκι εν μου φύει τζιαι τζείνος. Ύστερα εν με εκάνεν ο καημός μου, αρρώστησα τζι ετρέχαν οι μύξες μου τζιαι έβηχχα ούλλη μέρα τζιαι ο παπάς εν με εξαναπήρε στα κρεβάθκια. Γιατί;; Τι σου έκαμα;; Είπες του να μεν με φέρνει;; O παπάς ούλλη μέρα θκιανεύκει με, παίρνει με ποτζεί ποδά τζιαι περνούμεν ωραία.Αλλά ππέφτω τη νύχτα τζι εν καμμώ. Θωρώ όνειρα ότι εξαπολύσαν με μες τη ζούγκλα να με πιαν οι πίθηκοι. Πετάσσουμαι ίσια πάνω κάθε μισήν ώρα τζιαι παουρίζω. Εσύ άφαντη. Μόνο ο παπάς έρκεται τζιαι διά μου πιππίλλα τζιαι πιάννει με πάνω του. Πού είσαι;; Ενη μπόρω! Εν αναπνέω, κλαίω, τζιαι ώσπου κλαίω τρέshει παραπάνω μύξα τζιαι εν αναπνέω τίποτε. Είμαι διαλυμένος. Πού είσαι; Γιατί με εγκατέλειψες;;; 
 
Όλα γύρω σου γυρίζουν. Ύστερα που, dunno, ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια; μπαίνω σπίτι τζιαι θωρώ σε μπροστά μου!!! Ππέφτεις πας τον καναπέ! ΜΑΜΑ ΜΟΥ!!! Εχάρηκα ΠΑΡΑ πολλά, εβούρησα πάνω σου. Λλίο πριν φτάσω κοντά σου, εσκέφτηκα ότι μάλλον ήταν της φαντασίας μου τζιαι έκλωσα τελευταία στιγμή τζιαι επήα στα παιχνίθκια μου. Ξαναδικλώ στον καναπέ, ήσουν τζιαμέ ακόμα. Εφώναζες μου νάρτω. Ξαναγυρίζω στο παιχνίδιν μου. Αν ξεκινήσω νάρτω τζιαι εξαφανιστείς πάλε; Ξαναδικλώ στον καναπέ, ήσουν τζιαμέ ακόμα. Ελάλες μου νάρτω να κάμουμεν αγκαλίτσες τζιαι ξέρω γω. Καλάν, εσού γιατί εν έρκεσαι; Ίντα έμεινες τζιαμέ τζιαι θωρείς; Εν με πολλόshεις ακόμα; Τι σου έκαμα;;; Έθθα καταλάβω ποττέ μου. Γιατί με εγκατέλειψες;;; Τωρά γιατί ούλλη μέρα κάθεσαι τζιαμέ; Γιατί εν έρκεσαι να παίξουμε στο χαλί μου; Γιατί εν με παίρνεις έξω βόλτα; Γιατί εν με πιάννεις ανάποδα; Γιατί εν μου φέρνεις τη μαππούα μου άμα πάει κάτω που τον καναπέ; Πε μου τι σου έκαμα! Εν θέλω να είμαι ούλλη μέρα στες γιαγιάες. Σήκου που τον καναπέ τζι εννά λύσεις! Εν ταράσσεις α; Εν με θέλεις όπως πριν. Τι σου έκαμα;;; Εννά ξαναφύεις;; Εννά μείνεις; Εν καταλάβω. Τες νύχτες ξυπνώ ακόμα αλλά πάλε μόνον ο παπάς έρκεται. Μιαν φοράν ήρτες τζι εσύ αλλά εν σε έθελα, τι να σε κάμω; Αφού κάθεσαι μόνο, ούτε με πιάννεις, ούτε τίποτε. Εν καταλάβω. Τι σου έκαμα;;; Τι σου έκαμα;;;