»

Friday, July 3, 2009

Αγχόνειρα

Ο αθρωπούης γεννήθηκε παντελώς ανώδυνα και χωρίς να θυμάμαι ούτε δευτερόλεπτο της διαδικασίας. Ευτυχώς εν όμορφος, σκέφτηκα. Και ευτυχώς κοιμάται όλη μέρα.

Εγώ συνεχίζω τη ζωή μου, ξεχνώ να τον ταίσω, να τον ποτίσω, να τον λούσω.

Τη δεύτερη μέρα από τη γέννησή του μου ζητά να του «αλλάτσω το ββακί» και τον διορθώνω, «πανί, εννοείς». Μου λέει ναι και τον αλλάζω. Λίγο αργότερα του δίνω ψωμί και το τρώει.

Την τρίτη μέρα από τη γέννησή του μου ζητά την τάδε κρέμα (ήξερε και είπε το όνομά της αλλά το ξέχασα) για το σύγκαμμα.

Νομίζω ότι για παιδί κάποιου που ξερανίσκει κάκτους, τέτοιες φάσεις είναι απολύτως φυσιολογικές.

Μου θυμίζουν το ανέκδοτο με τη συκιά της γριάς απ’ όπου κάθε νύχτα κάποιος της έκλεβε τα σύκα, οπότε στήννει καρτέρι μια νύχτα η γριά και όταν ανεβαίνει ο κλέφτης στη συκιά αυτή τον αρπάζει από τα κάστανα και τα τραβάει με μανία απαιτώντας να της πει ποιος είναι. Αυτός δεν μιλάει, δεν λαλάει, και ατού η κοτζιάκαρη να τα τραβά και να φωνάζει «πε μου ποιος είσαι ρεεεε», «πε μου ποιος είσαι ρεε λαλώ σου». Στο πολύ το τράβα-τράβα, ακούει να της λέει «ο.. ο... Για.. για.. για.. ννής..ςς». «ΠΟΙΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΕ» ουρλιάζει η κοτζιάκαρη ξανατραβώντας του τα. «Ο.. ο.. μου..μου..μουγγός.. μουγγός».

Και λίγο πριν ξυπνήσω βρήκα τον χάσπα να κοιμάται σε ένα συρτάρι και να έχει τέσσερα μάτια διαρρυθμισμένα α λα Γκουέρνικα.

14 comments:

Saigon & Baygon Inc. said...

Α ναι, είναι η φάση που τα όνειρά σου θα γίνονται όλο και πιο περίεργα. Don't fret. Σου πάει το σουρρεάλ, διασκέδασέ το. :-)
(ελπίζω να είσαι καλά)
Φιλιά

Saigon

travelbug said...

τι γλυκό όνειρο! είμαι σίγουρη όμως ότι η πραγματικότητα θα είναι ακόμα καλύτερη!

Leni said...

Aww ma giati agxwnesai? Les tzai en na genniseis kanena a8rwpoui :)
En na eisai kali mana, men anisyxeis!!

Man, dame efantastika egw to husband sou, tzai en ton 3erw kan! :S

dokisisofi said...

τἰ σχέση έχει το ανέκδοτο;

Sike said...

saigon, surely such dreams can´t be a sign of internal peace? :P Βtw είναι η δεύτερη φορά που ονειρεύομαι πως γέννησα και ξεχνούσα να το ταΐσω.

marcella μου γλυκός εν ο καφές σου που πρέπει να πιεις γιατί εν εκατάλαβες καλά: τάχα τόσο παραμέλησα το μωρό που αναγκάστηκε να *μιλήσει* και να πάρει τη φροντίδα του στα χέρια του!

Μ’ αυτό απαντώ και στη δόκη: αναγκάστηκε να μιλήσει, δύο ημερών μωρό (ΚΑΙ να φάει και ψωμί).

λένη, πού να τον εθώρες ακόμα- αχαχαχ, έshεσα πάνω μου!

ρίτσα said...

ου μανα μου. τζιαι εγώ εθώρον κάτι περίεργα όνειρα που έχουν σχέση με τη δουλειά μου.

ντάξει νομίζω είναι φυσιολογικό κάποιο άχχος. πιστεύκω θα σου περάσει μετά τις πρώτες βδομάδες που εννα δεις ότι φκάλλεις τα πέρα μια χαρά.

εισηγούμαι να βάλεις υπενθυμίσεις στο κινητό σου.

1500 feed child
1700 change diper
1730 get my hair done
1800 write post to calm down readers about the cactus affair

etc.

dokisisofi said...

ααααα...οκ, σόρρυ θέλουν καθάρισμα τα φίλτρα μου τελευταία

nic said...

εν εφκάλαν ακόμα σύστημα αυτόματου ταϊσματος (όπως το αυτόματο πότισμα των δεντρών)

εν έσιει καμιάν επιστημονικήν εξήγηση του ονείρου εσύ που είσαι ειδική;

dokisisofi said...

Βασικά η Σάηκ θα κάμει γιο και ο δεύτερος άντρας του σπιτιού θα μπαινει στην πάντα ( στο συρτάρι).
Τώρα, το ότι μιλά ο μπέμπης και δίνει συνδυασμούς για το προπό πριν προλάβει να χέσει για ΄πρώτη φορά, αυτό δεν είναι καλό σημάδι. Θα γίνει μπλογκεράς και θα σύρει τζιαι την μάνα του στο συρτάρι με τον παπά του να παίζουν με τα μάθκια τους.

Παρακαλώ όχι πιστωτικές

babystar said...

Δεν σε ξέρω καθόλου...
Τυχαία βρήκα το blog σου και μου κίνησε την περιέργεια γιατί γράφεις σε Κυπριακή διάλεκτο-μισή καταγωγή από Κύπρο, έχω ζήσει εκεί 1 χρόνο και όλοι οι συγγενείς μου από τη μεριά του μπαμπά μου είναι εκεί. Ένα κομμάτι μου ανήκει εκεί και μπορεί να μην τα γράφω τα κυπριακά και να τα μιλάω μόνο όταν είμαι με Κύπριους συγγενείς, αλλά τα καταλαβαίνω άπταιστα!

Συνεχίζω λοιπόν και σε διαβάζω και από τον λίγο καιρό που σε παρακολουθώ, έχω σχηματίσει την εξής εντύπωση: όσο και να φοβάσαι, όσο και να αγχώενσαι, όσο και να σε τρομοκρατεί η ιδέα του πώς θα μεγαλώσεις το μωρό, πώς θα το κρατάς, αν θα το αγαπάς, αν θα δεθείς μαζί του κλπ κλπ, είμαι σίγουρη ότι θα είσαι πολύ τρυφερή μανούλα και τόσο θα φοβάσαι μην πάθει κάτι ο θησαυρός σου, που όχι απλά δεν θα ξεχνάς να τον ταίσεις, αλλά θα τον μπουκώνεις!Έχω την εντύπωση ότι άνθρωποι σαν και σε σένα γίνονται άψογοι γονείς και μεγαλώνουν καλούς ανθρώπους...

Μπορεί και να κάνω λάθος, αλλά αυτό μου λέει το ένστικτο μου...

Άσε τα αγχόνειρα λοιπόν να είναι μόνο όνειρα!Άλλωστε όλο αυτό το άγχος σου και μόνο δείχνει πόσο καλή μανούλα θες να είσαι!

Όλα θα έρθουν φυσικά, είναι η φύση μας αυτή...και το μωρό δεν είναι σαν τον κάκτο! Με το μωρό θα βγει όλη η γλύκα σου, όλη η φροντίδα σου και η αγάπη σου!Νομίζω κάποια μέρα θα με θυμηθείς...

Diasporos said...

Μα καλά έν εσχέστηκες πάνω σου αμα σου εμίλησεν το αδρωπούι?

Sike said...

ριτσα, "εννα δεις ότι φκάλλεις τα πέρα μια χαρά" - γκρμφ :[

neerie, αν ανακαλυφθεί ποτέ το αυτόματο τάισμα/λούμα/άλλαμα των μωρών, να ξέρεις ότι εν δουλειές μου :D

δοκ, πεινώ πολλά τζιαι πυρώνω τζιαι εν βρίσκω κάτι να απαντήσω :Ρ

babystar, ευχαριστώ για την προσπάθεια :Ρ Εγώ νομίζω θα εναλλάσσομαι μεταξύ μέγαιρας γατομάνας (πώς κάνει όταν πλησιάσεις τα νεογνά της;) και καταζητούμενου από το Γραφείο Ευημερίας :/

διάσπορε, όι, όπως είπα το θεώρησα φυσιολογικό coming from MY child, hahah. Αφού είδες, είχα τζιαι το θράσος να τον διορθώσω τζιόλας που έκαμε λάθος με το βρακί. Μετά με την κρέμα, αντράπηκα - εν είχα ώρα να λαωθώ.

Αχάπαρη said...

kori get your head together a! agxwneis me polla ama se diavazw teleutaia tziai en se kserw kan :) skeftou mono oti kathimerina gennoun ekatomiria ginekes ston kosmo ara enen toso epodino (tziai en ennoo tin genna ennoo to what follows). tziai pistepse me enen to telos tou kosmou. life goes on tziai to moro fkainei mia xara anthropoui :)

Chocolat said...

Ουφφου!!! Θωρώ το μέλλον μου. Εν όπως το παρόν σου!!

PS: τωρά εθυμήθηκα πως έσιει πάνω που μήνα να ποτήσω τους κάκτους!! Ούφφου πάλε!!