»

Monday, September 26, 2011

Καθίσιν τέλος

Καλά επεράσαμε αλλά να πάεις τζιαι λλίο σχολείο τωρά να θκιανευτεί τζι η μάμα μόνη της.

'Ξα να την φκάλω στη βεράντα σήμερα;

Μμμμμ... εν πολλύς ο πειρασμός...


Αποφάσισα. Θα πιάσω τα πουρτού μου τζιαι θα φκω έξω. It's a glorious Monday.

Άη Καράμπα! Η βεράντα εν κατηλειμμένη!  


Ευτυχώς που I am not expected anywhere urgent οπότε μπορώ να κάμω τζιαι 2 ώρες να ξηπαρκάρω τες φορτήτζιες με το πάσο μου.

Ότι τελώ σε διαθεσιμότηταν όμως, τελώ.

(is anyone gettin it οξά κάμνω παshαμά μόνη μου; χαχα)

Breathe in.

Αν βαρεθώ, μπορεί να στραφώ να κάμω κανένα τοπ-τεν όπως της αχάπαρης.

Καλημέρα :]

Thursday, September 22, 2011

Life is...

An iced coffee for μάμμα and a κρουασανάκι for άνθρωπ στο Mall γύρω στες 9 το πρωί. Λίγη ακαταστασία στο Early Learning Centre και επιβίβαση στες κυλιόμενες σκάλες καμιά 20αρκά φορές. Διαπραγματεύσεις για το αλλό πόσες φορές θα φκούμε τζιαι θα κατεβούμε πριν πάμε σπίτι να κόψουμε το κουρί μας. Σπίτι για κουρί μετά από άλλες 30 φορές κυλιόματος.

Κοντά στο μεσημέρι, βόλτα στη Φανερωμένη. Αναμονή καμιάς ώρας ώσπου να μας κάμει χαλλουμωτή ο αρμένης και μετά παγκάκι για να τη φάμε. Άνθρωπ κυνηγά νούρο κάττου που καραδοκεί να φάει τα πεζούνια. 

Αυτά, μεταξύ άλλων, στο πρόγραμμά μας την τελευταία βδομάδα.

Thursday, September 15, 2011

ΕΛΕΟΣ

ΕΛΕΟΤΡΙΒΕΙΟ.

 
Εγνώρισα τη ΠΟΥΝΤΑ ΚΩΛΟΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΠΟΥΝΑΜΕΝΠΩ σωσία ΜΕΝ ΜΕ ΕΚΚΕΝΤΡΙΣΕΙΣ ΤΖΙ ΕΣΥ ΤΩΡΑ μου ΚΩΛΟΚΚΗΠΟΡΤ

Άννοιεν η πόρτα τζιαι ήμουν ολόγελη τζιαι ανυπομονούσα. Είχα μιαν κρυφή ελπίδα ότι θα ΕΘΩΡΚΕΤΟΥΝ.

Είπαν μου ότι η μόνη διαφορά μας εν ότι τζείνη εν ξανθή τζιαι παραπάνω ανυπομονούσα να δω ΑΝ ΜΟΥ ΠΑΕΙ.

Εν επέρασεν ποττέ που τον νου μου ότι το ότι ΕΝ ΣΥΝΤΟΝΙΖΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΔΑΚΤΥΛΑ ΜΟΥ ΝΑ ΚΟΥΤΣΙΗΣΟΥΝ ΤΑ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ μοιάζουμε εν σημαίνει ότι θα είμαστε και της ίδιας ή παρόμοιας ΗΛΙΚΙΑΣ.

Κυριολεκτικά (τζιαι δεν χρησιμοποιώ τούντην λέξη αβασάνιστα) επάγωσα.

Έθελα να τσιριλλίσω MY EYES, MY EYES!!! ΦΥΕΤΕ ΤΗΝ ΠΟΥ ΔΑΜΕΕΕΕΕ!!! UUUURRGGHH!!! αλλά (εν με κανεί έχω τρόπους) εσφίγγουμουν να ξηζαώσω τη φάτσα μου για να μεν την προσβάλω. Που το σφίξιμο το πολλύ εφοήθηκα μεν πάθω όπως τη Φανού του ίνβιχτου (ναι ναι όντως εσκέφτουμουν το ΤΖΙΑΙ τούτο) τζιαι ήμουν σίουρη ότι τζείντην ώρα παραπάνω έμοιαζα του Lyle Lovett (you put the hair, I put the face, τζιαι έτο πιστόν αντίγραφόν του).

Εν εμπορούσα να τη θωρώ, εθώρουν όπουδήποτε αλλού. Αφού λαλώ σας έπαθα shock. Τες σύντομες στιγμές που με πολλύ κόπο την έβλεπα (για να μεν φανώ αγενής είπαμεν) εσκέφτουμουν «Please God, είμαι όντως έτσι;».

«Είμαι έτσι God μου;»

«Α ρε God, please ρε, είμαι έτσι τωρά;»

«Shit Please God, πε μου αν είμαι έτσι»

Η απάντηση του Θεού υποθέτω ερχόταν υπό μορφήν κάτι αλαλαγμών που άκουα γυρόν μου, «εν σας το είπα ότι είσαστεν οι ίδιεεεςςς;!;!», «ναιιι έχουν πολλή φυσιογνωμίααα!!», «γιούυπιι δεν ξανάγινεεε», στα οποία εγώ εκατέβαλλα μεγάλη προσπάθεια να μεν ανατιναχτώ που τα «ΚΟΨΕΤΕ ΤΟΟΟΟΟΟ!!!!» που εφώναζα πουμέσα μου τζιαι έψέλλιζα κάτι ημιβλοσυρά «Ναι. Copy Paste.» τζιαι «Ναι, αφού ενόμισα εν καθρέφτης». Ως τζιαι η ίδια εσυμφώναν ολόχαρη. ΕΚΛΑΙΕΣ ΤΖΙ ΕΘΕΛΕΣ ΘΚΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!

Ένημπόρω. Δύσπνοια. Διακοπή για πομπούες.

Wednesday, September 14, 2011

Hysterical

Ήμουν σε μια σύσκεψη, ας την πούμε, τωρά τζιαι κάποιος ομιλητής εχρειάστηκε να αναφέρει τη Γενικό Ελεγκτή (;) / Γενική Ελέγκτρια (;) στη γενική. Τζιαι δώστου πυροβολισμούς* ώστι να το ιγκώσει: της Γενικής Ελεγκτή, της Γενικού Ελέγκτριας, της Γενικού Ελεγκτή, της Γενικής Ελεγκτού...


...σιγά μέννεν της Γενικής Ελεγκούς, σκέφτομαι εγώ τζιαι σπουρτώ μόνη μου.

Αw man... Έπιασεν με ένα ακατάσχετο σπούρτισμα, παμόν δεν είshεν τζιαι άρκεψα να φκάλλω νάμιν γιατί η ώρα επέρναν τζιαι ο ομιλητής ήταν τζιαι πρόσωπο εξέχων. ΄Εκαμνα τάχα πως με έπιασεν ο ξερόβηχας αλλά η Ελεγκού δεν με άφηνε να κοιμηθώ στες Πλάτρες.

Σκέφτου κάτι άλλο, σκέφτου κάτι άλλο!!! Shit shit!!!

Πρέπει να έφκαλα 5-6 decent sets κοιλιακούς στην προσπάθειά μου να συγκρατηθώ. Εγύριζα πανικόβλητα να εστιάσω πας σε κανένα συνάδελφο κακομάζαλο να μου περάσει. Άρχισα να αλληθωρίζω, έθελα να καγχάσω να σουστεί το κτίριο. Just in time, κλασσικά, κάποιος είπεν κάτι που έκανε μερικούς να γελάσουν (ούτε που άκουσα τι ήταν) όπου και αφέθηκα να χασκογελάσω απρόσκοπτα. Το γέλιο έρεεν άφθονο, ήμουν όπως τον shύλλο που το ξαπολάς μες τα χωράφκια (υποθέτω ότι ο shύλλος που ξαπολιέται μες τα χωράφκια εν equally overwhelmed από ευτυχία).

Ύστερα εκτήτζιασα που ενομίσαν οι συνάερφοι ότι είμαι τόσο easily entertained αλλά τουλάχιστον εξεπέρασα την Ελεγκού.


*courtesy of neerie

Monday, September 12, 2011

At last

Άμαν σας λαλούν ότι μοιάζετε πολλά σε κάποιον γνωστό τους, εν σας τρώει η περιέργεια να δείτε τούτον τον δήθεν σωσία;

Ε, ήγγικεν η ώρα. Επιτέλους. I´m going in!

Είπαν μου ότι την Πέμπτη θα γνωρίσω μιαν που "είμαστεν οι ίδιες".

Exit slow-motion appearance of tanned and toned über-babe.
Είμαι σίουρη ότι θα είναι κάshια.

Εχαλάστηκα πιλέ.

Saturday, September 10, 2011

Η Ιστορία Επαναλαμβάνεται

Friday, September 2, 2011

ΚΑΤΣΑΡΑ

Βλ. χαρακτηριστική σκηνή από There´s Something About Mary.

Αυτό.