»

Thursday, October 25, 2012

Η μη-πουλλού

Κάθουμαι να πιshιουρίσω τζιαι αφήνω την πόρτα ΚΡΟννοιχτη για να τους θωρώ άμπα τζιαι σκοτωθούν/ποκουππιστούν/αυτοπυρποληθούν.

Παίρνει με χαπάριν ο Άθρωπ, ο οποίος ούλλη μέρα εδιατελούσε ταρα(γ)μένος έως πολύ ταρα(γ)μένος:

ΌΙ ΚΑΘΟΝΤΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!! ΣΤΕΚΟΝΤΑ ΝΑ ΚΑΜΕΙΣ ΠΙΣΣΑ ΣΟΥΥΥΥΥΥ!!!!

Άθρωπ μου, έμπειράζει ((:αφού γίνεται και κάθοντα:))

ΌΟΟΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΕΙΠΑ ΣΤΕΚΟΝΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!

Άτε  τωρά :S Αγάπη μου, εν μπορώ στέκοντα - άκου; *πshhhhhhhh* έτο γίνεται και έτσι:))

ΌΙ ΕΤΣΙΙΙΙΙΙΙ!!! ΣΤΑ[Θ]ΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!!

Άθρωπ! Οι κοπέλες κάμνουν πισσάκια κάθοντα! And this should be enough (but you know it aint), ατε πήαιννε παίξε

ΓΙΑΤΙ;;
Shit, I am not ready for this. Γίνεται να κάμω rewind τζιαι να σταθώ που πας την τουαλέτα σιόρ; Action πράμαν εζήτησεν ο μιτσής άμα το σκεφτείς...

Mεν το πεις μεν το πεις μεν το πεις μεν το πεις ΜΕΝ ΤΟ ΠΕΙΣ Επειδή οι κοπέλες εν έχουν πουλλού... είπες το.

Ο_Ο Εν έχεις πουλλού;;

Τωρά ό,τι θέλεις πε, έκαμες τα λιλλίτσια Έχω αλλά εν διαφορετική άθρωπ μου, ΠΠΠΕΕΕΕΕ ΕΚΑΜΕΣ ΤΑΑΑΑΑ ποτζείνο πόshεις!!! γι΄αυτό κάθουμαιιιι:)))) Έλα γιε μουυυυυ!!! Τζιαι ασπούμε τωρά είσαι με την εντύπωση ότι έθθα έρτει να δει;;


Ο_Ο Εν έχεις πουλλού;; *έρκεται* Να δω που εν έχεις πουλλούυυ... Ο_Ο


(Όπως εκάθουμουν, τζιαι με κκλειστά τα πόθκια, εν εφαίνετουν τίποτε απολυτως... το απόλυτο τίποτε... ναι ναι ετζιεροποιήθηκα πρόσφατα, χάτε πάλε).


Έτο, εν έχω πουλλού... Άατεεεε:))) Να σκουπιστώ και φύγαμεεεεε!!! Πάμε βόοοοολτααααα!!! Πάμε στο λούνα πάαααααρκ!!! AΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΌΣ ΤΩΡΑΑΑ ΓΙΟΥΧΟΥΥΥΥ!!! *σηκώννουμαι κρατώντας το χαρτί μπροστά*


Ο_Ο Να δω που εν έχεις πουλλού... Τζιαι η κκελλέ του εν ίσια ίσια με το σημείο.


Ξέρεις ότι όσα εκτυλίσσονται τα τελευταία 2 λεπτά εννά περπατά τζι εννα τα λαλεί, έννεν; Ξέρεις ότι εννα μάθει η δασκάλα του τζιαι ο παππούς του ότι εν έshεις πουλλούν, έννεν; Ευτυχώς ΠΙΛΕΜΟΥ που η μη-πουλλού της μάμμας εν ήταν γεμάτη ΤΡΙΧΟΥΛΛΟΥΣ, με τους οποίους έχει θεματάκι, ειδεμή ήταν να φκάλουμεν μεγάλο νάμι... Τάχα εν κανεί που η μάμα εν έshει πουλλού, έshει τζιαι a bunch of καμένα βούρλα ουφφουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ ίνταλος τα εκατάφερα έτσι.


Wednesday, October 24, 2012

Για ένα τυπογραφικό τωρά;

Μα δέτε πού έωκα:




Χαχαχαχα στο 1:45 κτυπούμε ρέστα ομαδικώς με τα αθρωπούθκια.

Coz λατρεύω PUNJABIIIII!!!!

Btw, για να μην ξεχνιόμαστε:


ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ούτε να γράψω ένη ξορτώννω, οι ώμοι μου παν αλλού τζιαι τα shέρκα μου αλλού!! Έλλλααααα γιε μουυυυυ!!!


Σε μια άλλη διάσταση πρέπει να ήμουν πακιστανή.

Tuesday, October 23, 2012

Ας ξεστραβωθούμε: Ο Τραπεζο-Ραδιομαραθώνιος


Διαβάστε εδώ το Μανιφέστο των Κύπριων Τυφλών για τον Ραδιομαραθώνιο.

Και μια ερώτηση που δανείζομαι: "Αν πράγματι ο Ραδιομαραθώνιος ήταν ένας ανιδιοτελής σκοπός, τότε γιατί καταγγέλλεται από το οργανωμένο αναπηρικό κίνημα της Κύπρου;"

Wednesday, October 17, 2012

Σαϊκκούκκις

Θυμάσαι που κάπου κάποτε εξέφρασα το resolution να γίνω "γλήορη"; Ούτε 'γω.

Το ότι κάθε νύχτα, ΚΑΘΕ ΝΥΧΤΑ,

(   (  ( ((KAΘΕ ΝΥΧΤΑ)) )  )   )
 
σκουπίζω, σφογγαρίζω τζιαι ενίοτε σιερώνω, εν μετρά για γληορκά. Γλήορη είσαι άμαν τα έshεις τούτα για μπρέκφαστ τζιαι σύρνεις πάνω τζιαι κανένα κκέηκ γεωγραφίας ή καμιά μαρμελάδα.
 
Ε το λοιπόν, εψές με το που ετζοιμηθήκαν τα αθρωπούθκια, ήμουν ντετ, νεκρός, μουέρτο. Τα άπλυτα ήταν shιονωμένα πόξω που το πλυντήριο, εκαρτερούσαν γυρί. Η βούρνα ημι-τρουλλί. Που τους πάγκους εγώ έλειπα. Στο πάτωμα τάτσουλλοι (shαιρετούμεν) τζιαι πατημένα μακαρόνια. Θκυο κούππατσοι ξεshειλισμένοι με ασιδέρωτα. Οι καναπέδες σεισμόπληκτοι, τα παιχνίθκια all over the place ξηντερισμένα. 'Εθελα, όμως, να κάμω κάτι άλλο.
 
Για εξασφάλιση του αισθήματος της γληορκάς, απαιτείται, ενώ επιλαμβάνεσαι τούτων ούλλων, να μοσχομυρίζει κάτι στο background άλλως φούρνο.
 
"Θα κάμω cookies με το Θέρμομιξ", αποφάσισα. Η αλήθκεια ήταν κομμένη η ποινή που πολλά πριν, γιατί είχα πιάσει τα αθρωπούθκια τζι επήαμεν να γοράσουμεν τα υλικά (για το καθένα ερώτουν όποια γεναίκα έβρισκα ομπρός μου για να βεβαιωθώ, διαφορετικά ήταν να πιάσω "Ι can't believe it's not butter"). Ήμουν κουρτισμένη να ζαχαροπλάσω εψές (σημείωσε ότι μόνο τζέλλυ έκαμα ως τωρά).
 
Τέλος πάντων, μες τον πανικό που επικρατούσε γυρώ μου, εξησκόνισα το θέρμομιξ τζιαι άρκεψα να κάμνω χημείες. Μια οκκά βΟτυρο, τρεις οκκάες ζάχαρη... σήριουσλι, εν έτσι που γίνουνται τα πισκόττα;;
 
Ποτζεί ποδά έπλασα κάτι στρογγυλόμορφα πράματα τζιαι έσυρα τα στο φούρνο για 10 λεπτά. Άρκεψα να συμμαζεύκω τζιαι να σφουγγαρίζω, νιώθωντας πολλά Λούσυ με τες μυρωθκιές του φούρνου.
 

 Which part of "place them apart, these babies tend to spread" don't you understand?

 
Αμάναμου, λαλώ, αν τα δουν τούτα οι χωρκανοί εννά με βάλλουν μες την ίδια πρόταση με την Αχάπαρη, and we all know there's no room for both of us.
 
Έπλασα άλλα. Ππιριλιά, τζιαι με απόσταση ενός μέτρου μεταξύ τους. 
 
 


Αλλό λλίο να μας ψήνεις έναν-έναν


Νομίζω έσωσα την τιμή μου λλίον, έννε;


Βραστούθκια εν είχαν λάθος. Τωρά που εκρυάναν εν τέλεια ζάχαρη με βΌτυρο ρε κουμπάρε. Γιαξ. Τρώεις τα τζι εν πάσιν κάτω, κολλούν μες το λαιμό. Αλόπως εν που ξέρω ίνναμπόχουν μέσα; Γιατί, αντικειμενικά, σάννα μου εν πολλά καλά.
 
Πάω να έβρω άλλη συνταγή για πόψε. Να τους κάμω ψαρόσουπαν αλόπως. Τούτο το "αλόπως" λαλώ το πολλά αλόπως - εκατάλαβα το όταν άκουσα τον άθρωπ να το λαλεί. Αχαχαχ. Αλόπως μόνο εγώ το λαλώ (δαμέ στηρίζουμαι πολλά πάνω σου, Ποστ).

Άτε, καλήν ημέραν άρχοντες.

Friday, October 12, 2012

Βαρκ x 3

Ότι βαρκ τελευταίως, πιστεύκω επροσέξετε το. Είπα να παίξω τούντο παίγνιον, όσσον για να μεν αραχνιάσει το μπλογκ. Long story short.


Τρία πράγματα που θα ήθελα να κάνω πριν πεθάνω:

1. Να είμαι οικονομικά ελεύθερη (άλλως ξοφλημένη) ώστε να μεν κληροδοτήσω στα μωρά μου χρέη.

2. Να δώσω στα μωρά μου κοινωνική και οικονομική μόρφωση, γιατί με όσα μαθαίνουν στα σχολεία εν δύσκολο να δουν μέραν άσπρη.

3. Να έχουμε ΑΠΕΙΡΕΣ απίστευτες οικογενειακές αναμνήσεις, κυρίως από περιπέτειες και ταξίδια.



Τρία άτομα που έχω αγαπήσει πολύ:

1. Ο Άθρωπ

2. Ο Ούτποτ

3. Τούντην θέση μοιράζουνται την ο χάσπας με τη μάνα μου, αλλά μεν τους το πείτε, εννά μαλλώνουν ποιος να δώκει πρώτος κάτω.


Τρεις αξέχαστες στιγμές στη ζωή μου:

1. Στην Κωνσταντινούπολη πριν καμιά δεκαρκά χρόνια.

2. Το δεκαπενθήμερο του μέλιτος στην Αμερική.

3. Οι γέννες των αθρωπουθκιών.



Τρία πράγματα που κοιτάζω σε ένα άτομο:

Εξαρτάται για ποιο σκοπό τα κοιτάζω. Αν εν για να τον μπαξιωθώ, κοιτάζω:

1. Σύνολο εμφάνισης (ύψος, πλάτος, φάτσα, ντύσιμο)

2. Χιούμορ

3. Γνώσεις



Τρία πράγματα που δεν μπορώ χωρίς αυτά:

1. Τα μάθκια μου

2. Τα shέρκα μου

3. Τα πόθκια μου

Οκ, θα μπορούσα να πω «την αρτιμέλειά μου» τζιαι να γλυτώσω θκυο entries, αλλά βαρκ να σκεφτώ.



Τρία πράγματα που απεχθάνομαι σε έναν άνθρωπο:

1. Loudness/άππωμα/χουμίσι

2. Shyness/φόος of one´s οσσιός

3. O ΞΕΡΟΛΙΣΜΟΣ!! ΟΟΥ ΜΑΗ ΚΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΤ ΓΙΟΥ ΚΚΙΛΛΙΝ ΜΗΗΗΗΗΗ!! ΜΠΕΡΝ ΜΑΔΕΡΦΑΚΚΕΕΡΡ, ΜΠΕΕΕΕΕΕΕΡΡΡΡΝΝΝ!!!



Τρία πράγματα που δεν θα ήθελα να μου συμβούν:

1. Να μου σταθεί το φαΐ

2. να πνιώ μες τη θάλασσα

3. να χάσω μωρό μες τον κόσμο



Τρία μέρη που θα ήθελα να επισκεφθώ:

1. Το μέρος

2. Ούλλην την Αμερική

3. Αραβικές χώρες



Τρία επαγγέλματα που θα ήθελα να κάνω:

1. Να καβαλλικώ δελφίνια τζιαι να κάμνουμε show

2. επαγγελματίας τουρίστας για το Travel Channel

3. μίκι μάους ή άλλο πόστο στα Disney


Τρία ψέματα που έχω πει κατά καιρούς:

1. Ναι

2. Όι

3. I love you (during phone sex)


Τρία πράγματα που δεν θα έκανα ποτέ στη ζωή μου:

1. Να απαντήσω το τηλέφωνο τίτσιρος (μεν ρωτάς πώς έγινε το πουπανινό)

2. Σάντουιτς με πίκλα

3. Να ψηφίσω μεταξύ Αναστασιάδη τζιαι Μαλά



Τρείς φοβίες μου:

1. Να φκει πρόεδρος ο Αναστασιάδης

Κατά τ’άλλα, δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω σε τίποτα, είμαι αναίστητος.



Τρία λάθη μου:

1. Που απάντησα το τηλέφωνο τίτσιρος

2. Που επαραμέλησα τον χάσπα λόγω αθρωπουθκιών

3. Που επιτρέπω στον εαυτό μου να επηρεαστεί που την αρνητικότητα άλλων παρά να επηρεάσω εγώ θετικά


Τρία πράγματα που μου έμαθε η ζωή:

1. Το ένα ψέμα φέρνει το άλλο

2. Lead, be lead, or get out of the way

3. You love someone when you love yourself around them