Ήγγικεν γαρ η ώρα (2)

Κλαίμεν τζιαι στες κωμωδίες πιον. Τζιαι λαχταρούμεν που τα γέλια στο τέλος του Message in a Bottle. Eπιτέλους! I had been too good to be true.

Επεθύμησα να πάω shopping. Για μένα. Η επόμενη φορά που θα συμβεί τούτο θα είμαι με αμαξού.  Ή θα βιάζουμαι να έρτω σπίτι by feeding time ή επειδή έπιαν με ο χάσπας κλαμένος και παιγμένος.

Άκυρο. Αφού θα είμαι απένταρη.

Yikes. Ελπίζω να μεν με πιάσει τζείνη η κατάθλιψη που σκέφτεσαι τι θα απογίνει το μωρό σου αν πάθεις κάτι.

Τες τελευταίες μέρες ήθελα να γράψω ότι, άθελά της, τούτη η εγκυμοσύνη έκρινε πολλύ κόσμο (ποιοι προσέχουν πώς μου συμπεριφέρονται, ποιοι έχουν έννοια να μεν με στεναχωρήσουν, ποιοι με τρέχουν, κτλ.) τζιαι αποτύχαν κάποιοι που εν έπρεπε καν να διαγωνίζουνται. Έγραψα το δηλαδή, αλλά δεν το ανάρτησα γιατί θα έπρεπε να το αυτοπυρπολήσω μετά τζιαι εβαρκούμουν.

Θέλω θάλασσα. Τζι άλλη. Πολλή. Θέλω την ούλλη.

Άσχετο (επειδή τα άλλα ως τωρά ήταν σχετικά): ακούω Νικόλα Μεταξά (...) στο γιούτουμπ τζιαι ανακαλύπτω τρίχες που δεν ήξερα ότι είχα. Στες φτέρνες, στους ώμους, στα νύshια...

Εδείξαν μου τι αναπνοές να κάμνω την ώρα τη δύσκολη... Μίshιμου να παίρνω βαθειά εισπνοή που τη μούττη τζιαι να την ξαπολώ που... όπισθεν για 20 δευτερόλεπτα. Δοκιμάστε το τζιαι αν τα καταφέρετε σφυράτε μου κλέφτικα (γουέλλ, αν τα καταφέρετε η σφυρκά εννα ακουστεί ένηγουέης, so there goes).

Άλλο άσχετο. Πες ότι βουράς με φόρα γυρώ-γυρώ που ένα σπίτι τζιαι κάθε λλίο διάς πάνω. Πες ότι σου έμεινεν κκελλέ στην πρώτη φορά. Στη δεύτερη ίντα chass έshει να μεν σπουρτίσεις θανάσιμα; Ε, ΤΟΥΤΗ Η ΣΚΑΤΟΜΟΥΓΙΑ ΠΟΥ ΒΙΖΖΙΝΙΖΖΕΙ ΓΥΡΟΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΛΑΜΠΑΝ ΤΟΣΗΝ ΩΡΑΝ ΤΖΙΑΙ ΤΤΑΚΚΟΥΡΑ ΠΑΝΩ ΠΟΥ ΙΝΤΑ ΥΛΙΚΟ ΕΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗ;;;

Ευχαριστούμε που μας παρακολουθήσατε. Ως πάρατζει.