New Year's Adam

Έshει 3 χρόνια που τη γλυτώνω, είτε λόγω αρρώστειας, είτε λόγω νεοαφιχθέντος ανθρωπουθκιού, και λοιπά. Φέτος, παρόλη την κράτηση που έφα που τον γιατρό, το καλό δεν θα τεταρτώσει.

Αυτό είναι το προφητικό ποστ για την αποψινή βραδιά (εν αυτοπυρπολημένο αλλά τα κλειδιά εν κάτω που το πεφκούι - ξαπόλα το φτυάρι, εννοώ το χαλάκι).

Μετ' ευχών και ασπασμών,
Κασσάνδρα.

Highlights of home με λίγο ξύδι

Ξεκινούμε με το ξύδι to get it over with:

Εσύ που λαλείς "εμπάσιγουέι" χωρίς να είσαι ο Μιshαρός, εν αντρέπεσαι να κάμνεις πως εν δική σου η ατάκα; Εσύ που λαλείς "ντήαρ ανάγνωστερ" χωρίς να είσαι η Postbabylon, πιστεύκεις πραγματικά ότι εννά εκτιμήσουμε την πρωτοτυπία σου; Εσύ που λαλείς "άσταδγιάλα" τζιαι "σέξεδεσέρε" χωρίς να είσαι ο Πρόβατος, πιστεύκεις ότι εννά γελάσουμε; Ναι, μεν, τούτες οι ατάκες εν ακολουθούνται που το σήμα του copyright, αλλά εν γενικά παραδεκτό ότι είναι άρρηγκτα συνδεδεμένες με συγκεκριμένους μπλόγκερς. Get your bloody own. Το ξεπατικώνειν τες ατάκες κάποιου άλλου αποτελεί θρασύτατο, ελεεινό και άκρως ξενερωτικό κλόπυράιτ. Ίσως εν που τον τζιαιρό που έμεινα ένα μάθημα στο πανεπιστήμιο εξαιτίας του, που έχω υπερευαίσθητο ραντάρ σε θέματα plagiarism. So please sigh, yell or roar without the asterisks, thank you. Stress your point without the multiple brackets. Γιατί πολύ απλά εκκεντρίζουμαι. Αντιλαμβάνομαι ότι η τάση αυτή οφείλεται (εν μέρει) στον τρόπο που μας "εμάθαν" να κάμνουμε research στο σχολείο ("άνοιξε μια εγκυκλοπαίδεια τζιαι αντίγραψε αβέρτα" et voila, αρίστευσες), αλλά ας τεθεί ένα τέρμα σε τούντην τάση πριν μας φάτε τζιαι το χάσπα.

Άρκησα να shιονώσω τη χολή μου, γιατί εν έθελα να φανώ πίκρισσα τζιαι κομπλεξική, αλλά νομίζω έννεν ό,τι πιο παράλογο να νιώθει κάποιος έτσι. Δαμέ η she demon τζιαι εθίκτηκε που η Μάνα εχρησιμοποίησε τη λέξη Γρίσμας τις προάλλες, πιστεύοντας ότι είχε τα πνευματικά δικαιώματα σ' αυτήν - αδίκως, βέβαια, γιατί η ατάκα χρονολογείται (σόρρυ she μου). Οπότε, πόσο μάλλον για πραγματικά ορίτζιναλ ατάκες κάποιων. Κάποιους που τα "θύματα" εν τους καίγεται καρφί γιατί εν ανώτερα όντα, αλλά εγώ ως σκουληκαντέρα που σέρνομαι στη γη έθελα να το πω. Εν έθελα να ξαναγράψω γιατί ένιωθα ότι κάποιες κουβέντες που επήαιννα να πω εν, όι απλά μεταχειρισμένες, αλλά βιασμένες.

No need to argue.

Ας τσιλλίσουμε τώρα αυτό το παραλήρημα κομπλεξισμού/εγκυμονικών ορμονών (όπως σας βολεύκει) με κάτι πιο εορταστικό:

Το δέντρο, η τελειωμένη κουβέρτα και η αυτοσχέδια σκηνή του Μεγάλου Παναϋρκού:

υ.γ. εξέχασα να σας πω να μεν δείξετε το Christmass Carol στα μωρά σας: τα "πνεύματα των Χριστουγέννων" που επισκέπτονται τον Σκρουτζ για να τον ισιώσουν, μόνο για μωρά δεν κάμνουν. Το πρώτο εν μια μικρή ρόπα άσπρη που υπερίπταται τζιαι που πάνω αιωρείται μια κκελλέ αθρώπου - όχι ό,τι πιο αγγελικό φαντάζεστε. Το δεύτερο εν ένας γίγαντας πάτρονος, ντυμένος με βασιλικά ρούχα αλλά ανοιχτά στο στήθος τζιαι φαίνουνται οι τρίshες οι σγουρές του. Τζιαι γελά όπως τον παλιομπεκρή. Το τρίτο εν η οsshιά του χάρου του τίτσιρου - ο κλασσικός σκελετός που φορεί την κλασσική σκούφια του χάρου τζιαι βουρά τον Σκρουτζ καβάλα σε κάτι πελώρια αφηνιασμένα μαύρα λουστρινένια άλογα. Πολλά christmassy.

Interesting

Τόσο κοντά και τόσο μακριά

Κρεβατώματος συνέχεια.

Χρειάζουμαι κουμπιά τζιαι παμπακογέμιση σμιλοκατασκευών. Τζιαι απέχω 2-3 λεπτά που το Σιακολοcraftshop-turned-καικαλά-seksy-lingerie shop. 5-10 λεπτά που το Παshπαιγνιδοπωλείο. Τζιαι 5-10 που το άλλο Παshcraftπομπονιερομάχαζο. Τζιαι που τα μωλλ τζιαι τα Ικέα. Παρόλα αυτά, εν πιο εφικτό να ψουμνίσω τα πράματα που θέλω που έναν τόπο που απέχει 5-10 ώρες που μένα. Με ✝Concord. Γιατί θα έρτουν στην πόρτα μου.

Παίζει ναν τζιαι πιο φτηνά τζιόλας. Ή έστω το ίδιο.

Ε Κουτσοδούληηηηηηηηη!!! ΤΖΟΙΜΑΣΑΙΙΙΙΙ!!!

Μόνο εμένα να έshεις πελάτισσα, εν θέλεις τίποτε άλλο. Αλλά τζοιμάσαι στέκοντα.

Αποφάσισα ότι τα λεφτά που θα εξοικονομήσω που τες πεζίνες από και προς τη δουλεια (ο rio mare τόνος δικός σας), που το καθημερινό αλμυρό ή σάντουιτς, που τες λίστες συναδελφικών γάμων, που τα κοψοκκέλλικα εγκυμονικά ρούχα που θα ήθελα για τη δουλεια (κόβεται με την καρδιά ενός μαρουλιού), που κομμωτήρια-αποτριχώσεις (viva los αυτοκόλλητος), που τα τόσα μικροκονδυλάκια που προκύπτουν τζιαι κατασπαράζουν τον μισθό μου, θα τα φάω επιτέλους σε πελλάρες που ίσως και να στερούμουν: μαλλιά (για σμιλί, όι εμφύτευση), κουμπιά, χάντρες, εργαλεία, τες ακριβές κρέμες που με πρήζει η αισθητίκα μου να βάλλω, και ό,τι άλλη πελλάρα έβρω στο ίντερνετ. Ήδη έχω 3 πράματα μες τα πλοία τζι έρκουνται, τζιαι έχω τζιαι 2 winning bids.

Αυκά τα ολίγα.

Α, τζιαι ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΕΣ ΔΕΥΤΕΡΕΣ. Tζιαι τες Τρίτες, τζιαι τες Τέταρτες, τζιαι τες Πέμπτες τζιαι τες Έκτες. Οι άλλες θκυο αγχώννουν με.

Τζιαι το αθρωπούι στο περιθώριο δεξιά εμεγάλωσεν πολλά σάννα.

υ.γ. "You've just been outbid. Do you want to bid again?" - ¡YiKeS!
Ξαφνικά νιώθω πολλά ίβολ... Πρέπει να καταστρώσω σχέδιο...

Another baby: 20 reasons to party for

Που την ώρα που έμαθα ότι εγκυμονώ κινδύνους, η μεγάλη μου έννοια δεν ήταν το πώς θα τα βγάλουμε πέρα είτε οικονομικά είτε άλλωσπως, αλλά πώς θα το/τα πάρει το αθρωπούι (το εκτός κοιλίας), αν θα ζηλεύκει, αν θα ξυπνά τη νύχτα που θα ξυπνά και το άλλο, αν θα υπνοβατήσει και να τον πνίξει με το μαξιλάρι, ποιος θα σαπίζει ποιον κτλ.

Εχτές είχα την έμπνευση να ανατρέξω στο ίντερνετ για σχετικά πουρπουάρ τιπς και πληροφορίες. Μπήκα στο κατά τ'άλλα εξαίρετο σάιτ για εγκυμονικά και μωρολογικά, http://www.babycentre.co.uk/, και βρήκα αυτό που έψαχνα. Or did I.

Ήβρα ένα άρθρο, 20 reasons to be glad you're having another baby, ιμίsh. Και παραθέτω:

Are you worrying about the financial costs of having another baby or dreading the sleepless nights again? [όι, λίρες πολλές τζιαι κοπάθκια μπόλικα] There are lots of wonderful reasons to have another baby - here are just some of them. [είμαι όλη αυτιά. Κατακρίβειαν, είμαι ένα μεγάλο φτι]

1. Digging out all those tiny little baby clothes again and remembering when your great big toddler was brand new. [*eyeroll* ασπούμε, σίριουσλι: να shαίρουμαι επειδή θα ξεθάψω τα μικροσκοπικά ρουχούθκια του πρώτου αθρωπουθκιού τζιαι θα τα αξαμόννω πάνω μου τζιαι θα λαλώ aaawwhh. Φοβερός λόγος όντως]

2. Knowing that your labour is probably going to be shorter and hopefully easier this time around. [εδώ αρχίζει ο νοήμων άνθρωπος, δηλαδή εγώ, να υποψιάζεται ότι η λίστα αυτή απευθύνεται σε βλακάκια: ΑΣ γεννήσω αλλόνα μωρό, τι χαρά που θα είναι που θα σφαδάζω για 8 ώρες αντί 10!]

3. Seeing the look of amazement on your older child's face when they meet their new brother or sister for the first time. [εδώ ο ανωτέρω νοήμων άνθρωπος επιβεβαιώνει την υποψία του: ΑΣ κάμω αλλόνα μωρό, μόνο τζιαι μόνο για να δω τη φάτσα του υφιστάμενου αθρωπουθκιού ΟΤΑΝ δει το δεύτερο. ΤΖΙ ΕΝ ΤΟΥ ΓΟΡΑΖΩ ΕΝΑ ΤΡΑΧΤΟΥΙ ΝΑ ΦΚΑΛΩ ΤΟΝ ΦΟΟΝ ΜΟΥ]

4. Having a routine already established with your toddler, so that you aren't stuck in the house with a new baby, wondering what to do with yourself. [η αλήθκεια εν το κατάλαβα τούτο. Τάχα ευτυχώς που θα έχω ήδη το μεγάλο αθρωπούι να με ποφκάλλει για να μεν βαρκούμαι;]

5. Getting more child benefit! [γίνεται να σας πιερώνω εγώ child benefit τζιαι να μου έβρετε καλλύττερους λόγους;]

6. Watching your toddler "helping" with her new brother or sister. [ΑΣ κάμω αλλόνα μωρό για να δω πώς θα "βοηθά" να τον σκοτώσουμε ο μεγάλος. ΤΖΙ ΕΝ ΤΟΥ ΦΥΤΕΦΚΩ ΘΚΥΟ ΓΛΑΣΤΡΕΣ ΜΕ ΒΑΣΙΛΙΤΖΙΑ ΝΑ ΤΕΣ ΚΛΑΔΕΥΚΕΙ]

7. Feeling so much more confident with your newborn than first time around (it's amazing!) [ΑΣΠΟΥΜΕ!! Σ-Ι-Ρ-Ι-Ο-Υ-Σ-Λ-Ι. Τζιαι ο τσιλλιτός καθαρισμός προσώπου ξέρω ίνταλος ένη, αλλά έθθα shαίρουμαι αν τον ξανακάμω - duh]

8. Not having to buy all that baby equipment again. [στα 3 μωρά δηλαδή, τι έshει να γίνει; "Σας προσκαλώ στο πάρτυ που θα κάνω με την ευκαιρία που δεν θα χρειαστεί να ξαναγοράσω αμαξούες τζιαι καρεκλούθκια";]

9. Watching your children start to play together as your youngest gets older. [play together οξά beat each other senseless?]

10. Having all the fun of picking out another baby name. [♫ OH WHAT FUN IT IS TO RIDE IN A ONE-HORSE OPEN SLEEEIIIIGH]

11. Knowing that your children will entertain each other (eventually!) [εξανάπες μας το]

12. Hearing your toddler announce to everyone - "that's MY sister" [NAI NAI, ΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΛΛΟ, ΠΕΤΕ ΤΟΥ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΓΛΗΟΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΠΟΥ ΘΑ ΛΕΕΙ ΔΑΤΣ ΜΑΗ ΜΠΡΑΔΕΡ]

13. Already knowing about BabyCentre from day one! [η υποψία του νοήμωνος ανθρώπου διαψεύδεται: έννεν σε βλακάκια που απευθύνεται το άρθρο, αλλά σε πατάτες πουρέ]

14. Being better informed about labour and birth, having experienced it once already. [ΕΞΑΝΑΠΕΣ ΜΑΣ ΤΟ. *YELL*]

15. Finding your eldest child being completely absorbed in baby toys. [*YELL YELL*]

16. Having a little bit more free time while your children play together (one day!) ["Μωρά παίξετε λλίη μάππα ώστι να κόψω τα νύshια μου" - εμείναν σου αλλό 4 λόγοι. Αν μου ξαναπείς για τα αθρωπούθκια ποννα παίζουν μαζί ένηξέρω τι έshει να γίνει]

17. Seeing how your new baby brings out the caring and protective side of your older child.
 [AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAARRGGHH]

18. Being able to read all your favourite baby books again. [ΑΣΠΟΥΜΕ!!! τα άντερα μου]

19. Seeing your children grow up together, inventing their own secret games and words. [ΑΣ κάμω αλλόνα μωρό για να συνωμοτούν εναντίον μου, γουώτ ε γκρέητ αηδία]

20. Giving your first child a friend who shares the same history and background as him. [όπως λέμε, να κάνουμε ένα πατριώτη ακόμα;]

Νευριάζω Π  Α Ρ Α  Π Ο Λ Λ Α άμαν υποτιμούν τη νοημοσύνη μου

Σημεία των Σφαιρών: Show does go on

• Εψές επέστρεφα που τη Ρώμη, τζιαι επιβιβάστηκα σε ένα αεροπλάνο...μα ένα αεροπλάνο... τι να σας πω. Όπως το ξενοδοχείο, με πολλούς διαδρόμους, τοίχους με ταπετσαρία τζιαι φανάρκα και ρομαντικό φωτισμό, λευκά κρασιά και μεγάλες κανάτες με φρέσκα μουσκομυριστή λεμονάδα - τζιαι τούτα απλώς για υποδοχή. Μα ήταν το κάτι άλλο... Έπαιζεν τζιαι ένα ωραίο τραγούδι, το Αριβετέρτσι Ρόμα, που στο όνειρο μου επρόκειτο για το μεγάλο σουξέ της εποχής. Τζιαι ήταν ούλλοι μέσα, συμμαθητές του δημοτικού (έshει μιαν btw που την είδα 2-3 φορές τελευταίως, λαλείς να πρέπει να δράσω κάπως; σημαίνει κάτι; μιλούμε για πολλά obscure συμμαθήτρια), ο αρφός μου με τη φίλη του... πολλύς κόσμος. Επήα εμίλησα με διάφορες παλιές συμμαθήτριες τζιαι μετά που λλίο η λεμονάδα έβρασε τζι εν επίνετουν. Τζιαμέ άρκεψεν να καταρρέει η χάι κλάσε εικόνα που είχα για το αεροπλάνο. Το συμπέρασμα που έφκαλα λλίο πριν ξυπνήσω εν ότι "εν έσσιει σαν το αεροπλάνο που εταξίδεψεν με κυπραίους μέσα: εν όπως το πουττίν το μαδημένο". Εν ρατσιστικό βέβαια το συμπέρασμά μου, αφού ούλλα τα αεροπλάνα γίνουνται αλέ ππερέ ώσπου να φτάσουν στον προορισμόν τους (κουβέρτες βουναρκασμένες, ακουστικά πεταμένα, μαξιλαρούθκια πιττωμένα κτλ).

• Σε κάποια άλλη φάση είδα ότι έστειλε μου μήνυμα η μάμμα μου ότι ehi fylla gia koupepia (κάθε μέρα στέλλει μου το μενού της ημέρας) και εξύπνησα και έπιασα την τηλέφωνο και ερώτησα την αν λαλεί αλήθκεια τζιαι τι το έθελα μάνα μου... άρκεψεν να ωρύεται ότι πού ήβρεν ώρα για να κάμει κουπέπια, τζιαι σιγά μεν κάμει κουπέπια, τζιαι εν προλαβαίνει τζιαι έshει shίλια πράματα πας τη κκελλέν της, τα κουπέπια την εμαράναν. Έθελα να πιάω τζείντο μαλθακοόνειρο που τα φκια τζιαι να το κάμω μαύρο.

• Για την άλλη κατηγορία ονείρων, την x-rated, υπονοήσαμε σε προηγούμενο ποστ. Μιλούμεν αν εδέχετουν εισφορές ο Κούρρης σε λίμπιντο, ήταν να ξεshειλισμένος προ πολλού.

• Κατα τ'άλλα κάμνω κάμποσο σμιλί τζιαι λείφκουν μου τα μαλλιά τζιαι απελπίζουμαι.

• Entrepreneurship Idea: Κουτσοδούλης. Η ιδέα μου εν τέλεια και παρακαλείται κάποιος να την αναλάβει. Θα πηαίννεις στα σπίθκια των καθηλωμένων και των δυσπραγούντων και θα αναλαμβάνεις να τους κάμνεις τα διάφορα κουτσοδούλια που πρέπει να γίνουν εκτός σπιθκιού. Ασπούμε, να πάεις να μου φέρεις μαλλιά, να θκιαλέξω ποια να κρατήσω τζιαι να πάρεις τα υπόλοιπα πίσω. Ή να σε στείλω να μου παραδώσεις ή να παραλάβεις κάτι. Εμένα, που είχα την ιδέα, θα με χρεώνεις πιο λλίο έως καθόλου. Εν πολλά απλό.

• Για να μεν πω για τα σούπερμάρκετ ότι πρέπει σάμτάιμ σουν να εγκαινιάσουν σύστημα ντελίβερυ ψώνιων. Να θκιαλέω που το ίττερνετ τι θέλω τζιαι να μου το φέρνεις στην πόρτα μου. Εν πολλά απλό.

• Έφα τους τόπους να έβρω μιαν γεναίκα να έρκεται να μου καθαρίζει που (α) να μεν θέλει μεταφορικό τζιαι (β) να συνεννοέται σε κάποια γλώσσα εκτός νοηματικής τζιαι κινέζικων.

• Ήρτεν μια κινέζα προχτές... άσε. Τόση πολλή παντομίμα έππεσε (τζιαι ΜΙΣΩ την παντομίμα)που I might as well να τα έκαμνα μόνη μου. H μαλθακία ήταν που εν εκαταλάβαινεν ότι εγώ εν έπρεπε να κινούμαι τζιαι εκαρτέραν με να της δείχνω τι πρέπει να κάμει με το παράδειγμα μου. Πράγμα μου δεν έκαμνα τζιαι πρέπει να με επήρεν για πολλά κυράτσα, τάχα στέκουμαι μόνο τζιαι διατάσσω. "Άτε κορούα μου", λαλώ της στα πολλά, "χούυυβεεεερρ (με την ανάλογη κίνηση των χεριών) και φλόοοκκοοο (με την ανάλογη κίνηση των χεριών) και κανεί", λάμνε έσσω σου.
  
  
  Έκαμεν μου το σπίτι ούλλο (την οκέλλα) με μια σικλιά.
  Όταν το αντιλήφθηκα, φωνάζω της που το κρεβάτι, "Mahjong μου, άλλαξε το νερό μάνα μου!!"
  "Νελό;"
  "ΝΕΡΟ. ΠΕΤΑΞΕ ΤΟ. ΛΕΡΩΜΕΝΟ. ΒΑΛΕ ΑΑΑΛΛΟΟΟΟ. ΚΑΘΑΡΟ ΝΕΡΟ."
  "Νελό;"
  "Εshxx. ΤΙΠΟΤΕ. ΟΚ. ΝΟΟΥ ΠΡΟΠΛΕΜ".

• Εχτές ήρτεν μια άλλη, βουλγάρα. Συνεννοήσιμη. Κάμνει ίνναμπου κάμνει τζιαι στο τέλος αφήνει το σφουγγάρισμα. Κάμνει το τζιαι τζείνο, τζιαι μετά πατά μες τα βρεμένα τζιαι έρκεται να μου πει ότι ετέλειωσεν. Πατώ τζι εγώ μες τα βρεμένα για να πάω να την πιερώσω, τζιαι πατούμεν όλοι μαζί και δυνατά μες τα βρεμένα για να την κατευοδώσω.

• Ένημπόρω πιον. Τι να τους πω όμως, να κάθουνται να καρτερούν ώστι να στεγνώσουν; Τζιαι να μεν στεγνώνουν με ένα κολάι τζιαι να θέλουν να τες πιερώσω παραπάνω; >:ζ

• Αυκά.

Libido Quota Exceeded

Μια σύντομη δήλωση μόνο, γιατί η διατροφή μου δεν σας επιτρέπει να εκτεθείτε στο τι ονειρεύκουμουν (μόνο στα όνειρα πκιον) πως έκαμνα ούλλη νύχτα* εψές: steer clear που μένα, τζι οι προθέσεις μου εν πολλά άshημες.

*ΟΥΛΛΗ ΝΥΧΤΑ!!! ΟΥΛΛΗ ΝΥΧΤΑ!!!

(   (  ( (( ΟΥΛΛΗ ΝΥΧΤΑ )) )  )   )

✿_✿

Και νεκρός ενίκα(ν)

Επέθανεν με. Τζιαι εξακολουθεί να εμφανίζεται κάθετα (ένη αηδίας;). Αλλά επίττωσα το.

BITE ME, BITCH!!!

Βέβαια, για τα 10 εκατοστά μαλθακομαλλί που υπολείπονταν (αφού δεν μπορώ να πάω να γοράσω άλλο) αναγκάστηκα όντως να κτίσω κάποιον μέσα... Βρήκα ένα χρυσάνθεμο που είχα φτιάξει από το ίδιο χρώμα, έσφιξα τα δόντια και το μάδησα.

Τα όργανά του τα δώρισα στην έκαψεν-μας-τζι-εκαούρτισεν-μας λιλά σειρά. Τα άλλα χρυσάνθεμα στο μπουκέτο κόμα κλαίσιν τον φίλο τους, αλλά προσπάθω να τους εξηγήσω ότι he is not dead, his heart now beats in a baby blanket, ότι η θυσία του έδωσε ζωή σε ένα άλλο πλάσμα και ότι το πνεύμα του θα ζεσταίνει ένα μωρό στους αιώνες των αιώνων - κάτι που αυτά δεν θα κάνουν ποτέ τζιαι αν δεν σιωπήσουν εννά τα ξηλώσω τζιαι τζείνα.

Ο θανών σε παλιές ευτυχισμένες στιγμές (πριν πάει για σφαγή).

You GOTTA be kiddin me.

Δέτε πού ήβρεν να ΛΕΙΨΕΙ *yell*

Τζιαι πέτε μου ότι τούτο το μαλλί τωρά έννεν ΣαΤαΝιΣμΕνΟ.
Ούτε για φωτογραφίαν εν ηστέκει!!! Η φωτογραφία κανονικά εν οριζόντια, αλλά στο ποστ εμφανίζεται κάθετα.

Πέτε μου αν ΕSHΕΙ ΕΤΣΙ ΠΡΑΜΑΝΝΝ.

Purple vs Sike 7-0

Ασπούμε σίριουσλι νάου, εν έshει έτσι πράμα.

Πρώτη φορά νιώθω τόσο νικημένη που οτιδήποτε. Πρώτη φορά με ισιώνει τόσο ένα πράμα.

Πρώτη φορά είμαι τόσο πεπεισμένη ότι και τα άψυχα έχουν ψυχή. Ότι η νεκρή φύση έshει mind of its own.

Aσπούμε σίριουσλι. Ηττήθηκα που ένα κουβάρι μαλλί.

Έshει ανάμιση ώρα που κάθουμαι πας τον καναπέ με το σμιλί πεταμένο τζιαι χάσκω.

Όπως με κάθε καλό νόμο του Μέρφυ, έτσι και με το σμιλί: φτάνεις στο τέλος της γραμμής για να ανακαλύψεις ότι αρτηρά ένας πόντος. Αμφιταλαντεύεσαι κατά πόσον να παίξεις πελλόν ή όι αλλά πολύ γρήγορα αποφασίζεις ότι το ππάτερν που κάμνεις είναι από τα πλέον αδίστακτα - έχει μηδενική αντοχή στα λάθη και αν τυχόν κάμεις κανένα, θα φροντίσει να στο υποδείξει με ένα κραυγαλέο στράωμα πολλή ώρα μετά. Έτσι, αποφασίζεις να ανατρέξεις στην γραμμή που μόλις έφτιαξες για να εντοπίσεις το λάθος. Τζιαι μετράς: 4 μονά, 2 διπλά, 4 μονά, 2 διπλά, 4 μονά, 2 διπλά... Όπως με κάθε καλό νόμο του Μέρφυ, το λάθος θα βρίσκεται πάντα στην άλλη άκρη της γραμμής, μιας γραμμής που έφαες μια ώρα να κάμεις. Αλλά είπαμε, συμφέρει να επενδύσεις στο χάλασμα μιας γραμμής τώρα, παρά 10 γραμμών αργότερα.

Τούτο το πράμα εσυνέβηκε μου με 3-4 χρώματα. Με υπομονή και χωρίς καθόλου να χαλαστώ, ξήλωνα τη γραμμή και διόρθωνα το λάθος.

Εξεκίνησα το έργο πριν 2 μέρες τζιαι κάμνω γύρω στες 6 σειρές την ημέρα.

Αλλά με το λιλά, εκαταντήσαμε η πατανία της Άρτας.

Έshει ούλλη μέρα!!! ΟΥΛΛΗ ΜΕΡΑ!!!

(   (  ( (( ΟΥΛΛΗ ΜΕΡΑ )) )  )   )

Ούλλη μέρα, είπα;

που κάμνω τζιαι ξηλώνω ΠΟΙΟΝ;! ΤΟ ΛΙΛΑ!!!

Αφού που το πολλύν το ξήλωμα εκατάντησεν τζιαι το μαλλί όπως τα πγιούπικ χέαρς.

Εσκέφτηκα μπας τζι εν επειδή εκουράστηκα τζιαι κάμνω λάθη... έκαμα τα διαλείμματά μου, έκοψα το κουρί μου, έφα ήπια και επανήλθα. Τίποτε. Σμιλεύω για μιαν ώρα τζιαι χαλώ τα σε ένα δευτερόλεπτο.

Ρε μπας τζι εν επειδή εν Κυριακή και ο Κύριος δεν ευλογεί την εργασία της αργίας; Ε μα εν τζι εννα την πουλήσω! Εν για αναψυχήν που το κάμνω!

Ρε μπας τζι εμμάθκιασά την που την έστρωννα μετά που κάθε γραμμή τζι εθάυμαζα την;

Ρε μπας τζι εν σημάδι που dunno who, ότι "αυτή η κουβέρτα δεν πρέπει να γίνει";!

Ρε μπας τζιαι πρέπει να κτίσω κάποιον μέσα;

Και κάπου εκεί ακούω μια λεπτή φωνή...

"ΕΝ ΘΕΛΩ ΤΖΙΑΜΕΕΕΕΕΕΕ!!! ΟΟΟΟΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!! ΕΝ ΘΕΛΩ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΜΠΛΕΕΕΕΕ!!! ΦΚΑΡΜΕ ΦΚΑΡΜΕΕΕ!!! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!"

- (eyeing the purple yarn) Γιε μου;;;;

"ΕΝ ΘΕΛΩΩΩΩΩΩ!!! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!! ΕΝ ΘΕΛΩ ΔΑΜΕΕΕΕΕΕΕ ΣΤΟ ΜΠΛΕΕΕΕΕΕ!!!!!!"

- WTF like. Κάτσε έναν τόπο τζιαι μεν πορτοκλωτσάς. Μια χαρά εν τζιαμέ, έρκεται ασπρούιν ύστερα.

"'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ 'ΟΙ ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΕΝ ΘΕΛΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ ΕΝΝΑ ΚΑΛΕΣΩ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΑ!!!"

- Τζιαι μετά ροζούι; Εννά φαίνεσαι πολλά ωραίος!

"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΟΟΟΟΟΟΟΟΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!!!!" *υστερικό πορτοκλώτσημα*

- *σκουλλίζουμαι* ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΤΣΕ ΕΝΑΝ ΤΟΠΟ ΤΖΙ ΑΗΚΕΣ ΜΑΣ ΔΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ.

Ακολουθεί πάλη.

Φτύννει μου μες τα μούτρα.

- ΒΑΣΤΑΤΕ ΜΕ ΤΖΙΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΔΗΣΩ ΚΟΜΠΟ!!!

Φκαίννω πας το κιγκλίδωμα τζιαι βουττώ πάνω του. Τσιλλώ του τα λαιμά του. Σφαδάζει. Κάτι about mi madre tambien λαλεί.

Ακούω μιαν άλλη φωνή που μες τη τσέντα.

"Αρκείτε; Επειδή είπαμεν τζιαι σε κάτι κασκόλ ότι ήταν να δώκουμεν τον γυρόν μας..."

Ούτε εγύρισα να δω ποιον αυθάδικο χρώμα εμίλησε.

Έσυρα το σμιλί, έγυρα πίσω τζιαι αγκομαχώ. Είμαι πραγματικά εξουθενωμένη.

Ασπούμε σοβαρά, θέλω τόσον πολλά να κάμω σμιλί αλλά ξέρω ότι εν έshει chance να μου κάτσει σήμερα. Τζιαι αρνούμαι να το αφαιρέσω το λιλά γιατί ξέρω ότι εν τζείνο που θέλει τζι εννά χάσω το παιχνίδι ύστερα.

Eν έshει έτσι πράμαν.

Εν τζι εν πως περιμένω να καταλάβει κανένας τον πόνο μου, αλλά είπα να εκτονωθώ δαμέ ώσπου να γυρίσει η μέρα τζιαι να δω τι να κάμω. Πέρκι του περάσει.

Τα Σημεία των Σφαιρών: Μέρες Αργίας

• Ο αθρωπίσκος εξαναγάπησεν με, ευτυχώς. Ελύσαν οι μίλλες μου ούλλες βλέποντας το δράμα που επέρναν το μωρό μου. Τωρά *φιουξ* εν κλώθει πριν φτάσει κοντά μου τζιαι εν κλαίμεν η μάνα το παιδί και το παιδίν τη μάνα τες νύχτες. Είμαι πολλά χαρούμενη.

• Πρέπει να είμαι πάρα πολλά φρόνιμη για πολλές μέρες ακόμα, αν δεν θέλω να ξαναπεράσουμε την ανωτέρω αναστάτωση. Το μόνο λάθος που έshει η πολλή η ξάπλα εν ότι εν πολλοβολεύκουμαι με το λάπτοπ μες το κρεβάτι: ή θα το έχω δίπλα μου τζιαι θα ττακκουρώ με ένα shέρι, ή θα το βάλω πας τα πόθκια μου τζιαι στο λεπτό θα κρούσουν. Τζιαι νευριάζει με να τρίφω το δακτύλι μου για μάους. Κάμνω shίλιες ώρες.

• Όσο ήμουν μέσα, έμαθα κάποια πάρα πολλά χρήσιμα πράματα, όπως ότι η Φαίη Σκορδή; Σκορδά; Σκορδέ; είναι έγκυος (να ζήσει, so am I), ότι η Μενεγάκη θα είναι επιτέλους σίγκολ μετά που τόσα χρόνια, και άλλα ασπούμε-wtf-who-are-these-peoples??? Kαλάν, οκκέι, τη Μενεγάκη έπιασεν την το φτι μου έναν τζιαιρό, αλλά οι άλλοι ούλλοι;! Ασπούμεν, έshει κόσμο που γοράζει (ΓΟΡΑΖΕΙ!!!) περιοδικά με αχρείαστες πληροφορίες για τες προσωπικές ζωές άλλων τζιαι θκιαβάζει τα σαμπώς τζι εννά δώκει εξετάσεις;! (κεστιόν ρετορικέ)

Διάλειμμα γιατί εκρούσαν οι ζάμπες μου.

• Ευτυχώς που τα βρίσκω πάρα πολλά με τον εαυτό μου τζιαι εν χρειάζουμαι ποσκόλιο για να περάσει η ώρα. Μπορώ να απλώνω με τες ώρες τζιαι να μεν κάμνω απολύτως τίποτε. Βαρκούμαι να θκιαβάσω βιβλία, βαρκούμαι να θωρώ τηλεόραση, μόνο λλίο σμιλί κάμνω γιατί με λίσκο τη βρίσκω, τζιαι ευτυχώς που το ταβάνι εν καθαρό τζιαι φρεσκοπογιατισμένο ειδεμή τα τυχόν ππάτερνς της υγρασίας ή οι αζαγιές θα με αποσπούσαν που το χάσκιασμα.

• Σήμερα θα εκδράμω για πρώτη φορά μετά που μέρες τζιαι θα πάω γιατρό. Ελπίζω α) να μεν έκαμα καμιάν πελλάραν τζιαι να με ξανασυλλάβει τζιαι να φάω κράτηση, β) να μου δώκει άδεια, φεύκοντας που τζιαμέ, να πάω να γοράσω μαλλιά για να κάμω (τζι άλλο) σμιλί, γ) να με αφήκει επίσης να κάμω κανένα shοpping γιατί εν έχω ρούχα να μου μπαίνουν. 

• Αποφάσισα να γίνω η λεγόμενη "γλήορη". Αν και εν έχω την παραμικρή ιδέα how to go about it, ΕΝ γίνεται κάποιες μέσα σε μιαν ημέρα να έχουν 3 πλυντήρια πλυμμένα, στεγνωμένα, σιδερωμένα. Απλά εν γίνεται. Εμένα θέλουν μισήν ημέραν να πλυθούν τζιαι ανάμιση μέρα μόνο για να στεγνώσουν πας το ττέλλι. Τζιαι να έχουν τζιαι φαΐ κάθε μέρα έτοιμο τζιαι το σπίτι ναν shιόνι; Γουώδαφακ μεν. ΕΝ γίνεται να έshεις κκιοφτέδες μακρουλλούς αχνιστούς μες το πιάτο 30 λεπτά μετά που άρκεψες να τους κάμνεις. Εγώ θέλω μισήν ώρα μόνο για να τρίψω τες πατάτες τζιαι τους κρομμυδομαϊντανούς. Τζιαι αλλο μισή να τους πλάσω τζιαι να τους τηανίσω. Τζιαι κόμα πλάθω τους τζιαι στροντζιυλούς που φτυχάς πιο γλήορα. Τούτη η πεθερά πάντως διά των υπολοίπων a very bad name. Εν καταλάβω.

• Βέβαια, εν τίθεται θέμα να γίνω γλήορη μες τους προσεχείς μήνες γιατί πρέπει να παραμένω σε στάση ανάπαυσης του πυρός. Μπορώ να γίνω όμως πολλά γλήορη, μιλούμεν ιλιγγιώδης, φουshέκκι, σκάιν νέφος, στην πληρωμή της γεναίκας που θα έρκεται να καθαρίζει.

• Τες. Εν έshει σαν το καθίσι. *grin*

• Το τραγούδι εν το βάλλω γιατί εννά νυχτωθούμε ώσπου να τα καταφέρω.

• Κλείω γιατί εν ηφτυχώ τζι εβαρέθηκα.

Και έχουν μόλις ανοίξει οι τηλεφωνικές μας γραμμές, ναι παρακαλώ είστε στο αέρα.

(Αμάναμου, τωρά εθθυμήθηκα ότι που ήμουν μέσα είδα τζιαι μιαν κυπριακή μαγειρική εκπομπή.... SO post material αλλά ας όψεται το κρεβατωμένο λάπτανς. Λάπτοπ.)



Why have you forsaken me?

WHERE. On the face of. HELL!!! HAVE YOU BEEN! ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ;;; ΠΟΥ ΕΠΗΕΣ;;; ΕΚΑΜΑ ΣΟΥ ΤΙΠΟΤΕ;;; Ελάτρευα σε τζι εσύ εξαφανίστηκες. Έκαμα σου τίποτε; Επαίζαμεν ούλλη μέρα τζιαι ξαφνικά εξαφανίστηκες. Έσφιγγα σε πολλά που σε αγκάλιαζα;; Εβάρουν πολλά που έππεφτα πάνω σου;; Τι σου έκαμα τζιαι εχάθηκες;; Γιατί εν καταλάβω;;;

 

Οκ, έπιασεν με ο παπάς την πρώτη μέρα τζιαι επήρεν με σε ένα τόπο που εν εξαναπήα τζιαι είshεν πολλά κρεβάθκια τζιαι ήσουν τζιαμέ!!! Εχάρηκα πολλά που σε είδα. Έδωκα πάνω σου αλλά εν με πολλοάφηνεν ο παπάς, ετράβαν με να κάμω πίσω. Αλλά γιατί ήσουν τζιαμέ; Έχουμε τζιαι σπίτι μας κρεβάθκια!! Αλλά μετά που λλίο εφύαμεν τζιαι εσύ έμεινες τζιαμέ. Την επομένη πάλε επήρεν με ο παπάς στα κρεβάθκια τζιαι πάλε ήσουν τζιαμέ. Επεριεργάζουμουν το κρεβάτι σου το νέο. Όντως ήταν πιο ωραίο που τζείνο σπίτι μας. Το δικο σου είshεν κουμπούθκια τζιαι επήαιννεν πάνω τζιαι κάτω. Εν για τούντο κρεβάτι που με άφηκες;; Τζιαι μετά πάλε εφύαμεν μόνοι μας. Εν καταλάβω! Γιατί είσαι τζιαμέ; Εν μπορώ άλλο χωρίς εσένα! Εν θέλω κανέναν. Βυζακώννω μόνο πας τον παπά πέρκι εν μου φύει τζιαι τζείνος. Ύστερα εν με εκάνεν ο καημός μου, αρρώστησα τζι ετρέχαν οι μύξες μου τζιαι έβηχχα ούλλη μέρα τζιαι ο παπάς εν με εξαναπήρε στα κρεβάθκια. Γιατί;; Τι σου έκαμα;; Είπες του να μεν με φέρνει;; O παπάς ούλλη μέρα θκιανεύκει με, παίρνει με ποτζεί ποδά τζιαι περνούμεν ωραία.Αλλά ππέφτω τη νύχτα τζι εν καμμώ. Θωρώ όνειρα ότι εξαπολύσαν με μες τη ζούγκλα να με πιαν οι πίθηκοι. Πετάσσουμαι ίσια πάνω κάθε μισήν ώρα τζιαι παουρίζω. Εσύ άφαντη. Μόνο ο παπάς έρκεται τζιαι διά μου πιππίλλα τζιαι πιάννει με πάνω του. Πού είσαι;; Ενη μπόρω! Εν αναπνέω, κλαίω, τζιαι ώσπου κλαίω τρέshει παραπάνω μύξα τζιαι εν αναπνέω τίποτε. Είμαι διαλυμένος. Πού είσαι; Γιατί με εγκατέλειψες;;; 

 

Όλα γύρω σου γυρίζουν. Ύστερα που, dunno, ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια; μπαίνω σπίτι τζιαι θωρώ σε μπροστά μου!!! Ππέφτεις πας τον καναπέ! ΜΑΜΑ ΜΟΥ!!! Εχάρηκα ΠΑΡΑ πολλά, εβούρησα πάνω σου. Λλίο πριν φτάσω κοντά σου, εσκέφτηκα ότι μάλλον ήταν της φαντασίας μου τζιαι έκλωσα τελευταία στιγμή τζιαι επήα στα παιχνίθκια μου. Ξαναδικλώ στον καναπέ, ήσουν τζιαμέ ακόμα. Εφώναζες μου νάρτω. Ξαναγυρίζω στο παιχνίδιν μου. Αν ξεκινήσω νάρτω τζιαι εξαφανιστείς πάλε; Ξαναδικλώ στον καναπέ, ήσουν τζιαμέ ακόμα. Ελάλες μου νάρτω να κάμουμεν αγκαλίτσες τζιαι ξέρω γω. Καλάν, εσού γιατί εν έρκεσαι; Ίντα έμεινες τζιαμέ τζιαι θωρείς; Εν με πολλόshεις ακόμα; Τι σου έκαμα;;; Έθθα καταλάβω ποττέ μου. Γιατί με εγκατέλειψες;;; Τωρά γιατί ούλλη μέρα κάθεσαι τζιαμέ; Γιατί εν έρκεσαι να παίξουμε στο χαλί μου; Γιατί εν με παίρνεις έξω βόλτα; Γιατί εν με πιάννεις ανάποδα; Γιατί εν μου φέρνεις τη μαππούα μου άμα πάει κάτω που τον καναπέ; Πε μου τι σου έκαμα! Εν θέλω να είμαι ούλλη μέρα στες γιαγιάες. Σήκου που τον καναπέ τζι εννά λύσεις! Εν ταράσσεις α; Εν με θέλεις όπως πριν. Τι σου έκαμα;;; Εννά ξαναφύεις;; Εννά μείνεις; Εν καταλάβω. Τες νύχτες ξυπνώ ακόμα αλλά πάλε μόνον ο παπάς έρκεται. Μιαν φοράν ήρτες τζι εσύ αλλά εν σε έθελα, τι να σε κάμω; Αφού κάθεσαι μόνο, ούτε με πιάννεις, ούτε τίποτε. Εν καταλάβω. Τι σου έκαμα;;; Τι σου έκαμα;;;

 

 

ΒΑΡΚΟΥΜΑΙ

φαγκς φορ λίσνιν.

Πελλαρόνειρα

Τα όνειρά μου αποθρασυνθήκαν τελείως. Αλλά τζι εγώ άρκεψα τζιαι έχω τα πολλά. Ελέγχω τα. Εξουσιάζω τα.

Εψές εθώρουν ότι εχάλασεν το αυτοκίνητο τζιαι επήρα το σε ένα συνεργείο που ήταν σε ένα open-air ρετιρέ σε μια κεντρική λεωφόρο της Λευκωσίας. Τζιαμέ είshεν πολλούς υπαλλήλους, δύο εξ αυτών γυναίκες. Θυμούμαι που επεριεργάζουμουν τη μια καθώς εποβίδωννεν έναν πράμα τζιαι εσκέφτουμουν ότι ήταν πολλά όμορφη τζιαι "κανονική" if it weren’t for her uniform τζιαι ότι μπορεί να νιώθει κόμπλεξ ο φίλος/άντρας της που τη θωρεί να σκαμπάζει παραπάνω που λλόου του περί μηχανών τζιαι εργαλείων.

Σαν επερίμενα να δουν το αυτοκίνητό μου, αντιλαμβάνομαι πολλή συννεφιά στον ουρανό. Δικλώ αριστερά τζιαι θωρώ στο βάθος του ορίζοντα ότι στη ρίζα της συννεφκιάς ήταν πολλοί καπνοί σαν από έκρηξη ατομικής βόμβας. Δικλώ δεξιά, το ίδιο. Ενόμισα εππέσαν θκυο πόμπες, μια ποτζεί τζιαι μια ποδά, τζιαι τα μανιτάρκα τους ενώνουνταν που πάνω μας τζιαι εκαλύπταν ούλλον τον ουρανό. Δικλώ όμως τζιαι κάτω (ήμουν σε ρετιρέ, ριμέμπερ) τζιαι θωρώ ότι ούλλα τα δέντρα κατά μήκος του δρόμου ελαμπυρίζαν. Αντιλαμβάνουμαι ότι εσωταρίσκετουν η πόλη τζιαι πάνω που εσκέφτηκα "eerr, ίνταλος εννά προλάβουν τούτο το κακό ούλλο οι 5-6 πυροσβέστες που έχουμε;", παρατηρώ ότι πολλύς κόσμος φκαίνει έξω με λάστιχα τζιαι σίκλες τζιαι σβήνει τες φωθκιές. Μια συμμαθήτριά μου που το δημοτικό επίτησεν στα κοντινά μας δέντρα νερό τζιαι εσβήσαν τζιαι είπα της "ράντισε τζιαι λλίο χαμέ ναν υγρή η γη να μεν παίρνει φώκον εύκολα".

Μετά καλούν με στο αυτοκίνητο, είπαν μου εν ήβραν τίποτε τζιαι εσκέφτηκα "φιουξ, επειδή εν κρατώ μπακκίρα τσακκιστή τούντες μέρες" (τoύτο απορρέει που το ότι εξεκίνησα να πάω μπακάλη το προηγούμενο απόγευμα τζιαι εν εκράτουν σελίνι πάνω μου τζιαι ούτε στο λοαρκασμό μου είχα, ένεκα πρόσφατου στραντζίσματος αυτού από ληστάς). Τζιαμέ στο συνεργείο είshεν τζιαι ένα καθρέφτη  όπου επαρατήρησα ότι το πρόσωπό μου ήταν γεμάτο ακμή ("ΝΟΟΟΟ, ΝΟΤ ΑGAIIIIIIIIN!!!") τζιαι ότι ειδικά το περίγραμμα ήταν ολοκότchινο τζιαι πατωμένο στους σπύρακλους-κρατήρες. Καθώς τα επεριεργάζουμουν, επρόσεξα, επίσης, ότι είχα τζιαι πολλές τρίshες, οι οποίες επολλυνίσκαν όσο τες επαρακολούθουν. Εκατέληξα να έχω παρπέττες που ενώνουνται με το γένι μου τζιαι είχα τζιαι πολλές φρούτσες καστανών μακριών λεπτών τριχών στο λαιμό. Θυμούμαι έπιασα τες με το shέρι μου για να τες παρακερκάσω να δω αν παραμερκάζουνται (εν επαραμερκάζουνταν, η βάση τους ήταν ο λαιμός μου) τζιαι εκάμναν κότσο. Ώσπου να φύω που τζιαμέ, είχα φάτσα άντρα ναυαγού. Επέρασεν που το νου μου ο χάσπας, "ντζιιιζ, ίνταλος τζι ανέχεται με έτσι σκέδιο;;" τζιαι αποφάσισα να πάω να κάμω αποτρίχωση. Αλλά μόνο τη φάτσα μου, όι το λαιμό μου, γιατί ήταν να πονήσω. "Τζι αφού τόσον τζιαιρόν ανέχετουν τα τούτα ούλλα, εννάν αρκετή η διαφορά ένηγουέης".

Τζιαι ξαφνικά βρέθουμαι κάπου που είshεν ένα κρεβατάκι της θάλασσας τζιαι ήμουν με μια φίλη μου τζι εστεκούμασταν που πίσω του. Τζιαι περνά που κοντά μας ο πρώην της με τον νυν γιο του, ο οποίος γιος του ήταν πανέμορφος τζι έπαθα πλάκα. Τζιαι λαλώ της φίλης μου «είδες το μωρόν του [enter real name];» τζιαι μετά ήρτεν κοντά τζείνος τζιαι εshαιρετήσαμεν τον τζιαι ετράβησεν την που τον κότσο τζιαι επήα εγώ να αντιδράσω αλλά τζείνη εχασκογέλαν τζιαι είπεν «εν οκ, εκάμναμεν πουτούτα έτσι τζι αλλιώς», τζιαι αντράπηκα μπας τζιαι άκουσεν το μωρόν, αλλά εν άκουσεν, ήταν μακριά.

Τζιαι μετά εβρέθηκα να κάμνω σχεδιούθκια στο τελευταίο θρανίο στο Σαντρ Κουλτουρέλ τζιαι να μας κάμνει μάθημα γαλλικών ο ίδιος που μας έκαμνε στην πραγματικότητα. Ερώτησεν μας "τι δουλειά κάμνω;" τζιαι εσήκωσα shέρι τζιαι ένεψεν μου να πω. Αλλά επρόλαβεν με μια που μπροστά που ενόμισεν εν τζείνης που ένεψεν τζιαι άρκεψεν να απαντά τζείνη. Εγώ χαλαρή εχαμογέλασα τζιαι έshυψα πίσω στο σμιλί μου. Ο καθηγητής εν την άφησε να ολοκληρώσει τζιαι είπεν «όι, η Sike να πει». Τζιαι λαλώ του «tu offres de cours de francais». Κάπου τζιαμέ εξύπνησα, αλλά πολλά χαρούμενη γιατί είχα υπόψιν μου μιαν κουβέντα που λαλούν ότι "σκαμπάζεις πολλά μια γλώσσα when you dream in it". Αντιλαμβάνεστε.

Οκ, τούτο το όνειρο εν ήταν παράδειγμα εξουσιασμού μου, απλά ήταν φρέσκο τζιαι δείχνει διαύγεια εντός του ονείρου. Ο εξουσιασμός μου επί του ονείρου συμβαίνει κάπως έτσι:

Έβλεπα, τες προάλλες, ότι εχωρίσαμε με το χάσπα τζιαι ήταν να ξαναπαντρευτούμε. Τζιαι δώστου ξανά παρκής πρόβες μαλλιών, φκιόρα, τραπέζια κτλ. Σε θκυο μέρες ήταν ο γάμος τζι εγώ έπιασα την κομμώτρια τζιαι είπα της ότι παντρεύκουμαι μεθαύριο τζιαι να με χτενίσεις. Μεγάλη η χάρη μου, γιατί ήταν τζιαι Πέμπτη που εν δουλέφκουν. Την επομένη, έχω αναλαμπή ότι εν χρειάζεται να κάμουμε ξανά γαμοπαναΰρκα (!) τζιαι να τα ακυρώσω ούλλα. Την κομμώτρια αντρέπουμουν πάρα πολλά να την πιάσω να της πω. Αντ’ αυτού, ευχόμουν να ξυπνήσω γλήορα για να μεν αναγκαστω να της τηλεφωνήσω.

Τζιαι αλλομιά φορά, θυμούμαι που εθώρουν όνειρο τζι εσκέφτηκα "ξύπνα τζι εν πελλάρα". Τζι εξύπνησα.

Πάλε καλά, νεσπά;

Παρόλα αυτά, πόρρω απέχουν τα πιο πάνω από το να με παρηγορήσουν: οι μεγαλειώδεις παραστάσεις που έδινα κάθε νύχτα τον πρώτο καιρό που ήρθε το αθρωπούι στο σπίτι, (εν θέλω να πω την κλισέ φράση "επανήλθαν δριμύτερες", αλλά) επανήλθαν δριμύτερες. Τα κάστια του χάσπα εν πολλά. Κρατώ το σεντόνι τζιαι στρατεύκω το. Κρατώ το σεντόνι που τα "πόθκια" για να μεν δώκει κάτω που το κρεβάτι όπου παίζει. Και άλλα.

Αύριο ποννάν θκυο;!

*SIGH SIGH SIGH*

ΑΑΑΑΑΑ, για να μεν σας πω ότι εκόλλησα τζιαι τον χάσπαν τωρά: εψές γυρίζει τζιαι λαλεί μου "έλα φέρμου την δαμέ". Τζι εσκέφτηκα ότι νομίζει πως εν κορούα που έχουμε τζιαι είπα του εντάξει τζι εγύρισα που την άλλη. Τώρα να τον πιάσω να του το πω.

[σε λίγο]

ΧΑΧΑΧΑ, «Ναι ρε μάνα μου, εθώρουν ότι ετζυνίουν τζίκλες με τον θκειο μου τον Τζίμη. Έπαιξα μιαν αλλά εν εμπόρουν να την σκοτώσω τζι επήρα την της μάνας μου να την κανονίσει».

Yo, you with the smilin!

Yo, insert hook in st, yo, pull long lp through st, (yo, insert hook in same st, yo, pull long lp through st) 2 times, yo, pull through all 7 lps on hook, ch 1.



Στην αρχή εστυλλομμάθκιασα, λαλώ ίνταλος μου μιλά έτσι;!;!

Μετά εθθυμήθηκα* τζιαι ένιωσα βλακάκι.

Που λαλείς... Δεσμεύομαι (εδώ κλαίμε) να δημοσιεύσω σύντομα το πρώτο μου τελειωμένο έργο.

Γιατί από μισοδότζιν έργα σφύζουμεν.

Τζιαι θα το μοσχοπουλήσω σε κάποιον χάι κλαςς παναΰριν.

Μανία ρε, ό,τι κάμω να θέλω να το μοσχοπουλήσω...

Nα σας συστήσω το αντρεπρενέριαλ σπίριτ μου, ναι. Aποδώ.


Άτε πάω να κόψω λλίη στράτα.

Πριν έρτει έσσω η Kafros Family απέναντι τζιαι σηκώσει μας ούλλους ίσια πάνω. (Θα μπορούσα να κάμω ποστ για τούτους, αλλά θα πω ένα μόνο πράμα: καθούμαστε στο μπαλκόνι μας τζιαι παρακολουθούμε τηλεόραση που τη δική τους, τζιαι μπαίνουμεν έσσω μόνο άμαν ποτζοιμηθούν τζείνοι πας τον καναπέ τζι εν ακούμεν την τηλεόραση που τα ροχαλητά)

*yo = yarn over
st(s) = stitch(es)
lp(s) = loop(s)

Hear ye, hear ye, θυρωροί και λογιστές

Θυρωρέ,

YOU. DON’T. Own the business. ΕΝΝΕΝ ΕΣΥ ΠΟΥ ΜΕ ΠΙΕΡΩΝΕΙΣ. ΕΝΝΕΝ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΙΣΘΟ ΠΟΝΝΑ ΚΟΨΟΥΝ ΑΝ ΕΓΩ ΑΡΚΩ ΝΑ ΕΡΤΩ ΔΟΥΛΕΙΑ. ΟΥΤΕ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ ΑΝ ΕΓΩ ΦΥΩ ΠΙΟ ΓΛΗΟΡΑ. Η δουλειά σου είναι να θωρείς την πόρτα μπας τζιαι δώκει κανένας κάττος μέσα. ΕΜΠΕΔΩΣΤΟ. ΠΠΛΗΗΖ.

Λογιστή,

Εσύ ειδικά εννά χρειαστείς λλίο νερό με τούτο ποννα ακούσεις: YOU. DON’T. Own the business. ΕΝΝΕΝ ΕΣΥ ΠΟΥ ΜΕ ΠΙΕΡΩΝΕΙΣ. ΕΝΝΕΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΟΥΓΚΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΚΟΦΚΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΞΟΔΑ. Πιε λλίο νερό τζιαι να συνεχίσω: ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΕΣ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΟΥΙ ΕΝΝΕΝ ΔΙΚΑ ΣΟΥ. ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΠΑΣ ΤΟ ΧΑΡΤΟΛΟΪ ΕΝΝΕΝ ΔΙΚΑ ΣΟΥ. ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΠΑΝ ΤΖΙ ΕΡΚΟΥΝΤΑΙ ΟΜΠΡΟΣ ΣΟΥ ΕΝΝΕΝ ΔΙΚΑ ΣΟΥ. ΟΙ ΞΥΣΤΡΟΥΕΣ ΤΖΙΑΙ ΤΑ ΜΟΛΥΒΟΥΘΚΙΑ, GUESS WHAT, ENNEN ΔΙΚΑ ΣΟΥ. Συγείαν. ΠΙΕΡΩΝΕΙ ΜΑΣ ΤΖΙΑΙ ΤΟΥΣ ΘΚΥΟ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΑΣΤΡΟΣ. ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΤΖΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΞΗΖΟΥΜΙΖΕΙ ΕΣΕΝΑ ΕΝ ΤΖΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΠΙΕΡΩΝΕΙ ΤΖΙ ΕΜΕΝΑ. Πραγματικά σόρρυ α, αλλά ΕΙΜΑΣΤΕΝ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΡΕ ΠΑΙΧΤΗ. ΤΖΕΙΝΗΝ ΜΕ ΤΟ ΑΠΟΤΙΣΤΟ ΤΟ ΧΟΡΤΟ. ΕΜΠΕΔΩΣΤΟ.

Wtf with you. Θυμίζετε μου το Das Experiment.

*sigh*

Οκτώβρης 2010:

Μαθαίνω ότι οι γονιοί μου επήαν κρυφά για μαθήματα ταγκό για να χορέψουν στο γάμο μου.

Ιούνης 2008:

Διώ οδηγίες του dj όπως μετά τον πρώτο slow-motion χορό του ανδρογύνου ακολουθήσει πανήγυρις - τουτέστιν, όχι άλλα coleslows όπου χορεύει αμήχανα η νύφη με τον κοντοστούπη πεθερό της και ο γαμπρός με την χάιχούα πεθερά του.

Eστενοχωρήθηκα πάρα πολλά.

Το ολίσθημα του Προέδρου

Θυμάστε την εκστρατεία χαιρετίσματος του ΣΙΚ. Θυμάστε που εβάλαμεν ως όρον ότι ακόμα τζι αν δεν μας αντιshαιρετήσουν, εμείς δεν θα τους ξητιμάσουμε μέσα που τα δόγκια μας αλλά θα συνεχίσουμε το δρόμο μας ευτυχείς και χαμογελαστοί;

Ε, ο Πρόεδρος σας εν άντεξεν. Τελευταίως, έκαμνεν μου εντύπωση που πολλά μωρά στην γειτονιά shαιρετούν μας καθώς βολτάρουμε με το αθρωπούι (αλόπως θκιάβάζουν με). Συνήθως περνούν που δίπλα μας με τα ποδήλατα τζιαι λαλούν μας "γειαα" ή περνούμεν εμείς δίπλα που τζιαμέ που παίζουν τζιαι πάλε shαιρετούν μας πρώτοι. Κάποιοι ακομα ρωτούν μας και τι κάμνουμεν και κόφκουμεν καμιά ψωροκουβέντα εν κινήσει ("Πάμε βόλτα, εσείς;", "Εμείς παίζουμε", "Ωραία, ποιος δέρνει;", "Εγώ/Έννεν, είσαι μαφίας!" κτλ).

Τις προάλλες επερνούσαμε αμαξωτοί μπροστά που ένα βουνάρι με χώμα, στην κορφή του οποίου αράζαν θκυο μιτσιοί - δημοτικαίοι στάιλ. Εν εκάμναν τίποτε, απλά εχάσκαν.

"Γεια σας, παιδιά", έφη σπύρου Πρόεδρος χαρωπά.

Μούγγα.

"Μάνα μου, αθρωπούι μου... :(((( δε τα παιδάκια; Εν κωφάλαλα :((", και γύρισα την αμαξού προς το μέρος  τους, όπως θα έκανα και με τους πίθηκους στον ζωολογικό κήπο.

Για ένα δευτερόλεπτο μόνο, οκκέι;;


Τουλάχιστον εν είπα για θκυο εισβολές εγώ, ΟΚΚΕΪ;;;

Έτσι ώρα πριν ένα χρόνο... (2)

...αφίχθηκες.



Joking :) Fangs y'all.

υ.γ. κάποιος να με θυμίζει ότι το "εμείς τζι εμείς" εν συνεπάγεται κατ'ανάγκην λλιόττερο σκόρσο ή ψυχική γαλήνη  :ζ

Έτσι ώρα πριν ένα χρόνο...

...είχε αρχίσει η κάθοδός σου στο νησί...

Άγγελέ μου.

Baby naming

Disclaimer: Τούτο το ποστ θα προσβάλει κάποιους, ειδικά όσους έχουν ίshου με το όνομάν τους. Να διευκρινίσω μόνο ότι εν περιπαίζω τα ονόματα as such (καθότι παραπέμπουν σε αγίους και εν θέλω να υποπέσει λαμπρόν να με καύσει) αλλά τες προεκτάσεις τους στη σημερινή κοινωνία της λέρας.

Έμπηκα, λοιπόν, μες το eortologio.gr να δω ποια ονόματα γιορτάζουν τον Μάρτη που εν το due date μας, πέρκι δώκουμεν πας σε κανέναν καλό όνομα καθότι τα εναπομείναντα ονόματα των γονιών μας εν μου αρέσκουν (ειδικά αν εν αγόρι).


Πάω πρώτα πρώτα να δω τες 6 του Μάρτη που εν το προβλεπόμενο due date:

ΗΣΥΧΙΟΣ (Ησύχιος, Ησύχης, Ησυχία)  6 Μαρτίου

Λαλείτε ναν συμβολικό; Να τον φκάλω Ησύχιο τζιαι ναν όνομα τζιαι πράμα; Οξά να έshει το όνομα χωρίς τη χάρη; Τρίκκυ. Ππάλας. Οξά ναν κορούα τζιαι να την φκάλουμε Ησυχία τζιαι όποτε της φωνάζω να μεν πολοέται;

Πάω στες 10 (που ήταν η πρώτη πρόβλεψη του γιατρού) πέρκι ιγκώσουμε τίποτε καλύττερο:

(δεν υπάρχει μια γιορτή πάρα πολύ γνωστή) 10 Μαρτίου

Α, οκ. Επειδή του Ησύχιου εν γνωστή και στους γειτονικούς πλανήτες.

Θωρώ τες άλλες μέρες τζιαμέ κατάυρα:

ΑΡΧΕΛΑΟΣ (Αρχέλαος) 5 Μαρτίου


ΕΥΛΟΓΙΟΣ (Ευλόγιος, Ευλογής, Ευλογία, Ευλογούλα, Ευλογίτσα) 5 Μαρτίου


ΚΟΝΩΝ (Κόνων) 5 Μαρτίου

Τι να πρωτοδιαλέξει κανείς... το Αρχιπέλαγος, την Ανεμοβλογία οξά τον Κούνο;

Πάμε πάρακατω:

ΕΥΓΕΝΙΟΣ (Ευγένιος, Ευγένης) 7 Μαρτίου


ΕΡΜΗΣ (Ερμής) 8 Μαρτίου


ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΣ (Θεοφύλακτος, Φυλακτός, Φυλαχτός, Θεοφύλακτη, Φυλακτή, Φυλαχτή, Φυλαχτούλα) 8 Μαρτίου


ΑΕΤΙΟΣ (Αέτιος, Αετός, Αέτης, Αετίς, Αετίνα, Αετίων)


Σιγά μεν τον λαλώ τζιαι Ευγένιο Τριβιζά. Η Ευγενία εν παίζει, θυμίζει μου μιαν. Αν μου εθθύμιζε θκυο, ήταν να το δω πιο θετικά.
Γιατί ο Ερμής; Κρόνος, καλλύττερα.

Ο Θεοφύλακτος εν μου θυμίζει κάτι αλλά δεν λέει, τζι ο Αετός πεθαίνει στον αέρα.

ΒΙΒΙΑΝΟΣ (Βιβιανός, Βιβιάνα, Βιβιανή, Βίβιαν, Βιβή) 9 Μαρτίου


ΗΛΙΑΝΑ (Ηλιανός, Ηλιανή, Ηλιάνα, Λιάνα) 9 Μαρτίου


ΙΛΙΑΝΑ (Ιλιάνα, Ιλιάς) 9 Μαρτίου


ΛΥΣΙΜΑΧΟΣ (Λυσίμαχος, Λυσιμάχη) 9 Μαρτίου


ΞΑΝΘΟΣ (Ξάνθος, Ξάνθιος, Ξανθιάς, Ξανθούλιος, Ξανθούλης, Ξανθή, Ξανθούλα) 9 Μαρτίου


ΣΕΒΗΡΙΑΝΟΣ (Σεβηριανός, Σεβηριανή) 9 Μαρτίου


ΣΑΡΑΝΤΟΣ (Σαράντης, Σαράντος, Σαραντούλα) 9 Μαρτίου


ΦΙΛΟΚΤΗΜΩΝ (Φιλοκτήμων, Φιλοκτήμονας)


Μεν μου πείτε εν ωραία η Βίβιαν τζιαι η Ηλιάνα, εν μου αρέσκουν. Θυμίζουν μου αππωμένες.

Σαραντούλα μίshιμου, να κάμω το μωρό με τα ψυχολογικά, να το φωνάζουν ούλλοι Ταραντούλα.

ΘΑΛΗΣ (Θαλλός, Θαλλής, Θαλής, Θάλλεια, Θάλεια, Θάλλω) 11 Μαρτίου


ΘΕΟΔΩΡΑ (Θεοδώρα, Δώρα, Ντόρα, Θοδώρα, Δωρούλα) 11 Μαρτίου


ΣΑΒΙΝΑ (Σαβίνα, Ζαμπίνα, Ζαμπία) 11 Μαρτίου


ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ (Σωφρόνιος, Σωφρόνης, Σωφρονία, Σωφρόνη, Σωφρονιος) 11 Μαρτίου


Θαλής ο Μιλήσιος. Η Θεοδώρα τρώεται, αλλά άτοννο. Η Σαβίνα που γίνεται τζιαι Ζιμπάπουε άμα λάχει, εν αππωμένο. Ο Σωφρόνιος εν έσσιει τσιαςς - σόρρυ Σωφρόνιε μου, αλλά I might as well φκάλω το όνομα του τζύρη μου.

ΘΕΟΦΑΝΗΣ (Θεοφάνης, Φάνης, Θεοφανία) 12 Μαρτίου


ΦΑΝΗ (Φανή, Φένια, Φάνια, Φανούλα) 12 Μαρτίου


ΛΕΑΝΔΡΟΣ (Λέανδρος) 13 Μαρτίου


ΜΑΡΙΟΣ (Μάριος) 13 Μαρτίου


Οκ, τούτα (κοντά στα άλλα) έννεν άshημα, αλλά πρέπει να αναλογιστούμε τες προεκτάσεις, όπως και πριν. Η Φάνη στα αγγλικά εννά συστήνεται Funny; Στόχος μας δεν είναι να ΜΕΝ μας περιπαίζει ο κόσμος;

Ο Μάριος κάτι πάει να πει αλλά πέφτει μακριά που την ημερομηνία μας... εν δυνατό ποννα αρκήσουμε τόσο;



ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ (Βενέδικτος, Βενεδίκτη, Βενεδικτίνη, Βενεδικτίνα) 14 Μαρτίου


ΕΥΦΡΑΣΙΟΣ (Ευφράσιος, Ευφράσης, Ευφράσας, Φράσας, Φράσιος, Φράσης) 14 Μαρτίου


Βέβαια, αν όντως αρκήσουμε τόσο, μπορεί να πάω για τα δυο πιο πάνω. Ένας Πάπας σε μια οικογένεια πάντα βρέθεται. "Παπαφράσας", έshει τζιαι καλόν echo σάνναμου (ο Παπαφλέσσας τζιαι ο Παπατρέχας ίντα καλλυττεροσύνην έχουν;).

Άκυρο: «Πώς σε λένε;», «Φράση, εσένα;», «Εγώ εμεγάλωσα, τωρά λαλούν με Πρόταση».

Επειδή εν τελειώνουν, αφήνω κάμποσα πίσω (Γερτρούδη, Δαρεία, κτλ.) και πάω στο τέλος του μήνα που έχει πολύ ενδιαφέρον:

ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ (Εθνεγερσία) 25 Μαρτίου


Ασπούμε, σίριουσλι.

Ευτυχώς πόθθα γεννήσω 20 του Ιούλη, να πρέπει να το φκάλω Εισβολή, ούτε 1η του Δεκέμβρη να το λαλούν Γουέρλτ Έιτζ Τέι.

Έχει κι άλλα:

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ (Μεγάλη Δευτέρα) 29 Μαρτίου


ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ (Μεγάλη Τρίτη) 30 Μαρτίου


ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ (Μεγάλη Τετάρτη) 31 Μαρτίου


ΑΣΠΟΥΜΕ, ΣΙΡΙΟΥΣΛΙ! Εννά μου πεις, εν το "Μεγάλη" το πρόβλημα; Παρασκευή τζιαι Κυριακή έshει, γιατί να μεν έshει τζιαι άλλες μέρες;

Σκέφτου!!! Να φωνάζεις του μωρού "ΕΛΑ ΝΑ ΦΑΕΙΣ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ" τζιαι να σου λαλεί "μα εγώ εν τωρά που πεινώ".

Τζι αν εν αγόρι; "Μεγάλος Τρίτος" οξά εν κλίνεται;

ΥΠΑΤΗΣ (Υπάτιος, Υπατος, Υπάτης) 31 Μαρτίου

Υπάτης της Ασφάρτου.

Σημειώστε ότι στις παρενθέσεις που προσφέρονται οι παραλλαγές των ονομάτων, εξανάβαλλε τα ίδια ονόματα αλλά χωρίς τόνους. Φαντάζομαι εν για να θκιαλέεις αν θέλεις αν λαλείς το μωρό "Μεγάλη Δευτέρα" ή "Μεγάλη Δευτερά".

Έμπηκα τζιαι μες τον Φεβράρη να δω αν αξίζει να επισπέυσουμε λλίο την κατάσταση, τζιαι I’m so glad I did:

ΤΑΡΑΣΙΟΣ (Ταράσιος, Ταράσης) 25 Φεβρουαρίου

ΤΑΡΣΩ (Ταρσή, Ταρσώ, Ταρασία, Ταρσίτσα) 25 Φεβρουαρίου


ΑΝΑΤΟΛΗ (Ανατολή) 26 Φεβρουαρίου

ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ (Ασκληπιός, Ασκληπιάς, Ασκληπιάδα) 27 Φεβρουαρίου


ΝΗΣΙΟΣ (Νήσιος, Νήσης, Νήσα) 27 Φεβρουαρίου

ΚΥΡΑ (Κύρα, Κυρά, Κυράτσα, Κυράτσω, Κυράτση, Κυρατσούδα, Κυρατσούλα) 28 Φεβρουαρίου


Tαραμένος, Τουρσί, Ανατολή, Βορράς, Νότος, Νήσος Κύπρος, Κυράτσα και Κυρα Τσούλα.
ΟΛΕ!!! ΟΛΕ!!! ΟΛΕ!!!

Ως τζιαι εξαμηνήτικο εσκέφτηκα να το γεννήσω πέρκι πετύχουμε τίποτε, αλλά είδα τον Νιόβρη τζιαι εφοήθηκα.



Καλάν σιόρ, εμάς ούλλους πού ήβραν ονόματα τζι εδώκαν μας;

Αλόπως εννά του δώκω το δικό μου, όπως κάμνουν οι ξένοι. Αν εν γιος μεν φιρτείτε όσοι ξέρετε το όνομά μου.

:D

Ευνουχισμός Τώρα

Γενικώς, αλλά ειδικά τον τελευταίο καιρό, πιάννει με η πελλάρα στην ιδέα και μόνο των παιδεραστών. Τζιαι παιδεραστής/παιδοκτόνος έννεν μόνο τζείνος με επίσημη διάγνωση ότι έλκεται που μωρά τζιαι κάμνει ίΝτΑΜπΟυΚΆμΝεΙ μαζίν τους, αλλά τζιαι όποιος ποττέ του εξέθεσε μωρό με οποιονδήποτε τρόπο σε σεξουαλικά θεάματα.

Ξέρω ότι έshει πολλά μωρά που κακοποιούνται σεξουαλικά και άλλωσπως, μάλιστα που τους ίδιους τους γονείς/συγγενείς τους. Δεν θα αναλύσω εδώ ούτε στατιστικές, ούτε το απαράδεχτο του κακουργήματος, ούτε τίποτε. Συγχύζουμαι. Η μόνη δήλωση που έχω να κάμω είναι «ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΟΣ ΤΩΡΑ». Ή ακόμα καλύτερα, «ΔΥΣνουχισμός» - εν εκατάλαβα προς τι το «ευ» ππαρτ. Στην Πολωνία επέρασεν τέθκοιος νόμος, νομίζω; Ναι. Αν και εν με φάρμακο που θα τους καταστέλλουν την όρεξη (θα τους τες μαρανίσκουν ΧΑ ΧΑΑΑ), instead of the real thing *snip snip*. Ας είναι. Τσιάκκος, πάντως, ο Πολωνός πρωθυπουργός.

Είμαι πολλά αλληθωρισμένη με το θέμα τζιαι εν νομίζω ναν επειδή είμαι μάνα (χου, μι). Ανέκαθεν έπιαννεν με η πελλάρα με το πόσα μωρά αλλά και γυναίκες βιώνουν τη βία πάσης μορφής μες τες οικογένειές τους. Ακούω, ασπούμε, αγριοφωνάρες τζιαι γαμοθκιαολιές να φκαίνουν που τα γειτονικά σπίθκια τζιαι θέλω να κουλλουρκαστώ σε μια γωνιά τζιαι να κλαίω με τες ώρες.


Αλλά τελευταίως έshει φορές που το κάθετι μου το θυμίζει.  Όπου δω μωρό να το κρατά κάποιος άντρας, παλλουκώνω τζιαι προσπαθώ να μυριστώ αν παίζει τίποτε το ανάρμοστο. Τζιυλιούμαστε με το αθρωπούι μου μες το κρεβάτι τζιαι διερωτούμαι πώς είναι δυνατό ένας ΚΛΙΑΡΟΣ να ΛΙΜΠΊΖΕΤΑΙ ένα μωρό. Ξηκουμπιάζω τα ρούχα του αθρωπουθκιού να το αλλάξω τζιαι σκέφτουμαι πόσα μωρά τα ξηκουμπιάζουν οι ΓΕΡΟΣΚΟΥΛΟΥΤΖΙΟΙ. Τιτσιρώνω το αθρωπούι μου να κάμει μπάνιο τζιαι σκέφτουμαι το ίδιο. Καμιά φορά πάω να τον φιλήσω τζι εν έshει την όρεξη μου τζιαι κάμνει πίσω, τζιαι τζιαμέ νιώθω πάρα πολλά γέρημα, νιώθω σαμπώς τζι ήμουν εγώ ο σκατόγερος που επήεν να το βιάσει. Θωρώ το αθρωπούι μου να φίρνεται του γέλιου τζιαι σκέφτουμαι πόσα άλλα έπρεπε να γελούν επίσης αλλά δεν. Θωρώ το αθρωπούι μου χαρούμενο τζιαι λυπούμαι για τα άλλα! Γυρίζει μου. Θωρώ μωρά γενικώς τζιαι σκέφτουμαι μπας τζιαι έντζιησεν τους κανένας ΤΡΑΟΥΛΛΟΣ. Θωρώ θείους και παππούδες να παίζουν με μωρά, τζιαι θωρώ τους με το μισό μου, με ύφος «ναι, ναι, κάμνε μου τον καλό... ξέρω εγώ ίντα ξημαρισμένος είσαι, εν μου γελάς εμένα». Θωρώ «αστείες» φωτογραφίες, πιχί τζείνην του Invictus εχτές, τζιαι χαλιούμαι, εν μπορώ να δω το αστείο.

Τις προάλλες, επήαμε με το αθρωπούι να δούμε τη γιαγιά μου στο γεροκομείο. Οι γέροι εχαρήκαν πολλά που είδαν το μωρό να πελλαρίζει τζιαι να θέλει να κάμνει "στρατά" πάνω κάτω. Ώσπου τζι εκόντεψεν μας ένας φαινομενικά συμπαθέστατος γέρος τζιαι εποταβρίζετουν να πιάσει το μωρό. Παρόλο που ήμουν αρκετά πρόσχαρη τζιαι ευγενική μαζίν του, επέρασεν που το νου μου ότι μπορεί ναν ανώμαλος τζιαι με την πρώτη ευκαιρία εφύαμε («τζιαι να δούμε που είshες τα shέρκα σου»).

Εχτές στο χωριό, έγυρα διαλυμένη σε μια καρέκλα (μετά από άπειρο στράτεμα) και παρέδωσα το αθρωπούι στη γιαγιά του. Η οποία μετά από λίγο το παρέδωσε στην αρφή της. Που το παρέδωσε στον γέρο παπά της. Που το παρέδωσε στο γιο του. Που το παρέδωσε στο γαμπρό του. Ούλλοι επιάναν το τζι εδιούσαν του γυρόν της αυλής να δει τα γατάκια, τα λυμπουράκια, τα δεντράκια και λοιπάκια, και μετά αλλάσσεν shέρκα.

Βλέποντας έναν που τους πολλούς που επιάσαν το μωρό τζι εχαθήκαν πίσω που το σπίτι, ανάδοξεν μου. So what αν εν "θείος" μου; Το ότι συνδεόμαστε αιματολογικά κάμνει τον καλό; Εν αντέδρασα, η αλήθκεια, γιατί υποψιάστηκα ότι το μωρό θα ήταν μάλλον χεσμένο και άφησα τον να πάει τον γυρόν του. Αλλά θα είμαι γύπας.

Μιαν άλλην φοράν πρόσφατα, η πεθερά εστέκετουν δίπλα μου σαν άλλασσα το πανί του αθρωπουθκιού. Μόλις τον εκαθάρισα καλά καλά, άρκεψεν να τον καρκαλιεί πας το πραματί τζιαι να του κάμνει «κούτζιου κούτζιου το πουλλάκι του ρεεε!!!».































Α, ναι. Θέλετε να σας πω τι έγινε. Σόρρυ, εσκουλλίστηκα (πάλε) προς στιγμής.

Έτο, έshεσα την. ΑΜΠΑ ΤΖΙΑΙ ΞΑΝΑΚΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΕΤΣΙ ΠΡΑΜΑΑΑΑ!!! ΠΟΘΘΕΝ ΕΙΣ ΤΑ ΠΟΘΘΕΝ ΝΑ ΤΟΥ ΜΑΣΣΙΕΤΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΑΣ ΤΟ ΠΡΑΜΑΝ ΤΟΥ;;;; -ε είμαι καθένας εγώ;; η γιαγιά του;! εν μωρό!!- *σκουλλήστε με, βαστάτε με* ΟΥΤΕ ΕΓΙΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΤΖΙ ΕΝ ΤΟΥ ΜΑΧΟΥΜΑΙ ΠΑΣ ΤΟ ΠΡΑΜΑΝ ΤΟΥ -ναι;;- ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ «ΝΑΙ;;;»;;!;!!!! ΤΟ ΜΩΡΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΝΑΣ *was that loud enough?* ΔΕΝ ΝΤΖΙΖΕΙ ΠΑΣ ΤΟ ΠΡΑΜΑΝ ΤΟΥ ΤΖΙΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΤΟΥ ΝΤΖΙΣΕΙ ΠΟΤΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑΡΤΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙ!!! *ROAR*»

Oύφφου.

Τες προάλλες νομίζω ο αρφός του χάσπα (αφού εβάλαμεν το αθρωπούι να μας δείξει τη «γλώσσα» του, το «πόδι» του, το «χέρι» του) είπεν του «πούντην πουλλούν σου;». Εν αντέδρασα γιατί εν ήμουν σίουρη ότι εν έτσι που είπεν. Αλλά αν εν έτσι  που είπεν, σημαίνει εννα το ξαναπεί - τζιαι μέχρι τότε θα έχω αποφασίσει ποιαν ατάκα θα του ρίξω: Ή που θα γυρίσω στην δίχρονη κόρη του τζιαι να της πω «Πούντο πουττίν σου;», ή στον ίδιο «πούντην δική σου».

Όπως είπα και στην αρχή, σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκου ΔΕΝ είναι μόνο η αρρωστημένη σεξουαλική επαφή καθ’ εαυτή αλλά και οποιαδήποτε ενέργεια εισάγει ένα μωρό στο θέμα της σεξουαλικότητας, πράγμα το οποίο δεν είναι βιολογικά ή ψυχολογικά έτοιμο να χειριστεί (όση ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ -αν είναι δυνατόν- κι αν φαίνεται ότι υπάρχει), όπως το να του δείξω ή εξιστορήσω πορνογραφικό υλικό, ακόμα και σεξουαλικά υπονοούμενα.

Αποφάσισα στο περιθώριο δεξιά να εγκαινιάσω μια σελίδα για την κακοποίηση παιδιών γενικά. Προς το παρόν, εκεί θα βάλω ένα εγχειρίδιο που βρήκα για το πώς να προστατεύσει ο καθένας την οικογένειά του καλύτερα από τους ξημαρισμένους, καθώς και ένα σύνδεσμο στην ιστοσελίδα dont shake που αφορά στο τράνταγμα των μωρών που κλαίνε (!!!).

Καθώς εγύρευκα σχετικό υλικό στο ίντερνετ, έδωκα πάνω σε ορισμούς των διαφόρων αδικημάτων παιδοσεξοκακοποίησης τζιαι εκλωστήκαν τ’άντερά μου. Μόνο με την ΙΔΕΑ χαλιούμαι τζιαι πονοτζιεφαλιάζω. Γι’ αυτό θα βάλλω λλία λλία στη σελίδα, τζι αν έshει κανένας σας κάτι άλλο υπόψη ας το πει.

Ίντα λάθος έshει!

Αντιγράφω το άρθρο που ακολουθεί από εδώ, με μόνο σχόλιο ότι ζηλεύκω και ότι, όπως και την πρώτη φορά, εν ο μόνος λόγος (προς το παρόν και το εγγύς μέλλον) που ανυπομονώ να γεννήσω: για να κάμνω την ωραία τζιαι την άνετη σαν πίνω καφέδες τζιαι κάμνω shopping :]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Νέα ήθη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρνει η ιταλίδα ευρωβουλευτής Λίσια Ροντζούλι. Καθώς δεν μπορούσε να αποχωριστεί την μικρή κορούλα της, Βικτωρία, την έφερε και αυτήν στο κοινοβούλιο. Η μικρή μόλις τεσσάρων εβδομάδων κοιμάται τον ύπνο του δικαίου τη στιγμή που η μαμά της ψηφίζει σε κάποια επιτροπή στο Στρασβούργο.

Η κ. Ροντζούλι, που ανήκει στο κόμμα του Μπερλουσκόνι, δεν έκρυβε την αγάπη της. Που και που, έσκυβε και φιλούσε το μωρό.

Οι κανόνες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επιτρέπουν στις μητέρες να φέρνουν τα μωρά στο χώρο εργασίας. Καμία όμως δεν το είχε τολμήσει μέχρι σήμερα. Λέτε να δούμε κάτι ανάλογο και στο ελληνικό κοινοβούλιο;

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Οι ενδιαφερόμενοι ακολουθητές παρακαλώ να περάσουν από’δω. Στέλλα, δέχομαι και μ/βίζες, ευχαριστώ.



Beat this!

Έχω σας πρώτον πράμαν φρέσκον φρέσκον χογλαστόν. Θκιαβάστε το μάνι μάνι γιατί, ως είθισται με τα αληθινά προσκλητήρια γάμου, αυτό το ποστ θα αυτοπυρποληθεί. Επειδή, ΝΑΙ, ΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ. Στάληκε με email και το attachment που ακολουθεί.

_*In The Name Of God Most Gracious

Most Merciful*_

Dear Brother/Sister,
I cordially invite you for my wedding reception to be held
on 19th September 2010(God Willing) at LULU INTERNATIONAL CONVENTIONAL CENTER 12PM


Please do illuminate the occasion with your esteemed presence. [να μου αποδίδουν τες τιμές που μου αρμόζουν αρέσκει μου πολλά]

Yours Lovingly

[το προσκλητήριο την έκανε]

• 
  
  Τούτο το αρτσιοπρήσιμο με τον Αλλάχ μοστ γουάντερφουλ εντ μέρσιφουλ έχουν το πολλά οι μουσουλμάνοι, αλλά δαμέ σάννα τζι επαραshέσαν το. Εκτός τζι αν εν για να τον καλάρουν που επήαν τζι εγίναν Χατζήες;!
• 
  
  Προσέξτε πως εν οι γονείς του όου μοστ καταπλήκτικ μπιλάβετ γαμπρού που προσκαλούν, τους συμπεθέρους εν τους ππέφτει λόος. Πάλε καλά που αθθυμηθήκαν το όνομάν της («πφφφφτ, Rashida») τζι εν εγράψαν «that biach whose name escapes us».
• 
  
  Πού μεινίσκουν οι μοστ αμέιζιγκ ππέρεντς; Στο Καλικαντζιαρούι Παπαροπούλι;
• 
  
  Εμάθετε μου τζιαι το ζώσμαν στα ινδοπακιστάνικα. 12 τάγκα.
• 
  
  Μέγας χορηγός Λατρεία αυτές οι Υπεραγορές.
• 
  
  Kindly avoid presents σημαίνει προτιμούμε ριάλλια;

Χάτε, η ώρα η καλή.

Ο Πλάστης μου μοστ Σαπλάιμ να Γλέπει τζιαι να Shιέπει Εάν και Εφόσον το Επιθυμεί.

Την μιξ μου παρακαλώ

Απαντώ άξιππα της Αχάπαρης γιατί λυshιώ της πείνας. Τα 10 πράματα που αγαπώ:

1. Το αθρωπούι.
2. Τα ματάκια του αθρωπουθκιού.
3. Το στομούι του αθρωπουθκιού.
4. Τα shερούθκια του αθρωπουθκιού.
5. Τες ζαμπουρτούλλες του αθρωπουθκιού.
6. Το γέλιο του αθρωπουθκιού.
7. Το πορτοκλώτσημα του αθρωπουθκιού.
8. Τες αγκαλιές του αθρωπουθκιού (τούτο βάρτο στο 2. Εν το βάλλω εγώ για να μεν αρκώ)
9. Τες πελλάρες του αθρωπουθκιού.
10. Τον παπά του αθρωπουθκιού.

Κοπιάστε.
Όι για να φάτε την πίττα μου. Για να γράψετε.

Γαιοκτήμονας

Το γεγονός ότι που εχτές ανήκει μου ένα οικόπεδο προκαλεί μου διάφορα συναισθήματα.

Πρώτον, ψώνισμα ότι εκατάφερα το ΤΖΙΑΙ τούτο. Ένα που τα λλία που ονειρέυτηκα στη ζωή μου (αλλά με πολλά δυνατό visualisation, που με εθώρουν να παίζω μέσα σε Α’ γυναικείο ρόλο, όι όπως το να γίνω μοντέλο/ροκ σταρ/πρόεδρος της Κόπρου) ήταν το να αποκτήσω δικό μου σπίτι, ό-π-ω-ς το θέλω τζιαι με τέρας αυλή. Ο μόνος τρόπος να γινόταν αυτό ήταν να γοράσω οικόπεδο τζιαι να κτίσω. Ε, τωρά έχω οικόπεδο. :ζ

Δεύτερο, μιαν ωμέγα θλίψη: τωρά το σπίτι μου εννάν για πάντα τζιαμέ;;; Είμαι σίουρη; Δις γουωζίτ; Θα ζω τζιαμέ, θα γεννήσω τζιαμέ, θα τρώω τζιαμέ, θα τζοιμούμαι τζιαμέ, θα γεράσω τζιαμέ, τα μωρά μου θα λαλούν ότι εν που τζιαμέ; Τζιαμιά. Γιατί με το που απέκτησα το οικόπεδο, ήχησε στα αυτιά μου, αντί το σύνηθες Haaallelujah, το Roamer, wanderer, nomad, vagabond, call me what you will?! Γιατί ξαφνικά ένιωσα ότι από τούδε και στο εξής θα είμαι παλλουκωμένη έναν τόπο; Γιατί θέλω να βουρώ ώσπου να φτάσω Αμερική;

Ίσως επειδή το οικόπεδο κόφκει νάκκον μακρά που τον ιδεώδη μου τόπο; Έννεν στα σύνορα του δήμου που ήθελα (γιατί εν εγοράζουνταν) αλλά σε μια νεκρή ζώνη μεταξύ αυτού και της γειτονικής κοινότητας. Ούτε κοντά, ούτε μακριά. Τζιαι κοντά τζιαι μακριά.

And I’ll redifine anywhere.

Εν ποτζείνες τες περιοχές που σε 5-6-10 χρόνια εννα λαλούμε «Τον τζιαιρόν που ήρταμε εμείς δαπάνω είμασταν εμείς τζιαι οι αλουποί. Τωρά άε, εν έshει τόπο να θκιαλλάξεις». Τα αθρωπούθκια μου με ποιους εννά παίζουν; Με τη Laura Ingalls; Ένα γειτονικό σπίτι έshει μέσα εκκλησία τζιαι γήπεδο του τέννις. Ένα άλλο σκόρπιο σπίτι έshει πισίνα. Ένα άλλο έshει βενζινάδικο. Εshει τζιαι κάτι μάντρες... Προσπαθούν να μου πουν κάτι; Ότι τζιέξω τζει που πάμε εν ούλλα σελφ σέρβις; Εννά πρέπει να ανοίξω περίπτερο μες την αυλή μου; Εννά αντέξω χωρίς κομφόρ within (my) walking distance?

Νομίζω είδα τον Joe Cartwright κάπου στον ορίζοντα...

Τέσπα, where I lay my head is home.

Ενόμιζα ένιωθα τζι άλλα πράματα αλλά τελικά τούτα ένη. Εννά μου περάσει.

Τωρά πρέπει να καταλήξουμε σε τι σπίτι θέλουμε να κτίσουμε: ξύλενο; τούβλενο; χάρτενο; Ο χάσπας φοάται το ξύλενο, νομίζει εννά του φυσήσει ο λύκος τζιαι να ππέσει. Εγώ εν θέλω τούβλενο, εννά αναγκαστεί ο λύκος να μπει που την καμινάδα τζι αν δεν έχω καζάνι να βράζει τζείντην ώρα εφάμεν την/τον. Εννα μας περάσει.

My body lies, but still I roam

- ok, Ι overshote it.

υ.γ. ήταν να παίξω πελλόν για το ότι έπαιξεν μια γύρα που το google για τη Λώρα και την Μπονάντζα, αλλά επειδή ήβρα κάτι που θέλω να δείτε (οι γεροσκούλουτζιοι της παρέας), παραδέχουμαι το. Λοιπόν, στούντην σελίδα δέτε τη Λώρα τότε (antes) και τώρα (ahora) - φιρτείτε!

Ζητείται ελπίς

...υπό μορφήν νυχούς που:

- να δραστηριοποιείται στη Λευκωσία

- να είναι εξαιρετική

- να βάλει τζέλλυ (θέλεις τζέλλυ πάρε τζόλλυ) ΠΟΛΛΑ λεπτό ώστε να μεν γίνεται το κνήσμαν gay.

- να μεν έshει λίστα αναμονής μερικών μηνών

- να μεν έshει λίστα αναμονής

- να είναι σχετικά συνεπής στα ραντεβού της

- να βάλλει τζέλλυ ΠΟΛΛΑ λεπτό

- να μεν μας την κόφκει porkwise

Fangs.

(Θα επαρέθετα φωτογραφία των νυshιών μου για να δείχνετε στα μωρά σας όταν δεν τρων το φαΐν τους αλλά υπάρχει κίνδυνος να μεν φάτε ούτε εσείς το φαΐν σας)

Μέρες αργίας

Δεκαπέντε στο σύνολο.

Επιτέλους έκαμα ό,τι είχα καημό να κάμω εδώ και πφφφφτ, μήηηηνες.

Καταρχάς, εζωγράφισα 3 πίνακες μεγάλους. Ο πρώτος εν ένας 2 επί 2 μέτρα που είχα αρχινισμένο εδώ και 3-4 χρόνια (;!) και επιχειρούσε να απεικονίσει ένα κινεζούι με πεπέ σε blurred background να περιεργάζεται μια πεταλούδα σε detailed foreground. Majestic, it turned out.

Ο δεύτερος εν ένας άλλος πιο μικρός «στραωμένος» που επιτέλους έσασα. Τουτέστιν, έφκηκεν μου ψιλοβατερλώ την πρώτη φορά στην προσπάθειά μου να βάλω κάτι μέσα στην μπογιά για να τζιζζιρίζει τζιαι να κάμει εφφέ όπως τον αφρό. Εδοκίμασα μίshιμου ειδικά άλατα, νάδα. Εδοκίμασα άλας του φαγιού, νάδα. Εδοκίμασα πιο νερωμένη μπογιά τζιαι πιο πολύ άλας, νάδα. Εδοκίμασα ΤΙΚ-ΤΑΚ ΤΗΣ ΤΟΥΑΛΕΤΑΣ, στιλλ νάδα. Εκατέληξα να γύρνω το ΤΙΚ-ΤΑΚ μες την τουαλέτα και να μελετώ που αναουλιαστικήν απόσταση τη δράση του πέρκι συγκόψω τι κάμνω λάθος. Εν ανακάλυψα ποττέ, γι΄αυτό οποιαδήποτε βοήθεια από ειδικούς θα εκτιμηθεί, ευχαριστώ. Τον πίνακα τελικά «έσασα» τον μετατρέποντας τον ήλιο που αρχικά ήθελα να αφρίζει σε πλανήτη με κρατήρες και άλλες ανωμαλίες εδάφους-εδάφους (οι στοιβασμένοι κόκκοι άλατος και το τικ-τακ).

Ο τρίτος πίνακας εν ένας καημός που είχα που τον τζιαρό που το αθρωπούι ετζοιμάτουν μες την καλάθα τζιαι έπαιρνε μιαν πόζα πολλά παχουμίου.

Άλλον πράμαν που έκαμα, ήταν σμιλί. Έκαμα σμιλέτινα κολιέ τζιαι απίθανες κουβέρτες εμπνευσμένες που το Attic 24.

Επίσης, επήα πολλή θάλασσα με τον χάσπα και φίλους άνευ αθρωπουθκιού. Έπαιξα πολλή ρακέττα τζιαι έφαα χάμπουρκερ θαλάσσης.

Επήαμεν τζιαι λλίη θάλασσα με το αθρωπούι αλλά ήταν σκέττο μάζοσκίζαμ, ειδικά τη φορά που έκαμε συμπόσιο με τους άμμους.

Επίσης, επήαμε εκδρομές στα βουνά. Τωρά που το αθρωπούι τρώει κανονικά φαγιά, εγλυτώσαμεν λλίο καππακλοκουβάλημα τζιαι μαστραππολόι. Παραγγέλλουμεν του κανονική μερίδα, πιττώνουμεν του την με το πηρούνι τζιαι τρώει κύριος.

Επίσης, έκοψα κάτι σιέστες στο ημιορεινό χωριό του χάσπα... μέλιν.

Επίσης, ευτυχώς που το κομοδίνο μου εν ποτζείνα τα δεκαλιρίσιμα που some mart or another, έτσι εν το κλαίω που έγινε κομμάθκια με την shιστήν που του έδωκα ένα δευτερόλεπτο πριν ξυπνήσω από τα πιο πάνω.

ΠΟΙΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ TZIAI ΠΑΤΑΝΙΕΣ ΟΛΑΝ, ΜΑ ΠΕΡΙΠΑΙΖΕΙΣ ΜΑΣ;;; ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΑΪ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ; ΠΕΛΑΝ ΕΝ ΕΙΧΑΜΕΝ >:[

υ.γ. ισχύουν τα περί θαλάσσης τζιαι αν ηξέρετε για το τζιζζίρισμα με ακρυλικό

Always read the label

Ένα label έχει πολλή δύναμη. Να σε κάμει να αγοράσεις ή να μην αγοράσεις κάτι. Πρόσφατα, ασπούμε, άρεσεν μου ένα ρούχο σε ένα αθλητικό κατάστημα. Όλως τυχαίως, όμως, είδα στο label ότι έλεγε Made in Turkey. «Άκυρο», λέω στην πωλήτρια που είχα στείλει να βρει άλλο νούμερο, «λέει Made in Turkey». Με κοίταξε με ύφος «Ννναι.... Και;;;». Εν ασχολήθηκα να επεκταθώ. Ο νούρος του επαναπροσεγγιστή εν ιshιώνει.

Btw, καμωμένα στη γαλοπούλα είναι και αρκετά πράγματα στο Παsh Παιγνιδοπωλείο.

Άλλος λόγος που κάποτε κοιτάζω τα labels είναι για τις οδηγίες πλυσίματος. Έτυχε τόσο σε ρούχα όσο και σε παιγνίδια του αθρωπουθκιού, το label να λέει «No wash. No dry clean. No iron. No nothing» - ε, τι να το κάμω; Να το φορώ μια ζωή άπλυτο; Εν το εγόρασα.

Το label είναι, επίσης, πολύ σημαντικό σε συσκευασίες τροφίμων. Αν είσαι αλλεργικός εννοείται ότι πάντα θα το διαβάζεις, καταντά τρόπος ζωής - τα πλείστα λένε με μικροσκοπικά γράμματα ότι «μπορεί να περιέχει ίχνη ξηρών καρπών». Ή σκόρτο, ή ξέρωγω τι. Ή αν νηστεύκεις, θωρείς αν έshει μέσα γάλα ή αυγό.

Θυμούμαι μια φορά στην Ελλάδα επέμενε ο αρφός μου να δοκιμάσω ένα συγκεκριμένο χυμό ροδάκινου τζιαι ότι «εν εξαναήπια έτσι πράμα». Ρε γιε μου δεν μου αρέσκει το ροδάκινο, όι να το πιεις τζι έννεν σαν τα άλλα που ξέρεις. Τέλοσπάντων, δοκιμάζω το. Όντως, ενόμισα εσηκώστηκα και αιωρούμουν 2 πόντους πάνω που τη γη. Ουάαααουυυυrgh, I purred. Ίντα θεϊκόν πράμαν εν τούτο;! Αποκλείεται ναν ροδάκινο, ξέρω την κτητζιαρόγευση του ροδάκινου and this ain´t it! Φρόσω ολοταχώς στο label. Πράγματι, έλεγε ότι ο χυμός αποτελείτο από 50τόσο% ροδάκινο και 40τόσο% χαshίshιμήλο. Έκτοτε, και επειδή στην Κύπρο κλασσικά φέρνουν ούλλες τις γεύσεις εκτός τζείνην που θέλω, γοράζω 2 διαφορετικούς χυμούς τζιαι σμίω τους.

Το κόμμα μου

Βασικά γυρέυκω ένα κόμμα που στο εθνικό μας θέμα να αναγνωρίζει ευθαρσώς ποιοι εκάμαν το πραξικόπημα τζιαι να τους αναθεματίζει (πιλέμου να μεν τους κάμνει μνημεία ή το όνομά τους σύνθημα τζιαι ΠΙΛΕΜΟΥ να μεν εύχονται χρόνια πολλά ο ένας του άλλου κάθε 15 του Ιούλη), να αναγνωρίζει ποιοι εκάμαν την εισβολή τζιαι να τους θέλει να φύουν όπως ακριβώς ήρταν (οκ, εν λλίο δύσκολο για ένα αλεξίπτωτο να πηαίννει πάνω-πάνω, αλλά ας έβρουν άλλο τρόπο), να μεν επιδιώκει να καταστήσει τους εισβολείς συνέταιρους σε ολόκληρη τη χώρα μου, να αναγνωρίζει ότι οι ελληνοκύπριοι εν η πλειοψηφία με διαφορά τζιαι ούλλοι οι άλλοι εν οι μειονότητες με διαφορά, να μεν υποστηρίζει ότι ένας ξένος (αν μη τι άλλο) λαός εν αδέρφια μας ή τουλάχιστον να υποστηρίζει ότι όλος ο κόσμος είναι αδέρφια μας (πιο ...χριστιανική προσέγγιση), να αναγνωρίζει ποιες εγγυήτριες δυνάμεις μας την εκάτσαν και ποιες όχι (ποιες;), να μεν θέλει ένωση με καμιάν άλλη χώρα εν έτι 2010 αλλά ταυτόχρονα να μεν αρνείται την ελληνική μας ταυτότητα τζιαι να μεν αιμορραγεί εσωτερικά και με πύο στη θέα της ελληνικής σημαίας ή στο άκουσμα του "η Κύπρος είναι Ελληνική". Να θεωρεί τη χώρα μου ως ένα ισότιμο μέλος ανάμεσα σε άλλα 26 μιας ένωσης, να ξέρει ότι η ψόφος της χώρας μου κάμνει την ίδια δουλειά με αυτήν μεγαλύτερων χωρών, να μεν εν ηττοπαθές και εθελόδουλο, να μεν φοάται να διαδηλώσει ενάντια στην κατοχή, να μεν διαδηλώνει με ευφημισμένα λογοκριμένα συνθήματα τζιαι να επιδιώκει που τα αλήθκεια τη λύση βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ. Τζιαι να μεν φοάται να μιμείται τους Τούρκους στο να καταστρατηγήσει οποιαδήποτε συμφωνία έχει τύχει να κάμει η χώρα μου στο παρελθόν καταλάθος, παρά να προσπαθεί τάχα πάντα να φαινούμαστεν καλοί τζιαι πρόθυμοι. Επιτέλους ένα κόμμα που να καταλαβαίνει ότι μας περιπαίζει ο κόσμος ούλλος για τούτα που μέχρι σήμερα επιδιώκουμε.

Τζι επειδή μάλλον εννα χρειαστεί να κάμω δικό μου κόμμα, προς το παρόν θα περάσω με τούτο:

,

Ένα πρόχειρο soundtrack για το ζύμωμα των κιοφτέδων **άκυρο**

  
 
εν έshει σαν το καθίσι, εξαναείπα το.

update #1: Ok, σηκώνει αναθεώρηση το πράμα. Τώρα που σας γράφω είμαι φυτίλι, τα μαλλιά μου τζιαι τα ρούχα εν κολλημένα πάνω μου - not the ideal HACCP conditions για να τρίψεις πατάτες. Μόνο στο la isla bonita εκόψαμεν λλίην στράταν.

Μεν δεις show όμως, α!!! Έχω το πολλά.
Ούφφου, πρέπει να κάμω tour να με δείτε.
Πάμε να δούμε με τον κρομμυδομαϊντανό πόσην ώρα εννά μας φάει.
Αχαχαχαχ, εκαρκαλίστηκα! Έτρεξεν ένα δρώμα που το ζινίshι στη ράshη μου. 

update #2: Όι, όι, έννε ζωή τούτη. Εμεσομερκάσαμε τζιαι τίποτε εν εκάμαμεν. Σόρρυ πλεηλιστούα μου, θα σε βάλω μετά ποννά σφογγαρίζω (ποννάχω τζιαι "μικρόφωνο"). Τωρά για να φτυshήσουμε πρέπει να βάλουμε κάτι τέθκοιο:

Μια στάση εδώ

Κάμνω στάση τωρά. Όι εργασίας, ούτε του καμασούτρα.

Ο σωστός πρόλογος εν τούτος:

Έshει κάποιες κουβέντες που διάβασα κατά καιρούς σε διάφορα μπλογκς τζιαι εμείναν στο νου μου. Μια που τούτες εν μια πρόσφατη της she demon περί μάδερχουτ, ότι νιώθει σαν να "θέλεις να σταματήσεις τη ροή της ζωής σου και να κατέβεις στην επόμενη στάση. για μια μέρα". (Μια άλλη κουβέντα εν που πιο παλιά στο Τσαρτελλούι, για το που ποιαν μερκά βάλλει ο κόσμος το χαρτί της τουαλέτας πας το πραματίν του, με την άκρη πόξω ή πουμέσα; Όποτε ποταβρίζουμαι να κόψω χαρτί σκέφτουμαι το). Που λέτε, η κουβέντα με τη στάση ήβρεν με πολλά συμπάσχουσα (τζιαι κόμα το αθρωπούι μου εν μέλι, έννεν ποτζείνα τα εκκεντρικομωρά που σου φκάλλουν την ψυshή σου). Αλλά I have been needing my alone time for a while now.

Σήμερα, λοιπόν, εκαϊλησα να τον στείλω στη γιαγιά του την μακρινή. Εννάρτει ως τα πόψε, φυσικά - εκτός που το ότι γαλέφκει ακόμα, εν τον κιάρω να μείνει οβερνάιτ τζιαστ γιετ.

Η αλήθκεια επήαν να γεμώσουν τα μάθκια μου που τον έβαλλα μες το αυτοκίνητο. Έδωκα κάτι οδηγίες του χάσπα τζι εκατευόδωσα τους.

Μόλις εφύαν, ίσιωσα τζι εγώ. Επήα να ψουμνίσω 2-3 πράματα του μωρού, ενευρίασα. Ήταν αλέ-ππερέ το στοκκ, είshεν κάτι ξανισμένα δείγματα ποτζεί ποδά. Μα καλάν, πότε επρολάβαν να γίνουν ανάρπαστα;;; Να εβάλλαν τζιαι καμιάν έκπτωση της προκοπής;; Ένα απαράδεχτο 10% είshεν μόνο!

Μετά έπιαν με η λαλλαρίαση τζι εν επήα πούποτε αλλού.

Επήα μόνο στο σούπερμάρκετ (πριν μερικούς μήνες εθεωρείτουν ολόκληρη έξοδος που μόνο του τούτο), όπου στο διπλανό ταμείο είshεν μια γιαγιά, μια μάνα τζι έναν μωρό (1-2 χρονών). Η μάνα κάτι εξέχασε τζιαι επήεν να το φέρει τζιαι το μωρό άρκεψε να κλαίει γοερά. "Μάαμαααα μουυυυυυ!!!!! Μάαααααμαααααα μουυυυυυυυ!!!". Εφίρτηκεν. Η γιαγιά του: Εννάρτει ρε η μάμμα σου! "Μάαααμαααααα μουυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!", εράιζζεν σου την καρκιάν σου. Γιαγια: Έτην ρε έρκεται!!! (με έρκετουν με ελαόνετουν). "ΜΑΑΑΑΑΑΑΑΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΧΟΥΥΥΥΥΥΥ!!!" Γιαγια: Ήσουν άταχτος τζι έφυεν!!! "ΜΑΑΑΑΑΑΑΑΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΧΟΥΥΥΥΥΥΥ!!!" Έτην ρε, έτην!! Έρκεται!! "ΜΑΑΑΑΑΑΑΑΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΧΟΥΥΥΥΥΥΥ!!!" Σιώπα ρε, μεν κλαίεις ρε. Έλα χυμό.

Έμπηκα στο αυτοκίνητο τζιαι εφίρτηκα που το κλάμα.

Μm-hm *nod*

ΕΝΗΜΠΟΡΩ ΝΑ ΘΩΡΩ ΜΩΡΑ ΝΑ ΚΛΑΙΣΙΝ ΤΖΙΑΙ ΝΑ ΜΕΝ ΤΑ ΑΓΚΑΛΙΑΖΟΥΝ. ΝΑ ΣΠΑΡΑΖΟΥΝ ΤΖΙΑΙ ΝΑ ΜΕΝ ΤΟΥΣ ΜΙΛΟΥΝ ΜΕ ΚΑΛΟΣΥΝΗ. ΗΣΟΥΝ ΑΤΑΧΤΟΣ ΤΖΙ ΕΦΥΕΝ;;;;;;!!!!!!!!!! ΓΟΥΩΤ ΔΕ ΦΑΞ ΙΣ ΡΟΓΚ ΓΟΥΙΘ ΓΙΟΥ ΓΟΥΜΑΝ.

Αντιλαμβάνουμαι ότι μπορεί να ακούγομαι υπερβολική, τζιαι ότι σπεύδω να λυπηθώ το εκάστοτε μωρό χωρίς να έχω υπόψη μου τι επροηγήθηκεν και αν επροηγήθηκεν κάτι, αλλά όπως τζιαι νάshει, ένα μωρό που κλαίει ΕΝΝΕΝ ευτυχισμένο. Τζιαι έχω μεγάλο issue με το child abuse. Πάρα πολλά μεγάλο. Τζιαι child abuse έννεν μόνο το να σπάζεις το μωρό στο ξύλο. Εν τζιαι η αμέλεια, εν τζιαι ηλίθιες δικαιολογίες "ήσουν άταχτος τζι έφυεν", εν τζιαι οι ασυνάρτητες τζιαι αυθαίρετες απειλές, εν τζιαι το να μεν αφήνεις ένα μωρό να κλάψει (ΜΕΝ ΚΛΑΙΕΙΣ ΡΕ, ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΕΝ ΚΛΑΙΣΙΝ), εν τζιαι το να το ταΐζεις πελλάρες τζιαι να γίνεται μίλλης, εν τζιαι το να το ξαπολάς μπροστά που την τηλεόραση με τες ώρες, εν τζιαι το να του δείχνεις άπρεπες εικόνες.

Είδες, μιαν ομορκιάν: έδεσα το με το επόμενο ποστ που θα είναι περί τούτου. Εξεκίνησα το πριν 2-3 μέρες τζιαι έθελα να έβρισκα κάποια ντοκουμέντα πριν το ποστάρω.

Α, τζι ήρτα έσσω τζι έκαμα γουλειές :ζ (πουπάνω πουπάνω, μεν φανταστείς)

Εν έκαμα μανικιούρ, εν έκαμα πετικιούρ, εν έκαμα μάσκες ομορφιάς, εν εζωγράφισα. Αλλά ελούθηκα.

Με το πάσο μου.

Μέλιν.

Πάω να κάμω τα μαλλιά μου πριν νάρτουν (όι τα μαλλιά μου νάρτουν, οι αθρώποι μου). Το αθρωπούι φοάται με άμαν είμαι όπως το σεΐχη του Μπρουνέι (με τα μαλλιά τυλιμένα στον ττόρο).

The Monster Post

Tούτον εν το υπερπόστ που εμαείρευκα εδώ και 9 μήνες αλλά εν είχα ώρεξη [sic] να το κυκλοφορήσω. Ιτ ταζ τέηκ φορέβερ. Ξεκίνησα να το γράφω λίγο πριν τα Χριστούγεννα με σκοπό να το αναρτήσω όταν το αθρωπούι θα έκλειε ενός χρονού (εντός και εκτός κοιλίας συμψηφισμένων). Έχασα το deadline γιατί ήθελα να σκανάρω τα υπερηχογραφήματα τζιαι βαρκed. Μετά σκέφτηκα να το αναρτούσα με την ευκαιρία της άλλης μεγάλης εορτής της Ορθοδοξίας, 14 Φλεβάρη. Έχασα το τζιαι τζείνο. Βασικά εγύρευκα μια άλλη συμβολική al kinda περίοδο να το αναρτήσω αλλά αμελούσα. Τώρα νομίζω είναι η τελευταία ευκαιρία να το κάνω πριν κλείσει ενός (Εκτός Κοιλίας), οπότε και θα είναι λιγότερο πρωτότυπο (blindness of mine) να το αναρτήσω τότε: Αυτή τη βδομάδα κλείει 9 Eντός και 9 Εκτός! Δηλαδή, όσο καιρό έκαμε μέσα, έκαμε και έξω.

Όσοι εν εκάμαν ακόμα το προκαταρκτικό σκρολλ ντάουν για να δουν ώσπου πάει τούντο ποστ, έννεν ανάγκη να κάμουν: απλά συγκόψετε το μέγεθος της ανάρτησης που το μέγεθος του σκρολλοπραμάτου (όσο πιο μιτσή, τόσο πιο μεγάλη η σελίδα).

Καλάν άτε περιμένουμεν σε να κάμεις. Πάρκαρε δαμέ ύστερα, που πάνω που την κάτωθι εικόνα. Οκ, so εν κάμποσο. Ή που πιάνετε το ληξιό σας, σβήνετε τα κινητά τζιαι κάθεστε αναπαυτικά ή που φεύκετε τζι έρκεστε άλλην ώρα ή φεύκετε τζι εν ξανάρκεστε.

Τάδε έγραψα σε span ενός μηνός περίπου όταν έγινε ενός (Εντός και Εκτός):

Έχω πολλά bitch διάθεση τζιαι προσπαθώ να την εκτονώνω που μέσα μου. Τα fantastic fights δίνουν και παίρνουν. Εν με κανούν οι αφορμές που έχω, χαλιούμαι τζιαι με διάφορα υποθετικά σενάρια δικά μου. Πιχί, φαντάζουμαι ότι μου είπαν κάτι, ή εδικλίσαν τζι είδαν με κάπως, ή εκάμαν κάτι του μωρού, τζιαι τσακκώννουμαι πουμέσα μου. Το μόνο που μεινίσκει για τους έξω, εν η φάτσα μου η χαλασμένη που εν θωρκέται. Μan, άμαν είμαι μουτρωμένη είμαι ο αντίχριστος ποζαυλιασμένος.

Τζιαι πρήshιουμαι ΠΑΡΑ πολλά. Don’t look at me, don’t talk to me. Πρρήsshιουμαι με το loudness της μιας. Πρρήsshιουμαι με το φαχτοριλλίκκι της άλλης. Πρρρήssshιουμαι με τες βίδες της παράλλης τζιαι τες κυκλοθυμίες της τζιαι τα μούτρα τα θιγμένα τζιαι τες ειρωνείες που αποκρούω με "παιξοπελλισμό" για να μεν shιστούμε. Πρρρρρρρήηηssshhhιουμαι με τες ανακυκλωμένες κουβέντες της άλλης. Τζιαι τες δήθεν καλοπροαίρετες τζιαι ταπεινές γνώμες ΜΆΙ ΑΣΣ. Πρρρήsshιουμαι πάαααααααραα πολλά. Μεν μου μάshεστε. Μεν μιλάτε. Μεν σούζεστε. Μεν αναπνέετε.

Όι δαμέ, στην πιο πάνω (για όσους επαρκάραν δαμέ μετά το σκρολλ ντάουν) Τέσπα. Είπα να μεν bitchάρω. (τωρά τζιαι να πάει)

Πέρσι έτσι καιρό μπήκε στη ζωή μου ως υποψία, υπό μορφή δύο γραμμούων ον ε στικ. Όταν επιβεβαιώθηκε η ύπαρξή του, είχε μέγεθος σβαροφσκουθκιού, έπειτα έγινε charm για κινητό, μετά μπρελόκ και σιγά σιγά γυρίνος - κουρκουτάς - δεινόσαυρος - εξωγήινος - παχουμίου:))).

Που την ώρα που έμαθα ότι εγκυμονώ κινδύνους, I have been counting my blessings. Εγκυμονήθηκε απίθανα το αθρωπούι μου. Ούτε με ενόχλησε, ούτε με αshήμισε, ούτε με εδυσκόλεψε (το ότι εν εμπορούσα να βοηθήσω στη μετακόμιση ή να κόφκω τα νύshια των ποθκιών μου έννεν κατ’ ανάγκην αρνητικά). Ούτε απίστευτα φαγιά ήθελεν εν τω μέσω της νυχτός. Εδώσαμεν της θάλασσας μες τα φκια, επαίζαμεν ρακέτες, είχαμε το κρεβάτι το διπλό ττου αρσέλβζ, επαίζαμεν  ταμπουλέκκι τζιαι εδιασκεδάζαμεν. Εshαίρουμουν πάρα πολλά (χου, μι). Ήμουν (ένιωθα, τουλάχιστον) πολλά σέξυ θεία Λόλα έγκυος (βασικά η εγκυμοσύνη εβόλεψεν με να καλύψω τη σκέμπα μου με την οποία δεν ξέρω τι θα κάμω φέτος, είμαι πολλά desperate skembowife) τζιαι έφκαλα τάχα σέξυ φωτογραφίες οι οποίες δεν εφκήκαν (surprise) όπως τες είχα μες το νου μου και μπρος στον καθρέφτη. Άρεσκεν μου να περπατώ στο δρόμο τζιαι να μου παίζουν πουρού που πίσω (έχοντας δει θηλυκό με καυτό shορτούι) τζιαι να γυρίζω τζιαι να αντελοshιάζουνται με την τζοιλιά μου τζιαι να κάμνουν ότι έννεν τζείνοι που επαίξαν πουρού - ΧΑ ΧΑ ΧΑ. Σάκκαρζ.

Kαι μετά ήρθαν οι μέλισσες. Έφτασε η προβλεπόμενη μέρα γνωριμίας με αθρωπούι αλλά μας έδιωξαν από την κλινική εφόσον η κοιλία δεν ήτο έτοιμη διά να εξαπολύσει τον ένοικο. Επειδή, όμως, ετριβιτζιάζουμουν να γεννήσω συγκεκριμένη μέρα (για να μεν μου φάει τα δικά μου γενέθλια - στραβάρα μου), αρχίσαμε με το χάσπα το περπάτημα της ζωής μας, αφού σύμφωνα με επιστημονικές πηγές ("εν καλά που σου λαλώ") θα βοηθούσε στην έλευσή του (όι του χάσπα, του αθρωπουθκιού). Όντως, το επόμενο πρωί, το αθρωπούι αποφάσισε ότι θέλει να με δει που κοντά και να μου σφίξει το χέρι (τελικά εν το βυζί που έσφιξε, και been doing so ever since).

Ακολουθεί shιονούι. Θυμούμαι το σαμπώς τζιαι ήταν ο μέγας παshιαμάς τζιαι γελώ τζιαι είμαι πανευτυχής άμαν το διηγούμαι. Θυμούμαι, όμως, ότι that was an ass of a pain.  Θυμούμαι ότι που ένα σημείο τζιαι μετά εξέχασα γιατί είχαμε πάει κλινική τζιαι απλώς έκαμνα τες αναπνοές μου ώσπου να περάσει ο ass of a pain τζιαι να πάμεν έσσω μας. Μόνο όταν σε ένα σφίξιμο πάνω, επετάχτηκεν ένα αθρωπούι που πάνω (κάτω) μου and skidded to a halt, εθθυμήθηκα ότι εν για τζείντον λόγο που είχαμε πάει ("α ναι").

Ματάκια μου,

τζείνη την ώρα εν ήταν η πιο μαγική στιγμή της ζωής μου, όπως μου ελέαν ότι θα είναι. Αυτή θα είναι όταν δω τους Metallica live. Εν θυμούμαι τη φατσούλα σου μόλις σε εφέραν κουπεπωμένο κοντά μου, αλλά θυμούμαι που σκέφτηκα "φιουξ, εν άσπρος τζιαι καθαρός, όι πομαυρισμένος... τζιαι ίντα shείλη κότchινααα!!!". Εν σε εθώρουν καλά γιατί εβάλαν σε αμέσως στο στήθος μου να γαλέψεις τζιαι το βγιου που είχα εν ήταν ολοκληρωμένο.

Άγγελέ μου.

Νομίζω να κάμουμε ένα coffee break γιατί εν τελειώνουμεν με έναν κολάι. Να είσαστεν πίσω σε 5 ώρες. O καφές μας είναι D.I.Y. Αλλά τουλάχιστον εν πας το σπίτι (η διερμηνεία χρεώνεται).

Λοιπόν, εμαζευτήκαμεν όλοι; Τι;! Κουπανιείτε ακόμα;!


Εν θα ξεχάσω όμως τη δεύτερη φορά που σε είδα. Αφού έκαμες κάμποση ώρα στην αίθουσα νεογνών και θα ερχόμουν να σε πάρω, είχα άγχος ότι έθθα σε καταλάβω τζιαι θα αναγκαζόμουν να ρωτήσω ποιος είσαι ("ρεζίλι, άχρηστη μάνα, ουυυυυυ σιξιξιξ +++"), αφού εν σε είχα δει καλά ώστε να σε θυμούμαι. Τζιαι εξάλλου λαλούν ότι ούλλα τα μωρά εν τα ίδια. Καθοδόν προς την αίθουσα, αποφάσισα να το παίξω και καλά ότι σε αναγνώρισα ("κτυπάει κόκκινο το μητρικό ένστικτο"), ενώ αυτό που θα έψαχνα θα ήταν η χαρακτηριστική κουβερτούα που είχα δώσει για να σε σκεπάσουν. Μόλις μπήκα της πόρτας όμως, εν επρόλαβα να γυρέψω την κουβέρτα. Είδα σε εσένα πρώτο. Τη φατσούλα σου, να κοιμάσαι. «(   (  ((Εσύ είσαι)) )  )», τζιαι έκαμα ίσως το μεγαλύτερο grin της ζωής μου, ένιωσα τη φάτσα μου να αφταίννει. Πανέμορφε μου. Τη νύχτα εκάθουμουν τζιαι εθώρουν σε με τες ώρες τζιαι θυμούμαι που έστειλα μήνυμα του πάπη σου "en panemorfos a".

Εν σε εφαντάστηκα ποττέ έτσι άπαιχτο. Όσο ήσουν στην κοιλιά, έβλεπα μωρίστικες φωτογραφίες δικές μας (του πάπη, των θείων, κτλ) και επροσπαθούσα να προετοιμαστώ για το ενδεχόμενο να έμοιαζες με αυτές (με κάποιες ήθελα, με κάποιες όχι, χεχ). Ή επροσπαθούσα να σε συγκόψω που τους υπέρηχους. Αιφνιδίασες με, όμως. Εχάζευκα σε με τες ώρες (με διαλείμματα για γάλεμμα). Τζιαι εγέλας τζιαι στον ύπνο σου τζιαι εν είshες λάθος. Απίθανε μου.

Επιτέλους είχαν γεμώσει τα ρουχούθκια που σε επροίτζιηζα ώσπου νάρτεις. Πολύ σύντομα όμως εξιshείληζες που μέσα τζι έθελες άλλα πιο μεγάλα. Τωρά φορείς ρουχούθκια τριπλασίου νούμερου για την ηλικία σου. Ο γιατρός είπεν εν πον καλό το γάλα μου. Οι "ειδήμονες" κόμα λαλούν ότι εν φτανό. Φτανοί είσαστε.

 

Άγγελέ μου.

Εξελίσσεσαι σε ό,τι πιο ωραίο έχω δει στη ζωή μου. Άμα γελάς, εν έshει έτσι πράμα. Τρέφω απέραντο δέος για το σώμα μου, που έπλασεν έτσι πράμαν. Είμαι, επίσης, πολλά συγκινημένη με τα βυζιά μου: προσφέρουν σου την ανώτερη τροφή στο σύμπαν τζιαι πιτούν την όπως τα πέκκα του κήπου. Καμιά φορά ενώ τρώεις μπορεί να διερωτηθώ «ρουφά γάλαν τωρά να πούμεν;!» τζιαι η απάντηση έρκεται σε λλίο που κάμνεις διάλειμμα τζιαι γυρίζεις πάνω ολόγαλος τζιαι χαμογελάς μου.

Απίστευτε μου.

Ρωτούν με αν άλλαξε η ζωή μου που τη γη ως τον ουρανό ("α;α;") τζιαι αν δεν βαρκούμαι απαντώ πως όι, εν νιώθω ότι και καλά ήρθαν τα πάνω κάτω ή ότι είμαι overwhelmed. Υπήρξα πολλά στωική, όπως και με όλες σχεδόν τις εξελίξεις στη ζωή μου, και απλώς ένιωθα ότι άλλαξα πόστο στη δουλειά, ότι τώρα η δουλειά μου ήταν να σε φροντίζω αντί να τρίφουμαι πας το στύλλο. Σαφώς και τα νέα μου καθήκοντα ήταν, well, νέα και απαιτητικά, αλλά τα δέχτηκα και τα επιτέλεσα και επιτελώ χωρίς πολλύν κύριελέησον. Σε τούτο, βέβαια, βοηθάς κι εσύ, γιατί ήσουν ανέκαθεν υπέροχο αθρωπούι, εργοστασιακό, προγραμματισμένο. Ούτε ετσιρίλλας μέρα-νύχτα, ούτε με άφηνες ιδιαίτερα άγρυπνη, ούτε ιδιότροπος ήσουν, ούτε unhappy.

Επίσης ρωτούν με -μάλλον, ζητούν επιβεβαίωση- αν τωρά απέκτησε σκοπό και λόγο η ζωή μου ενώ πρώτα ήμουν σαν την άδικη κατάρα ("α;α;"). Ο σκοπός που απέκτησα είναι να σε κάμνω να γελάς. Άδερ δαν δατ, εν νιώθω ότι η ζωή μου πριν ήταν ανούσια. Ακόμα τζιαι να ήταν, εγώ εκαραέβρισκα την.

Άγγγγελέ μου.

Θέλω να ξέρεις (αλλά εννάν δύσκολο να το καταλάβεις κατά τα πρώτα 18 χρόνια της ζωής σου) ότι που τη στιγμή που συνελήφθης επ΄αυτοφόρω έκαμνα ό,τι είναι καλύτερο για σένα. Έτρωα πολλά χάμπουρκερ που σου αρέσκαν, επερπατούσα, εκολυμπούσα, έπινα τες βιταμίνες μου, εν έπινα αναψυκτικά/ποτά/καφέ, ετραγουδούσα σου, εμιλούσαμε, έβαλλα σου μουσικούα, εν σε εβίασα νάρτεις (λλίο περπάτημα πριν την άφιξή σου ήταν για να σε διευκολύνω τζιαι όι για να σε σκορσάρω), ήθελα νάρτεις όποτε ήσουν έτοιμος, εν εφώναζα (νομίζω) που τον ass of a pain για να μεν λαωθείς τζιαι στραφείς πίσω τζιαι εσυνεργάζουμουν για να μεν μαγκώσεις πούποτε μεσόστρατα. Κάποιος Up There έστειλε μας τζιαι άφθονο υπέροχο γάλα μούχτι, τόσο που πνίεσαι (κατά τ’άλλα «ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΦΤΑΝΥΝΕΝ$%@£$%#£%"£4554795). Εν σε άφησα ποττέ να κλαίεις δήθεν για να μεν μάθεις στο πιάσμα (οΙ νΕυΡεΣ ΜοΥ με τούντην κουβέντα). Μόλις κατσιαρίσεις είμαι πουπάνω σου. Εν θα ξηχάσω την εφιαλτική φορά που σε βρήκα παρατημένο στην αίθουσα νεογνών να φίρνεσαι που το κλάμα τζιαι να μεν έshει κανένα τζιαμέ (ακόμα εν εξόρτωσα να τες shέσω που έκλαιες για τουλάχιστον μισή ώρα αποδεδειγμένα). Όι πως εχρειάζετουν να συμβεί τούτο για να πω ότι το μωρό μου εμένα εν πρόκειται να ξανακλάψει έτσι τζιαι να μεν το πιάνει κανένας.


Άγγελέ μου.


Θυμούμαι το τζιαι θέλω να πάω να τες λύσω.


Πουρέκκι μου.


Μεταξύ άλλων blessings που καταμετρώ, εν τζιαι το ότι, τώρα που επέστρεψα στο στύλλο, η γεναίκα που σε προσέχει έννεν post-material. Εν είshεν chance να σε έστελλα σε καμιάν που θα ήταν, ένιγουέης.

Απίστευτε μου.

Λατρεύω τα ματάκια σου, τα μαλλάκια σου, τα χεράκια σου. Λατρεύω σε ολόκληρον τζιαι λατρέυω να ερωτοτροπούμεν. Λατρεύω το shερούι σου το βραστό που ακουμπά πάνω μου όταν τρώεις. Λατρεύω σε που λατρεύεις το μπάνιο τζιαι τον γυμνισμό. Λατρεύω τη φωνούα σου. Λατρεύω τα ούλη σου τζιαι το toothless smile σου. Λατρεύω που με λατρεύεις [9/7/2010: τελευταίως είσαι φουλ φατσιημένος με τον τζύρη σου αλλά επιτρέπω σου]. Λατρεύω σε το πρωί που ξυπνάς τζιαι είσαι βραστούης τζιαι λάμπεις. Λατρεύω σε που ποδηλαθκιάζεις ασταμάτητα τζιαι στες φωτογραφίες εν αποθανατίζουνται τα shέρκα τζιαι τα πόθκια σου που την ταχύτητα. Είπαμε να σε βάλουμε πας σε κανένα ποδηλατούι στάσιμο να παράγεις ενέργεια νάχουμε γιόρκι.

Μωρουλλάκι μου.

Εν αλήθκεια που λαλούν ότι ξαναανανακαλύπτεις τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός μωρού. Την πρώτη φορά που είδες κάττον, ασπούμε, εσκέφτηκα ότι μπορεί να νομίζεις πως εν μωρό τζι έγινεν έτσι γιατί ήταν άταχτο, αφού ιδέαν περί κάττου εν είshες. Γενικά, ξαναορίζω τον κόσμο μαζί σου, πιχί:


η τηλεόραση: ένα πλακουθκιανό πράμα (τάχα εν ελ ες ντι whatchamacallit) που είναι είτε μαύρο (σβηστή) είτε πράσινο (δείχνει μάππα).


η μάππα: κάμποσοι αθρώποι σε φόντο πράσινο να κλωτσούν μια μπάλα τζιαι κατίshι του τζείνου ποννά τη σύρει μες τα δίχτυα - καθίσκουν τον ούλλοι του βούρου τζιαι άμα τον πιάσιν βάλλουν τον πουκάτω. Εξ ου και υπάρχει ο "τερματοφύλακας" για να κόφκει τη μάππα να μεν μπει μέσα.


τα βυζιά: your very own milk fountain. Πρόσφατα ανακάλυψες ότι αυτά και εγώ συνδεόμαστε άρρηγκτα - εδίκλισες πάνω για να κάμεις διάλειμμα τζιαι να πάρεις ανάσα, τζιαι μόλις με εντόπισες πουπανωθκιόν σου έκαμες ένα γελούι... ελάμψαν τα ματάκια σου... αξέχαστο.


ο καθρέφτης: ένα πανέμορφο πλάσμα που γελά μόλις σε δει.

οι γιαγιάες: ανθρωπόμορφα πράματα που σε κουφανίσκουν τζιαι σου ταράσσουν τα άντερα τζιαι εν ο χάρος της μάμας όποτε εννα συνευρεθείτε. Το ένα μοιάζει λλίο με τη μάμμα τζιαι το άλλο με το παπά, αλλά στο πιο ασιέρωτο τους.

Τρεις μήνες αργότερα (9 Εντός και 6 Εκτός):

Σήμερα ο γιατρός είπεν μου να ξεκινήσεις να τρώεις χορτόσουπες. Αχχώθηκα. Έshει ήδη μιαν εφτομάν που τρίφω τζιαι ποσφίγγω φρούτα in between βυζαγμάτων. Τωρά πρέπει να βράζω τζιαι να αλέθω πατατούες τζιαι καρροττούθκια on top of that. Β-Α-Ρ-Κ. Σόρρυ αθρωπούι μου, αλλά εν είshεν σαν το μπυζί. Θέλω να σε θηλάζω ώσπου να μεγαλώσεις τζιαι να πάεις στρατό (ναι, εννάshει ως τότε, μεν φοάσαι).

Και μ' αυτή την ίου εικόνα (όσοι εν το εφανταστήκετε ακόμα, φανταστείτε το), φτάνουμε στο τέλος του προγράμματός μας.

Άλλους τρεις μήνες αργότερα - 9 και 9 :]

Εν έshεις λάθος. Τες υπόλοιπες 1000 λέξεις αντικαθιστώ τες με μιαν εικόνα εχτεσινή.

(6 π.μ. - shhhhhh)