Ερωτικές φαντασιώσεις, εκτός από όταν ήμουν 5-6 χρονών που είχα για άντρα μου την πυζιαμοθήκη σε σχήμα κότας και αργότερα στα early teens μου που ήμουν η σπουδαιότερη καπαροχορεύτρια στη αμερικάνικη Δύση (βλ. καουμπόικα καπέλα, σπιρούνια, κτλ), δεν είχα ποτέ. Ανέκαθεν Αυτή όμως (σε πολύ λιγότερο βαθμό τελευταία) ήμουν ονειροπόλα και φαντασιόπληκτη και ζούσα μέσα σε σενάρια που είχα δημιουργήσει με εμένα στους Α' Ρόλους. Οι φαντασιώσεις μου γενικώς αφορούν σε ειδικές, μοναδικές και μυστικές ικανότητες (το "ικανότητες" όχι ως ευφημισμός του "ανάγκες") που έχω και δύο συγκεκριμένους πρώην γκόμενους που χρήζουν εκδίκησης (του τύπου με βλέπουν τώρα και παθαίνουν την πλάκα τους, όχι τίποτα αιμοβόρικο). Κατα τ' άλλα οι φαντασιώσεις μου δεν υπήρξαν ιδιαίτερα σεξολογικές, which I like to think as healthy. ηAs opposed to πεινάλας.
Οι κυριότερές μου φαντασιώσεις ήταν/είναι:
1. Ότι είχα τα μέσα και τις γνώσεις για να σκηνοθετήσω το βίδεο κλιπ του Διαμαντένιου Ουρανού των Ξύλινων Σπαθιών (ούτε ξέρω αν υπάρχει ήδη). I visualise it τζιαι υγραίνονται τα ούλη μου. ανάρτηση
2. Ότι είμαι ο παsh μυστικός πράκτορας/κατάσκοπος και εμάθαινεν το ο άντρας μου αλλά όι που μένα και τον περιέλουζεν το δέος.
3. Ότι έχω night vision και άλλα κοινά χαρακτηριστικά με τους κάττους. Εκαραγούσταρα να πρέπει να σηκωθώ τη νύχτα τζιαι να περπατώ μες το έχει σπίτι μες τα σκοτεινά - ώσπου να δώκω πούποτε τζιαι να άψω το φως.
4. Ότι άμα θα επερνούσα (περπατώντας σε slow motion πάντοτε) μπροστά/κοντά από πρώην γκόμενο (θα τον ονομάσουμε Α') και ενόσω ήμουν στο προσκήνιο θα άκουε shιονούι ή κάτι από Type O Negative και θα εδιερωτείτο τι συμβαίνει και η ακοή του θα επανερχόταν όταν απομακρυνόμουν. Έβρισκα την πολλά με τούντην φαντασίωση.
5. Ότι έχει μυστική κάμερα στην αριστερή γωνία του ταμπλό του αυτοκινήτου, εν αγνοία μου πάντοτε, και ότι παρακολουθεί με ο πρώην Β' την ώρα που οδηγώ και εννοείται ότι είμαι άψογη και παίρνω τα τέλεια ύφη.
6. Ότι είμαι rock star (και διευκρινίζω) αυτοκαταστραφεί τύπου Robbie Williams και Tokio Hotel. Το αξιοσημείωτο με τούντην φαντασίωση εν ότι ήμουν άντρας. Ahem.
7. Διασταυρώνω το δρόμο, ψωνίζω στο σούπερμάρκετ με τρόλλυ και γενικώς κινούμαι με slow motion Matrix-like κινήσεις. Είμαι πολλά φακτόρισσα άμα ψουμνίζω στο σούπερμάρκετ!
(αλλά επειδή μες τη μεγαλόπρεπη ανωμαλία της it's dying to be read, έχει αφήσει τα κλειδιά κάτω από το χαλάκι... για τον επιμένων που νικά...)
8. Κατέχω πληρέστατα την πολεμική τέχνη με την οποία με μόνο δύο δάκτυλα πιέζεις σε συγκεκριμένο σημείο του εχθρικού σώματος και το ποσπάζεις. Αναλόγως σημείου και έντασης, το θύμα αναχαιτίζεται από λίγο έως πολύ. Και καθώς το κάνω, είμαι απόλυτα cool, μιλώ, γελώ, και δεν διακόπτω τη συζήτηση που είχα πριν εμφανιστεί ο κακός.
9. Κρατούμαι όμηρος υπό την απειλή αόρατων όπλων και ακτίνων λέιζερ και κοριών ενώ οι απαγωγείς μου δεν φαίνονται. Έτσι ο κόσμος νομίζει ότι δεν τρέχει τίποτε κι εγώ παραμένω ήρεμη και cool, επιστρατεύοντας όλο το CIA training μου για να δω τι θα κάμω και πώς θα τους γελάσω.
10. Ως όμηρος της αποπάνω φαντασίωσης, μπορώ να επικοινωνώ με τα μάτια με συγκεκριμένους άρτια εκπαιδευμένους πράκτορες ή αδερφό μου. Τα μάτια μου εκπέμπουν αόρατες δέσμες ακτινών με όλα αυτά που θέλω να τους πω και καταλαβαίνουν ότι κάτι γίνεται εδώ.
11. Επισκέπτομαι έκθεση ζωγραφικής με το χάσπα (τούτον εν σίουρα fiction) και ένας από τους πίνακες απεικονίζει τον πρώην Β' σε αισθησιακή πόζα (τούτον εν πιθανό) αλλά ο χάσπας δεν τον ξέρει και λαλεί μου ότι είναι και ωραίος.
Αντιλαμβάνεστε ότι αυτή η ανάρτηση θα αυτοκαταστραφεί σε 5...
4...
3...
2...
υ.γ. τις προάλλες είχα one of those moments you only see in movies, που η σοβαροφανής γυναίκα ξεκουμπώνει λίγο το πουκάμισο για να ανασάνει, ξαπολά τον κότσο και βγάζει τα γυαλιά (κολσλόου μόσιον πάντοτε) και γίνεται πανέμορφη. Στην περίπτωσή μου, όπου "πανέμορφη" βλέπε "still lookable" - just as good.
