Ποστ αναρτάται, δοξάσατε

• Ε(πα)σκάσαμεν τζιαι φέτος. Σηκωστήκαμε πουρνό πουρνό, ανάψαμε το φως (ίντα χαλιούμαι να αφταίννω φως άμα ξυπνώ α! Σημαίνει ότι ενώ είναι νύχτα ακόμα εγώ ξύπνησα, γκρρ), ντυθήκαμε μες το ψόφο γιατί η θέρμανση έγραψε άδεια σήμερα αλλά χωρίς να βρίζουμε εφόσον η μασέλλα μας εφακκούσεν ακατάπαυστα και τα λόγια ήταν περιττά. Πήγαμε στην εκκλησία, όπου ευτυχώς καταφέραμε να εισχωρήσουμε μέσα και να μην την βγάλουμε έξω στο τσιόλι, βίωσα τα υπέρ του να είσαι ψηλός, φαγουσιάσαμε σούπα αυγολέμονη και τιτσίν τηγανητό και αντί να πάω να συνεχίσω τον απότομα διακοπέντα (?!) ύπνο μου, ήρθα στο κομβούτερ να ποσκοληστώ.


• Ως το δείλις έθθα ταράσσω.


• Χθες πήγα στον ωτορινολαρυγγολόγο γιατί εδώ και καιρό ένιωθα όπως τη διαφήμιση των Strepsils που εν ένα ανθρωπούι με κάτι σβανάες/λεπίδες/σμιρίλιο μες το λαιμό του.


• Αποκεφάλισεν με ο γιατρός (60 γιούρα!!!) αλλά χαλάλιν, έμαθα χρήσιμα πράγματα: Καταρχάς, ΟΤΙ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣΚΟΠΙΟ ΔΟΥΛΕΥΚΕΙ ΤΖΙΑΙ ΠΑΝΩ ΠΟΥ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΖΙΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΤΙΤΣΙΡΩΝΟΥΝ ΤΖΙΑΙ ΝΑ ΤΣΙΛΛΟΥΝ ΤΟ ΒΥΖΙ ΣΟΥ ΠΟΥ ΟΥΛΛΕΣ ΤΕΣ ΠΑΝΤΕΣ.


• Επίσης έμαθα ότι αν μπεις που το ρουθούνι τζιαι στρίψεις αμέσως προς τα κάτω, θα έβρεις το λαιμό. Για κάποιο ξανθό λόγο, όταν μου είπε ότι θα μου έκανε ενδοσκόπηση, εξηγώντας μου ότι θα περνούσε με ένα σωληνάκι από τη μύτη στο λαιμό, εγώ φαντάστηκα ένα σωληνάκι να μπαίνει που το ρουθούνι, να πηγαίνει πίσω από τα μάτια και γύρω από τον εγκέφαλο και μετά να γυρνά προς τα κάτω. Ευτυχώς ήταν πολύ πιο κοντά, γιατί η αίσθηση του να τραβά πίσω το σωληνάκι για να βγει ήταν από τις πιο απαίσιες που βίωσα - έμεινα να κρατώ την τζεφαλή μου φοβούμενη μήπως μου ππέσει, ενώ είχαν γεμώσει τζιαι τα μάθκια μου, τα οποία ένιωθα ότι βγήκαν από τη μύτη καβάλα στο σωληνάκι.


• Μετά από αυτό, βρέθηκα στο Jumbo. Πώς τα καταφέρνω να βρέθουμαι στο Mall τζιαι στο Jumbo και άλλα λαοφιλή μέρη τις πιο κατάλληλες μέρες, είναι αξιοθαύμαστο. Είχα πει να σφίξω τα δόντια, εφόσον εσφίξαν και τα ζωνάρια, και να προιτζιήσω τα ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΩΝ ΒΑΦΤΙΣΤΗΡΙΩΝ που το Jumbo. Εν έχω παράπονο, εμείναν μου τζιαι ρέστα.


• Ευτυχώς που 6 ευρώ στοίχισε η κούτα με τα εργαλεία που πήρα για τον τρίχρονο ταρζάν της ταζμανίας, γιατί εντός 10 λεπτών από το άνοιγμα του δώρου ήταν άλλα άφαντα και άλλα κατακρεουργημένα. Αλλά ο μιτσής το καταυχαριστήθηκε. Και ούτε γύρισε να δει τα "ακριβά" ρούχα.


• Which makes me think, έν πολλά λυπηρό το ότι, ενώ το μωρό χαίρεται με ό,τι παιγνίδι του πάρεις χωρίς να κοιτά τιμές, είσαι υποχρεωμένος χωρίς εισαγωγικά να του πάρεις πράγματα μεγάλης αξίας για να ικανοποιήσεις τη μάνα του. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Να μη σε πει ππίσση και ότι δεν είσαι καλός νούννος.


• Εδυσπύρκασα πάλε. Γενικώς, δυσπυρκώ να μου επιβάλλουν τι δώρο να πάρω, πότε να πιάσω πάνω μου το μωρό, ή πότε να κάτσω να ακούσω ούλλα τα τραγουδάκια που έμαθε στο σχολείο αλλά ντρέπεται να μου τα πει τζιαι να πρέπει να μαγκώσω τζιαμέ με το χαμόγελο τζιαι να το παρακαλώ να μου τραγουδήσει. Τζιαι νευριάζω να μου κοττούν συνέχεια το μωρό εκβιάζοντάς το/με "πήαιννε πε της νούννας σου πού επήες εχτές/τι είπες της γιαγιάς αντίπροχτες/τι εννά σου φέρει ο Άης Βασίλης/κ.ά.".


• Που τον Άγιο Βασίλη εγώ θέλω ψυχραιμία. Θέλω πίσω τη χαμένη μου ανεκτικότητα και αγάπη προς τον πλησίον (αυτά που απώλεσα μες την τζοιλιά της μάνας μου).


• Αν δεν του βρίσκουνται πρόχειρα, τότε κάμνει μου τζιαι μια άδεια να κουπανιώ κόσμο (licence to grind). Ή ένα σαράβαλο για να ισοπεδώνω τους αχάπαρους μες τες στράτες. Ή ένα εγχειρίδιο με αποστομωτικές ατάκες για να λαλώ όταν ο καλαμαράς μπροστά μου στο ταμείο έπιασεν κάτι πράματα 80 ευρώ ούλλα τζι ούλλα, τζιαι ΠΡΗΖΕΙ ΜΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΜΑΣ για να του κάμουν καμιά έκπτωση. ΡΕ ΓΑΡΕ ΠΟΥ ΕΣΚΟΤΩΘΗΚΕΣ ΜΕ ΤΑ 80 ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΜΑSHΕΣΑΙ ΝΑ ΔΩΚΕΙΣ, αφού εξηγά σου η κοπελλούα ότι ντεν είναι εκείνη το μάστρος και ντεν μπορεί να σου καρίσει το κατιντίς που θέλεις - sorrz. Επήρα τζι άψα πάλε.


• Πάντως, τες τελευταίες ημέρες ήμουν στα πρόθυρα να κάμω label "Παίρνω τζι αφταίννω". Στο ίδιο κατάστημα εσωρούχων (βλ. πιο πάνω), εν με εκάνεν ο καλαμαράς ππισσοκάης, είχα και δίπλα ένα μίντζικο σκυλί μια κοπέλλα (1.50 ύψος, βαμμένο μαλλί άshερο, σκυλίσιο μέικ απ, στενό ανοξερικό παντελόνι και μπλούζα που φαίνεται η τζοιλιά, ΜΕΣ ΤΟΝ ΨΟΦΟ) να πρήσκεταιλέει στο κινητό "Χρίστοοοοο!!! Δαμέ που με έστειλες να αλλάξω τα πράματα εν ούλλα μεγάλα μουυυυ!!! Ποννα βάλω ΤΖΙ ΕΓΩ σιλικόνη νάρτω!! Δαμέσα πρέπει να είσαι που μίτιουμ τζιαι πάνω για να έβρεις κάτιιιι". Εγύριζα τζι εθώρουν την με ούλλη μου την απαξίωση αλλά δεν επτοείτουν. Ώσπου τζιαι έρκεται στο ταμείο (την ίδια ώρα που επρήσκετουν τζι ο άλλος για έκπτωση Ο ΣΑΓΛΗΣ εξηγώντας της κοπελλούας ότι ξέρει πως οι τιμές περιέχουν ένα 30% κέρδος μέσα και άρα δικαιούται να του κόψει κάτι) τζιαι λαλεί της κοπελλούας ότι θέλει τα λεφτά της πίσω αφού δαμέσα "εν έshετε τίποτε για μας" (σημειώσατε ότι μπορεί να είναι τζιαι το φανταστικότερο κατάστημα εσωρούχων στην Κύπρο, με πόμπα πράματα τζιαι πόμπα τιμές). Να της λαλεί η άλλη ότι μίλησε με το μάστρος και ντεν γίνεται ντώσουμε λεφτά αλλά μόνο αλλάξουμε. "Αγάπη μουυυ;;!! Εδώ είναι Κύπρος! Και υπάρχει νομοθεσία και ο περί καταναλωτών νόμος (τούτα ούλλα πολλά γλήορα και φακτορικά για να μεν καταλάβει η πωλήτρια) και επειδή εξανάτυχεν μου και εκίνησα τους αγωγή ξέρω και λέω σου!! Επληρώσαν τα ΟΥΛΛΑ στο τέλος!!" (μάλλον μας εσύγχυσεν με άλλη ήπειρο η SHYLLARGHκορούδα). I did it again (μετά που τα έγραψα επήα πίσω τζιαι έσβησα τα). I'm sorry, I'm sorry :(


• Συγχωράτε με την ανυπόθετην. Τζι εσύ Άγιε Βασίλειε, συγχώρα μας που σου φορήσαμε κόκκινη στολή, επαshύναμεν σε όπως το φουα-γκρά και εξορίσαμεν σε στα shιόνια με κάμποσους καλικάντζιαρους για να κάμνουμεν χάζιν ότι καβαλλικάς τον τάραντον τζιαι φέρνεις μας πράματα μια φοράν το χρόνο και αφού γεμώσεις μούζες και κτητζιοζολήσεις μες τες καμινάδες. Κάμε, σε παρακαλώ, να εμπεδώσουν ούλλα τα μωρά του κόσμου ότι δεν υπάρχεις με την έννοια που σου επρόσδωσε η διαφήμιση της κόακολας, για να μεν διερωτούνται κάποια γιατί εν τους παίρνεις δώρα τζείνους ποττέ. Τζιαι εν πολλά τούντα μωρά. Τζιαι εν πολλά κρίμα :(


• Άσχετο και πιο χαρμόσυνο: Το καλοκαίρι έφτασε!


• Τις προάλλες βρέθηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου στον Πύργο Τηλλυρίας. Παρόλη τη ζάλη κατά το τελευταίο ημίωρο της τρίωρης διαδρομής, ΔΕΝ ΕΙSHΕΝ ΛΑΘΟΣ. Άρεσεν μου πάρα πολλά η διαδρομή, ειδικά από την Αργάκα και μετά. Έβρεχε κιόλας και οι φυσικές ομορφιές ήταν πλυμένες και εγυαλοκοπούσαν. Από τη μια δάσος κι από την άλλη η θάλασσα. Μερικά σπίτια αλόγκ δε γουέη. Κατά μήκος των κουρβών, μια σκορπισμένη διαδήλωση από αίγιες φούξια απολάμβαναν τo βρεγμένο τρυφερό χορτάρι. Ο συνοδηγός μου είπε ότι το βρεγμένο χορτάρι είναι για τις αίγιες ότι για μας η σούβλα η ζεστή και δεν ερώτησα πού το ξέρει.


• Την εκδρομή αυτή έχω βαλθεί να την επαναλάβω μετά φωτογραφικής καμερός και εν καιρώ ειρηνικώ και να κάνω ποστ και να το βάλω στα Escapes.


• YIKES! Έshει μιαν ώρα που γράφω! Πάω να πάρω τον ύπνο ομορφιάς μου πριν και το επόμενο φαγοπότι... :Z


• Καλά Χριστούγεννα και καλές γιορτές να περάσετε όλοι.


• Α, και να μεν γράφετε "Xmas" αλλά ολογράφως. Εξηγώ σας άλλην ώρα.

υ.γ. ο γιατρός είπε μου το χαππούι να το πίνω με άδειο στομάχι... σήμερα τζιαι άυριο έθθα το πιω δηλαδή.

update 28/12/08: ακόμα να ξορτώσω να πιω το χάπι μου.