5 choses spastiques

1. Το Ενοίκιο - μια φορά το μήνα διατελώ εις έξαλλον κατάστασιν, όχι λόγω τεχνικών προβλημάτων, αλλά λόγω καταβολής 500 ολοστρόγγυλων ευρωπαλλουκίων για το νοίκι. Μια φορά το μήνα νιώθω ότι πιάννω 500 ευρωπαλλούκια τζιαι αφταίνω τα με το σπίρτο επειδή δεν έχω κάτι καλύτερο να κάμω μ’ αυτά.

2. Κόττημα Μωρών - (πάσα, ανάθεση, το καλύψαμε άλλη φορά). Σε τρεις διαφορετικές γεύσεις:
α) Τηλεφωνικώς: Απαντάς το τηλέφωνο νομίζοντας ότι είναι η κουμέρα-φίλη σου, μα στην άλλη άκρη βρίσκεται ένα μωρό σε μη συνεννοήσιμη κατάσταση που είτε επαναλαμβάνει το όνομά σου ή γενικώς δεν αντιδρά σε καμιά σου λέξη. Η μητέρα του έχει αφήσει μόνο το μωρό με το τηλέφωνο ενώ ακούγεται στο βάθος να βγάζει τα πιάτα απ’ το πλυντήριο. Δεν τολμάς να μην προσπαθήσεις να συνεννοηθείς με το μωρό από φόβο μήπως σε έχει σε ανοιχτή ακρόαση.
β) Physically: «Έλα τη νούννα σου:))», «Πήαιννε στη νούννα σου:]]» «μα πούντην νούννα σου;!:]]», «μα πε της νούννας σου τι έκαμες στο σχολείο», «μα είπες της νούννας σου τι σας έμαθε η κυρία Δασκάλα;» - και πριν το καταλάβεις βρέθεσαι με ένα μωρό στα χέρια. Χειρότερα, δε, όταν ούτε το μωρό σε θέλει αλλά η μάνα/γιαγιά του την έχει ήδη κάνει. Έτι χειρότερο, το sticking around of their mothers/aunts/grandmothers to watch you bonding.
γ) Μentally, αλλιώς Δημιουργία Τύψεων και Αγάπης, προσέλθετε: «Εγύρευκεν σε το μωρό», «Απογοητεύτηκε το μωρό που εν ήρτεν η νούννα του», «Ερώταν με το μωρό πού εν η νούννα του», «Είπεν μου το μωρό ποννα έρτει η νούννα μου εννά της δώσω φιλάκι», «είπεν μου το μωρό» τζι «έφκιασεν μου το μωρό». Το μωρόν μέσα.

3. Πωλήτριες που σε βουρούν που πίσω: Συχνάκις ηθέλησα να μπω σε κάποιο μικρό ή/και συνοικιακό κατάστημα αλλά δεν το έκανα λόγω πικρής πείρας. Η μοναδική πωλήτρια ή πωλητής/ιδιοκτήτης του καταστήματος θα σε ακολουθεί κατά πόδας ακόμα κι όταν έχεις πει ότι «απλά κοιτάζεις», και -ΤΗΕ ΗORROR!- θα εκφέρει άποψη (με προτίμηση στις λέξεις «ωραιότατο» και «υπέροχο») στο τι σου πάει (συνήθως όλα όσα έχει στο μαγαζί), στο τι είναι πολύ της μόδας φέτος (όλες οι νέες τους παραλαβές), τι θα φορεθεί σαν τρελλό (οι νέες τους παραλαβές), και πόσο ανάρπαστο έχει γίνει ποιο μοναδικό κομμάτι. Γιατί πιστεύουν πως το ότι «δεν προλαβαίνουν να φέρνουν και να πουλούν» το τάδε κομμάτι θα σε κάνει να θέλεις και εσύ να το αγοράσεις, δεν το΄χω καταλάβει. Επίσης, να μιλά η πωλήτρια για το στοκ σαν να είναι δικό της - «έχω το τάδε», «θα φέρω το τάδε».

4. Να καταργείται ή να μην εισάγεται ποτέ το προϊόν που θέλεις: (βλ. Λένης αλλά με δική μου λίστα αγνοουμένων) Ίσως πιο σπαστικό από το να καταργείται να είναι το να μην εισάγεται ποτέ το προϊόν που σ’ αρέσει, τη στιγμή που όλα τα άλλα της ίδιας σειράς βρίσκονται μια χαρά πάνω στα ράφια. Π.χ. έχουμε όλες τις γεύσεις Bacardi Breezer εκτός το Red Grapefruit, μέχρι πρόσφατα είχαμε όλες τις γεύσεις Chicken Tonight εκτός το Classic Chausseur, όλους τους αφρούς Salon Selectives εκτός του μωβ. Προϊόντα που ξαφνικά τελείωσαν και δεν ξαναφάνηκαν: οδοντόκρεμα Mentadent P ροζ, λιαστές ντομάτες Sparta. Ένα διάστημα σχεδόν πίστεψα ότι κάτι υπερφυσικό συνέβαινε, εφόσον έλειπαν από τα ράφια μόνο οι γεύσεις που ήθελα εγώ. Αν έχει τελειώσει το προϊόν που παίρνατε, θα είναι επειδή το έπαιρνα κι εγώ.

5. Oι αντιδραστικοί, απορριπτικοί και δογματικοί άνευ γνώσης/μελέτης: Αυτοί που θα αμφισβητήσουν κάποιες απόψεις χωρίς να τις έχουν εξετάσει ποτέ, συνεπώς χωρίς να έχουν φτάσει βάσιμα στα συμπεράσματά τους, αλλά απλά «γιατί έτσι είναι», και που πιππιλούν/ανακυκλώνουν ιδέες άνευ επεξεργασίας/μελέτης/εξέτασης στοιχείων. Παρομοίως, οι αυτοαποκαλούμενοι διαβασμένοι, γνώστες, γνωστικοί και άρτια καταρτισμένοι, τη στιγμή που οι βιβλιοθήκες τους περιλαμβάνουν μόνο γραψίμια υποστηριχτικά της μιας πλευράς. Θέματα όπου συναντούνται συνήθως είναι η θρησκεία (μοναχισμός, παπάδες, αθεϊα, αιρέσεις, δόγμα, κ.ά.) και η πολιτική. (K)όλσ(λ)οου, οι κακόπιστοι, που σε όλα φέρουν αντίρρηση και όλα τα περιφρονούν, ακόμη και μετά από απόδειξη του αντιθέτου.

Σιγά μεν έγραφα μόνο 5. Η διαχυτικότητα ζευγαριών ενώπιον άλλων. Τα κούτζιου κούτζιου και οι διαλόγοι όπου και τα δύο μέρη ονομάζονται «Ρε αγάπη» με συχνότητα άρθρωσης 2:3 λέξεις, τα σλουρπιστά φιλιά, και λοιπά σαχλά, απλώς με αλληθωρίζουν. Επίσης, η άγρα επιβεβαιώσεων (παρουσία όλων των εμπλεκομένων) ότι ο σύντροφός τους είναι και ο πρώτος - «Έννεν πολλά κκιούτης;;», «Έννεν τέλειος;;;», «Εξαναείδες έτσι μουττούα;;», «Έννεν κούκλος;;», «Έshει τζι άλλες έτσι;». Τι σκατά να πεις μπροστά του άλλου; Κι αυτοί, είναι πραγματικά διατεθιμένοι να ακούσουν «Όι, έννεν κκιούτης/Όι, έννεν τέλειος/Ναι, εξαναείδα έτσι μουτταρκά/Όι, έννεν κούκλος/Ναι, έshει τζι άλλες έτσι»; Ή ακόμα «Ναι, εν κκιούτης/Ναι, εν τέλειος» κτλ; Και το κόττημα των μωρών.

Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, αράτω το κκίπορτ αυτού και εκτονωθείτω.

Η παρούσα θα θεωρηθεί και ως ιδιαίτερη πρόσκληση.