Home. Sick.

Να σας πω τι θα χάσω απόψε που θα μείνω σπίτι λόγω (ψυχ)ασθένειας.

Θα χάσω τον περιορισμό σε μια γωνιά του σπιτιού που δεν θα έχει καπνιστές. Θα χάσω τον χωριάτικο διαχωρισμό σε "ποδά παίζουν πόκερ οι άντρες" και "ποδά οι γυναίκες σαχλαμαρίζουν βλέποντας Χαρούμενη Πρωτοχρονιά". Θα χάσω τον περιορισμό στο χωλ όπου θα πρέπει να ψυχαγωγώ διάφορες ξαδερφούλες. Θα χάσω τη γαμήλια-like χαιρέτιση τα μεσάνυχτα και τις ανταλλαγές

Αυτό το ποστ έχει αυτοκαταστραφεί.

ευχών με μια φάγουσα κόσμο με ύφος "ωωωω! τζιαιρόν να σε δούμε!!". Μα πάνω απ' όλα, και με μεγάλο πόνο στην καρδιά, θα χάσω τη συνύφισσα (άμα παντρευτείς μαθαίνεις κι αυτό το λεκτικό) που με περίσσιο άππωμα θα πάει να κάτσει πάνω στον άντρα της η ώρα 12 παρά μισό λεπτό ούτως ώστε μόλις γυρίσει ο χρόνος και ανάψουν τα φώτα να τους δούμε να φιλιούνται ήδη.

Ααχαχχαχααχχ. Ααχχαχαχαχαχααχ. Χχχχααααααααααχχχχαχαχχαχαχαχαχαχ!

Εν που την κατζία μου που αρρωστώ, ξέρω το.

Με σίκκλιφ

Ο λαιμός μου σήμερα δεν αντέχετουν, ενόμιζα ήταν να κοπεί τζιαι να ππέσει η κκελλέ μου χαμέ. Ξαναπάω στον γιατρό. Μόλις του είπα ότι πάω που το κακό στο χειρότερο αλλά να μεν διανοηθεί να μου κάμει τη φάτσα μου χούβερ πάλε, έδησεν το φρύδι του τζιαι είπε μου βλοσυρά "ξάπλωσε τζιαι φκάρτα ρούχα σου".

"ΦΚΑΡΤΑ ΡΟΥΧΑ ΣΟΥ?!?! ΕΓΩ ΠΟΥ ΣΕ ΕΧΟΥΜΙΖΑ ΟΤΙ ΕΞΕΤΑΖΕΙΣ ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΠΟΥ ΤΑ ΡΟΥΧΑ?!?!?" σκέφτηκα, και πήγα και ξάπλωσα αλλά χωρίς να κάμω τα ρούχα μου πάνω μπας τζιαι δεν είχα ακούσει καλά. "Κάμε τα ρούχα σου πάνω". Σχιτ, σκέφτηκα, μάλλον εν σοβαρή η κατάσταση μου τζιαι θέλει να έshει απρόσκοπτην πρόσβαση στον οργανισμό μου χωρίς παρεμβολές που το πουκάμισο.

Μάνα μου τον ρε, τον σεμνό μου ρεεεεεε.... εξέταζεν με χωρίς να θωρεί, ήταν shυφτός και σκυθρωπός. Εν επροσβάλτηκα καθόλου που εν έμεινεν να χάσκει το νέο μου μπαλκονέ σουτιέ που το Σολέιλ - αντιθέτως, εσυμπάθησα τον ακράδαντα.

Μετά ξαναβάλλει με να κάμνω ααα τζιαι εεε για να δει τον λάρυγγα μου τζιαι εστυλλομμάθκιασε. "ΑΠαναγία μου, μα έshει πρόβλημαν εδώ!!". Έθελα να του πω "Γιε μου;;; Τζιαι προχτές που ήρτα έτσι ήταν, τωρά το θωρείς;;" αλλά είπα να μεν τον θίξω τζιαι να μου γράψει κανένα φάρμακο αψό.

Έγραψεν μου ό,τι έπρεπε να μου είshεν γράψει την πρώτη φορά (αλλά φαίνεται αποσυντόνισα τον by offering my own diagnosis). Γιατί εγώ να μεν γλυτώνω τα αντιβιοτικά ποττέ μου;;; Τέλοσπάντων. Είπεν μου έχω μικρόβιο, έπια τζιαι το σίκκλιφ μου (εν έshει σαν το καθίσιν α) τζι έφκηκα έξω στην ιδιαιτέραν του. Επροσφέρθηκα να πληρώσω ενώ πουμέσα μου εσκέφτουμουν ότι εφόσον είδεν το βυζί μας σήμερα οφείλει να κόψει κάτι. Ευτυχώς εν έθελεν πιερωμή! Μάνα μου ρεεεεεεεε... Ahem. Toύτον έλειπε, να έθελεν δηλαδή.

Μετά που ήρτα σπίτι, μια φίλη είπεν μου ότι στην κλινική που πήγα κυκλοφορεί ένα μικρόβιο και κάμποσα νεογέννητα διατελούν σε κρίσιμη κατάσταση.

Αυτά. Ζωή σε λόγου σας.

Ποστ αναρτάται, δοξάσατε

• Ε(πα)σκάσαμεν τζιαι φέτος. Σηκωστήκαμε πουρνό πουρνό, ανάψαμε το φως (ίντα χαλιούμαι να αφταίννω φως άμα ξυπνώ α! Σημαίνει ότι ενώ είναι νύχτα ακόμα εγώ ξύπνησα, γκρρ), ντυθήκαμε μες το ψόφο γιατί η θέρμανση έγραψε άδεια σήμερα αλλά χωρίς να βρίζουμε εφόσον η μασέλλα μας εφακκούσεν ακατάπαυστα και τα λόγια ήταν περιττά. Πήγαμε στην εκκλησία, όπου ευτυχώς καταφέραμε να εισχωρήσουμε μέσα και να μην την βγάλουμε έξω στο τσιόλι, βίωσα τα υπέρ του να είσαι ψηλός, φαγουσιάσαμε σούπα αυγολέμονη και τιτσίν τηγανητό και αντί να πάω να συνεχίσω τον απότομα διακοπέντα (?!) ύπνο μου, ήρθα στο κομβούτερ να ποσκοληστώ.


• Ως το δείλις έθθα ταράσσω.


• Χθες πήγα στον ωτορινολαρυγγολόγο γιατί εδώ και καιρό ένιωθα όπως τη διαφήμιση των Strepsils που εν ένα ανθρωπούι με κάτι σβανάες/λεπίδες/σμιρίλιο μες το λαιμό του.


• Αποκεφάλισεν με ο γιατρός (60 γιούρα!!!) αλλά χαλάλιν, έμαθα χρήσιμα πράγματα: Καταρχάς, ΟΤΙ ΤΟ ΣΤΗΘΟΣΚΟΠΙΟ ΔΟΥΛΕΥΚΕΙ ΤΖΙΑΙ ΠΑΝΩ ΠΟΥ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΖΙΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΤΙΤΣΙΡΩΝΟΥΝ ΤΖΙΑΙ ΝΑ ΤΣΙΛΛΟΥΝ ΤΟ ΒΥΖΙ ΣΟΥ ΠΟΥ ΟΥΛΛΕΣ ΤΕΣ ΠΑΝΤΕΣ.


• Επίσης έμαθα ότι αν μπεις που το ρουθούνι τζιαι στρίψεις αμέσως προς τα κάτω, θα έβρεις το λαιμό. Για κάποιο ξανθό λόγο, όταν μου είπε ότι θα μου έκανε ενδοσκόπηση, εξηγώντας μου ότι θα περνούσε με ένα σωληνάκι από τη μύτη στο λαιμό, εγώ φαντάστηκα ένα σωληνάκι να μπαίνει που το ρουθούνι, να πηγαίνει πίσω από τα μάτια και γύρω από τον εγκέφαλο και μετά να γυρνά προς τα κάτω. Ευτυχώς ήταν πολύ πιο κοντά, γιατί η αίσθηση του να τραβά πίσω το σωληνάκι για να βγει ήταν από τις πιο απαίσιες που βίωσα - έμεινα να κρατώ την τζεφαλή μου φοβούμενη μήπως μου ππέσει, ενώ είχαν γεμώσει τζιαι τα μάθκια μου, τα οποία ένιωθα ότι βγήκαν από τη μύτη καβάλα στο σωληνάκι.


• Μετά από αυτό, βρέθηκα στο Jumbo. Πώς τα καταφέρνω να βρέθουμαι στο Mall τζιαι στο Jumbo και άλλα λαοφιλή μέρη τις πιο κατάλληλες μέρες, είναι αξιοθαύμαστο. Είχα πει να σφίξω τα δόντια, εφόσον εσφίξαν και τα ζωνάρια, και να προιτζιήσω τα ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΩΝ ΒΑΦΤΙΣΤΗΡΙΩΝ που το Jumbo. Εν έχω παράπονο, εμείναν μου τζιαι ρέστα.


• Ευτυχώς που 6 ευρώ στοίχισε η κούτα με τα εργαλεία που πήρα για τον τρίχρονο ταρζάν της ταζμανίας, γιατί εντός 10 λεπτών από το άνοιγμα του δώρου ήταν άλλα άφαντα και άλλα κατακρεουργημένα. Αλλά ο μιτσής το καταυχαριστήθηκε. Και ούτε γύρισε να δει τα "ακριβά" ρούχα.


• Which makes me think, έν πολλά λυπηρό το ότι, ενώ το μωρό χαίρεται με ό,τι παιγνίδι του πάρεις χωρίς να κοιτά τιμές, είσαι υποχρεωμένος χωρίς εισαγωγικά να του πάρεις πράγματα μεγάλης αξίας για να ικανοποιήσεις τη μάνα του. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Να μη σε πει ππίσση και ότι δεν είσαι καλός νούννος.


• Εδυσπύρκασα πάλε. Γενικώς, δυσπυρκώ να μου επιβάλλουν τι δώρο να πάρω, πότε να πιάσω πάνω μου το μωρό, ή πότε να κάτσω να ακούσω ούλλα τα τραγουδάκια που έμαθε στο σχολείο αλλά ντρέπεται να μου τα πει τζιαι να πρέπει να μαγκώσω τζιαμέ με το χαμόγελο τζιαι να το παρακαλώ να μου τραγουδήσει. Τζιαι νευριάζω να μου κοττούν συνέχεια το μωρό εκβιάζοντάς το/με "πήαιννε πε της νούννας σου πού επήες εχτές/τι είπες της γιαγιάς αντίπροχτες/τι εννά σου φέρει ο Άης Βασίλης/κ.ά.".


• Που τον Άγιο Βασίλη εγώ θέλω ψυχραιμία. Θέλω πίσω τη χαμένη μου ανεκτικότητα και αγάπη προς τον πλησίον (αυτά που απώλεσα μες την τζοιλιά της μάνας μου).


• Αν δεν του βρίσκουνται πρόχειρα, τότε κάμνει μου τζιαι μια άδεια να κουπανιώ κόσμο (licence to grind). Ή ένα σαράβαλο για να ισοπεδώνω τους αχάπαρους μες τες στράτες. Ή ένα εγχειρίδιο με αποστομωτικές ατάκες για να λαλώ όταν ο καλαμαράς μπροστά μου στο ταμείο έπιασεν κάτι πράματα 80 ευρώ ούλλα τζι ούλλα, τζιαι ΠΡΗΖΕΙ ΜΑΣ ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΜΑΣ για να του κάμουν καμιά έκπτωση. ΡΕ ΓΑΡΕ ΠΟΥ ΕΣΚΟΤΩΘΗΚΕΣ ΜΕ ΤΑ 80 ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΜΑSHΕΣΑΙ ΝΑ ΔΩΚΕΙΣ, αφού εξηγά σου η κοπελλούα ότι ντεν είναι εκείνη το μάστρος και ντεν μπορεί να σου καρίσει το κατιντίς που θέλεις - sorrz. Επήρα τζι άψα πάλε.


• Πάντως, τες τελευταίες ημέρες ήμουν στα πρόθυρα να κάμω label "Παίρνω τζι αφταίννω". Στο ίδιο κατάστημα εσωρούχων (βλ. πιο πάνω), εν με εκάνεν ο καλαμαράς ππισσοκάης, είχα και δίπλα ένα μίντζικο σκυλί μια κοπέλλα (1.50 ύψος, βαμμένο μαλλί άshερο, σκυλίσιο μέικ απ, στενό ανοξερικό παντελόνι και μπλούζα που φαίνεται η τζοιλιά, ΜΕΣ ΤΟΝ ΨΟΦΟ) να πρήσκεταιλέει στο κινητό "Χρίστοοοοο!!! Δαμέ που με έστειλες να αλλάξω τα πράματα εν ούλλα μεγάλα μουυυυ!!! Ποννα βάλω ΤΖΙ ΕΓΩ σιλικόνη νάρτω!! Δαμέσα πρέπει να είσαι που μίτιουμ τζιαι πάνω για να έβρεις κάτιιιι". Εγύριζα τζι εθώρουν την με ούλλη μου την απαξίωση αλλά δεν επτοείτουν. Ώσπου τζιαι έρκεται στο ταμείο (την ίδια ώρα που επρήσκετουν τζι ο άλλος για έκπτωση Ο ΣΑΓΛΗΣ εξηγώντας της κοπελλούας ότι ξέρει πως οι τιμές περιέχουν ένα 30% κέρδος μέσα και άρα δικαιούται να του κόψει κάτι) τζιαι λαλεί της κοπελλούας ότι θέλει τα λεφτά της πίσω αφού δαμέσα "εν έshετε τίποτε για μας" (σημειώσατε ότι μπορεί να είναι τζιαι το φανταστικότερο κατάστημα εσωρούχων στην Κύπρο, με πόμπα πράματα τζιαι πόμπα τιμές). Να της λαλεί η άλλη ότι μίλησε με το μάστρος και ντεν γίνεται ντώσουμε λεφτά αλλά μόνο αλλάξουμε. "Αγάπη μουυυ;;!! Εδώ είναι Κύπρος! Και υπάρχει νομοθεσία και ο περί καταναλωτών νόμος (τούτα ούλλα πολλά γλήορα και φακτορικά για να μεν καταλάβει η πωλήτρια) και επειδή εξανάτυχεν μου και εκίνησα τους αγωγή ξέρω και λέω σου!! Επληρώσαν τα ΟΥΛΛΑ στο τέλος!!" (μάλλον μας εσύγχυσεν με άλλη ήπειρο η SHYLLARGHκορούδα). I did it again (μετά που τα έγραψα επήα πίσω τζιαι έσβησα τα). I'm sorry, I'm sorry :(


• Συγχωράτε με την ανυπόθετην. Τζι εσύ Άγιε Βασίλειε, συγχώρα μας που σου φορήσαμε κόκκινη στολή, επαshύναμεν σε όπως το φουα-γκρά και εξορίσαμεν σε στα shιόνια με κάμποσους καλικάντζιαρους για να κάμνουμεν χάζιν ότι καβαλλικάς τον τάραντον τζιαι φέρνεις μας πράματα μια φοράν το χρόνο και αφού γεμώσεις μούζες και κτητζιοζολήσεις μες τες καμινάδες. Κάμε, σε παρακαλώ, να εμπεδώσουν ούλλα τα μωρά του κόσμου ότι δεν υπάρχεις με την έννοια που σου επρόσδωσε η διαφήμιση της κόακολας, για να μεν διερωτούνται κάποια γιατί εν τους παίρνεις δώρα τζείνους ποττέ. Τζιαι εν πολλά τούντα μωρά. Τζιαι εν πολλά κρίμα :(


• Άσχετο και πιο χαρμόσυνο: Το καλοκαίρι έφτασε!


• Τις προάλλες βρέθηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου στον Πύργο Τηλλυρίας. Παρόλη τη ζάλη κατά το τελευταίο ημίωρο της τρίωρης διαδρομής, ΔΕΝ ΕΙSHΕΝ ΛΑΘΟΣ. Άρεσεν μου πάρα πολλά η διαδρομή, ειδικά από την Αργάκα και μετά. Έβρεχε κιόλας και οι φυσικές ομορφιές ήταν πλυμένες και εγυαλοκοπούσαν. Από τη μια δάσος κι από την άλλη η θάλασσα. Μερικά σπίτια αλόγκ δε γουέη. Κατά μήκος των κουρβών, μια σκορπισμένη διαδήλωση από αίγιες φούξια απολάμβαναν τo βρεγμένο τρυφερό χορτάρι. Ο συνοδηγός μου είπε ότι το βρεγμένο χορτάρι είναι για τις αίγιες ότι για μας η σούβλα η ζεστή και δεν ερώτησα πού το ξέρει.


• Την εκδρομή αυτή έχω βαλθεί να την επαναλάβω μετά φωτογραφικής καμερός και εν καιρώ ειρηνικώ και να κάνω ποστ και να το βάλω στα Escapes.


• YIKES! Έshει μιαν ώρα που γράφω! Πάω να πάρω τον ύπνο ομορφιάς μου πριν και το επόμενο φαγοπότι... :Z


• Καλά Χριστούγεννα και καλές γιορτές να περάσετε όλοι.


• Α, και να μεν γράφετε "Xmas" αλλά ολογράφως. Εξηγώ σας άλλην ώρα.

υ.γ. ο γιατρός είπε μου το χαππούι να το πίνω με άδειο στομάχι... σήμερα τζιαι άυριο έθθα το πιω δηλαδή.

update 28/12/08: ακόμα να ξορτώσω να πιω το χάπι μου.

Το αυτονόητο άργησε μια μέρα

1. Από το χθεσινό Φιλελεύθερο
Οι γονείς πληρώνουν την εκδρομή αλλά και τις ζημιές

Σε περίπτωση πρόκλησης ζημιών σε λεωφορεία ή ξενοδοχεία, οι γονείς θα πληρώσουν τα σπασμένα. Και αν πάλι το παιδί τους πάθει κάτι και χρειαστεί να παραμένει στο νοσοκομείο, οι ίδιοι θα αναλάβουν την φροντίδα του.

Τα πιο πάνω καθώς και άλλα εφτά σημεία, περιλαμβάνονται στην υπεύθυνη δήλωση που καλούνται να υπογράψουν οι γονείς, προκειμένου τα παιδιά τους να λάβουν μέρος στην καθιερωμένη σχολική εκδρομή στην Ελλάδα. Σε σχετική επιστολή που έλαβαν, οι γονείς ενημερώνονται ότι το σχολείο προτίθεται να οργανώσει εκδρομή των μαθητών της Α' τάξης (Λυκείου και Τεχνικών Σχολών) κατά τη διάρκεια των διακοπών του Πάσχα ή του καλοκαιριού. [...] Οι γονείς πληροφορούνται ότι τα παιδιά τους θα συνοδεύονται από ικανοποιητικό αριθμό καθηγητών των σχολείων και καλούνται να αποδεχτούν τους όρους της συμφωνίας «πλήρως και χωρίς επιφυλάξεις». Δηλαδή, το σκοπό και το πρόγραμμα της εκδρομής, τις οδηγίες του αρχηγού και των συνοδών και την καταβολή αποζημίωσης σε περίπτωση πρόκλησης ζημιών σε λεωφορεία, ξενοδοχεία και άλλους χώρους. Θα πρέπει επίσης να αποδεχτούν το ενδεχόμενο αναγκαστικής επιστροφής του παιδιού τους πίσω στην Κύπρο πριν από τη λήξη της εκδρομής, σε περίπτωση που ο μαθητής δεν προσαρμόζεται προς το πρόγραμμα. Σε περίπτωση έκτακτου περιστατικού εξαιτίας του οποίου ο μαθητής πρέπει να παραμείνει σε νοσοκομείο, θα πρέπει να μεταβούν στην Ελλάδα και να αναλάβουν οι ίδιοι τη φροντίδα του. Στην υπεύθυνη δήλωση, πρέπει να δηλώσουν ακόμα, τον αριθμό του τηλεφώνου και του φαξ, στους οποίους ο αρχηγός της εκδρομής μπορεί να επικοινωνήσει μαζί τους, ενώ παράλληλα έχουν την υποχρέωση να δηλώσουν στον διευθυντή του σχολείου προβλήματα υγείας του παιδιού τους για να είναι δυνατή η αντιμετώπισή τους από τους συνοδούς καθηγητές. [...]

Έθελα να ήμουν τζιαμέ να δω τη φάτσα του τζείνου του αρμοδίου που ξαφνικά είχε την αναλαμπή ότι τόσα χρόνια επαίρναν τους/μας παντελώς άνευ όρων.

--------------------

2. Οι Boney M τραγουδούν, "Mary's Boy Child, Jesus Christ was born on Christmas Day" - ΤΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ! Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ! Εν εμείνισκεν να γεννηθεί άλλη μέρα να έχουμε τζι άλλες αργίες.

--------------------

3. Ως τρίτο αυτονόητο θα ήθελα να μπορούσα να παραθέσω την παραίτηση του Διευθυντή των Φυλακών, αλλά φαίνεται δεν θεωρεί ότι είναι υπανεύθυνος για διάφορες αποδράσεις (μία, δύο, τρεις) και άλλα τεκτενόμενα εντός, εκτός κι επί των αυτών φυλακών κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Δυσπυρίασης συνέχεια

Σήμερα πάλε ερίσκαρα να τες φάω. Εισήλθα σε μια οδό και βλέπω να έρχεται κατά πάνω μου με την όπισθεν ένα καρκαντοκάμπινο, σε μια προσπάθεια του οδηγού του να παρκάρει. Έπαιξα του πουρού παύλα προέκταση του χεριού μου τελευταίως πέρκι με αντιληφθεί τζιαι δεν συγκρουστούμε οπισθιομετωπικά. Στο άκουσμα της πουρούς εγύρισε να δει που το καθρεφτάκι του τζιαι με το που είδεν ότι ένα μέτρο πίσω του υπήρχε πλάσμα τηλεόραση, εξέσπασεν σε κραυγές και ανέμιζεν τα shέρκα του φουτουνιασμένος.

Πραγματικά, αν απλώς έκαμνεν μου το shέριν του εις ένδειξη απολογίας ή έστω αναγνώρισης του λάθους του ή έστω να μεν μου κάμει καμιάν απολύτως χειρονομία, δεν θα με έκοφτεν τζιαι θα εσυνέχιζα το δρόμο μου που το πλευρό. Περιττόν, όμως, να πω ότι βλέποντας τον να επιδίδεται σε έξαλλες κινήσεις και να πα(γ)ουρίζει, ε, εθόλωσα.

Με την πλέον γνωστή κασκαντερική μου μανούβρα, τον ανακόπτω που το πλευρό και, ενώ που μέσα μου ο εαυτός μου εφώναζεν μου να κοπώ του βούρου τζιαι τι κάθουμαι τζιαι ασχολούμαι με τον κτηνώδη αξιούριστο σγουρομάλλη μεσήλικα με το καρκαντοκάμπινο που στην κάshα είshεν σανίθκια τζιαι σίδερα, κατεβάζω το παράθυρο τζιαι κράζω: "ΕΝ ΘΩΡΟΥΝ ΠΟΥ ΧΑΖΙΡΙΝ ΝΑ ΜΑΣ ΤΗ ΦΕΞΟΥΝ, ΕΝΝΑ ΜΑΣ ΞΗΤΙΜΑΣΟΥΝ ΘΕΜΑΣ!!!" (τζιαι που μέσα μου, "shit, man. What do I think I'm doing!").

Για να είμαι τέλλεια ειλικρινής, καθώς τα έλεγα αυτά δεν είχα σταματήσει εντελώς και παντελώς το αυτοκίνητο (μπας τζιαι δώκει μέσα τζιαι χτάρει μας με τη βούκκα του), αλλά πήγαινα κύλι-κύλι με σταθερή επιτάχυνση που το "φέξουν" και μετά.

*sigh*

Μπορεί να την εγλύτωσα τζιαι σήμερα, αλλά εν αρκώ να τες φάω, ξέρω το. Πρέπει όπως και δήποτε να καταστείλω αυτή τη φαγούρα που με έπιασε να ιshιώσω τον κόσμο μες το δρόμο. Η πουρού μου, αν μη τι άλλο, εβράχνιασε.

Ευτυχώς δεν επιτρέπονται τα σχόλια γιατί πιστεύω θα είχα ενδιαφέρουσες ψυχαναλύσεις και θεωρίες για τα οδικά μου νεύρα. Σας διαβεβαιώ ότι όλα βαίνουν καλώς. Λλίον εκκεντρίζουν με στη δουλειά, αλλά κανονίζω τους τζιαι τούτους... Ένας-ένας, μεν κουγκιέστε.

Το BMW

Ξασπρισμένο στενό τζην, τρικό με ππόλο γιακκά και κοντό ώστε να φαίνεται η κοιλιακή μας χώρα (ο ...τίτσιρος, που λαλούν τζιαι οι στετέες μου, μια λέξη που πάντα νεκατσιούσα), ξανθό μαλλί σε ψηλή τεντωμένη αλογοουρά που τραβά και τη φάτσα προς τα πάνω, μακρυπόδαρη ανορεξική τόπους-τόπους: μυρίζει ανατολική ευρώπη and beyond που το μίλι και περπατά επί άδειου πεζοδρομίου κατά μήκος πολυσύχναστης λεωφόρου.

Ερώτησις: Η αξύριστη πατρονόφατσα με τη μαύρη φανέλα στο μαύρο παλιομοδίτικο ΒΜW που ήταν πίσω μου, ΤΙ CHANCΕ ΠΙΣΤΕΥΕ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΟΤΑΝ ΕΛΑΤΤΩΣΕ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΜΕΣ ΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΕΠΑΙΖΕ ΤΗΣ ΓΕΝΑΙΚΑΣ ΠΟΥΡΟΥ;

ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΓΕ ΟΛΑ Η ΤΕΝΤΩΜΕΝΗ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΕΥΡΩΠΑΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΤΡΕΧΕ ΜΕ ΑΡΓΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΒΟΥΤΤΟΥΣΕ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ BMW ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ;;;

Ή ΟΤΙ ΘΑ ΕΒΓΑΖΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΗΣ, ΩΣ ΑΛΛΟΣ ΤΟΜ (ΚΑΙ ΤΖΕΡΡΥ), ΕΝΑ ΠΑΝΟ ΜΕ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΚΡΑΓΙΟΝ ΚΑΙ ΝΑ ΦΥΣΟΥΣΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ, ΜΕ ΜΙΣΟΚΛΕΙΣΤΑ ΜΑΤΙΑ, ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΠΟΥ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΘΑ ΠΑΡΕΜΕΝΕ ΣΤΗ ΦΑΣΗ ΟΠΟΥ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΠΙΟ ΦΟΥΣΚΩΜΕΝΟ ΤΟΥΣ;

Αυτές και άλλες απορίες αποφάσισα να λύσω πάραυτα, περιμένοντας τον αξιούριστο πάτρονο να σταθμεύσει δίπλα μου στα επόμενα φανάρια (10 μέτρα πιο κάτω):

- Αν χάσουμε τζιαι κανένα αξιοθέατο σαν οδηγούμε εν τζι εννα πάθουμε τίποτε. Θέλουν τζι άλλοι το δρόμο.

- (κατεβάζοντας το παράθυρο) Εν εκατάλαβα;

- Λέω, ΙΝΤΑ ΠΑΙΖΕΙΣ ΠΟΥΡΟΥ ΤΗΣ ΓΕΝΑΙΚΑΣ;

- Εν τζι εν της γεναίκας που έπαιξα!

- Ποιου έπαιξες, του δέντρου;

- Όι, του αρσενικού.

- Όσο για τούτο... (eyeing him up and down με βλέμμα "πιστεύκω σε" - ?!?!)

Εννοείται ότι μετά που τούτο εξερογύρισα του βούρου, προλαβαίνοντας να ακούσω να με ρωτά εμένα το πρόβλημα μου ποιον ένη.

Ελπίζω να μεν έπιαεν τα νούμερά μου γιατί στάνταρ έshει τα μέσα με την Αστυνομία (these guys tend to) τζιαι να με έβρει τζιαι να μου δεικτεί νύχταν.

Σχιτ.

ΣΧΙΤ. *gulp* Έγινα ασυγκράτητα δύσπυρη τελευταίως τζιαι πρέπει να ελέγξω το θόλωμά μου ώσπου να μάθω καμιάν πολεμική τέχνη. Κάποθθεν εννά τες φάω αν συνεχίσω έτσι.

Fall fearlessly (ππέσετε άφοα)

Έχω να δηλώσω ότι η λαϊκή ρήση "μην πάτε ποτέ για ύπνο τσακωμένοι" είναι πελλάρες τζιαι μεν ακούτε τίποτε. Δοκιμάστε το και θα με θυμηθείτε. Καταρχάς, δεν θα σας ξυπνήσει κανένας το πρωί γιατί θα είναι ακόμα νευριασμένος μαζί σας. Δεν θα φακκά τες πόρτες ττάκκα ττούκκου ούτε θα νίφκεται με ανοικτή την πόρτα του μπάνιου και τα νερά να τρέχουν ssshhhhhhhhhh ούτε θα ξιουρίζεται κτυπώντας το ξυραφάκι πας τον νιπτήρα ττάκκατα ττάκκατα ούτε νερό θα βράσει μες το βραστήρα που σφυρά φφφφφσσσσσσσσσσσσσζζζζ. Ακόμα και το διακόπτη του φωτός θα τον πατά απαλά για να μην ξυπνήσετε από το ττκκ. Κι όλα αυτά για να την κάνει όσο γίνεται πιο αθόρυβα και να μην συναπαντηθείτε πουθενά μες το σπίτι.

Μέλι, λαλώ σας.

update: Για να μεν σας πω ότι, αναλόγως μερίσματος δικαίου, θα έχετε το κρεβάτι ή καναπέ ολόκληρο για τον εαυτό σας.

Φαντασιώσεις

Ερωτικές φαντασιώσεις, εκτός από όταν ήμουν 5-6 χρονών που είχα για άντρα μου την πυζιαμοθήκη σε σχήμα κότας και αργότερα στα early teens μου που ήμουν η σπουδαιότερη καπαροχορεύτρια στη αμερικάνικη Δύση (βλ. καουμπόικα καπέλα, σπιρούνια, κτλ), δεν είχα ποτέ. Ανέκαθεν Αυτή όμως (σε πολύ λιγότερο βαθμό τελευταία) ήμουν ονειροπόλα και φαντασιόπληκτη και ζούσα μέσα σε σενάρια που είχα δημιουργήσει με εμένα στους Α' Ρόλους. Οι φαντασιώσεις μου γενικώς αφορούν σε ειδικές, μοναδικές και μυστικές ικανότητες (το "ικανότητες" όχι ως ευφημισμός του "ανάγκες") που έχω και δύο συγκεκριμένους πρώην γκόμενους που χρήζουν εκδίκησης (του τύπου με βλέπουν τώρα και παθαίνουν την πλάκα τους, όχι τίποτα αιμοβόρικο). Κατα τ' άλλα οι φαντασιώσεις μου δεν υπήρξαν ιδιαίτερα σεξολογικές, which I like to think as healthy. ηAs opposed to πεινάλας.

Οι κυριότερές μου φαντασιώσεις ήταν/είναι:

1. Ότι είχα τα μέσα και τις γνώσεις για να σκηνοθετήσω το βίδεο κλιπ του Διαμαντένιου Ουρανού των Ξύλινων Σπαθιών (ούτε ξέρω αν υπάρχει ήδη). I visualise it τζιαι υγραίνονται τα ούλη μου. ανάρτηση

2. Ότι είμαι ο παsh μυστικός πράκτορας/κατάσκοπος και εμάθαινεν το ο άντρας μου αλλά όι που μένα και τον περιέλουζεν το δέος.

3. Ότι έχω night vision και άλλα κοινά χαρακτηριστικά με τους κάττους. Εκαραγούσταρα να πρέπει να σηκωθώ τη νύχτα τζιαι να περπατώ μες το έχει σπίτι μες τα σκοτεινά - ώσπου να δώκω πούποτε τζιαι να άψω το φως.

4. Ότι άμα θα επερνούσα (περπατώντας σε slow motion πάντοτε) μπροστά/κοντά από πρώην γκόμενο (θα τον ονομάσουμε Α') και ενόσω ήμουν στο προσκήνιο θα άκουε shιονούι ή κάτι από Type O Negative και θα εδιερωτείτο τι συμβαίνει και η ακοή του θα επανερχόταν όταν απομακρυνόμουν. Έβρισκα την πολλά με τούντην φαντασίωση.

5. Ότι έχει μυστική κάμερα στην αριστερή γωνία του ταμπλό του αυτοκινήτου, εν αγνοία μου πάντοτε, και ότι παρακολουθεί με ο πρώην Β' την ώρα που οδηγώ και εννοείται ότι είμαι άψογη και παίρνω τα τέλεια ύφη.

6. Ότι είμαι rock star (και διευκρινίζω) αυτοκαταστραφεί τύπου Robbie Williams και Tokio Hotel. Το αξιοσημείωτο με τούντην φαντασίωση εν ότι ήμουν άντρας. Ahem.

7. Διασταυρώνω το δρόμο, ψωνίζω στο σούπερμάρκετ με τρόλλυ και γενικώς κινούμαι με slow motion Matrix-like κινήσεις. Είμαι πολλά φακτόρισσα άμα ψουμνίζω στο σούπερμάρκετ!

(αλλά επειδή μες τη μεγαλόπρεπη ανωμαλία της it's dying to be read, έχει αφήσει τα κλειδιά κάτω από το χαλάκι... για τον επιμένων που νικά...)

8. Κατέχω πληρέστατα την πολεμική τέχνη με την οποία με μόνο δύο δάκτυλα πιέζεις σε συγκεκριμένο σημείο του εχθρικού σώματος και το ποσπάζεις. Αναλόγως σημείου και έντασης, το θύμα αναχαιτίζεται από λίγο έως πολύ. Και καθώς το κάνω, είμαι απόλυτα cool, μιλώ, γελώ, και δεν διακόπτω τη συζήτηση που είχα πριν εμφανιστεί ο κακός.

9. Κρατούμαι όμηρος υπό την απειλή αόρατων όπλων και ακτίνων λέιζερ και κοριών ενώ οι απαγωγείς μου δεν φαίνονται. Έτσι ο κόσμος νομίζει ότι δεν τρέχει τίποτε κι εγώ παραμένω ήρεμη και cool, επιστρατεύοντας όλο το CIA training μου για να δω τι θα κάμω και πώς θα τους γελάσω.

10. Ως όμηρος της αποπάνω φαντασίωσης, μπορώ να επικοινωνώ με τα μάτια με συγκεκριμένους άρτια εκπαιδευμένους πράκτορες ή αδερφό μου. Τα μάτια μου εκπέμπουν αόρατες δέσμες ακτινών με όλα αυτά που θέλω να τους πω και καταλαβαίνουν ότι κάτι γίνεται εδώ.

11. Επισκέπτομαι έκθεση ζωγραφικής με το χάσπα (τούτον εν σίουρα fiction) και ένας από τους πίνακες απεικονίζει τον πρώην Β' σε αισθησιακή πόζα (τούτον εν πιθανό) αλλά ο χάσπας δεν τον ξέρει και λαλεί μου ότι είναι και ωραίος.

Αντιλαμβάνεστε ότι αυτή η ανάρτηση θα αυτοκαταστραφεί σε 5...

4...

3...

2...

υ.γ. τις προάλλες είχα one of those moments you only see in movies, που η σοβαροφανής γυναίκα ξεκουμπώνει λίγο το πουκάμισο για να ανασάνει, ξαπολά τον κότσο και βγάζει τα γυαλιά (κολσλόου μόσιον πάντοτε) και γίνεται πανέμορφη. Στην περίπτωσή μου, όπου "πανέμορφη" βλέπε "still lookable" - just as good.