Στο κρεοπωλείο

7.00 μ.μ

Ο Προηγούμενός μου στη σειρά (Π): ...και λίγο κιμά χοιρινό, παρακαλώ.

Κρεοπώλης (Κ): Μάλιστα, πόσο;

Π: Ε ξέρω; Μισό κιλό...

Κ: Μάλιστα...

χλαπ! σβαν σβαν σβαν! φλαπ! τρρρρρρρρρρρρρ ρρρρρρρρρρρρρ.... φλαπ!

Κ: Ορίστε κύριος. Κάτι άλλο;

Εγώ που θέλω μόνο αυτό το πακετάκι με τα μπιφτέκια εδώ μπροστά, να περιμένω άραγε; Ή να τους διακόψω να τελειώνουμε γιατί βιάζομαι;

Π: Να σας πω, κάντε τον ένα κιλό... Ναι, ναι, ένα καλύτερα.

Κ: Μάλιστα....

χλαπ! σβαν σβαν!
Λοιπόν, αν κάνει να ζητήσει κι άλλα πράγματα θα τους πω να με συγχωρούν αλλά εγώ θέλω μόνο αυτό το πακετάκι με τα μπιφτεκάκια εδώ μπροστά (είναι και το τελευταίο), να μην περιμένω τόση ώρα...
φλαπ! τρρρρρρρρρ ρρρρρρρρρρρρ.... φλαπ!

Κ: Οοορίστε! Κάτι άλλο;

Π: Δε μου βάζεις και λίγο βοδινό κιμά.... Μισό κιλό.

Κ: Έφτασε... *και πριν προλάβω να ανοίξω το στόμα μου το παίρνει και το κατακόβει*

χλαπ! σιατς χραπ! τρρρρρρρρρρ τρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ.... φλασπ!

Κ: Οοορίστε! Εντάξει;

Ναι, μια χαρά, τάρασσε.

Π: Αυτά εδώ τι είναι;

Αγγουράκια. Αν ζητήσει τίποτε άλλο θα αλληθωρίσω.

Κ: Φιλετάκια, πρώτο πράμα. Θέλετε;

Βαλτός είσαι;; Λοιπόν, αν πει ναι, θα μιλήσω...

Π: Φιλετάκια, ε; Βάλε μου κάνα δυο κιλά...

Άκυρον. *ξεχείλισμα μεγαλοψυχίας* Άστον να πάρει και τα φιλετάκια του - εξάλλου τα χέρια του κρεοπώλη τώρα είναι άστα να πάνε στα αίματα και στες πετσούδες, δεν θέλουμε να μας δώσει τα μπιφτεκάκια μ' αυτά τα χέρια...

Κ: Να σας τα κόψω;

Π: Ναι, ναι, αααα... ωραία... Και λίγο έτσι, ναι... Θαύμα...

Χρατς χρουτς χρατς χρατς φλαπ! χρατς χρατς χρατς φλοπ!

Κ: Να τα περάσουμε κι απ' τη μηχανή να μαλακώσουν;

Μια χαρά μαλακισμένα είναι!!! Τώρα εσύ με ποιους είσαι;!

Π: Ναι, ναι, καλό!

Χρατς χρατς! Γκιν γκιν γκιιιιιιιιιιιννννννννν γκιιιιιιιννννν γκιιιιιιιιιννν
Φλοπ!

7.12 μ.μ.


Κ: Έτοιμος κύριος. Τίποτε άλλο;

Π: Και ένα πακέτο μπιφτέκια.