Σήμερα είπα της μάνας μου να σταματήσει να ανακατώνεται μες τες υποθέσεις μας. Εννοείται ότι το κάμνει που γνήσιότατο ενδιαφέρον τζιαι έννοια (τζιαι σχεδόν πάντα η επέμβασή της υπήρξεν καίρια και καθοριστικής σημασίας), αλλά ο τρόπος της εν ευνουχιστικός - ειδικά για τον χάσπα. Και, συνεπώς, ζημιογόνος.
Micromanaging is her middle name. Τσακκίζεται να μας εξυπηρετήσει, να μας σώσει, να μας φέρει αιτήσεις, να μας πάρει αιτήσεις, να επικοινωνήσει εκ μέρους μας με τον ένα τζιαι τον άλλο, να αναλάβει τα ηνία, τι να πούμε, πώς να το πούμε, πότε να το πούμε - με τρόπο που μας ακυρώνει. Νιώθουμε ματαιωμένοι, ανίκανοι, τριών χρονών. Ενεργεί σαμπώς τζι αν δεν το κάμει τζείνη, εν θα ξορτώσει να το κάμει κανένας. Ούλλοι είμαστε αδιάφοροι τζιαι με το στανιό.
So patronising.
Εννοείται, επίσης, ότι μπαιννάκης-βγαιννάκης.
Εν καταλάβει, εν συλλαμβάνει - πώς το λέμε, την έννοια του τρόπου. Ο τρόπος της εν απαράδεχτος, τα δε κίνητρά της φουλ αγάπη.
Τζιαι εννοείται ότι εν τα είπα όπως τα έγραψα τζιαι ότι επληγώθηκεν αλλά έπαιζεν μου την άνετη.
Που τη μια λυπούμαι την τζιαι στενοχωρκούμαι πολλά, που την άλλη εξοργίζομαι που πιστεύκει ότι είμαι ρίφι τζιαι θύμα του χάσπα τζιαι "εν θωρώ καθαρά".
'Ασε, I could go on forever.
10 comments:
Δλδ υπάρχει κ τρίτη; (μετα τη μανα μου κ τη πεθερα μου)
Τέταρτη
η μαμα του γκομενακιου είναι έτσι. Το γεγονός ότι είμαι ακόμη φοιτήτρια, άρα και αβγαλτη στην κοινωνία, κάνει το φαινόμενο εντονότερο. Η άποψη μου είναι ότι όσο λιγότερες χάρες ζητάς τόσο λιγότερα δικαιώματα να επεμβαίνουν τους δίνεις.
Τελικά όλες καταλήγουν να είναι έτσι-οι μαμάδες. Είναι μάλλον πολύ δύσκολο να αποδεχτείς το γεγονός ότι το παιδί σου μεγάλωσε και μπορεί να κάνει πράγματα μόνο του...Ειδικά όταν έχεις μάθει να του προσφέρεις τα πάντα και να το φροντίζεις από νεογέννητο ώσπου να παντρευτεί. Δεν κόβεται έτσι ο ομφάλιος λώρος μετά, τον χρειάζεται η μαμά, γιατί χωρίς αυτόν θα έχει χάσει το νόημα της ζωής της...Πάντως δεν είναι περίεργο ότι μόνο Ελλάδα-Κύπρο συμβαίνει αυτό;
Εμένα η δική μου η μάμα είναι σχεδόν πρόσωπο ανύπαρκτο. Σπίτι μου ήρθε ελάχιστες φορές, δεν επεμβαίνει ποτέ και δεν σχολιάζει. Η πεθερά βέβαια άλλου παπά ευαγγέλιο.
Sike μου μάνα είναι, ίσως βλέπει τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία και τα ερμηνεύει διαφορετικά.
Εμένα ανύπαρκτη είναι η πεθερά μου. Κάποτε με ενοχλούσε γιατί θεωρώ ότι πρόκειται περί αδιαφορίας. Τελικά βολεύει που θέλει την ησυχια της. Κάτι τέτοιο που κανει η δικη σου μανα πήγαν να κάνουν οι δικοί μου γονείς αλλα τους έκοψαν το βήχα νωρίς. Ειδικά εκεί που πήγαν να νεκατωθουν με τα μωρα. Τους κακοφανηκε αλλα μετα τους πέρασε.
Μιλά της πιο ήρεμα γιατί εν μάνα και είναι κρίμα. Έξηγα της όσο πιο καλα γίνεται τουλάχιστον να μη την αφήσεις πικαραμενη...
μάνα..can't live with her can't live without her.
Παιδί μου;
Σοβαρά, τζι εγώ έτσι έκαμνα, αλλά έκοψα το. Είπα ότι εγώ εν είχα κανέναν να μου τα κάμνει, ούτε ήρτεν κανένας να μου μάθει κάτι άλλο επειδή του έμαθα κάτι εγώ.. Τζαι έτσι έιπα ινάφ.
Εγώ εν ενοχλούσα γιατί κανένας εν μου είπε μεν βουρήσεις, μεν κάμεις, άφησμε να τα έβρω....αλλά τελικα κανένας εν το εκτιμούσε τζιόλας....
Χέμινγουεϊ, εν μάμμα σου, εν λογικά τούτα τα προβλήματα στη σχέση σας. Ριλάξ.
a kala... tz'esy esheis mia Mitor control freak... inta na kamoumen, en tha allaksoun, giauton kanonise ton mpennaki tziai to vgennaki na einai fit...
kouragio.
(en itan o kyrios, alla sioura enas pou tous logous tote, prin polla xronia otan apofasisw na ginw fool time diaspori, sioura to control feakyness tis Megalomitoros. sigh.)
Μαμμα ειναι... θα (της) περασει :)
Post a Comment