Στο σπίτι, διανύουμε την αρτσιοπρηχτοπρήχτικη περίοδο των "Γιατί" τζιαι βάλλουμε κόντρες ποιος εννά απαντήσει στα περισσότερα με σοβαρότητα πριν παραιτηθεί με ένα "Έτσι" ή "Διότι επειδή". Καθηγητής εν όποιος δώσει τέθκοιαν απάντηση που έθθα έshει συνέχειαν.
Άθρωπ: (στο τραπέζι) Μάμα, επέρασες τον παπά;
Εγώ: Ναι, άθρωπ μου.
Άθρωπ: Γιατί επέρασες τον παπά;
Εγώ: Επειδή επείνουν πολλά, άθρωπ μου.
Άθρωπ: Γιατί;
Εγώ: Επειδή εν έφαα ούλλη μέρα.
Άθρωπ: Γιατί;
Εγώ: Επειδή εν επήρα φαγητό μαζί μου όπως εσένα.
Άθρωπ: Γιατί;
Εγώ: Επειδή εν το έκοψεν ο νους μου.
Άθρωπ: Γιατί;
Εγώ: Έθελεν κόνισμα.
Άθρωπ: Τι είναι κόνισμα;
Εγώ: Γιεεςς, ελείψαν τα γιατί!
Βέβαια, σε μια άλλη περίπτωση ο χάσπας εσάρωσε:
Άθρωπ: Παπά, επέρασεν σε η μάμα;
Χάσπας: Ναι, Άθρωπ μου.
Άθρωπ: Γιατί;
Χάσπας: Γιατί έχει μεγάλο στόμα.
Άθρωπ: (για το διπλανό αυτοκίνητο) Μάμα, είδες το φτερό του;
Εγώ: Ναι, Άθρωπ μου.
Άθρωπ: Γιατί έχει φτερό;
Εγώ: Για να μεν πετάσει, άθρωπ μου.
Άθρωπ: Γιατί;
Εγώ: Εννα ζαλιστεί.
Άθρωπ: Γιατί;
Εγώ: Εν αραιό το οξυγόνο τζειπάνω.
Άθρωπ: Γιατί;
Εγώ: Έτσι ένη. (DAAANG έχασα!)
Άθρωπ: Μάμα, εννά πάεις δουλειά;
Εγώ: Ναι, άθρωπ μου.
Άθρωπ: Γιατί;
Εγώ: Για να φέρω λεφτά.
Άθρωπ: Εν έχουμε λεφτά;
Εγώ: Έχουμε λίγα άθρωπ μου.
Άθρωπ: Γιατί;
Εγώ: Πε τζι εσύ.
Και ερχόμαστε στη χθεσινή μας εξόρμηση σε σούπερμάρκετ:
Ενώ περιμένουμε στο ταμείο.
Άθρωπ: Μάμα, γιατί είσαι παχιά;
Εγώ: Γιατί τρώω όλο μου το φαγητό για να γίνω δυνατή.
Άθρωπ: Γιατί;
Εγώ: Για να νικώ τους κακούς.
Άθρωπ: Γιατί;
Εγώ: Γιατί εν κακοί.
Άθρωπ: Γιατί;
Εγώ: Ένηξέρω άθρωπ μου.
Είδεν την όμως.
Άθρωπ: Μάμα, γιατί έγινε παχιά;
Τέσπα.