My Empty Backpack

Τις προάλλες είδα το Up in the air με τον George που για πολλές εν χρειάζεται επίθετο, εκαταλάβαν πιλέ.

Στην ταινία ο George έπαιζεν -μεταξύ άλλων- τον παsh motivational speaker και ήταν γνωστός ως ο "Empty Backpack Guy" επειδή στις ομιλίες του έπαιρνε μαζί του ένα άδειο σακίδιο που συμβόλιζε τα πράγματα που "κουβαλάμε" στη ζωή μας και έλεγε τα εξής:

Imagine for a second that you’re carrying a backpack. I want you to feel the straps on your shoulders. Feel ‘em? Now I want you to pack it with all the stuff that you have in your life. You start with the little things, the things on shelves and in drawers the knick-knacks, the collectibles. Feel the weight as that adds up. Then you start adding larger stuff… clothes, table-top appliances, lamps, linens…your TV…The backpack should be getting pretty heavy now. And you go bigger. Your couch, bed, your kitchen table. Stuff it all in there. Your car, get it in there. Your home, whether it’s a studio apartment or a two bedroom house. I want you to stuff it all into that backpack. Now try to walk. It’s kind of hard, isn’t it? This is what we do to ourselves on a daily basis. We weigh ourselves down until we can’t even move. And make no mistake… moving is living. Now, I’m gonna set that backpack on fire. What do you want to take out of it? Photos? Photos are for people who can’t remember. Drink some ginkgo and let the photos burn. In fact, let everything burn and imagine waking up tomorrow with nothing. It’s kind of exhilarating, isn’t it? This is how I start every day of my life.

Αρχικά εσχολίαζα σε παρενθέσεις εντός του αποσπάσματος, αλλά μετά είπα να σας αφήσω να το απολαύσετε χωρίς τα παράσιτά μου. Τούτο το κομμάτι, λοιπόν, άρεσεν μου. Υπνωτίζουμουν λλίο που τη θεωρία του υπέρβαρου σακιδίου, εφόρτωνα, εφόρτωνα, εφόρτωνα, τζιαι μετά άψα το - εν μου ήταν καθόλου δύσκολο. Μπορεί τζιαι να χαμογέλασα που το "εθώρουν" να γίνεται παρανάλωμα του πυρός (άμορφη μάζα παλιοσιδερικών, σκηνές αρχαίας τραγωδίας, μολώχ της ασφάλτου, πόλη-φάντασμα η Λευκωσία, διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία με μία ιθαγένεια και μία κυριαρχία και άλλα). Exhilarating, indeed.

Now, this is gonna be a little difficult, so stay with me. You have a new backpack. Only this time, I want you to fill it with people. Start with casual acquaintances, friends of friends, folks around the office. And then you move into the people that you trust with your most intimate secrets – your cousins, your aunts, your uncles, your brothers, your sisters, your parents, and finally your husband, your wife, your boyfriend or your girlfriend. You get them into that backpack. And don’t worry. I’m not gonna ask you to light it on fire. Feel the weight of that bag. Make no mistake, your relationships are the heaviest components in your life. Do you feel the straps cutting into your shoulders? All those negotiations and arguments, and secrets and compromises. You don’t need to carry all that weight.Why don’t you set that bag down?

Σε τούντο σημείο της ομιλίας, έμεινα χάχας. Ελάλεν μας να βάλουμε μέσα κόσμο τζι εγώ εν έβαλλα κανένα. Έβαλα μόνο το χάσπα τζιαι το αθρωπούι. No, I didn't feel any straps on my shoulder. I don't need to set the bag down.

Όι πως εν υπεραγαπώ κι άλλα άτομα στη ζωή μου. Αλλά εν υπάκουεν το shέρι μου να τους βάλει μες το σατchί.

Εν μου άρεσα. Οξά άρεσα μου; Επροβληματίστηκα.

Some animals were meant to carry each other, to live symbiotically for a lifetime -star-crossed lovers, monogamous swans. We are not those animals. The slower we move, the faster we die. We are not swans. We’re sharks.

  :|