Hurricane Sike (I)

Κείμενα λαχταριστά, αχνιστά, που ευωδιάζουν, και χρώματα, αρώματα κι εικόνες που μαλλιοτραβιούνται ποιος θα πρωτοπεταχτεί από τη σελίδα/οθόνη και που σε ταξιδεύουν και χάνεσαι, δυστυχώς δεν ξέρω να γράφω (και να φανταστείς ότι στο γυμνάσιο σάρωνα τα βραβεία στις εκθέσεις - ίνταλος τους εγέλουν έτσι;!). Εξάλλου (όσα δεν φτάνει η αλεπού), εδώ δεν είναι National Geographic. Aυτό εδώ (τα κάνει κρεμαστάρια) είναι ημερολόγιο. Οι βαριούντες να διαβάσουν, ας δουν μόνο τις φωτογραφίες (the awesomest thing about which, is that I WAS THERE TO TAKE THEM). And click to view bigger. And nothing else matters.

4/9 - Νέα Υόρκη

Φτάσαμε στο centrally located ξενοδοχείο κατά τες 5 το απόγευμα. Ό,τι δεν εκαταφέραν να κάμουν δύο πολύωρες πτήσεις με τη Σαρδελλουφτχάνσα (wtf man), το κατάφερε ένα πελλοταξί που πήραμε από το αεροδρόμιο (αργότερα, βλέποντας το γραμμένο σε σουβενίρ, έμαθα ότι όντως έχουν φήμη φραπεστηριού τα ταξιά τους). H διαδρομή καταπράσινη με κούκλικα ξύλινα σπίτια ("ρε, εν σωστά που ήρταμεν;! Μπας τζι άφησεν μας μεσοστρατίς στην Αγγλία;"). Πρώτη εντύπωση με το που -επιτέλους- ανέφανεν το Μανχάταν στον ορίζοντα ήταν "Ουρανοξύστεεεεεεςςς!!! Arf arf arf arf arf arf ARF ARF!!!". Μετά που εκοντέψαμεν, "Πούντο που μίshιμου πρέπει να ππέσω χαμέ ανάshελα για να δω ουρανό; Μια χαρά φαίνεται ο ουρανός!". Αλλά "έκρυψα να περάσουμε".

Πρώτη εντύπωση από το δωμάτιο ήταν ότι ενώ είχα υπολογίσει τα "250 sq. f." να είναι ίσια με το διαμέρισμά μας στην Κύπρο, ήταν ένα κανονικό δωμάτιο. Όταν μου είχε πει ο Διάσπορος να μεν περιμένω και πολλά που το δωμάτιο, I actually snorted. Μάλλον το f εν fingers που εσήμαινε. Ένηγουεης, ήμαστε ακμαιότατοι και επεριπαίζαμεν τους άλλους που παθαίνουν μίshιμου jet lag. "Εν jet γαρ που είμαστεν", λαλεί μου ο χάσπας και χαχανίζουμε. Ένηγουέης (πάλε), είπαμε να ππέσουμε καμιά ωρούα να πνάσουμε τζιαι μετά να ιshιώσουμε να δούμε τη γειτονιά. Εξυπνήσαμε την επόμενη μέρα. Που το χάραμα.

5/9 - Νέα Υόρκη

Σήμερα τη βγάλαμε χαλαρά πάνω σε ένα cabrio λεωφορείο που μας ξενάγησε στο downtown Manhattan. Ο χάσπας πήγαινε για βόλτα, εγώ για αναγνώριση εδάφους (H&M on 34th street. Over. Victoria's Secret on 5th. Copy.). Πρέπει να εφκάλαμε 150 φωτογραφίες, σαν καλοί αχόρταγοι τουρίστες που πρώτη φορά θωρούν ψηλά κτίρια. Εφκάλλαμεν τα ούλλα ένα ένα. Ερωτεύτηκα έναν μαύρο πανύψηλο γυαλιστερό λυγερόκορμο που ορθονώταν μόνος του ως τα ουράνια (για ουρανοκνύστη μιλούμε πάντοτε). Πιάσαμε και πλοιάκι και πήγαμε ως το άγαλμα της ελευθερίας πάλι σαν σωστοί αυτοσεβόμενοι τουρίστες και κατά τες 5-6 το απόγευμα ήμαστε πίσω στο ξενοδοχείο. Είπαμε να ππέσουμε καμιά ωρούα να πνάσουμε τζιαι μετά να ισιώσουμε να πάμε να φάμε. Εξυπνήσαμε την επόμενη μέρα. Που το χάραμα.

6/9 - Νέα Υόρκη

Επειδή "μέρες πολλές", συνεχίσαμε να ρεμβάζουμε από το λεωφορείο και σήμερα. Πήγαμε στις uptown γειτονιές και το Χάρλεμ. Κατά τες 5-6 ήμαστε πίσω στο ξενοδοχείο. Είπαμε να μεν ππέσουμε καμιά ωρούα να πνάσουμε αλλά να ισιώσουμε ευθύς να κάμουμε και το night tour. Εκάτσαν οι μπαταρίες της φωτογραφικής στο Brooklyn bridge επάνω (βλ. στο πιο θεαματικό κομμάτι).

7-10/9 - Νέα Υόρκη

Ξυπνούσαμε πρωί με την αυγούλα και γυρίζαμε το Μανχάταν παθκιάν προς παθκιάν. Κτυπούσαμε ένα τεράστιο bagel που το φαγάδικο στη γωνία που έσφυζε από κρεατίλλα (και που ο χάσπας επρόφερε "vajelle" αντί μπέικολ) και μετά εκόφκαμε μίλια ολόκληρα περπατητοί. Αρνούμουν να αγοράσω ποτζείντες λαστιχένιες τουριστικές γαλότσες thinking I was too cool for them. Οι φτέρνες μου εγίναν όπως την πανοπλία του ρινόκερου τζιαι τα πόθκια μου ένιωθα ότι θα εκόφκουνταν που τα γόνατα τζιαι θα εππέφταν χαμέ.

Εν τω μεταξύ, παρακολουθούσαμε τα δελτία καιρού, τα οποία μας εκάναν μεγάλη εντύπωση που ήταν τόσο ακριβείας, για να δούμε κατά πόσο το δεύτερο σκέλος θα το περνούσαμε στη Φλόριδα, όπως ήταν το πλάνο, ή αλλού, μακριά από τον τυφώνα Ike. Ευτυχώς για μας ο Άικ λοξοδρόμησε και άφησε τον Σάικ να καθαρίσει. Κλείσαμε μια βδομάδα στο Ορλάντο της Φλόριδας - μέσω διαδικτύου, μούχτιν τέλλεια man.

Χρειάστηκε να τηλεφωνήσω στην αεροπορική εταιρεία από τηλεφωνικό θάλαμο για να μου πουν επισήμως πόσα κιλά δικαιούμαστε στις εσωτερικές πτήσεις:

Μ(μηχάνημα): Thank you for calling Delta Airlines. Blah blah blah. Would you like to discuss your flight details, ask about arrivals and departures or speak to a representative?

Sike: ...?

M: ...

S: (thinking out loud) Μα είπεν μου σε ποιον αριθμό αντιστοιχεί το καθένα τζι εν άκουσα;

M: Please repeat what you would like to do. Discuss your flight details, ask about arrivals and departures or speak to a representative?

S: Tάχααα;; Πέρκι να θέλει να μιλήσω της μηχανής τωρά!!!

M: I'm sorry I'm having trouble understanding you. Please say "discuss my flight details", "ask about arrivals and departures", or "speak to a representative".

S: (!ΕΝ ΣΟΒΑΡΟΜΙΛΑ!) "Speak to a representative" (feeling dorky)

M: Thank you. Does your call concern international flights or domestic flights?

S: Κύριε Ελέησον! Πέρκι να με έχουν να μιλώ της μηχανής τωρά!!!

M: Please repeat what your call is about. International flights or domestic flights?

S: (πέρκι εν μας θωρεί κανένας που μιλούμε μόνοι μας) Domestic flights.

M: Please repeat what your call is about. International flights or domestic flights?

S: !!!Eshέξιξ-

M: I'm sorry I'm having trouble understanding you. Please say international or domestic.

S: (ΡΕΖΙΛΙΙΙΙΙΙ) Domestic.

Μ: Thank you. Your call is being forwarded to one of our-

S: ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!! ΝΑ ΜΙΛΟΥΜΕ ΤΟΥ ΤΟΙΧΟΥ ΠΚΙΟΝ! ΚΑΛΑΝ, ΤΖΙ AΝ ΕΙΜΑΙ ΜΑΣΣΟΣ ΤΖΙΑΙ ΤΤΑΤΤΗΣ;!!

M: I'm sorry I'm having trouble understanding you-

S: ΛΕΩ ΚΑΛΑΝ, ΤΖΙ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΜΑΣΣΟΣ ΤΖΙΑΙ ΤΤΑΤΤΗΣ;!!

Mιαν από αυτές τις μέρες, επίσης, ανακάλυψα ότι ο στεγνωτήρας μαλλιών παύλα προέκταση του χεριού μου που πήρα μαζί μου (στάνταρ) αρνείτο να συνεργαστεί με το αμερικάνικο ρεύμα και εφυσούσε ωσάν με το ένα πόδι στον τάφο. Πανικός. Τα μαλλιά μου ήταν όπως τον τσέστο, τίποτε εν τους εκάθετουν, ούτε αφρός ούτε τζέλλια ούτε τίποτε. Το χάσπα εβόλεφκεν τον έτσι γιατί έβρισκεν με γλήορα μες το πλήθος. Πανικός. Εν αντέχετουν η κατάσταση έτσι μπήκα σε ένα υπερφαρμακείο να αγοράσω τίποτε πέρκι κάτσουν έναν τόπο. Εν επαίζετουν το φαρμακείο, εθυμήθηκα μια μπλόγκερ που έγραφε ότι αρέσκει της να θκιανεύκεται μες τα φαρμακεία και σκεφτόμουν ότι αν εθώρεν τωρά τούτο που εθώρουν εγώ εμπορούσε να πεθάνει ευτυχισμένη - εν θυμούμαι ποια ήταν. Κατέληξα σε ένα σίδερο μαλλιών $20 (8 λίρες) με τη σκέψη "πόσο χάλια μπορεί να είναι; Τσιγγουνέυκουμαι να δώσω παραπάνω για κάτι που έχω στην Κύπρο τζι εν μια χαρά". Ε ήταν χάλια. Έμεινα σκιάχτρο ως τη μέρα που εφύαμε.


Την Κυριακή το παίξαμε τόπακαες και κάναμε Sunday at the park (that being Central), αφού το παίξαμε και τουρίστες και πήγαμε στο μουσείο Φυσικής Ιστορίας όπου και σωρόφτηκε η πέτσα μας που την κρυάδα (μες τες συμβουλές που αψήφησα/ξέχασα ήταν το περί ξεπαγιάσματος εντός των κτηρίων).

Eπίσης, μιαν από αυτές τις μέρες περπατήσαμε στο SoHo, Chinatown και Little Italy. Στην ιταλική συνοικία προετοιμάζονταν για το επερχόμενο φεστιβάλ τους κι έτσι οι δρόμοι ήταν γεμάτοι πάγκους άστητους, φορτηγά και ττάκκα τούκκου. Είχαμε οδηγίες να κάτσουμε για ένα καφέ στις γραφικές γειτονιές του SoHo αλλά ο ζόλος που κυριαρχούσε δεν μας άφηνε να απολαύσουμε τον καφέ ή το φαγητό μας. Το μόνο κακό της Νέας Υόρκης ήταν αυτή η τουαλετίλα που έδινε τη θέση της στη βραστή σκουπιδίλα και που αναδυόταν από παντού.

Μα σάννα τζι εξήχασα το καλλύττερο; THE PLACE IS COMPLETELY SMOKE-FREE!!! Άψεν τσιάρο μια φορά ο χάσπας σε ένα κκαφέ πας το πεζοδρόμιο και έφαεν παρατήρηση, είπαν του να κατεβεί στο δρόμο!!! BLISS!!! Eν είshεν λάθος.

Eπίσης, ΣΚΤ (σαν καλοί τουρίστες), ανεβήκαμε και στο 86ο όροφο του Empire State Building, του και-πάλιν ψηλότερου κτιρίου και εδώκαμεν της φωτογραφικής και άψεν. Η θέα που τζειπάνω κάτω ήταν απίστευτη, έπρεπε να έπαιρνα τη hoover μου να τη ρουφήσει τζιαι να τη φέρω πίσω να σας τη δείξω. Αρχίσαμε να σκεφτόμαστε ότι χρειαζόμαστε καλύτερη φωτογραφική (the city does that to you).

10-11/9 - Νέα Υόρκη

Οι δύο τελευταίες μας μέρες θα ήταν αφιερωμένες στο shopping. Ενευρίασεν με το Macy's γιατί (εκτός που κατεψυγμένο) ήταν τόσο τεράστιο που εχάθηκα 100 φορές και εβαρέθηκα, ενευρίασεν με επίσης το Victoria's Secret γιατί είχαν μόνο σεμνές τσιόφτες σε διάφορα μουντοχρώματα, ενευρίασεν με το H&M γιατί εν ήβρα τίποτε, τζιαι το LUSH γιατί δεν πουλά ένα single σαπούνι με τη μυρωδιά που σου τάσσουν άμα περνάς πόξω. Στο Forever21 μπήκα, βγήκα, είπα στο χάσπα να "μην με περιμένει απόψε σπίτι" και ξαναμπήκα. Γινόταν της μούρλας. Επιστράτευσα όλες τις ανασκαφικές μου ικανότητες και έφυγα με $200 μείον και 37 τσάντες παραμάσκαλα. Οργασμός. Εν είshεν λάθος.

Στις 11 του μήνα, μαύρη επέτειος για τους Νεοϋρκέζους και τελευταία μας νύχτα στην ΝΥ, ΣΚΤ και πάλιν βγήκαμε πάνω στο Brooklyn bridge και αποθανατίζαμε τις δύο μπλε στήλες φωτός που αναδύονταν από το ground zero, όπου μια φορά και δυο καιρούς κυριαρχούσαν οι δίδυμοι πύργοι, και φτάναν μέχρι τον ουρανό. Εκείνη τη νύχτα πήραμε τη μεγάλη απόφαση να αγοράσουμε άλλη φωτογραφική με ειδίκευση στα night shots.

Συμπεράσματα Συνεδρίου: δεν πήγαμε κανένα διήμερο εκτός ΝΥ όπως αρχικά σκεφτόμασταν, εκάτσαμε στα βραστά μας, δεν δοκιμάσαμε τα μαρτίνια τους και τις σαγκρίες τους, δεν πήγαμε στα συστημένα εστιατόρια, δεν πήγαμε σε όλα τα μουσεία, αλλά ΕΠΕΡΑΣΑΜΕ ΑΠΙΘΑΝΑ ΤΕΛΕΙΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ. Όι μόνο ετρώαμεν ούλλη μέρα, αλλά ετρώαμεν ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΟΥ ΧΑΣΠΑ (ουαου δεν ξανάγινε!!! Στην Κύπρο ένα issue μας εν ότι όποτε πω ότι επείνασα, ο χάσπας λαλεί μου "μα αφού τωρά έτρωες!!!", θέλει ας έshει 3 ώρες ή 3 μέρες), τα φαγιά τους εν είχαν λάθος (ok, μπορεί να είshεν λλίο λάθος το σουβλάκι του δρόμου), ο κόσμος πάρα πολλά φιλικός και ευγενικός (και διερωτούμαι γιατί έχουμε εμείς τη φήμη του ζεστού και του φιλόξενου λαού - my ass, if ask you me). Feelings: δεν ένιωσα το δέος που περίμενα ότι θα νιώθω (this being my dream coming true), αντιθέτως ένιωθα πολύ οικεία σε βαθμό που παρολίγο να βαρεθώ! Νομίζω φύγαμε just in time, πριν ξενερώσω τζιαι με το "hi, how are you" που μας ελαλούσαν ΟΥΛΛΟΙ σαμπώς τζι εξέραν μας.

Στο επόμενο επεισόδιο: Ορλάντο, Φλόριδα - Πώς δεν μας εκανούσαν οι μέρες, ποιον είδα και έκλαια και ποια είναι η δουλειά του μέλλοντος for Sike!