»

Wednesday, June 10, 2015

Chit Chat Issues

Εδώ και πολύ πολύ πολύ καιρό νιώθω ότι είμαι ΤΡΕ ΜΠΑΝΑΛ. Ότι δεν είμαι καλή παρέα γιατί δεν έχω κάτι να πω.

Βαρκ να κουβεντιάζω στα τηλέφωνα.
Βαρκ να μου κατηγορούν άλλους.
Βαρκ να μου μιλούν για τον εαυτό τους.
Εν μου αρέσκει να κουτσομπολεύκω. 
Εν μου αρέσκει να μιλώ για μένα. Κάποτε ήταν το μόνο πράμα που έκαμνα.
Εν μου αρέσκει τζιαι δεν μου περνά να μιλώ για τον καιρό και συναφή ανούσια πράματα.

Θα ανοίξω το στόμα μου είτε για να φάω, είτε για να χασμουρηθώ είτε για να μιλήσω για κάτι που πρέπει να συζητηθεί, να πω άποψη (εφόσον ζητήθηκε), να προτείνω λύση ή να ζητήσω παραιτέρω πληροφορίες για το θέμα υπό συζήτηση.

Ειλικρινά ζηλεύκω τζείνους που μπορούν αβίαστα να αννοίουν κουβέντα για το οτιδήποτε - χωρίς να πρέπει να καταλήγει κάπου, απλά να γεμίζουν τα κενά σιωπής. Κάποτε επιχειρώ το, αλλά νιώθω βλακάκι τζιαι παραιτούμαι γλήορα.

Έχω γεναίτζιες στον περίγυρό μου ασπούμε, που αφού κάτσουμε να φάμε τζιαι οι αδρώποι μιλούν για μάππα/πολιτικά/ξερωγώ, τζείνες θα πεταχτούν μες την κουβέντα για να πουν ότι σήμερα το φαΐ εκάμαν το με το τάδε λάδι τζιαι το τάδε υλικό που εγοράσαν που τον τάδε μπακάλη γιατί είshεν την τάδε προσφορά. Τζιαι ότι αφήσαν το να καταστηθεί παραπάνω σήμερα παρά την άλλη φορά τζιαι αν δεν εν πιο γλυτζύ;

Τζιαι μετά τη σύντομη διακοπή, συνεχίζει η συζήτηση της μάππας/πολιτικής/ξερωγώ. Τζιαι μετά που λλίο πάλε η γεναίκα να πετάσσεται για να πει ότι έκαμε τζιαι γλυκό κκεράζι τζιαι να μας βάλει μετά να δοκιμάσουμε να της πούμε αν εν καλό.

Ένηξέρω αν σας ακούεται οκ τούτο, αλλά εγώ εν μπορώ να διακόψω κανένα την ώρα που μιλά - ιδίως για να του πω κάτι άσχετο που πιστεύκω τζιόλας ότι χέστηκε και δεν τον αφορά. ΠΟΝΝΑ φάμεν φέρμου το κκεράζι. Εν ανάγκη να μου το πεις σαν μιλούμε για κάτι άλλο;

Μια άλλη, σαν μιλά ενθουσιασμένα ο άντρας της με κάποιον για δουλειές, φωνάζει του να δει την βαφτιστιτζιή του που εννά του πει τραγουδάκι.

Η άλλη σήμερα. Είπαμεν μια-θκυο κουβέντες για το ότι εχάλασεν πάλε λλίο ο καιρός τζιαι τζιαμέ που εθεωρούσα ότι το εξαντλήσαμε (-"Έππεσεν η θερμοκρασία πάλε α;" -"Μμμ, ναι") λαλεί τούτη: "Παιθκιά σήμερα το πρωί εσηκώστηκα που τες 6, επήρα βόλτα το Φοίβο τζιαι 7 παρά ήμουν στο μπάνιο. Εν ήταν να κάμω τα μαλλιά μου αλλά τελικά είπα να τα κάμω γιατί ήταν η τρίτη μέρα τζιαι μετά τες τρεις μέρες ξέρεις, λαδώνουν κάπως. Έκαμα τα μαλλιά μου, εστέγνωσα τα, τζιαι εφόρησα τούτη τη μπλουζούδα, njίσε να δεις, εν πολλά λεπτή, njίσε να δεις, αλλά επειδή έshει μανικούδι ξέρεις, όσο νάναι άμα καλύπτει τους ώμους εν κρυώνεις τόσο..."

Στο μεταξύ εγώ, που το "εσηκώστηκα που τες 6" επερίμενα την κορύφωση του δράματος, το ΛΟΓΟ για τον οποίο μιλάς τζιαι λαλείς μας ίντα ώρα εσηκώστηκες αμέσως μετά που είχαμε κουβέντα για τον καιρό. Όταν εκατάλαβα ότι ο λόγος ήταν η μπλουζούδα με το μανικούδι παρολλίο να κουτουλλήσω πας το τραπέζι. Στο μεταξύ οι άλλοι εnjίζαν πας την μπλουζούδα.

Ασπούμε, τι ανθρώποι εν τούτοι που νιώθουν ότι μας ΚΟΦΤΕΙ αν ελούσαν τα μαλλιά τους ΜΕΤΑ που επήραν τον Φοίβο βόλτα τζιαι ΓΙΑΤΙ; Που εν μπορούν απλά να πουν "ευτυχώς έβαλα μπλουζούδα με μανικούδι τζι έτσι εν κρυώνω σήμερα"; CUT TO THE FAKKING CHASE MAN.

Τις προάλλες ήρτεν ένας συνάερφος τζι εστρογγυλόκατσεν κοντά μου τζιαι πέραν του "γεια, τι κάνεις" εν είχα τίποτε άλλο να του πω. Είπα όμως να πιεστώ να κάμω κουβέντα, idle chit chat το λεγόμενο. "Πώς επεράσαμεν το σ/κ;" έκαμα το λάθος να ρωτήσω.

Μετά τες 5 πρώτες λέξεις που κατάλαβα ότι η απάντησή του δεν θα ήταν το "καλά/μια χαρά/επήα θάλασσα/επήα στα shιόνια", απλά έχασκα πάνω του καθώς μου παρέθετεν το φουλ πρόγραμμά του με ώρες τζιαι λεπτά (τζιαι κάποτε εδιόρθωνεν τζιόλας, "μάλλον όι, εν 6.30 που ήρτεν ο Παυλής γιατί 6 είshεν μπάσκετ") τζι εσκέφτουμουν πόσα πρέπει να μου δώκετε για να ξαναρωτήσω ποτέ πώς ήταν το σ/κ του.

Εν οι άλλοι πρήχτηες ή είμαι εγώ zero tolerant στην ανθρώπινη φωνή;

Βέβαια, όπως προείπα, ζηλεύκω τζιαι θα έθελα να ήμουν τζι εγώ έτσι. Γιατί τούτοι που εν έτσι έχουν ένα άλφα ενδιαφέρον στην παρέα τους. Εγώ απλώς κάθουμαι τζιαι διερωτούμαι γιατί να μεν με κόφτουν τζι εμένα τούτα ούλλα που λαλούν. 

-------------------------------------------------

Εθθυμήθηκα όταν επήα πανεπιστήμιο τζιαι για πρώτη φορά έλεα την άποψή μου μπροστά σε μια ομάδα ανθρώπων. Επερίμενα ότι έθθα με αφήναν να ολοκληρώσω την πρότασή μου, ότι κάποιος ως συνήθως θα ξεκινήσει να λαλεί τα δικά του, αλλά με έκπληξη-σοκ-και-δέος άκουα τον εαυτό μου να μιλά τζιαι τους άλλους να ακούουν χωρίς να διακόπτουν. Πράμα που με ανάγκασε να επινοήσω κάτι για να τελειώσει η πρόταση γιατί δεν επερίμενα ποττέ να την φτάσω ως το τέλος.

#issues #kai #pali #issues

-------------------------------------------------

Κόφκω το άδοξα (πάλε). Αλλά έννεν ακριβώς τούτα που εσχεδίαζα να πω.

Τέλος πάντων, δουλεύκω το. Όσο δουλεύκεται.

Αλλά λατρεύω να κάθουμαι με κάποιον τζιαι να μεν λαλούμε τίποτε τζιαι να μεν νιώθουμε ότι πρέπει να πούμε κάτι.

Απλά να κάμνω το σμιλί μου.





14 comments:

Moonlight said...

Καταλάβω σε.
Εγώ μιλώ. Αλλά όσο και να πω να μιλήσω και να πω και να κάμω, έρκεται ένα σημείο που απλά δεν μπορώ άλλο να μιλώ ή να ακούω μαλακίες του καθενός.
Και φαίνεται ότι οι άλλοι έχουν μεγαλύτερες αντοχές που εμένα γιατί συνεχίζουν να επιδιώκουν τες κουβέντες.
Και θέλω να πάω να ππέσω σε ένα κρεβάτι και να κλείσω την πόρτα πίσω μου και να μεν μου μιλούν και να μεν τους μιλώ, και να μεν πρέπει να κάμνω ότι με ενδιαφέρει τι λεν. Και κάμνω σκέψεις τύπου γιατί να μεν μπορώ να τον θκιώξω τωρά ή να του πω να σιωπήσει, ή να σουφρώσω τη μύτη μου σαν τη Σαμπρίνα τη μάγισσα και να κάμει ποπ και να εξαφανιστεί ο άλλος ή ΚΑΤΙ;;;;;;;

UrbanTulip said...

Μάλλον είναι φάση. Ή δεν είναι και είναι ο χαρακτήρας σου. Και αν είναι έτσι θέλουμε να γίνουμε φίλες. Πρώτον για να μην μιλάμε και να περνάμε τέλεια και δεύτερο για να μην μιλάς εσύ και να λέω με την ησυχία μου τον μονολογο μου.

Anonymous said...

Εγώ τζιαμαί που εκόλλησα εν σtους αδρώπους, εν έχω κάτι άλλο να πω εκτός που ότι Σάικ αγαπώ σε τζιαι είσαι τέλεια. Διαφωνούμε σε πολλά και συμφωνούμε σε άλλα τόσα αλλά βράστο,τελικά είπα παραπάνω αλλά οκ εν φημίζουμαι τζιαι για λάκωνας.

Μια ξεχασμένη μπλόγκερ

Σε περίπτωση που εν εκατάλαβες ποια έχω να σου πω μια λέξη μόνο, chat:))

Clueless said...

Δεν είσαι μόνη. Και εγώ νομίζω ότι είμαι χάλια παρέα. Ειδικά μετά τα μπεμπέ νομίζω ότι το μόνο που έχω να συζητήσω είναι τα μωρά. Και δεν μου αρέσει να είναι το μόνο θέμα. Οπότε προτιμώ να μην λέω τίποτα. Αυτό το να είμαι με κάποιον και να μην μιλώ δεν μπορώ. Οπότε λέω αρλούμπες. Μόνο με 2-3 άτομα θα μπορούσα να είμαι στο ίδιο δωμάτιο χωρίς να λέμε τίποτα. Για να καταλάβεις και σε φίλους καμιά φορά αν πάμε παίρνω μαζί μου εργόχειρο.
Επίσης δεν μπορώ πια να ακούω κόσμο να μουρμουρά για την καθημερινότητα του που άλλαξε μετά τα μωρά. Hello! Όλων άλλαξε σκάστε. Μπορεί να το κάμνω και εγώ δεν ξέρω αλλά δεν έχω την υπομονή πλέον να συμπάσχω.

Neraida said...

Πάντως το γραπτό μουρμουρκό περνά σου!

Για να πάμε στο ζουμί της ανάρτησης, έχει ένα καφέ που μαζεύκουνται
διάφοροι και μες το χειμώνα εκάμναν σμιλί. Τωρά μάλλον ετεμπελιάσαν.
Κάτι τέτοιο χρειάζεσαι!

Anonymous said...

Προφανώς έχεις σοβαρότερα θέματα στον εγκέφαλο σου και δεν έχεις φαιά ουσία για το σμολ τοκ. Ή περνάς απο καμμιά μελαγχολία. Ή εν υπαρξιακό το ζήτημα.

astronaftis said...


απολαυστικότατον κείμενο όπως πάντα.

τζι εγιώ βαρκούμαι να μιλώ, προτιμώ να ακούω. άλλοι προτιμούν να μιλούν παρά να ακούουν.

Anti-Christos said...

"ΠΟΝΝΑ φάμεν φέρμου το κκεράζι". Χαχαχαχαχαχαχα!

Ακόμα γελώ.

Μα δεν εκατάλαβες, αγαπητή μου, ότι στην Κύπρο μιλά ο καθένας μόνος του; Για ό,τι θέλει; Δεν είναι ανάγκη να ακούει ο ένας τον άλλον. Φτάνει να λέει ο καθείς ό,τι θέλει και να νιώθει σπουδαίος, εμού συμπεριλαμβανομένου.

Συζήτηση δεν γίνεται ποτέ.

Neerie said...

Τούτην την σιωπήν μόνο με πολλά κοντινούς μπορείς να την κάμεις τζαι να μεν παρεξηγηθείς. Στη δουλειά ας πούμε εν μπορείς νομίζω. Έτυχε μου προχτές να πρέπει να είμαι με μια μαστόρισσα μες το αυτοκίνητο, να μεν έχω τί να πω τζαι να ρωτήσω μια βλακεία απλά για να σπάσει η σιωπή. Μέγα λάθος. Καλλύττερα να έβηχχα για τρία λεπτά.

Brenda said...

Λατρεμένο ποστ, σκέψεις που κάνω καθημερινά αλλά τις κατέγραψες με υπέροχο τρόπο!
1. Γιατί οι γυναίκες άνω των 40 μιλούν μόνο για το φαί που μαγείρεψαν/θα μαγειρέψουν;
2. Όταν έχεις άντρες/γυναίκες διαχωρισμό, οι συζητήσεις των αντρών θα είναι 95% πιο ενδιαφέρουσες, εγώ πάντως επιλέγω εκείνη την παρέα και χέστηκα αν θα παρεξηγηθώ.
3. Υπάρχουν άτομα που με το που θα ακούσω τις λέγεις εγώ επήα .....ξεκινούν να βαραίνουν τα βλέφαρα μου και ακόμα και να μου πουν ότι εταξιδέψαν με διαστημόπλοιο στον Άρη για ΣΚ εν θα στααμτήσω να βαρκούμαι.

Sike said...

tulip, μέσα :)

Ξεχασμένη, που μένα;; Chit!

neraida lol για το γραπτό :D

anonymous. NAI. ΤΟΥΤΟΝ ΕΙΝΑΙ. Επιτέλους εβρέθηκε πλάσμαν να αναγνωρίσει ότι ο εγκέφαλος μου έshει πιο ύψιστα πράματα να ασχοληθεί.

Νίκο και Μπρέντα, γιατί νιώθω ότι περιπαίζετε με πως εν ωραίο το ποστ; Εγώ νομίζω εν χάλια. Κάμνετε με να διερωτούμαι.

neerie lol

Rest but not least, smiles and love :D :D

Anonymous said...

Ξεχασμενη που μονη μου.
Αμαδρυας πουλακι μου.χχχ

tubemap said...

Νομίζω απλά εβαρεθήκαμε το πολύ μπλα μπλα. Επάθαμεν τόσον overdose of information που εν αντέχουμε άλλα. Μόνο τα ουσιώδη. Εν θέλεις να κάμνεις socialize απλά για να κάμνεις. Θέλεις ποιοτικές ανθρώπινες σχέσεις. Στην τελική, ξι-σκαρτάρεις με τούντον τρόπο με ποιους θέλεις να συναναστρέφεσαι τζιαι ποιους όι. Απλά συμβιβάστου σιωπηρά στες περιπτώσεις που εν αναγκαστικό το socializing. Τζιαι την ώρα που θα σου μιλούν σούζε την κκελλέ σου καθώς φαντάζεσαι ίντα καρούλλια εν να βάλεις στο επόμενο σμιλί.

*Ενηξέρω αν με θυμάσαι, πάντως επεθύμησα σε και σἐνα και την παλιά μπλογκόσφαιρα. Ακόμα τζιαι την Δοκισίσοφη!!!
Αγαπητέ Κύριε Ημερολόγιε - tubemap

Sike said...

Φυσικά θυμούμαι σε αγαπημένη! Δεν ξέρω πότε θα το δεις και αν το δεις το σχόλιό μου, όπως ούτε εγώ ξερω πώς μπήκα τώρα και αν και πότε θα ξαναμπώ!
be well χχ