ΒΑΡΚΟΥΜΑΙ

φαγκς φορ λίσνιν.

Πελλαρόνειρα

Τα όνειρά μου αποθρασυνθήκαν τελείως. Αλλά τζι εγώ άρκεψα τζιαι έχω τα πολλά. Ελέγχω τα. Εξουσιάζω τα.

Εψές εθώρουν ότι εχάλασεν το αυτοκίνητο τζιαι επήρα το σε ένα συνεργείο που ήταν σε ένα open-air ρετιρέ σε μια κεντρική λεωφόρο της Λευκωσίας. Τζιαμέ είshεν πολλούς υπαλλήλους, δύο εξ αυτών γυναίκες. Θυμούμαι που επεριεργάζουμουν τη μια καθώς εποβίδωννεν έναν πράμα τζιαι εσκέφτουμουν ότι ήταν πολλά όμορφη τζιαι "κανονική" if it weren’t for her uniform τζιαι ότι μπορεί να νιώθει κόμπλεξ ο φίλος/άντρας της που τη θωρεί να σκαμπάζει παραπάνω που λλόου του περί μηχανών τζιαι εργαλείων.

Σαν επερίμενα να δουν το αυτοκίνητό μου, αντιλαμβάνομαι πολλή συννεφιά στον ουρανό. Δικλώ αριστερά τζιαι θωρώ στο βάθος του ορίζοντα ότι στη ρίζα της συννεφκιάς ήταν πολλοί καπνοί σαν από έκρηξη ατομικής βόμβας. Δικλώ δεξιά, το ίδιο. Ενόμισα εππέσαν θκυο πόμπες, μια ποτζεί τζιαι μια ποδά, τζιαι τα μανιτάρκα τους ενώνουνταν που πάνω μας τζιαι εκαλύπταν ούλλον τον ουρανό. Δικλώ όμως τζιαι κάτω (ήμουν σε ρετιρέ, ριμέμπερ) τζιαι θωρώ ότι ούλλα τα δέντρα κατά μήκος του δρόμου ελαμπυρίζαν. Αντιλαμβάνουμαι ότι εσωταρίσκετουν η πόλη τζιαι πάνω που εσκέφτηκα "eerr, ίνταλος εννά προλάβουν τούτο το κακό ούλλο οι 5-6 πυροσβέστες που έχουμε;", παρατηρώ ότι πολλύς κόσμος φκαίνει έξω με λάστιχα τζιαι σίκλες τζιαι σβήνει τες φωθκιές. Μια συμμαθήτριά μου που το δημοτικό επίτησεν στα κοντινά μας δέντρα νερό τζιαι εσβήσαν τζιαι είπα της "ράντισε τζιαι λλίο χαμέ ναν υγρή η γη να μεν παίρνει φώκον εύκολα".

Μετά καλούν με στο αυτοκίνητο, είπαν μου εν ήβραν τίποτε τζιαι εσκέφτηκα "φιουξ, επειδή εν κρατώ μπακκίρα τσακκιστή τούντες μέρες" (τoύτο απορρέει που το ότι εξεκίνησα να πάω μπακάλη το προηγούμενο απόγευμα τζιαι εν εκράτουν σελίνι πάνω μου τζιαι ούτε στο λοαρκασμό μου είχα, ένεκα πρόσφατου στραντζίσματος αυτού από ληστάς). Τζιαμέ στο συνεργείο είshεν τζιαι ένα καθρέφτη  όπου επαρατήρησα ότι το πρόσωπό μου ήταν γεμάτο ακμή ("ΝΟΟΟΟ, ΝΟΤ ΑGAIIIIIIIIN!!!") τζιαι ότι ειδικά το περίγραμμα ήταν ολοκότchινο τζιαι πατωμένο στους σπύρακλους-κρατήρες. Καθώς τα επεριεργάζουμουν, επρόσεξα, επίσης, ότι είχα τζιαι πολλές τρίshες, οι οποίες επολλυνίσκαν όσο τες επαρακολούθουν. Εκατέληξα να έχω παρπέττες που ενώνουνται με το γένι μου τζιαι είχα τζιαι πολλές φρούτσες καστανών μακριών λεπτών τριχών στο λαιμό. Θυμούμαι έπιασα τες με το shέρι μου για να τες παρακερκάσω να δω αν παραμερκάζουνται (εν επαραμερκάζουνταν, η βάση τους ήταν ο λαιμός μου) τζιαι εκάμναν κότσο. Ώσπου να φύω που τζιαμέ, είχα φάτσα άντρα ναυαγού. Επέρασεν που το νου μου ο χάσπας, "ντζιιιζ, ίνταλος τζι ανέχεται με έτσι σκέδιο;;" τζιαι αποφάσισα να πάω να κάμω αποτρίχωση. Αλλά μόνο τη φάτσα μου, όι το λαιμό μου, γιατί ήταν να πονήσω. "Τζι αφού τόσον τζιαιρόν ανέχετουν τα τούτα ούλλα, εννάν αρκετή η διαφορά ένηγουέης".

Τζιαι ξαφνικά βρέθουμαι κάπου που είshεν ένα κρεβατάκι της θάλασσας τζιαι ήμουν με μια φίλη μου τζι εστεκούμασταν που πίσω του. Τζιαι περνά που κοντά μας ο πρώην της με τον νυν γιο του, ο οποίος γιος του ήταν πανέμορφος τζι έπαθα πλάκα. Τζιαι λαλώ της φίλης μου «είδες το μωρόν του [enter real name];» τζιαι μετά ήρτεν κοντά τζείνος τζιαι εshαιρετήσαμεν τον τζιαι ετράβησεν την που τον κότσο τζιαι επήα εγώ να αντιδράσω αλλά τζείνη εχασκογέλαν τζιαι είπεν «εν οκ, εκάμναμεν πουτούτα έτσι τζι αλλιώς», τζιαι αντράπηκα μπας τζιαι άκουσεν το μωρόν, αλλά εν άκουσεν, ήταν μακριά.

Τζιαι μετά εβρέθηκα να κάμνω σχεδιούθκια στο τελευταίο θρανίο στο Σαντρ Κουλτουρέλ τζιαι να μας κάμνει μάθημα γαλλικών ο ίδιος που μας έκαμνε στην πραγματικότητα. Ερώτησεν μας "τι δουλειά κάμνω;" τζιαι εσήκωσα shέρι τζιαι ένεψεν μου να πω. Αλλά επρόλαβεν με μια που μπροστά που ενόμισεν εν τζείνης που ένεψεν τζιαι άρκεψεν να απαντά τζείνη. Εγώ χαλαρή εχαμογέλασα τζιαι έshυψα πίσω στο σμιλί μου. Ο καθηγητής εν την άφησε να ολοκληρώσει τζιαι είπεν «όι, η Sike να πει». Τζιαι λαλώ του «tu offres de cours de francais». Κάπου τζιαμέ εξύπνησα, αλλά πολλά χαρούμενη γιατί είχα υπόψιν μου μιαν κουβέντα που λαλούν ότι "σκαμπάζεις πολλά μια γλώσσα when you dream in it". Αντιλαμβάνεστε.

Οκ, τούτο το όνειρο εν ήταν παράδειγμα εξουσιασμού μου, απλά ήταν φρέσκο τζιαι δείχνει διαύγεια εντός του ονείρου. Ο εξουσιασμός μου επί του ονείρου συμβαίνει κάπως έτσι:

Έβλεπα, τες προάλλες, ότι εχωρίσαμε με το χάσπα τζιαι ήταν να ξαναπαντρευτούμε. Τζιαι δώστου ξανά παρκής πρόβες μαλλιών, φκιόρα, τραπέζια κτλ. Σε θκυο μέρες ήταν ο γάμος τζι εγώ έπιασα την κομμώτρια τζιαι είπα της ότι παντρεύκουμαι μεθαύριο τζιαι να με χτενίσεις. Μεγάλη η χάρη μου, γιατί ήταν τζιαι Πέμπτη που εν δουλέφκουν. Την επομένη, έχω αναλαμπή ότι εν χρειάζεται να κάμουμε ξανά γαμοπαναΰρκα (!) τζιαι να τα ακυρώσω ούλλα. Την κομμώτρια αντρέπουμουν πάρα πολλά να την πιάσω να της πω. Αντ’ αυτού, ευχόμουν να ξυπνήσω γλήορα για να μεν αναγκαστω να της τηλεφωνήσω.

Τζιαι αλλομιά φορά, θυμούμαι που εθώρουν όνειρο τζι εσκέφτηκα "ξύπνα τζι εν πελλάρα". Τζι εξύπνησα.

Πάλε καλά, νεσπά;

Παρόλα αυτά, πόρρω απέχουν τα πιο πάνω από το να με παρηγορήσουν: οι μεγαλειώδεις παραστάσεις που έδινα κάθε νύχτα τον πρώτο καιρό που ήρθε το αθρωπούι στο σπίτι, (εν θέλω να πω την κλισέ φράση "επανήλθαν δριμύτερες", αλλά) επανήλθαν δριμύτερες. Τα κάστια του χάσπα εν πολλά. Κρατώ το σεντόνι τζιαι στρατεύκω το. Κρατώ το σεντόνι που τα "πόθκια" για να μεν δώκει κάτω που το κρεβάτι όπου παίζει. Και άλλα.

Αύριο ποννάν θκυο;!

*SIGH SIGH SIGH*

ΑΑΑΑΑΑ, για να μεν σας πω ότι εκόλλησα τζιαι τον χάσπαν τωρά: εψές γυρίζει τζιαι λαλεί μου "έλα φέρμου την δαμέ". Τζι εσκέφτηκα ότι νομίζει πως εν κορούα που έχουμε τζιαι είπα του εντάξει τζι εγύρισα που την άλλη. Τώρα να τον πιάσω να του το πω.

[σε λίγο]

ΧΑΧΑΧΑ, «Ναι ρε μάνα μου, εθώρουν ότι ετζυνίουν τζίκλες με τον θκειο μου τον Τζίμη. Έπαιξα μιαν αλλά εν εμπόρουν να την σκοτώσω τζι επήρα την της μάνας μου να την κανονίσει».

Yo, you with the smilin!

Yo, insert hook in st, yo, pull long lp through st, (yo, insert hook in same st, yo, pull long lp through st) 2 times, yo, pull through all 7 lps on hook, ch 1.



Στην αρχή εστυλλομμάθκιασα, λαλώ ίνταλος μου μιλά έτσι;!;!

Μετά εθθυμήθηκα* τζιαι ένιωσα βλακάκι.

Που λαλείς... Δεσμεύομαι (εδώ κλαίμε) να δημοσιεύσω σύντομα το πρώτο μου τελειωμένο έργο.

Γιατί από μισοδότζιν έργα σφύζουμεν.

Τζιαι θα το μοσχοπουλήσω σε κάποιον χάι κλαςς παναΰριν.

Μανία ρε, ό,τι κάμω να θέλω να το μοσχοπουλήσω...

Nα σας συστήσω το αντρεπρενέριαλ σπίριτ μου, ναι. Aποδώ.


Άτε πάω να κόψω λλίη στράτα.

Πριν έρτει έσσω η Kafros Family απέναντι τζιαι σηκώσει μας ούλλους ίσια πάνω. (Θα μπορούσα να κάμω ποστ για τούτους, αλλά θα πω ένα μόνο πράμα: καθούμαστε στο μπαλκόνι μας τζιαι παρακολουθούμε τηλεόραση που τη δική τους, τζιαι μπαίνουμεν έσσω μόνο άμαν ποτζοιμηθούν τζείνοι πας τον καναπέ τζι εν ακούμεν την τηλεόραση που τα ροχαλητά)

*yo = yarn over
st(s) = stitch(es)
lp(s) = loop(s)

Hear ye, hear ye, θυρωροί και λογιστές

Θυρωρέ,

YOU. DON’T. Own the business. ΕΝΝΕΝ ΕΣΥ ΠΟΥ ΜΕ ΠΙΕΡΩΝΕΙΣ. ΕΝΝΕΝ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΙΣΘΟ ΠΟΝΝΑ ΚΟΨΟΥΝ ΑΝ ΕΓΩ ΑΡΚΩ ΝΑ ΕΡΤΩ ΔΟΥΛΕΙΑ. ΟΥΤΕ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ ΑΝ ΕΓΩ ΦΥΩ ΠΙΟ ΓΛΗΟΡΑ. Η δουλειά σου είναι να θωρείς την πόρτα μπας τζιαι δώκει κανένας κάττος μέσα. ΕΜΠΕΔΩΣΤΟ. ΠΠΛΗΗΖ.

Λογιστή,

Εσύ ειδικά εννά χρειαστείς λλίο νερό με τούτο ποννα ακούσεις: YOU. DON’T. Own the business. ΕΝΝΕΝ ΕΣΥ ΠΟΥ ΜΕ ΠΙΕΡΩΝΕΙΣ. ΕΝΝΕΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΟΥΓΚΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΚΟΦΚΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΞΟΔΑ. Πιε λλίο νερό τζιαι να συνεχίσω: ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΕΣ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΟΚΙΒΩΤΙΟΥΙ ΕΝΝΕΝ ΔΙΚΑ ΣΟΥ. ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΠΑΣ ΤΟ ΧΑΡΤΟΛΟΪ ΕΝΝΕΝ ΔΙΚΑ ΣΟΥ. ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΠΑΝ ΤΖΙ ΕΡΚΟΥΝΤΑΙ ΟΜΠΡΟΣ ΣΟΥ ΕΝΝΕΝ ΔΙΚΑ ΣΟΥ. ΟΙ ΞΥΣΤΡΟΥΕΣ ΤΖΙΑΙ ΤΑ ΜΟΛΥΒΟΥΘΚΙΑ, GUESS WHAT, ENNEN ΔΙΚΑ ΣΟΥ. Συγείαν. ΠΙΕΡΩΝΕΙ ΜΑΣ ΤΖΙΑΙ ΤΟΥΣ ΘΚΥΟ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΑΣΤΡΟΣ. ΝΑΙ, ΝΑΙ, ΤΖΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΞΗΖΟΥΜΙΖΕΙ ΕΣΕΝΑ ΕΝ ΤΖΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΠΙΕΡΩΝΕΙ ΤΖΙ ΕΜΕΝΑ. Πραγματικά σόρρυ α, αλλά ΕΙΜΑΣΤΕΝ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΛΕΥΡΑ ΡΕ ΠΑΙΧΤΗ. ΤΖΕΙΝΗΝ ΜΕ ΤΟ ΑΠΟΤΙΣΤΟ ΤΟ ΧΟΡΤΟ. ΕΜΠΕΔΩΣΤΟ.

Wtf with you. Θυμίζετε μου το Das Experiment.

*sigh*

Οκτώβρης 2010:

Μαθαίνω ότι οι γονιοί μου επήαν κρυφά για μαθήματα ταγκό για να χορέψουν στο γάμο μου.

Ιούνης 2008:

Διώ οδηγίες του dj όπως μετά τον πρώτο slow-motion χορό του ανδρογύνου ακολουθήσει πανήγυρις - τουτέστιν, όχι άλλα coleslows όπου χορεύει αμήχανα η νύφη με τον κοντοστούπη πεθερό της και ο γαμπρός με την χάιχούα πεθερά του.

Eστενοχωρήθηκα πάρα πολλά.

Το ολίσθημα του Προέδρου

Θυμάστε την εκστρατεία χαιρετίσματος του ΣΙΚ. Θυμάστε που εβάλαμεν ως όρον ότι ακόμα τζι αν δεν μας αντιshαιρετήσουν, εμείς δεν θα τους ξητιμάσουμε μέσα που τα δόγκια μας αλλά θα συνεχίσουμε το δρόμο μας ευτυχείς και χαμογελαστοί;

Ε, ο Πρόεδρος σας εν άντεξεν. Τελευταίως, έκαμνεν μου εντύπωση που πολλά μωρά στην γειτονιά shαιρετούν μας καθώς βολτάρουμε με το αθρωπούι (αλόπως θκιάβάζουν με). Συνήθως περνούν που δίπλα μας με τα ποδήλατα τζιαι λαλούν μας "γειαα" ή περνούμεν εμείς δίπλα που τζιαμέ που παίζουν τζιαι πάλε shαιρετούν μας πρώτοι. Κάποιοι ακομα ρωτούν μας και τι κάμνουμεν και κόφκουμεν καμιά ψωροκουβέντα εν κινήσει ("Πάμε βόλτα, εσείς;", "Εμείς παίζουμε", "Ωραία, ποιος δέρνει;", "Εγώ/Έννεν, είσαι μαφίας!" κτλ).

Τις προάλλες επερνούσαμε αμαξωτοί μπροστά που ένα βουνάρι με χώμα, στην κορφή του οποίου αράζαν θκυο μιτσιοί - δημοτικαίοι στάιλ. Εν εκάμναν τίποτε, απλά εχάσκαν.

"Γεια σας, παιδιά", έφη σπύρου Πρόεδρος χαρωπά.

Μούγγα.

"Μάνα μου, αθρωπούι μου... :(((( δε τα παιδάκια; Εν κωφάλαλα :((", και γύρισα την αμαξού προς το μέρος  τους, όπως θα έκανα και με τους πίθηκους στον ζωολογικό κήπο.

Για ένα δευτερόλεπτο μόνο, οκκέι;;


Τουλάχιστον εν είπα για θκυο εισβολές εγώ, ΟΚΚΕΪ;;;

Έτσι ώρα πριν ένα χρόνο... (2)

...αφίχθηκες.



Joking :) Fangs y'all.

υ.γ. κάποιος να με θυμίζει ότι το "εμείς τζι εμείς" εν συνεπάγεται κατ'ανάγκην λλιόττερο σκόρσο ή ψυχική γαλήνη  :ζ

Έτσι ώρα πριν ένα χρόνο...

...είχε αρχίσει η κάθοδός σου στο νησί...

Άγγελέ μου.