Έshει κάτι κυπριακές λέξεις που είναι πραγματικά μεγαλειώδεις. Αν πάεις να τες μεταφράσεις, κατακρεουργείς το μεγαλείο τους. Εκτός από το «αγγονίζουμαι/αγγονίστηκα» (στην περίπτωσή μου, συχνάκις ακολουθεί τη λέξη «πελάν»), το «κοττώ» είναι ένα ωραίο παράδειγμα. «Δίνω», «αναθέτω»; Πφφτ. Ξενέρα. «Κοττώ», κυρίες και κύριοι. Κοττώ και γεμώννει το στόμα μου. «Εκόττησεν μου ένα γράμμα τζιαι είπεν μου θκιάβαστο», ας πούμε.
Το κόττημαν, επίσης, είναι μια μεγαλειώδης κυπριακή πράξη. Τι κοττάται; Τα μωρά στες γιαγιάδες τους, τα μωρά στες νούννες τους, τα μωρά στες θείες τους και άλλα. «Πήαιννε δείξε της νούννας σου...», «μα πε της νούννας σου...», «έλα τη νούννα σου», «είπες της νούννας σου...;», «μα αγαπάς τη νούννα σου;;», «κορούδεες μα αρέσκει σας να παίζετε με τη Σάικ;», «θέλετε να πάτε με τη θεία σπίτι της;» - σε ψηλές οκτάβες πάντοτε, λαμπυρίζον γουρλωμένο μάτι και κεφάλι να κινείται ιλιγγιωδώς καταφατικά.
Τούτον εστί το κόττημα το υπερ ημών γενόμενον.
Επίσης σπουδαία λέξη είναι η «κκελλέ». Όταν τα μωρά φακκούν γυρούς πάνω κάτω πάνω κάτω πάνω κάτω, τσιριλλούν και σφαδάζουν, σύρνουν πράματα, δέρνει το ένα το άλλο, τραβούν μαλλιά, τσιριλλούν και σφαδάζουν, shίζουν, κόφκουν, τσιμπούν, ακκάνουν, κλαίνε γοερά, πορτοκλωτσούν μπρούμυτα στο πάτωμα, είναι μυξομένα, αναμαλλιασμένα, ολοκόtchινα, χταρμένα, κλαμένα σταμένα, πνίγουνται στους ίδιους τούς τους λυγμούς, είναι φαημένα, δερμένα σκοτωμένα... δεν πάει να πεις «κεφάλι» - highly ineffective - αλλά μιαν μεγαλοπρεπή ΚΚΕΛΛΕΝ.
υ.γ. Είπα να μεν πηαίννω πολλά συχνά στο βαφτιστικό μου με το πρόσχημα "να μεν με απομυθοποιήσει". Τωρά που εν με πολλοθωρεί, είμαι η ηρωίδα του τζιαι έshει με τζιαι λλίον σε υπόληψη. Ώσπου να μας πάρει πρέφαν.
υ.γ.2 Εγώ ΠΩΣ ΣΤΟ ΣΚΑΤΟ ΘΑ ΓΙΝΩ ΜΑΝΑ;;;
13 comments:
πραγματικά σαν την κυπριακή διάλεκτον εν έσιει
εν υπερπλούσια διάλεκτος. Τζιαι τούτο γιατί που το νησίν επεράσαν πάρα πολλοί λαοί, Έλληνες,Φράγκοι,τούρκοι,Ενετοί κλπ κλπ
Ο καθένας άφηκεν κάτι που την γλώσσαν του τζιαι έγινεν η κυπριακή διάλεκτος η οποία έσιει βάσην την ελληνικήν.
ας πούμε το κκελλέ που λαλείς φκένει που το τούρτζικό kelle.
τζιαι το κοττώ είπαν μου φκέννει που το ιταλικό goto αλλά έψαξα το τζιαι ήβρα ότι εν ελληνικής προέλευσης.
Πάντως εν κρίμα που "εκαθιερώθηκεν" ότι όποιος μιλά την βαρετή κυπριακή τζιαι κάποιες φορές την απλή κυπριακή να θεωρείται χώρκατος τζιαι ο άλλος που μιλά (προσπαθεί δηλαδή να μιλήσει) Ελληνικά να θεωρείται σωστός.
ate pe to ishia, foase ampa tze kottisun sou ton faftistikon tzai ginei i kkele sou koloka!
ΥΓ2: καρτέρα τον πελαργό...;)
όπως το λες είναι!
Γεμώνει το στόμα σου αμαν μιλάς τα κυπριακά. Νιώθεις το νόημα κάποιων λέξεων.
Αλλα παραδείγματα δύσκολης μετάφρασης στη νεοελληνική:
ο φκιακάς / το πόπαστον / ο ππίσης / ο χτιτζιάρης και τόσες άλλες. ό,τι μετάφραση και αν τους κάνεις, χάνουν το αληθινό τους νόημα...
o σπουρτόλοος. Η αγαπημένη μου κυπριακή λέξη.
Ουφφου εν μπορώ ρε παιδκιά, κάθε φορά που γίνεται λόγος για την (υπέροχη) κυπριακή διάλεκτο πάντα θα βρείς κάποιον να λαλεί ανακρίβειες, για να μεν πω πελλάρες!
Η Κυπριακή διάλεκτος δεν είναι βασισμένη πάνω στα Ελληνικά, ΕΙΝΑΙ Ελληνικά! Για όνομα του θεού! Μάλιστα η κυπριακή διάλεκτος είναι πιο Ελληνικά από τα κοινά νεοελληνικά που μιλούν οι Ελλαδίτες κτλ γιατί έχει πάρα πολλές λέξεις και ρίζες κυρίως από τα αρχαία Ελληνικά. Αλλά αν δεν εκατακρεουργούσαν τα αρχαία θα εμαθαίναν οι Κυπραίοι πόθεν προέρχετται η διάλεκτος μας.
Πόθεν, συναω, θωρω, λαλω, ακουω σε, θωρω σε, το χαρακτηριστικό "κ" που βάζουμε στα ρήματα(παρακείμενος στα αρχαία) είναι όλα Ελληνικότατα!
Τζαι για να μεν πεταχτεί κανένας να μου πει ότι η κυπριακή διάλεκτος έχει και πολλές ξένες λέξεις και ότι είμαι ρατσιστής εθνικιστής σοβονιστής φασίστας δολοφόνος, το ξέρω και χαίρομαι που εμπλουτίστηκε και με άλλες γλώσσες...
Την επόμενη φορά να φορήσεις τζαι καμιά cape να κάμνεις τη σούππεργούμα.
ε παιδάκια, προφανώς δεν έγινα σαφής: το ππόιντ μου ήταν ότι α) όταν συναναστρέφεσαι μωρά εμπεδώνεις την κυπριακή διάλεκτο, και β) γυρίζει μου με τα μωρά, εν το 'χω.
Το κόττημαν εμπεδώνω το με κάτι ανιψοτεχνούες του χάσπα ενώ την κκελλέ με τον δικό μου βαφτιστικό και τον αρφόν του.
μπάσταρδ, την cape εννά την φορήσω αν συνεχίσω τες επαφές μαζί τους. Θα τη βάλω τζιαι θα πάω να γραφτώ στην Αθαλάσσα.
ωραία λέξη και το "κτητζιάζω", ναι... και ο "αθκειασερός" αρέσκει μου πολλά.
Μόνο που εν καλύττερο να το πείς ΧΤιτζιάζω.
Γεμώνει παραπάνω το στόμα σου.
ωραια λεξη ειναι επισης και το "πυρκολώ"...π.χ. επυρκωλησεν μου την πας την κκελλε!
Τζιαι το επυρκόλησα της ΤΟΝ!!!
ρε τούτες οι μάνα μου ρε εικόνες που υπάρχουν για τα μωρά εν μύθοι,
έν έσιει εν το σιεις, για το δικό σου μωρό εννα τόσιεις που εννάν η ώρα
Γιατί, ο αμπάλατος πάει πίσω;
Μιλούμε εν απόλαυση να ππέσει στα shιέρκα σου κυπριακό (ετυμολογικό) λεξικό.
Post a Comment