Οι Εισαγγελείς και τα κόμματα

Είναι στη φύση του επαγγέλματος των νομικών, νομίζω, να επιλέγουν πάρα πολύ προσεχτικά το λεκτικό τους, να διϋλίζουν τον κώνωπα και να διευκρινίζουν μέχρι και το τελευταίο γράμμα - ολόκληρες υποθέσεις μπορούν να κερδηθούν ή να χαθούν εξ αιτίας της διατύπωσης του Νόμου ή ενός γράμματος ή σημείου στίξης.

Ανοίγει παρένθεση: Για να καταδείξουμε τη σημασία των σημείων στίξης, υπάρχει η γνωστή φάση με το πάντα (το ζώο), το οποίο μπαίνει σε μια καφετέρια, παραγγέλνει φαγητό και αφού το τρώει, σηκώνεται, πυροβολεί δεξιά αριστερά και κάνει να φύγει. Ο έντρομος ιδιοκτήτης της μπυραρίας του φωνάζει "Γιατί το 'κανες αυτό;;!!" και για απάντηση, το πάντα του πετάει ένα κακογραμμένο οδηγό άγριας ζωής λέγοντας, "I'm a panda. Look it up". Ανοίγει ο τύπος στη σχετική σελίδα και βρίσκει την εξήγηση: 'Panda. Large black-and-white bear-like mammal, native to China. Eats, shoots and leaves.' (Αυτά για τη σημασία των κομμάτων! χαχα,χ,αχ). Αν έχετε χρόνο, δείτε πώς τα σημεία στίξης καθορίζουν το νόημα του κειμένου σ' αυτό το Dear John γράμμα και αν μετά απ' αυτό δεν σκέφτεστε δύο φορές πριν βάλετε τελεία και παύλα και κόμμα, εμένα να μην με λεν Σούλα (ούτε τώρα με λένε). Κλείνει η παρένθεση.

Πίσω στους νομικούς και τη διατύπωση. Έμπροσθεν, λοιπόν, του κτιρίου της Νομικής Υπηρεσίας, στον προνομιακό εκεί πέρα χώρο όπου υπήρχε πινακίδα (δώσε βάση τωρά) "ΧΩΡΟΣ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΝ", έβλεπε κανείς παρατεταγμένους ή στοιβαγμένους (και ενίοτε, αναλόγως λιακάδας, αραχτούς φαρδιούς πλατιούς) εισαγγελέους και εισαγγέλισσες.

Ο Γενικός Εισαγγελέας αναγκαζόταν κάθε πρωί, αφού συνειδητοποιούσε ότι ήταν περασμένη η ώρα και τα γραφεία όλα άδεια, να ξεπροβάλλει απ' το παράθυρο του γραφείου του και να τους φωνάζει ότι δεν χρειάζεται να είναι τόσο σπαστικοί και να πάνε στα γραφεία τους πάραυτα.

Αυτοί κάνανε την καρδιά τους πέτρα και πηγαίνανε, αλλά δεν είχαν ήσυχη τη συνείδησή τους. Ένιωθαν ότι παρέβαιναν κάποιο νόμο. Το νόμο της ταμπέλας. Έτσι ο τετραπέρατος Γενικός Εισαγγελέας, για αποφυγή της παρανόησης, βρήκε τη λύση και ησύχασε:

7 + 7

Ευχαριστώ το Σαρδελλάκι και τον αγαπητό κύριο Hμερολόγιο για την πρόσκληση σε δημόσιο εξευτελισμό με την ομολογία 7 θανάσιμων μου αμαρτημάτων :)

*drum roll*

1. Δεν θέλω να με βλέπουν να κοιμάμαι. Η φάτσα μου τυγχάνει μιας απόκοσμης αλλοίωσης, οποιαδήποτε πόζα και αν πάρω (αν είμαι ανάσκελα, τα μάγουλά μου θα μετακυλιστούν προς τα αυτιά μου και θα μοιάζω με μόγγολο, αν είμαι στο πλάι θα πιττωθούν γύρω από τη μύτη μου και θα μοιάζω με ακκαμμένο χοτ ντογκ - or so I think). Το ότι ο ύπνος μου εμπλουτίζεται από διάφορα ηχητικά εφφέ, ακόμα το έχω filed under "Βάσιμες Υποψίες" κι αρνιέμαι να το προωθήσω στα "Oh dear".

2. H φωτογένεια κι εγώ βεβαίως και χωράμε στην ίδια πρόταση ενόσω μας χωρίζει το "δεν". Μιλούμε φκαίνω όπως το δαίμονα το μαύρο, ανυποθεθκιά απέραντη και είμαι πολλά κρίμα. Ειδικά τη στιγμή που ο χάσπας φκαίνει αλάνθαστος. Για να μεν πω για την κουμέρα μου, που τη θωρείς σε φωτογραφία τζιαι χάνεις το φως σου.

3. Εκνευρίζομαι όταν υπάρχουν μωρά στην παρέα και πρέπει να φαίνομαι ενθουσιασμένη στη θέα τους γιατί είναι η μάνα τους μπροστά. Ουδέποτε ρωτώ ένα μωρό (με φωνή ανεβασμένη κατά 5 οκτάβες και wild nodding σε κάθε "τι"), "τι 'ναι; μα τι 'ναι; τι 'ναι αγάπη μου; α; τι 'ναι; μμ; τι 'ναιι; μμμ; μμμ;". Με εκνευρίζουν τα μωρά που αππώνουνται και θέλουν σημασία. Τρων με τα shέρκα μου άμαν πεις του μωρού, π.χ., "όι αγάπη μου μεν τα πετάσσεις χαμέ" τζιαι πετάσσει τα - η φαγούρα θεραπεύεται μόνο με ξέδωμα διά βουζουνοπατσίασης. Άρα μεινίσκει μας η φαούρα.

4. Eίμαι ευκολόπρηστη bordering αχάριστη. Πρήζομαι και δυσανασχετώ ακόμα κι όταν με έχουν στα όπα όπα. Αλληθωρίζω και το βλέμμα μου μουγκρίζει "ΜΕΝ ΜΕ ΛΑΜΝΕΙΣ, ΜΑΝ!"

5. Τρέμω στην ιδέα της απώλειας αγαπημένου μου προσώπου. Στραγγώ που το κλάμα στην ιδέα ότι μια μέρα θα τον ακουμπήσω και, αντί για τον πουγιόττη μου, θα βρω μια κρύα πέτρα. Περνάμε άξιππα στο επόμενο:

6. Μετανιώνω που θυμόμουν τις φίλες μου όποτε χώριζα από τους εκάστοτε γκόμενους και ήθελα κουλιαντίρισμα παρηγοριάς. Ευχαριστώ το Θεό που με υπέμειναν.

7. Kάθε νύχτα προσεύχομαι, μεταξύ άλλων, να κάνει ο Θεός delete τη μνήμη της μάνας μου σε ό,τι αφορά στη μέχρι πρόσφατα συμπεριφορά μου (φαίνεται να δουλεύκει πάντως), ενώ ταυτόχρονα I'm working on answering lovingly and in complete sentences, αντί να βρυχώμαι χαμηλόφωνα και μονολεκτικά. Για κάποιο ανεξιχνίαστο λόγο, η αγαπημένη μου μάνα είναι ο μόνος άνθρωπος στον οποίο, ενώ την υπεραγαπώ, δεν γυρίζει η γλώσσα μου το συγγνώμη, ευχαριστώ, ή αγαπώ σε.

Κυρία, κυρία, μα έχω τζι άλλα... Με νευριάζει η έκφραση "χ +1" (10 +1 συμβουλές, 50 +1 λόγοι, 76574 +1 πράματα). Γιατί δεν μας λένε από την αρχή "11 συμβουλές, 51 λόγοι, 76575 πράματα"; Και γιατί δεν λένε ποτέ "10 +2" ή "50 +43"; Επίσης. Τα μαλλιά μου υπαγορεύουν τη διάθεσή μου. Δεν είμαι καλή παρέα γιατί βαριέμαι να κουτσομπολεύω άλλους ή να μιλώ για τον εαυτό μου. Άρα απομένουν πολύ λίγα πράγματα για συζήτηση (με ορισμένα σύνολα). Λατρεύω να χάσκω με ένα καλό φίλο (το καταφέρνω με φίλες και αδερφό, ενώ με τον χάσπα θέλει ακόμα λίγο δούλεμα), τουτέστιν να αράζουμε και να μη χρειάζεται να γεμίζουμε τη σιωπή. Και όταν "τελειώσουμε", να νιώθουμε λες και μόλις είχαμε την παsh συζήτηση. Όταν έκλεισα τα 28 χάρηκα γιατί μέχρι εκείνη την ώρα νόμιζα πως ήμουν 30 ("είσαστε 30 χρονών, τι περιμένετε;" κτλ κτλ). Θέλω να γυμνάζομαι αλλά βαριέμαι τη ζωή μου. Αδυνατώ να σταυρώσω γυμναστήριο, ή οποιαδήποτε μορφή άσκησης, για πάνω από 2-3 φορές. Επίσης. Ο οργανισμός μου ανταποκρίνεται σε διάφορες θεραπευτικές αγωγές (κρέμες, αλοιφές, μάσκες ομορφιάς, βιταμίνες, κτλ) τις πρώτες 2-3 μέρες. Μετά τακκώνει τα και εν νώθει. Νομίζω αυτό λέγεται καλός μεταβολισμός. Καλάθκια.

Καλείται στο βήμα η Neerie με τον όρο να μας τα πει τσιαττιστά, και όλοι της γης οι αχάπαροι, γιατροί, ερπετά, έντομα και λοιποί ασθενείς.

OXIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII

ΤΙ ΕΝ ΤΟΥΤΗ Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΞΥΠΝΗΣΑ, ΑΡΓΙΑΝ ΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ;;;!!!!!!!!

Hurricane Sike (iii)

Έχει περάσει ένας μήνας και κάτι από το απιστευτότερο δεκαπενθήμερο της ζωής μου αλλά, μέσα από μια τυχαία περιδιάβαση στο Γιουτούμπι, κατάφερα να το ξαναζήσω -όσο γίνεται- μέσα από βίντεο που τράβηξαν κάποιοι ατρόμητοι. Ομολογώ ότι, παρά τη συγκίνηση και την ευγνωμοσύνη για την ανακάλυψή μου, εκτήτζιασα και ολίγον γιατί θα προτιμούσα να τα είχαμε τραβήξει εμείς!

Χέσα ούσα, δεν άφηνα τον χάσπα να βγάζει φωτογραφίες από τα roller coasters επάνω, από φόβο μην απωλέσουμε τη φωτογραφική. Εξ αιτίας μου τώρα δεν έχουμε τα αξιοζήλευτα αυτά βιδεάκια που τράβηξαν οι πιο κάτω αθεόφοβοι. Όλα είναι βίδεο από βόλτες και rides που κάναμε, όπως ακριβώς τα ζήσαμε κι εμείς.

New York (εμείς by bus, αυτοί by car - γι' αυτό επήξαν στην κίνηση χαχαχ -love the song)

View from the Empire State Building at night

Orlando - Universal Studios - The Incredible Hulk (probably the fastest ride)

Orlando - Universal Studios - Duelling Dragons (o τύπος χασκογελά ακριβώς όπως εμένα - εγώ είμαι πάντα τόσο φιρμένη που μεινίσκω με ανοικτό το στόμα γιατί μπουκκώνει αέρα και δεν μπορώ να το κλείσω και φκάλλω τη διαδρομή όπως τον χάχα)

Orlando - Sea World - Kraken (the longest ride in Florida)

κλαψ.

Βάσο, πιάσμου τον... *updated*

Εκτός από τα μείζονος σημασίας θέματα του διαβάσματος του καφέ και των λεπτομερειών της νομοθετικής εξουσίας (πόσους βουλευτές εμείς, πόσους εκείνοι, πόσα χρόνια ο ένας, πόσα ο άλλος, αν θα ψηφίζουν σηκώνοντας το χέρι ή πας σε κολλούες, αν θα φορούν γραβάτες ή παπιγιόν, κ.ά.), οι πρώην σύντροφοι Χριστόφιας και Ταλάτ έθιξαν, με περίσσιο θάρρος, άλλο ένα θέμα-κάλλος:

"Κατά τη χθεσινή συνάντησή τους στο παλαιό αεροδρόμιο της Λευκωσίας, οι δύο ηγέτες τα είπαν ιδιαιτέρως (περίπου για το ήμισυ της συνολικής διάρκειας της συνάντησης), και φαίνεται ότι δεσμεύθηκαν να μιλούν τηλεφωνικά μεταξύ τους, κάθε φορά που μια δημόσια δήλωση σε οποιαδήποτε πλευρά τείνει να προκαλεί παρεξηγήσεις".

Πολίτης, 23/10/2008

- Βάσο, πιάσμου τον Μεχμέτ ρε κουμπάρε...

- Έγινε. [...] Δημήτρη εν απαντά, να αφήσουμε μήνυμα λαλεί η Εμινέ;

- Χρμφμ. Τέλος πάντων. Πε της να του πει εννά κάμω μια δήλωση σε λλίο στα κανάλια τζιαι ποννα την ακούσει να μεν λαωθεί, ξέρει τζείνος. Όι να με κουκκουφά πάλε.

- Εντάξει.

- Αν ένη, στο "ξέρει τζείνος" βάρτου τζιαι ποτζείντη φατσούα που μιτσοκαμμά δίπλα.

Την επομένη:

- Emine hanim, piasmu ton Hristofias...

- Evet efendim. [...] Mehmet Bey, Hristofias kratimenos. Messaj afisume?

- Hrmph. Çok güzel . Pe tu an iksanapei na fyun ta stratevmata enna po ji eyio yia enieo kratos - TURJIKO!!!

* Για τυχόν εξ Ελλάδος αναγνώστες, ο Βάσος στην Κύπρο είναι άντρας με όμικρον και όχι γυναίκα με ωμέγα. Σαμπώς όλα τ' άλλα τα καταλάβατε, ο Βάσος σας μάρανε.

Γελάστε ελεύθερα, it's on the house

Πήρε το αυτί μου ότι σε λύκειο της Λευκωσίας, ο καθηγητής γυμναστικής και υπεύθυνος για τις παρελάσεις έβαλε στη μαθητική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου μια τουρκάλα μαθήτρια. Κάποιοι αντέδρασαν καταγγέλοντας το γεγονός στο Υπουργείο Παιδείας.

Ποια η απάντηση του Υπουργείου;

1. "SADECE BIR???" ("Μόνο μια;;;")


2. "ΝΑ ΑΠΟΛΥΘΕΙ ΠΑΡΑΥΤΑ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ!!! Η κοπέλα έπρεπε να είναι στο άγημα!"


3. All of the above

Να χαρώ (τρις), το μωρό (τρις)

Αγαπητοί (not) π0ρνόβιοι και παιδέρες που εξακολουθείτε να ρέε(σ)τε άφθονοι στο μπλογκ,

εδώ και μερικές μέρες με απασχολεί ένα μωρό. Μεν συναγλείφεστε. Δυστυχώς για εσάς και ευτυχώς για αυτό, όχι με την έννοια που θα θέλατε να ακούσετε.

Στη γειτονιά μας, και συγκεκριμένα ακριβώς δίπλα μας, αγγονιστήκαμε ένα μωρό 2-3 χρονών. Αυτό το μωρό, από το χάραμα του φου μέχρι αργά τό βράδυ, διά γυρούς με το ποδηλατούιν του και παουρίζει ακατάπαυστα. Κραυγάζει. Σφαδάζει. Μουγκρίζει σαν να τζιαι σφάζουν το σιγά σιγά με τον νυχοκόπτη. Οι νεύρες του λαιμού του πρέπει ναν ούλλες εφκαρμένες. Αλόπως οι χορδές του κόφκουνται την ημέρα (σε κάποια φάση πριν να πάει να ππέσει) τζιαι θρέφουν ούλλη νύχτα.

Έλυσεν μας.

Ο χάσπας πετάσσει του μέσα μέσα κανένα "ΖΙΙΛΙΙΙ" (που το "ζίλικουρτι" που δεν τον αφήνω να αρθρώσει), αλλά ο μιτσής εν νώθει.

Χτες, δοκίμασα εναλλακτική προσέγγιση, εφαρμοσμένη με επιτυχία σε άλλα νήπια. Αφού βεβαιώθηκα ότι δεν είναι επιληπτικό ή αυτιστικό, αλλά απλώς ορφανό από σωστούς φακκοπεννίτες γονείς, βγήκα στο παράθυρο και έκανα ό,τι έκανε πέρκι αντραπεί (καμία σχέση).

AAAAAARRRRRGGHHGGGRRRR ο μιτσής, AAAAAARRRRRGGHHGGGRRRR εγώ.

EEEEUUUUUURRRRGGGGHH ο βλακομιτσής, EEEEUUUUUURRRRGGGGHH εγώ.

AAAAAAAAYYYAAAAAAAAAA ο μαννός, AAAAAAAAYYYAAAAAAAAAA εγώ.

UUUUNNNGGGGGG ο πρήχτης, UUUUNNNGGGGGG εγώ.

Οι γονείς του λλίο πάρατζει, αλλά κατά τ' άλλα χασιμιοί.

Έλυσεν μας.

Πέρκι βρέξει λλίο να μπει έσσω.

update 19/10/08: μια διαπίστωση που θα αφήσω ασχολίαστη: το μωρό προσέχει το φιλιππινέζα.

Λεβέντες μου!

Tee hee hee

**της ανάρτησης προηγείτο "Προειδοποίηση περιεχομένου" (adult content) που τώρα αφαιρέθηκε**

For a second there, πρέπει να χάρηκες ότι κτύπησες φλέβα!

Μπορείς να πηγαίνεις, καλέ μου σπαρκωμένε ανώμαλε, και συγγνώμη (not) που σε απογοητεύω.

ΨΑΞΕ ΓΙΑ "S3XY CHILDREN", "CYPRUS Ρ0RNO", "ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ Π0ΡΝΟ", "DUR3X PLAY" KAI "KΑΥΛ0Μ@ΧΙΕΣ" ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ



Ούλλα καταλάβω τα, τες καυλ0μ@χίες δεν τες καταλάβω*. Πότε έγραψα εγώ έτσι πράμαν; Γιατί το Google στέλλει μου τους ούλλους δαμέ;


Εδώ είμαστε σοβαρός οργανισμός, κύριοι.



*σύμφωνα με επίσημες στατιστικές
**update: πώσσουφαίνεστε, εγράψαμεν 5-6 λέξεις τζιαι επλάκωσεν κίνηση! Tσκ.

***23/10/08 επιφοίτηση!! βρήκα πού λέει για κ@υλομαχίες στο μπλογκ! Σε ένα σχόλιό του Άνεφ, "άλλοι ψυχομαχούν τζι άλλοι...". Α ρε Άνεφ, ρε Άνεφ...

A case of τσιοφτίαση

Γιατρέ, έχω πρόβλημα.

Τελευταίως, μετά τις ειδήσεις που δεν προλαβαίνω να δω (εν έshει τζιαιρό να σχολιάσω τα πολιτικά που τόσο αγαπήσατε; εχεχεχ), θέλω να κάθουμαι πας τον καναπέ τζιαι να θωρώ καμιά τσιόφτα ανάλαφρη, κάτι που να μεν θέλει πολλή σκέψη. Περίεργον, βέβαια, γιατί θα ενόμιζεν κανείς ότι μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά με κότες, πρωινάδικα και τα νέα των νεοαποκτηθέντων σελέπριττις Γωγώς και Τρέλλα, θα ήθελα να βλέπω μόνο Βουλή Live στο σπίτι. Κι όμως, θέλω τσιόφτες. Κι άλλες τσιόφτες. Give me tchoftes!!!

Eψές είδα για τρίτη φορά λλίο που την "ζωή είναι ωραία" και "την αγάπη σου" και για πρώτη φορά λλίην "αίγιαν φούξια".

ΓΟΥΩΤ ΔΕ ΦΑΚΚ ΜΑΔΕΡΦΑΚΚΕΡΖ!!!
ΕΦΥΕΝ Η ΚΚΕΛΛΕ ΜΟΥ ΠΙΟΝ!

Νάμπον τζείνη η ανυποθεθκιά καλόγρια πον κάθεται ένα τόπο τζιαι γυρίζει τα σπίθκια, τα πάρκα τζιαι τα πάρτυ γενεθλίων;! Tζιαι ποιος δεκαοχτάχρονος κάμνει πάρτυ γενεθλίων σπίτι του το απόγευμα με χάρτενα καπελλάκια τζιαι τους γονιούς του τζιαι τες θείες του;! Νάμπον τζείνοι οι ηθοποιοί που παίζουν τους γονιούς ενώ εν ίσια με τα κοπελλούθκια τους;! Νάμπον τζείνος ο αρχιχάχας σκετσάκας που κάμνει τον σκηνοθέτη στην Σοφία την Καλλή τζιαι θκιαβάζει το ρόλο του που μες τες κόλλες αλλά σαν μιλά δείχνουν μας την Καλλή πέρκι σωθεί η κατάσταση; Ποιος είσαι κύριε;! Νάμπον τούτες οι ανυποθεθκιές;!

Η άλλη η τραβέστα η χωρκάτα γιατι έπρεπε να υπάρχει;! Σε ποιο ακριβώς χωρκό της Κύπρου ο τραβεστί θείος μεινίσκει μες το ίδιο σπίτι μες την υπόλοιπη οικογένεια τζιαι φωνάζουν του τζιαι "θεία";! Τζιαι πάλε οι γονιοί εν ίσια με τα κοπελλούθκια τους!

Τελικά φαίνεται έχουμε πρόβλημα με την απόδοση των ηλικιών. Βάλλουμεν τον γέρο να παίζει αρφός του μιτσή, τζιαι τον μιτσή να παίζει τζύρης της κοτζιάκαρης. Eίπαμε να καταπολεμήσουμε την ανεργία αλλά εκαταντήσαμεν ΠΑΙΞΕ ΚΙ ΕΣΥ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ, ΜΠΟΡΕΙΣ. Σκέψου το - Γίνεται, ένα πράμα. Αν έχουμε έναν παρέαν μας που θέλει δουλειά αλλά δεν έχουμε vacancy στο σκετσάκι μας για αρσενικό ρόλο, βάλλουμε τον να παίζει τη γεναίκα.

Τώρα, για την αίγιαν την φούξια, τι να πω... Μα ο ΓΚΕΟΥΛΛΟΣ ο ΓΚΕΫΑΤΣΟΥ με τη βράκα τζιαι τα κλατσό τα ροζ;! Η Κακουράτου παίζει τζιαι τίποτε άλλο εκτός που την πελλή την ξανισμένη;! Η δήθεν εφεύρεση του φραπέ μπορούσε να ήταν πολλά πιο έξυπνη, αντί "γουάου εφηύρα τον κουνιστό καφέ! Τι να τον λαλούμε; Να τον λαλούμε Φραπέ!". ?!?!?!?!?$%^?#$^?#$^?

Αν και ψείρισσα, κάποια πράγματα θα μπορούσα να τα δεχτώ σε κωμικές σειρές. Αλλά τούτοι πρέπει να σε πληρώνουν άγρια για να γράψεις οτιδήποτε θετικό. Για να μην είμαι εντελώς και παντελώς ισοπεδωτική, έχει κάτι συμπαθή παιδάκια που παίζουν καλά, αλλά όλο και κάποιος ανυπόθετος βρέθεται να πεταχτεί που κάπου τζιαι να χαλάσει τη σκηνή.

Νομίζω τωρά που εξέδωσα, σάννα τζι επέρασεν μου (η τσιοφτίαση εννοώ).
Θέλω να δω τα νέα, φέρτε μου νέααααα!!! Άκυρο. Άλλον καρακιοζιλλίκκι τζιαμέ. Μα να φκάλουν ολόκληρο ρεπορτάζ με τον πυροσβέστη που διά αναφορά που το κινητό;!

Θέλω CNN TURK! Θέλω κόσμον της υπαίθρου! Θέλω ντοκυμαντέρ για τον endangered οικότοπο της συναγρίδας! Και ρεπορτάζ για την καταπολέμηση του φυλλοκνίστη!

υ.γ. 15/10/2008 Αναθεωρώ τα περί του φούξια γκέουλλου μετά που είδα κανά 2 λεπτά ακόμα από τη σειρά. Τελικά το πρόβλημα μου παραμένει η ξανισμένη ανυποθεθκιά!

False alarm

Τις προάλλες, δύο άτομα άσχετα μεταξύ τους και σε ξεχωριστές περιπτώσεις μου είπαν ότι ομόρφυνα. Η μια, δηλαδή, μου είπε "κάτι έκαμες του μαλλιού σου; εν πολλά ωραίο" (ενώ ήταν το ίδιο, ίσως και χειρότερο) και ο άλλος χασκιασμένος σαλαβατούσε με δέος "το πρόσωπο σου... εν έτσι... πώς να το πω... πιο... πιο...". Οσιακό; Φωτισμένο; Αγγελικό;

Το αποπάνω, σε συνδυασμό με το ότι μερικές μέρες πριν, η ώρα 1.30 το μεσάνυχτο έπια να κάμω custard με κανέλλα και στην πορεία άρχισα να μαγειρεύω ταυτόχρονα κριθαράκι με κιμά, μου έβαλε ψύλλους στα αυτιά. "Oh-my-God, μα δηλαδή έθθα πάω του χρόνου Αγγλία στον αρφό μου; Μα να μεν πάμε road trip στην Ευρώπη; Μα τα λεφτάκια στον διακοποκουμπαρά να μου τα φαν οι πάνες τζιαι οι μιλούπες?!?!?! Μα να θωρώ τες διακοπές με τα κυάλια; Μα ναν η τελευταία χρονιά που τζοιμούμαι οχτάωρο πιντωμένο; Μα THAT WAS IT?!?! Mα my life is over?!?!" κ.ά.

Ενηγουέη, για να μην τα πολυλογώ (τωρά τζιαι να πάει), αποδείχθηκε τελικά ότι το former ήταν απλά a really good hair day και το latter ήταν ακόμα jet lag.

Φιούξιξ ':]

:]

:/

(?!)

(ΤΙ ΚΑΜΝΩ ΤΩΡΑ?!?!)

Τσάντα για αγρίους

Παρατήρησα ότι κάποιες εδώ στη δουλειά (και όχι μόνο) αλλάζουν τις τσάντες σαν τα πουκάμισα. Χεχ, έχει και κάτι άλλους που αλλάζουν τα πουκάμισα όπως εγώ τις τσάντες. Γιατί εμένα οι σχέσεις μου με τις τσάντες δεν είναι εφήμερες, έχω σοβαρό σκοπό, τις αλλάζω μία φορά το χρόνο. Και γιατί είμαι ιδιότροπη και δεν μ' αρέσει όποια κι όποια, αλλά και γιατί κουβαλάω τόοσα πράγματα εκεί μέσα, που σιγά μην τα μετακομίζω κάθε τρεις και λίγο. Και διερωτώμαι, εφόσον το περιεχόμενο της γυναικείας τσάντας φημίζεται παγκοσμίως για την πλουσιότητα χαρακτήρα του, οι άλλες πώς στο καλό τις αλλάζουν καθημερινά; Σημαίνει πως με το που σχολνάν απ' τη δουλειά και μέχρι το επόμενο πρωί, δεν κάνουν άλλη δουλειά από το να μεταφέρουν υπάρχοντα από τη μια στην άλλη. Αν τα τοποθετούν συγυρισμένα, that is. Γιατί αν είναι για να αδειάζω τη μια μέσα στην άλλη από κάποιο ύψος, κλάφτα. Αγχώθηκα μόνο που το σκέφτηκα (μα να πέφτει το ένα πάνω στο άλλο randomly και να πιττώνονται;!).

Μετά το ταξίδι στην Αμερική απ' όπου επέστρεψα κατά 3 τσάντες πλουσιότερη (it's that city I tell you), όλο λέω πως θα αλλάξω τη τσάντα μου με μια από τις αμερικάνικες κι όλο το αναβάλλω, γιατί με το που αντικρίζω τον εσωτερικό της κόσμο κατακλύζομαι από αθεράπευτη βαρεμάρα.

Κι επειδή όση δουλειά είχα για σήμερα την τελείωσα (αχαχαχχαχαχΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧ, ουχουχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ καλό, πώς τα λέω η λέσμπιαν), για να περάσει η ώρα θα επιχειρήσω ένα inventory check της τσάντας μου.

(...)

Λοιπόν, αν αρχίσω να εξηγώ το πώς βρέθηκε το κάθε πράγμα εκεί μέσα, θα νυχτωθούμε (αν και κάτι μου λέει ότι υπάρχουν πολύ πιο αλλοπρόσαλλες τσάντες από τη δική μου). Έτσι, θα τα κατονομάσω μόνο αλλά να έχετε υπόψη ότι η παρουσία κάποιων αντικειμένων στη τσόντα μου δεν είναι η προφανής (π.χ. το ξυραφάκι δεν είναι για να κόψω τις φλέβες μου και η ττελλόβρουτσα δεν μπήκε εκεί μετά που τελείωσα το πλύμμα των αγγειών). Και, επίσης, ότι είχαμε και πάμπολλα αντικείμενα που πέρασαν από τη τσάντα μου ως γκεστ σταρ.

1. Ξυραφάκι ροζ Gilette.

2. Ττελλόβρουτσα ειδική για γρίλλιες φούρνων.

3. Μπλοκ ληγμένων εκπτωτικών κουπονίων για το σινεμά.

4. Τσίχλες σκορπισμένες (ποτέ μασημένες - ξαναπαίξτο συνθηματικά).

5. Πορτοφόλι (άλλο ποστ το περιεχόμενο αυτουνού).

6. Χάρτινη βεντάλια.

7. Υγρά μαντηλάκια.

8. Στεγνά μαντηλάκια.

9. Εκείνο το χαρτινοασημένιο πράγμα σαν μικρή σελίδα που είναι τα χάπια πάνω κι από όπου τα κόβεις/ανοίγεις ένα ένα; Ένα απ' εκείνο με δύο χάπια για ξεφούσκωμα κοιλιάς (ΜΥ ASS!!!) μέσα.

10. Υγρά μαντηλάκια για την ευαίσθητη περιοχή.

11. Μπαταρίες ΑΑΑ.

12. Κουτί με μπουκάλι σιρόπι για το βήχα.

13. Πηρούνι (κανονικό, όχι πλαστικό).

14. Χαρτιά παντός μεγέθους με βιαστικές σημειώσεις.

15. Κλειδιά.

16. Κινητό.

17. Θήκη γυαλιών ηλίου.

18. Μαχιούδες και κοτσιδάκια μαλλιών.

19. Κατάσταση τραπεζικού λογαριασμού.

20. Επιταγή με το βοήθημα γάμου, γιούπι.

21. Το κουτί των σκορπισμένων τσιχλών.

22. Αποδείξεις αγορών.

23. Δωροκουπόνι.

24. Μολυβάκι του ΙΚΕΑ.

25. Παστίλιες για το λαιμό.

Συν 2-3 άλλα που μαρτυρούν την απόρρητη δουλειά που κάνω (όχι, για το blogging δεν πληρώνομαι - την άλλη). Αν σας έλεγα ότι έχω στη τσάντα μου κιμωλίες, για παράδειγμα, θα ήταν πασιφανές ότι είμαι του CSI Λευκωσίας. Ή αν είχα swipe card, ότι δουλεύω στο δημόσιο ή στη φάμπρικα.

Συμπεράσματα: έχασα το lip balm μου.

Και όχι, δεν κυκλοφορώ με βαλίτσα!

υ.γ. τσιχλίτσα σ' όποιον ξέρει τη λέξη για το 9.