Ψες θα είχαμε το δεύτερό μας μάθημα χορού - με τη λέξη-κλειδί στην πρόταση το θα.
Οι οιωνοί δεν ήταν και οι καλύτεροι από νωρίς το απόγευμα...
"Αγκκ ωχχ μμχρρμφ τα κόκκαλά μου..."
"Ωχχχ άουυ την τζιεφαλή μου..."
"Μπρρρρ ψόφησα..."
Και το αποτέλειωμα - κουλουριασμένος στον καναπέ και τυλιγμένος με μια κουβέρτα, ξεπροβάλλει το κεφάλι ως τη μύτη και ανοίγει το ένα μάτι:
"Τι ώρα είναι ο χορός του Ζαλόγγου;;"
