Σύγχυσις

Το αθρωπούι μου ζει ένα δράμα, έχει 2-3 μέρες.

Τζιαι να πεις εισέβαλεν απότομα στη ζωή του ο Ούτποτ; Καμία σχέση. Ο φτωχός (ο Ούτποτ) τζοιμάται ούλλη μέρα τζιαι εν ενοχλά κανέναν. Τες πρώτες 2-3 μέρες μάλιστα, το αθρωπούι εβοήθαν τζιαι στο αλλαξοπάνισμα με το να μου ποταβρίζει ό,τι ποτσούι τζιαι μαστραππούι έβρισκεν μπροστά του.

Όταν πρωτοείδα τούτη τη διαφήμιση πριν μερικά χρόνια, εσκέφτηκα δύο πράματα: α) εν η πιο κορυφαία διαφήμιση έβερ, β) τούτο το πράμα εν έshει chance να συμβεί σε μένα.

Αν ήσαστε εχτές στο Μετρό (το σούπερμάρκετ φίλοι καλαμαράδες, καθότι μετρό που το δικό σας δεν διαθέτομε), τότε χαίρω πολύ, ακούσετε μας. Our first tantrum.

Η μόνη διαφορά που την ανωτέρω διαφήμιση εν ότι το αθρωπούι δεν μιλά ακόμα οπότε δεν ήξερα τι στο καλό ήθελε όταν επορτοκλώτσαν τζι επαούριζεν μες το καρότσι σαν το αγρίμι στο κλουβί. Εκατάλαβα όμως τη δύναμήν του: όταν επήα να τον βάλω μέσα στο καρότσι, τόσο πολλά εν ήθελε να μπει μέσα που έκαμνεν έλξεις με τον κώλον του για να μεν κάτσει κάτω τζιαι επερπάταν πάνω μου όπως τη διαφήμιση των μωρτήζων που χορέφκουν πας τον τοίχο (οι νεότεροι σκεφτείτε Matrix και λοιπά τέθκοια έργα που κάμνουν σούζες πας τους τοίχους πριν δώκουν κλωτσιά).

Λύει τον η μίλλα μας τον γέρημο :( Εν εκτός εαυτού. Το μωρούι μου, το αρκουδούι μου, η αγάπη μου η τεράστια που ξαφνικά έγινε γίγαντας! Τέρουλλος!

Ελπίζω να περάσει γλήορα.

Έχω μια κρυφήν ελπίδα ότι εν που επονούσε τα αυτιά του τζιαι ήταν λυμένος της νύστας που έκαμνε έτσι... όι ότι εύχομαι ναν άρρωστος, you know what I mean.

Προς Ούτποτ: Εν επίστεψα ούτε στιγμή ότι θα μπορούσα ποττέ να αγαπήσω άλλη φάτσα εκτός του αθρωπουθκιού, αλλά με το που σε είδα επείστηκα ότι η κουβέντα με τα τζιερκά (που αφταίνεις το ένα με το άλλο χωρίς να λείφκει η φλόγα; που παρομοιάζει την αγάπη των γονιών; τζείνη) εν αλήθκεια...

Προς βουλγάρα: μάθε τη νύφη σου να λαλεί καλημέρα τζι άησμε με τα "κόρη έννεν καλά έτσι που το βάζεις" (για τον Ούτποτ στο σακκί/μάρσιπο). Γιατί στο χωρκό μας έχουμε μια κουβέντα που πάει κάπως έτσι "Τζείνος που μπαίνει τζι εν λαλεί με γεια σου με καλώστον, στο παναΰρι έπαρτον τζι όσα σου δώκουν δώστον". Mεχεχ χεχ :]