Baby naming

Disclaimer: Τούτο το ποστ θα προσβάλει κάποιους, ειδικά όσους έχουν ίshου με το όνομάν τους. Να διευκρινίσω μόνο ότι εν περιπαίζω τα ονόματα as such (καθότι παραπέμπουν σε αγίους και εν θέλω να υποπέσει λαμπρόν να με καύσει) αλλά τες προεκτάσεις τους στη σημερινή κοινωνία της λέρας.

Έμπηκα, λοιπόν, μες το eortologio.gr να δω ποια ονόματα γιορτάζουν τον Μάρτη που εν το due date μας, πέρκι δώκουμεν πας σε κανέναν καλό όνομα καθότι τα εναπομείναντα ονόματα των γονιών μας εν μου αρέσκουν (ειδικά αν εν αγόρι).


Πάω πρώτα πρώτα να δω τες 6 του Μάρτη που εν το προβλεπόμενο due date:

ΗΣΥΧΙΟΣ (Ησύχιος, Ησύχης, Ησυχία)  6 Μαρτίου

Λαλείτε ναν συμβολικό; Να τον φκάλω Ησύχιο τζιαι ναν όνομα τζιαι πράμα; Οξά να έshει το όνομα χωρίς τη χάρη; Τρίκκυ. Ππάλας. Οξά ναν κορούα τζιαι να την φκάλουμε Ησυχία τζιαι όποτε της φωνάζω να μεν πολοέται;

Πάω στες 10 (που ήταν η πρώτη πρόβλεψη του γιατρού) πέρκι ιγκώσουμε τίποτε καλύττερο:

(δεν υπάρχει μια γιορτή πάρα πολύ γνωστή) 10 Μαρτίου

Α, οκ. Επειδή του Ησύχιου εν γνωστή και στους γειτονικούς πλανήτες.

Θωρώ τες άλλες μέρες τζιαμέ κατάυρα:

ΑΡΧΕΛΑΟΣ (Αρχέλαος) 5 Μαρτίου


ΕΥΛΟΓΙΟΣ (Ευλόγιος, Ευλογής, Ευλογία, Ευλογούλα, Ευλογίτσα) 5 Μαρτίου


ΚΟΝΩΝ (Κόνων) 5 Μαρτίου

Τι να πρωτοδιαλέξει κανείς... το Αρχιπέλαγος, την Ανεμοβλογία οξά τον Κούνο;

Πάμε πάρακατω:

ΕΥΓΕΝΙΟΣ (Ευγένιος, Ευγένης) 7 Μαρτίου


ΕΡΜΗΣ (Ερμής) 8 Μαρτίου


ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΣ (Θεοφύλακτος, Φυλακτός, Φυλαχτός, Θεοφύλακτη, Φυλακτή, Φυλαχτή, Φυλαχτούλα) 8 Μαρτίου


ΑΕΤΙΟΣ (Αέτιος, Αετός, Αέτης, Αετίς, Αετίνα, Αετίων)


Σιγά μεν τον λαλώ τζιαι Ευγένιο Τριβιζά. Η Ευγενία εν παίζει, θυμίζει μου μιαν. Αν μου εθθύμιζε θκυο, ήταν να το δω πιο θετικά.
Γιατί ο Ερμής; Κρόνος, καλλύττερα.

Ο Θεοφύλακτος εν μου θυμίζει κάτι αλλά δεν λέει, τζι ο Αετός πεθαίνει στον αέρα.

ΒΙΒΙΑΝΟΣ (Βιβιανός, Βιβιάνα, Βιβιανή, Βίβιαν, Βιβή) 9 Μαρτίου


ΗΛΙΑΝΑ (Ηλιανός, Ηλιανή, Ηλιάνα, Λιάνα) 9 Μαρτίου


ΙΛΙΑΝΑ (Ιλιάνα, Ιλιάς) 9 Μαρτίου


ΛΥΣΙΜΑΧΟΣ (Λυσίμαχος, Λυσιμάχη) 9 Μαρτίου


ΞΑΝΘΟΣ (Ξάνθος, Ξάνθιος, Ξανθιάς, Ξανθούλιος, Ξανθούλης, Ξανθή, Ξανθούλα) 9 Μαρτίου


ΣΕΒΗΡΙΑΝΟΣ (Σεβηριανός, Σεβηριανή) 9 Μαρτίου


ΣΑΡΑΝΤΟΣ (Σαράντης, Σαράντος, Σαραντούλα) 9 Μαρτίου


ΦΙΛΟΚΤΗΜΩΝ (Φιλοκτήμων, Φιλοκτήμονας)


Μεν μου πείτε εν ωραία η Βίβιαν τζιαι η Ηλιάνα, εν μου αρέσκουν. Θυμίζουν μου αππωμένες.

Σαραντούλα μίshιμου, να κάμω το μωρό με τα ψυχολογικά, να το φωνάζουν ούλλοι Ταραντούλα.

ΘΑΛΗΣ (Θαλλός, Θαλλής, Θαλής, Θάλλεια, Θάλεια, Θάλλω) 11 Μαρτίου


ΘΕΟΔΩΡΑ (Θεοδώρα, Δώρα, Ντόρα, Θοδώρα, Δωρούλα) 11 Μαρτίου


ΣΑΒΙΝΑ (Σαβίνα, Ζαμπίνα, Ζαμπία) 11 Μαρτίου


ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ (Σωφρόνιος, Σωφρόνης, Σωφρονία, Σωφρόνη, Σωφρονιος) 11 Μαρτίου


Θαλής ο Μιλήσιος. Η Θεοδώρα τρώεται, αλλά άτοννο. Η Σαβίνα που γίνεται τζιαι Ζιμπάπουε άμα λάχει, εν αππωμένο. Ο Σωφρόνιος εν έσσιει τσιαςς - σόρρυ Σωφρόνιε μου, αλλά I might as well φκάλω το όνομα του τζύρη μου.

ΘΕΟΦΑΝΗΣ (Θεοφάνης, Φάνης, Θεοφανία) 12 Μαρτίου


ΦΑΝΗ (Φανή, Φένια, Φάνια, Φανούλα) 12 Μαρτίου


ΛΕΑΝΔΡΟΣ (Λέανδρος) 13 Μαρτίου


ΜΑΡΙΟΣ (Μάριος) 13 Μαρτίου


Οκ, τούτα (κοντά στα άλλα) έννεν άshημα, αλλά πρέπει να αναλογιστούμε τες προεκτάσεις, όπως και πριν. Η Φάνη στα αγγλικά εννά συστήνεται Funny; Στόχος μας δεν είναι να ΜΕΝ μας περιπαίζει ο κόσμος;

Ο Μάριος κάτι πάει να πει αλλά πέφτει μακριά που την ημερομηνία μας... εν δυνατό ποννα αρκήσουμε τόσο;



ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ (Βενέδικτος, Βενεδίκτη, Βενεδικτίνη, Βενεδικτίνα) 14 Μαρτίου


ΕΥΦΡΑΣΙΟΣ (Ευφράσιος, Ευφράσης, Ευφράσας, Φράσας, Φράσιος, Φράσης) 14 Μαρτίου


Βέβαια, αν όντως αρκήσουμε τόσο, μπορεί να πάω για τα δυο πιο πάνω. Ένας Πάπας σε μια οικογένεια πάντα βρέθεται. "Παπαφράσας", έshει τζιαι καλόν echo σάνναμου (ο Παπαφλέσσας τζιαι ο Παπατρέχας ίντα καλλυττεροσύνην έχουν;).

Άκυρο: «Πώς σε λένε;», «Φράση, εσένα;», «Εγώ εμεγάλωσα, τωρά λαλούν με Πρόταση».

Επειδή εν τελειώνουν, αφήνω κάμποσα πίσω (Γερτρούδη, Δαρεία, κτλ.) και πάω στο τέλος του μήνα που έχει πολύ ενδιαφέρον:

ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ (Εθνεγερσία) 25 Μαρτίου


Ασπούμε, σίριουσλι.

Ευτυχώς πόθθα γεννήσω 20 του Ιούλη, να πρέπει να το φκάλω Εισβολή, ούτε 1η του Δεκέμβρη να το λαλούν Γουέρλτ Έιτζ Τέι.

Έχει κι άλλα:

ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ (Μεγάλη Δευτέρα) 29 Μαρτίου


ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ (Μεγάλη Τρίτη) 30 Μαρτίου


ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ (Μεγάλη Τετάρτη) 31 Μαρτίου


ΑΣΠΟΥΜΕ, ΣΙΡΙΟΥΣΛΙ! Εννά μου πεις, εν το "Μεγάλη" το πρόβλημα; Παρασκευή τζιαι Κυριακή έshει, γιατί να μεν έshει τζιαι άλλες μέρες;

Σκέφτου!!! Να φωνάζεις του μωρού "ΕΛΑ ΝΑ ΦΑΕΙΣ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ" τζιαι να σου λαλεί "μα εγώ εν τωρά που πεινώ".

Τζι αν εν αγόρι; "Μεγάλος Τρίτος" οξά εν κλίνεται;

ΥΠΑΤΗΣ (Υπάτιος, Υπατος, Υπάτης) 31 Μαρτίου

Υπάτης της Ασφάρτου.

Σημειώστε ότι στις παρενθέσεις που προσφέρονται οι παραλλαγές των ονομάτων, εξανάβαλλε τα ίδια ονόματα αλλά χωρίς τόνους. Φαντάζομαι εν για να θκιαλέεις αν θέλεις αν λαλείς το μωρό "Μεγάλη Δευτέρα" ή "Μεγάλη Δευτερά".

Έμπηκα τζιαι μες τον Φεβράρη να δω αν αξίζει να επισπέυσουμε λλίο την κατάσταση, τζιαι I’m so glad I did:

ΤΑΡΑΣΙΟΣ (Ταράσιος, Ταράσης) 25 Φεβρουαρίου

ΤΑΡΣΩ (Ταρσή, Ταρσώ, Ταρασία, Ταρσίτσα) 25 Φεβρουαρίου


ΑΝΑΤΟΛΗ (Ανατολή) 26 Φεβρουαρίου

ΑΣΚΛΗΠΙΟΣ (Ασκληπιός, Ασκληπιάς, Ασκληπιάδα) 27 Φεβρουαρίου


ΝΗΣΙΟΣ (Νήσιος, Νήσης, Νήσα) 27 Φεβρουαρίου

ΚΥΡΑ (Κύρα, Κυρά, Κυράτσα, Κυράτσω, Κυράτση, Κυρατσούδα, Κυρατσούλα) 28 Φεβρουαρίου


Tαραμένος, Τουρσί, Ανατολή, Βορράς, Νότος, Νήσος Κύπρος, Κυράτσα και Κυρα Τσούλα.
ΟΛΕ!!! ΟΛΕ!!! ΟΛΕ!!!

Ως τζιαι εξαμηνήτικο εσκέφτηκα να το γεννήσω πέρκι πετύχουμε τίποτε, αλλά είδα τον Νιόβρη τζιαι εφοήθηκα.



Καλάν σιόρ, εμάς ούλλους πού ήβραν ονόματα τζι εδώκαν μας;

Αλόπως εννά του δώκω το δικό μου, όπως κάμνουν οι ξένοι. Αν εν γιος μεν φιρτείτε όσοι ξέρετε το όνομά μου.

:D

Ευνουχισμός Τώρα

Γενικώς, αλλά ειδικά τον τελευταίο καιρό, πιάννει με η πελλάρα στην ιδέα και μόνο των παιδεραστών. Τζιαι παιδεραστής/παιδοκτόνος έννεν μόνο τζείνος με επίσημη διάγνωση ότι έλκεται που μωρά τζιαι κάμνει ίΝτΑΜπΟυΚΆμΝεΙ μαζίν τους, αλλά τζιαι όποιος ποττέ του εξέθεσε μωρό με οποιονδήποτε τρόπο σε σεξουαλικά θεάματα.

Ξέρω ότι έshει πολλά μωρά που κακοποιούνται σεξουαλικά και άλλωσπως, μάλιστα που τους ίδιους τους γονείς/συγγενείς τους. Δεν θα αναλύσω εδώ ούτε στατιστικές, ούτε το απαράδεχτο του κακουργήματος, ούτε τίποτε. Συγχύζουμαι. Η μόνη δήλωση που έχω να κάμω είναι «ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΟΣ ΤΩΡΑ». Ή ακόμα καλύτερα, «ΔΥΣνουχισμός» - εν εκατάλαβα προς τι το «ευ» ππαρτ. Στην Πολωνία επέρασεν τέθκοιος νόμος, νομίζω; Ναι. Αν και εν με φάρμακο που θα τους καταστέλλουν την όρεξη (θα τους τες μαρανίσκουν ΧΑ ΧΑΑΑ), instead of the real thing *snip snip*. Ας είναι. Τσιάκκος, πάντως, ο Πολωνός πρωθυπουργός.

Είμαι πολλά αλληθωρισμένη με το θέμα τζιαι εν νομίζω ναν επειδή είμαι μάνα (χου, μι). Ανέκαθεν έπιαννεν με η πελλάρα με το πόσα μωρά αλλά και γυναίκες βιώνουν τη βία πάσης μορφής μες τες οικογένειές τους. Ακούω, ασπούμε, αγριοφωνάρες τζιαι γαμοθκιαολιές να φκαίνουν που τα γειτονικά σπίθκια τζιαι θέλω να κουλλουρκαστώ σε μια γωνιά τζιαι να κλαίω με τες ώρες.


Αλλά τελευταίως έshει φορές που το κάθετι μου το θυμίζει.  Όπου δω μωρό να το κρατά κάποιος άντρας, παλλουκώνω τζιαι προσπαθώ να μυριστώ αν παίζει τίποτε το ανάρμοστο. Τζιυλιούμαστε με το αθρωπούι μου μες το κρεβάτι τζιαι διερωτούμαι πώς είναι δυνατό ένας ΚΛΙΑΡΟΣ να ΛΙΜΠΊΖΕΤΑΙ ένα μωρό. Ξηκουμπιάζω τα ρούχα του αθρωπουθκιού να το αλλάξω τζιαι σκέφτουμαι πόσα μωρά τα ξηκουμπιάζουν οι ΓΕΡΟΣΚΟΥΛΟΥΤΖΙΟΙ. Τιτσιρώνω το αθρωπούι μου να κάμει μπάνιο τζιαι σκέφτουμαι το ίδιο. Καμιά φορά πάω να τον φιλήσω τζι εν έshει την όρεξη μου τζιαι κάμνει πίσω, τζιαι τζιαμέ νιώθω πάρα πολλά γέρημα, νιώθω σαμπώς τζι ήμουν εγώ ο σκατόγερος που επήεν να το βιάσει. Θωρώ το αθρωπούι μου να φίρνεται του γέλιου τζιαι σκέφτουμαι πόσα άλλα έπρεπε να γελούν επίσης αλλά δεν. Θωρώ το αθρωπούι μου χαρούμενο τζιαι λυπούμαι για τα άλλα! Γυρίζει μου. Θωρώ μωρά γενικώς τζιαι σκέφτουμαι μπας τζιαι έντζιησεν τους κανένας ΤΡΑΟΥΛΛΟΣ. Θωρώ θείους και παππούδες να παίζουν με μωρά, τζιαι θωρώ τους με το μισό μου, με ύφος «ναι, ναι, κάμνε μου τον καλό... ξέρω εγώ ίντα ξημαρισμένος είσαι, εν μου γελάς εμένα». Θωρώ «αστείες» φωτογραφίες, πιχί τζείνην του Invictus εχτές, τζιαι χαλιούμαι, εν μπορώ να δω το αστείο.

Τις προάλλες, επήαμε με το αθρωπούι να δούμε τη γιαγιά μου στο γεροκομείο. Οι γέροι εχαρήκαν πολλά που είδαν το μωρό να πελλαρίζει τζιαι να θέλει να κάμνει "στρατά" πάνω κάτω. Ώσπου τζι εκόντεψεν μας ένας φαινομενικά συμπαθέστατος γέρος τζιαι εποταβρίζετουν να πιάσει το μωρό. Παρόλο που ήμουν αρκετά πρόσχαρη τζιαι ευγενική μαζίν του, επέρασεν που το νου μου ότι μπορεί ναν ανώμαλος τζιαι με την πρώτη ευκαιρία εφύαμε («τζιαι να δούμε που είshες τα shέρκα σου»).

Εχτές στο χωριό, έγυρα διαλυμένη σε μια καρέκλα (μετά από άπειρο στράτεμα) και παρέδωσα το αθρωπούι στη γιαγιά του. Η οποία μετά από λίγο το παρέδωσε στην αρφή της. Που το παρέδωσε στον γέρο παπά της. Που το παρέδωσε στο γιο του. Που το παρέδωσε στο γαμπρό του. Ούλλοι επιάναν το τζι εδιούσαν του γυρόν της αυλής να δει τα γατάκια, τα λυμπουράκια, τα δεντράκια και λοιπάκια, και μετά αλλάσσεν shέρκα.

Βλέποντας έναν που τους πολλούς που επιάσαν το μωρό τζι εχαθήκαν πίσω που το σπίτι, ανάδοξεν μου. So what αν εν "θείος" μου; Το ότι συνδεόμαστε αιματολογικά κάμνει τον καλό; Εν αντέδρασα, η αλήθκεια, γιατί υποψιάστηκα ότι το μωρό θα ήταν μάλλον χεσμένο και άφησα τον να πάει τον γυρόν του. Αλλά θα είμαι γύπας.

Μιαν άλλην φοράν πρόσφατα, η πεθερά εστέκετουν δίπλα μου σαν άλλασσα το πανί του αθρωπουθκιού. Μόλις τον εκαθάρισα καλά καλά, άρκεψεν να τον καρκαλιεί πας το πραματί τζιαι να του κάμνει «κούτζιου κούτζιου το πουλλάκι του ρεεε!!!».































Α, ναι. Θέλετε να σας πω τι έγινε. Σόρρυ, εσκουλλίστηκα (πάλε) προς στιγμής.

Έτο, έshεσα την. ΑΜΠΑ ΤΖΙΑΙ ΞΑΝΑΚΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΕΤΣΙ ΠΡΑΜΑΑΑΑ!!! ΠΟΘΘΕΝ ΕΙΣ ΤΑ ΠΟΘΘΕΝ ΝΑ ΤΟΥ ΜΑΣΣΙΕΤΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΠΑΣ ΤΟ ΠΡΑΜΑΝ ΤΟΥ;;;; -ε είμαι καθένας εγώ;; η γιαγιά του;! εν μωρό!!- *σκουλλήστε με, βαστάτε με* ΟΥΤΕ ΕΓΙΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΤΖΙ ΕΝ ΤΟΥ ΜΑΧΟΥΜΑΙ ΠΑΣ ΤΟ ΠΡΑΜΑΝ ΤΟΥ -ναι;;- ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ «ΝΑΙ;;;»;;!;!!!! ΤΟ ΜΩΡΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΝΑΣ *was that loud enough?* ΔΕΝ ΝΤΖΙΖΕΙ ΠΑΣ ΤΟ ΠΡΑΜΑΝ ΤΟΥ ΤΖΙΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΤΟΥ ΝΤΖΙΣΕΙ ΠΟΤΤΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑΡΤΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙ!!! *ROAR*»

Oύφφου.

Τες προάλλες νομίζω ο αρφός του χάσπα (αφού εβάλαμεν το αθρωπούι να μας δείξει τη «γλώσσα» του, το «πόδι» του, το «χέρι» του) είπεν του «πούντην πουλλούν σου;». Εν αντέδρασα γιατί εν ήμουν σίουρη ότι εν έτσι που είπεν. Αλλά αν εν έτσι  που είπεν, σημαίνει εννα το ξαναπεί - τζιαι μέχρι τότε θα έχω αποφασίσει ποιαν ατάκα θα του ρίξω: Ή που θα γυρίσω στην δίχρονη κόρη του τζιαι να της πω «Πούντο πουττίν σου;», ή στον ίδιο «πούντην δική σου».

Όπως είπα και στην αρχή, σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκου ΔΕΝ είναι μόνο η αρρωστημένη σεξουαλική επαφή καθ’ εαυτή αλλά και οποιαδήποτε ενέργεια εισάγει ένα μωρό στο θέμα της σεξουαλικότητας, πράγμα το οποίο δεν είναι βιολογικά ή ψυχολογικά έτοιμο να χειριστεί (όση ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ -αν είναι δυνατόν- κι αν φαίνεται ότι υπάρχει), όπως το να του δείξω ή εξιστορήσω πορνογραφικό υλικό, ακόμα και σεξουαλικά υπονοούμενα.

Αποφάσισα στο περιθώριο δεξιά να εγκαινιάσω μια σελίδα για την κακοποίηση παιδιών γενικά. Προς το παρόν, εκεί θα βάλω ένα εγχειρίδιο που βρήκα για το πώς να προστατεύσει ο καθένας την οικογένειά του καλύτερα από τους ξημαρισμένους, καθώς και ένα σύνδεσμο στην ιστοσελίδα dont shake που αφορά στο τράνταγμα των μωρών που κλαίνε (!!!).

Καθώς εγύρευκα σχετικό υλικό στο ίντερνετ, έδωκα πάνω σε ορισμούς των διαφόρων αδικημάτων παιδοσεξοκακοποίησης τζιαι εκλωστήκαν τ’άντερά μου. Μόνο με την ΙΔΕΑ χαλιούμαι τζιαι πονοτζιεφαλιάζω. Γι’ αυτό θα βάλλω λλία λλία στη σελίδα, τζι αν έshει κανένας σας κάτι άλλο υπόψη ας το πει.

Ίντα λάθος έshει!

Αντιγράφω το άρθρο που ακολουθεί από εδώ, με μόνο σχόλιο ότι ζηλεύκω και ότι, όπως και την πρώτη φορά, εν ο μόνος λόγος (προς το παρόν και το εγγύς μέλλον) που ανυπομονώ να γεννήσω: για να κάμνω την ωραία τζιαι την άνετη σαν πίνω καφέδες τζιαι κάμνω shopping :]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Νέα ήθη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φέρνει η ιταλίδα ευρωβουλευτής Λίσια Ροντζούλι. Καθώς δεν μπορούσε να αποχωριστεί την μικρή κορούλα της, Βικτωρία, την έφερε και αυτήν στο κοινοβούλιο. Η μικρή μόλις τεσσάρων εβδομάδων κοιμάται τον ύπνο του δικαίου τη στιγμή που η μαμά της ψηφίζει σε κάποια επιτροπή στο Στρασβούργο.

Η κ. Ροντζούλι, που ανήκει στο κόμμα του Μπερλουσκόνι, δεν έκρυβε την αγάπη της. Που και που, έσκυβε και φιλούσε το μωρό.

Οι κανόνες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επιτρέπουν στις μητέρες να φέρνουν τα μωρά στο χώρο εργασίας. Καμία όμως δεν το είχε τολμήσει μέχρι σήμερα. Λέτε να δούμε κάτι ανάλογο και στο ελληνικό κοινοβούλιο;

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Οι ενδιαφερόμενοι ακολουθητές παρακαλώ να περάσουν από’δω. Στέλλα, δέχομαι και μ/βίζες, ευχαριστώ.



Beat this!

Έχω σας πρώτον πράμαν φρέσκον φρέσκον χογλαστόν. Θκιαβάστε το μάνι μάνι γιατί, ως είθισται με τα αληθινά προσκλητήρια γάμου, αυτό το ποστ θα αυτοπυρποληθεί. Επειδή, ΝΑΙ, ΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ. Στάληκε με email και το attachment που ακολουθεί.

_*In The Name Of God Most Gracious

Most Merciful*_

Dear Brother/Sister,
I cordially invite you for my wedding reception to be held
on 19th September 2010(God Willing) at LULU INTERNATIONAL CONVENTIONAL CENTER 12PM


Please do illuminate the occasion with your esteemed presence. [να μου αποδίδουν τες τιμές που μου αρμόζουν αρέσκει μου πολλά]

Yours Lovingly

[το προσκλητήριο την έκανε]

• 
  
  Τούτο το αρτσιοπρήσιμο με τον Αλλάχ μοστ γουάντερφουλ εντ μέρσιφουλ έχουν το πολλά οι μουσουλμάνοι, αλλά δαμέ σάννα τζι επαραshέσαν το. Εκτός τζι αν εν για να τον καλάρουν που επήαν τζι εγίναν Χατζήες;!
• 
  
  Προσέξτε πως εν οι γονείς του όου μοστ καταπλήκτικ μπιλάβετ γαμπρού που προσκαλούν, τους συμπεθέρους εν τους ππέφτει λόος. Πάλε καλά που αθθυμηθήκαν το όνομάν της («πφφφφτ, Rashida») τζι εν εγράψαν «that biach whose name escapes us».
• 
  
  Πού μεινίσκουν οι μοστ αμέιζιγκ ππέρεντς; Στο Καλικαντζιαρούι Παπαροπούλι;
• 
  
  Εμάθετε μου τζιαι το ζώσμαν στα ινδοπακιστάνικα. 12 τάγκα.
• 
  
  Μέγας χορηγός Λατρεία αυτές οι Υπεραγορές.
• 
  
  Kindly avoid presents σημαίνει προτιμούμε ριάλλια;

Χάτε, η ώρα η καλή.

Ο Πλάστης μου μοστ Σαπλάιμ να Γλέπει τζιαι να Shιέπει Εάν και Εφόσον το Επιθυμεί.

Την μιξ μου παρακαλώ

Απαντώ άξιππα της Αχάπαρης γιατί λυshιώ της πείνας. Τα 10 πράματα που αγαπώ:

1. Το αθρωπούι.
2. Τα ματάκια του αθρωπουθκιού.
3. Το στομούι του αθρωπουθκιού.
4. Τα shερούθκια του αθρωπουθκιού.
5. Τες ζαμπουρτούλλες του αθρωπουθκιού.
6. Το γέλιο του αθρωπουθκιού.
7. Το πορτοκλώτσημα του αθρωπουθκιού.
8. Τες αγκαλιές του αθρωπουθκιού (τούτο βάρτο στο 2. Εν το βάλλω εγώ για να μεν αρκώ)
9. Τες πελλάρες του αθρωπουθκιού.
10. Τον παπά του αθρωπουθκιού.

Κοπιάστε.
Όι για να φάτε την πίττα μου. Για να γράψετε.

Γαιοκτήμονας

Το γεγονός ότι που εχτές ανήκει μου ένα οικόπεδο προκαλεί μου διάφορα συναισθήματα.

Πρώτον, ψώνισμα ότι εκατάφερα το ΤΖΙΑΙ τούτο. Ένα που τα λλία που ονειρέυτηκα στη ζωή μου (αλλά με πολλά δυνατό visualisation, που με εθώρουν να παίζω μέσα σε Α’ γυναικείο ρόλο, όι όπως το να γίνω μοντέλο/ροκ σταρ/πρόεδρος της Κόπρου) ήταν το να αποκτήσω δικό μου σπίτι, ό-π-ω-ς το θέλω τζιαι με τέρας αυλή. Ο μόνος τρόπος να γινόταν αυτό ήταν να γοράσω οικόπεδο τζιαι να κτίσω. Ε, τωρά έχω οικόπεδο. :ζ

Δεύτερο, μιαν ωμέγα θλίψη: τωρά το σπίτι μου εννάν για πάντα τζιαμέ;;; Είμαι σίουρη; Δις γουωζίτ; Θα ζω τζιαμέ, θα γεννήσω τζιαμέ, θα τρώω τζιαμέ, θα τζοιμούμαι τζιαμέ, θα γεράσω τζιαμέ, τα μωρά μου θα λαλούν ότι εν που τζιαμέ; Τζιαμιά. Γιατί με το που απέκτησα το οικόπεδο, ήχησε στα αυτιά μου, αντί το σύνηθες Haaallelujah, το Roamer, wanderer, nomad, vagabond, call me what you will?! Γιατί ξαφνικά ένιωσα ότι από τούδε και στο εξής θα είμαι παλλουκωμένη έναν τόπο; Γιατί θέλω να βουρώ ώσπου να φτάσω Αμερική;

Ίσως επειδή το οικόπεδο κόφκει νάκκον μακρά που τον ιδεώδη μου τόπο; Έννεν στα σύνορα του δήμου που ήθελα (γιατί εν εγοράζουνταν) αλλά σε μια νεκρή ζώνη μεταξύ αυτού και της γειτονικής κοινότητας. Ούτε κοντά, ούτε μακριά. Τζιαι κοντά τζιαι μακριά.

And I’ll redifine anywhere.

Εν ποτζείνες τες περιοχές που σε 5-6-10 χρόνια εννα λαλούμε «Τον τζιαιρόν που ήρταμε εμείς δαπάνω είμασταν εμείς τζιαι οι αλουποί. Τωρά άε, εν έshει τόπο να θκιαλλάξεις». Τα αθρωπούθκια μου με ποιους εννά παίζουν; Με τη Laura Ingalls; Ένα γειτονικό σπίτι έshει μέσα εκκλησία τζιαι γήπεδο του τέννις. Ένα άλλο σκόρπιο σπίτι έshει πισίνα. Ένα άλλο έshει βενζινάδικο. Εshει τζιαι κάτι μάντρες... Προσπαθούν να μου πουν κάτι; Ότι τζιέξω τζει που πάμε εν ούλλα σελφ σέρβις; Εννά πρέπει να ανοίξω περίπτερο μες την αυλή μου; Εννά αντέξω χωρίς κομφόρ within (my) walking distance?

Νομίζω είδα τον Joe Cartwright κάπου στον ορίζοντα...

Τέσπα, where I lay my head is home.

Ενόμιζα ένιωθα τζι άλλα πράματα αλλά τελικά τούτα ένη. Εννά μου περάσει.

Τωρά πρέπει να καταλήξουμε σε τι σπίτι θέλουμε να κτίσουμε: ξύλενο; τούβλενο; χάρτενο; Ο χάσπας φοάται το ξύλενο, νομίζει εννά του φυσήσει ο λύκος τζιαι να ππέσει. Εγώ εν θέλω τούβλενο, εννά αναγκαστεί ο λύκος να μπει που την καμινάδα τζι αν δεν έχω καζάνι να βράζει τζείντην ώρα εφάμεν την/τον. Εννα μας περάσει.

My body lies, but still I roam

- ok, Ι overshote it.

υ.γ. ήταν να παίξω πελλόν για το ότι έπαιξεν μια γύρα που το google για τη Λώρα και την Μπονάντζα, αλλά επειδή ήβρα κάτι που θέλω να δείτε (οι γεροσκούλουτζιοι της παρέας), παραδέχουμαι το. Λοιπόν, στούντην σελίδα δέτε τη Λώρα τότε (antes) και τώρα (ahora) - φιρτείτε!