( ( ( ( ((Εν έχω λάθος)) ) ) ) )
Αμέσως μετά το μυστήριο του γάμου, βγαίνουμε έξω στα σκαλιά της εκκλησίας, τρώμε ρύζι, σύρνουμε ανθοδέσμες, φωτογραφιζόμαστε και...
....ανεμίζοντας δυο αεροπορικά εισιτήρια, χαιρετούμε τα χασκιασμένα πλήθη - ADIOS AMIGOS!!! - και τους ευχόμαστε να περάσουν φανταστικά και υπέροχα στο γάμο που οργάνωσαν, με τα παιδάκια τους και τες θείτσες τους!
Πέτε μου ίντα λάθος έshει η ιδεάρα μου! Είμαι αNαΤριShιAσMέNη πOυ πAνω Ως κάΤω με το μεγαλείο μου!
Απομένει να έβρω τρόπο να αποφύγουμε την προοπτική "Ένας γάμος και τέσσερις κηδείες"...
9 comments:
η ιδέα εν ωραία, αλλά όπως ξέρουμε "μεγάλο βούκκο φάε, μεγάλη κουβέντα μεν πεις", γιατί παραμονεύεικαι το σόι όπως εκατάλαβα:)προσωπικά σου εύχομαι να το καταφέρεις, σε κατανοώ και σε παροτρύνω!
χεχε! εν έσσιει κανένα λάθος!!! σου εύχομαι να γίνει πραγματικότητα (και θέλω φωτογραφίες από τα πρόσωπα των καλεσμένων μόλις καταλάβουν οτι εν που τα αλήθκεια που φεύγετε!)
Ε αν δέν χορέψεις τον χορό που σου κρεμμάζουν λίρες εν θα πάεις πούποτε
σωστός ο έλατος - να τους αφήκουμε να συνάουν τα φακελλάκια μόνοι τους;; (*έστω* ότι εν εσωριαστήκαν)
όι, όι, εν έχω εμπιστοσύνη... άκε, έχχα κάω κούκοε καό (έβαλα βούκκο) >:[
Eσσιεις ετσι κατσια?????????????????????????????
αφήννω σε να πάεις τζαι θα συνάξω εγώ τα φακελλούθκια :D
(29 Μαΐου 1453 ημέρα Τρίτη Κωνσταντινούπολις Η Πόλις Εάλω)
ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΥΛΑΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΖΗΤΑΕΙ...
Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΕΓΓΥΣ
εντελεχεια, αν εννοείς "κότσια" - όι. Αν εννοείς "κατζία", καλά νάσαι, να φαν κι οι κότες. :/
neerie-true selfless friend, ευχαριστώ για τη θυσία...
tish... χάτε να δούμε...
Αχμμμ...αααα...αχμμμ...(χασμουριέμαι).
Νυστάζω και είμαι αδιακόρευτη εδώ και σχεδόν 7 μήνες.
Θα ήθελα να έχω κι εγώ το άγχος των θειάδων και των πιτσιρικιών.
Από την άλλη ίσως και να μην ήθελα...
Δεν σου την λέω.
Τα έγραψα όπως τα σκέφτηκα.
Σε φιλώ και σε σκέφτομαι (όχι συνέχεια,κάπου-κάπου)
Post a Comment