"Ακαπώ σε μάμμα"

Date of occurrence: 17 February 2012

Age of utterer: 0-2 2,5 3+

Out of which colour did it occur? Red / Blue / Green / Yellow

Previously rehearsed? Never / Once / Twice / Several times / Countless times

Initiative: Own / Mother's / Father's / Else's

Recipient's thoughts: So moved that will get Thermomix.

Η Sike και τα ρουκανίθκια

Που ήμουν μιτσιά, ο παππούς μου ήταν πελεκάνος.

Μεν αρκέψεις πάλε.

Oκ.

To studio του ήταν πεταμένο έξω στην αυλή - στοίβες ξύλα, σανίθκια, οροσειρές (πο)ρουκανίθκια, τζιαι φυσικά τζείνος ο πάγκος με τα τορνοσμιριλιομηχανήματα πάνω που δεν ξέρω πώς τα λαλούν. Στο σημείο αυτό, μεν περιμένετε να σας περιγράψω ρομαντικές ρετρό εικόνες με τον παππού μου να τορνάρει (εν τζιαι ξέρω τι σημαίνει, απλά ακούεται μου ωσάν κάτι που θα έκαμνε ένας πελεκάνος. Εγώ ξέρω μόνο το τορνερό, τορνεράι!) τζι εμένα δίπλα να του τανώ.

Εν πολλά λλία τζιαι συγκεκριμένα τα πράματα που θυμούμαι που την παιδική μου ηλικία.

Μετά που τούτο το φαινομενικά ξεκάρφωτο σχόλιο, συνεχίζουμε.

Τζείνο που θυμούμαι γιατί ιντρίγκαρεν με για μέεερες τζιαι μέερες, εν το ότι "ροκανίθκια τζιαι νερό κάμνουν υγρό" [των πιάτων]. Εν θυμούμαι ποια ιδιοφυία το είπε. Μπορεί να είπε κάτι παρόμοιο ο παππούς μου (που είναι ιδιοφυία) σε κανένα ανιψιό μου τζιαι ώσπου νάρτει το χαπάρι σε μένα, εγίνην ίνναμπογίνην. Όπως το τηλέφωνο.

Θυμούμαι να βάλλω ροκανίθκια σε ένα μπανιούι σιδερένιο, τζιαι να καταλιώ μέσα το υγρό της γιαγιάς μου τζιαι να τα ανακατώνω. Έβαλα μέσα "έτοιμο" υγρό για να κόφκω στράτα. Είχα ένα feeling ότι αν βάλω μέσα νερό σκέττο έθθα ενωθούν τα υλικά, άρα we need a sticky substance. Εννοείται ότι εν εγίνετουν τίποτε.

Θυμούμαι που εσκέφτηκα ότι μπορεί ναν λαφαζανιές τούτη η κουβέντα τζι ότι επροσπάθησα να μαντέψω ποια θα μπορούσε να ήταν η βάση της (πριν την μετάλλαξη). Ήμουν δευτέρα δημοτικού αλόπως, τζιαι ήταν επίκαιρο το "Φύτεψτε δέντρα στην πλαγιά εκείιιι, νά πρασινίσει όληγή...". Ήξερα, thus, ότι που τα δέντρα κάμνουμε χαρτί. (Έshει μωρό που ΕΝ εδιερωτήθηκε ΠΩΣ γίνεται το δέντρο χαρτί, οξά είμαι εγώ ο analytic της παρέας;;)

Ξαφνικά, είδα τα βουνάρκα από ροκανίθκια με άλλο μάτι. Με τζείνο που τα είδα τζιαι όταν τα φαντάστηκα να γίνονται υγρό των πιάτων γιόρκι. "Εννάχω δικές μου κόλλες!! arf arf arf ARF"

Τζιαι δώστου να γύρνω μέσα υγρό τζιαι να τα πιττακώνω να γινούν κόλλες τζιαι να διερωτούμαι πώς εννα γίνουν άσπρα - με το πολλύν νεκάτωμα άραγε;

Τζίφος και πάλι, εννοείται.

Πρέπει να επαραιτήθηκα προδομένη, αλλά αντί να σκέφτουμαι ότι ήταν λαφαζανιά η όλη κουβέντα που άκουσα, εσκέφτουμουν απλώς ότι εν εγώ που εν εκατάφερα να κάμω κόλλες.

Περισσότερο από δύο δεκαετίες μετά, σερφάρω στο ίττερνε από hobby site σε hobby site και αποφασίζω ότι "έννεν άshημη ιδέα να κάμω σπιτικά σαπούνια!". Γυρέφκω "συνταγές" με τη σκέψη ότι αν εν ευκολόβρετα τα υλικά, εννα κάμω! Μαθαίνω ότι το Υλικό που είναι εκ των ων ουκ άνευ, λέγεται lye.

Άτε τωρά, νάμπον τούντο πράμα πάλε. Επειδή μετάφραση εν είshεν chance να έβρω, ώστε να το ζητήσω που κάποιο κατάστημα, είπα να ακολουθήσω τα λινκς για να κάμεις lye μόνος σου.

And there it was....

Η δικαίωση.

Η μικρή Sike βρέθηκε ξανά μπροστά στο σιδερένιο μπανιούι να νεκατώνει ρουκανίθκια τζιαι υγρό...

How to Make Lye From Scratch Using Wood Ashes and Water

Δέος.

Διαβάζω αμέσως: "A great article - makes it sound so easy - until you realize how much equipment and ingredients, and how involved the process is".

Τζι άλλη δικαίωση! Άρα ΕΝ ήταν λαφαζανιά η κουβέντα, απλώς εχρειάζουμουν ΕΙΔΙΚΟ EQUIPMENT τζιαι INGREDIENTS (DUH)!

Mπορεί να μεν καταλάβετε γιατί εγώ νιώθω δικαιωμένη αλλά εν με κόφτει.

Τέσπα. Το όλο δέος έκοψεν μου την όρεξη να κάμω σαπούνια, οπότε πάμε γι’ άλλα.

Mιαν τζιαι μιλούμε για σαπούνια, επίσης εν εκαταλάβαινα ποττέ τα ανέκδοτα με τους Εβραίους, απλά έξερα ότι έπρεπε να γελάσω στη φάση που ο μιτσής εφίλαν το σαπούνι-παππού για καληνύχτα. Νομίζω εν που το Fight Club που έμαθα πώς σχετίζουνται τα δυο και αργότερα με ταινίες τύπου La Vita e Bella.

Right.

Stove on Kitchen Island

Μα πού επήεν γιε μου ο νους σου; Νομίζω εν διακοπές στο Kitchen Island που θέλεις.

Στο θέμα μας.

Έshει κανένας σας κάζιν πας τη νησίδα της κουζίνας;

Ελληνιστί, έshετε μούττην φρύθκια μμάθκια του καζιού στη νησίδα της κουζίνας;

Ξανά. Έχει κανείς κουζίνα στη νησίδα της κουζίνας;

Να το πω αγγλικά να τελειώνουμε. Έshει κανένας (τούτο εμπεδώσαμεν το) GAS STOVE πας τη νησίδα του KITCHEN;

Αν ναι, ακούω. Εν πράμαν; Eν πιτσικλιάζεται ο τόπος ούλλος; Εν γίνουνται ούλλα γέρημα; (σε αντίθεση με το να βρίσκονται τα μμάθκια μπροστά που τοίχο, οπότε πιτσικλιάζεται ο τοίχος)


Ευχαριστώ.


*εν εκράτουν να πληρώσω ανεξάρτητον ερευνητήν σήμερα τζιαι κάμνω το μόνη μου. Φτώshιες, μεν δεις...

Order Status: Dispatched



Αυτός ήταν ο πρώτος (και πειραματικός) γύρος παραγγελιών από το bookdepository.co.uk. Ποννα τελειώσω με την Peppa Pig θα γράψω review για το Books Street. 

Το ξύλο βγήκε απ’ το Jumbo

Έτυχε να δω αρκετές φορές γονιούς να κουπανιούν τα κοπελλούθκια τους (συνήθως στον Τουρκομαχαλλά - wtf with that place), αλλά πάντα, όοοσον τζι αν αναστατώνουμουν, σύντομα εξεπέρνουν το τζιαι εξεθώριαζεν η εικόνα του εκάστοτε περιστατικού.

Το προχτεσινό (πριν κανένα μήνα) εν λαλεί να μεν αφήκει σε ησυχία. Ίσως επειδή ήταν η πρώτη φορά που το δερμένο μωρό εκάθετουν τζι έτρωεν τες ατάραχο; Μιλούμεν δεν έφκαλεν άχνα, κιχ, γρι, χίτσιην, νάδα, νιέντε, νάθιγκ. Εκάθετουν μες την αμαξού τζιαι έτρωεν τες σαμπώς τζιαι έτρωεν τσιπιτούθκια. Ετάραξα.

Είχα την δει να έρκεται που απέναντι, να περπατά τζείνη μπροστά τζιαι πίσω της η υπόλοιπη ομάς. Ο λόγος που εκοντοστάθηκα τζιαι έμεινα να τη θωρώ να περνά που δίπλα μου, εν επειδή, παρότι Ρωσσίδα shύλλα με ναζιστικό κούρεμα, εκατάλαβα ότι κάποιον εσκάτωνε. Έφκαλλεν φωθκιές που τα μμάθκια. Κάποιος την είχε νευριάσει τζιαι επερπάταν τζι ετράνιζεν η μασέλλα της.

Πίσω της μια κορού καμιά 12αρκά χρονών, βλοσυρή, σχεδόν αντράπηκε που έμεινα τζι εθώρουν την μάνα (;) της να σκυλλοβρίζει, τζιαι πιο πίσω μια πανομοιότυπη ναζί (αρφή της;) να σπρώχνει μιαν αμαξού. Μες την αμαξού εκάθετουν ένα τεράστιο (για αμαξού) μωρό, ηλικίας δημοτικού. Ήταν ούλλοι τους σοβαροί/ατάραχοι τουρίστες, ενώ η ρωσσοναζί #1 προπορευόταν τζιαι επιθκιέτουν ξύθκια.

Επροσπεράσαν με τζι εγώ εν ετάραξα που τη θέση μου, έκλωθα μόνο την τζιεφαλή μου ακολουθώντας την πορεία τους. Έμεινα (ίσως) προκλητικά τζι εθώρουν την/τους.

Λλία μέτρα πιο κάτω, χωρίς να έχει συμβεί τίποτε το διαφορετικό, η τρανίζουσα επήεν μπροστά που την αμαξού τζιαι άρκεψεν βιζζινόπατσους του μιτσή. Η αμαξοκρατούσα έμεινεν να βαστά την αμαξού τζιαι μάλιστα εστύλλωσεν την τζιαι λλίον για να... φτάννει πιο καλά η βιζζινίστρα.

ΓΟΥΩΤ. ΔΕ. ΦΑΚΚ.

Έφκαλεν καλά το άχτιν της τζι επροχωρήσαν.

Το μεν σώμα μου έμεινε τζιαμέ κοκκαλωμένο τζι εθώρεν τον μιτσή να τρώει τη μια πατσαρκά μετά την άλλη πας τη βούκκα, τζιαι να μεν αντιδρά. Το δε πνεύμα μου εβούττησεν πάνω της ηλίθιας τζι έπιαν την που τα σκουλαρίτζια τζι εκωλόσυρνεν την μες το κατάστημα.

Εν η στάση του μιτσή που με αναστάτωσε τόσο οξά το ότι συνειδητά εν αντέδρασα; Συνειδητά εν αντέδρασα. 

Η στάση του μιτσή, κατ’ εμένα, υποδηλοί ότι εν σύνηθες φαινόμενο να τες τρώει. Εν νώθει πιον. Αφήννει την να ξεσπά ώσπου να της περάσει.

Η στάση της αμαξοκρατούσας επίσης υποδηλοί σύνηθες φαινόμενο. Εσταμάτησεν, ατάραχη πάντοτε, τζιαι μάλιστα εστύλλωσεν τζιαι λλίο την αμαξού για να ιγκωνει καλλύττερα η άλλη η shύλλα. Τζιαι μετά εσυνεχίσαν την περιήγηση στο κατάστημα ωσάν να μη συμβαίνει τίποτε.

Το γιατί εν αντέδρασα βαρκ να το αναλύσω τωρά.

Εψές μετά το μπάνιο του άθρωπ, έπιασα το πιστολάκι να του στεγνώσω τα μαλλιά του. Πελλαρίζοντας, έπιανεν την τζιεφαλήν του τζιαι έκαμνεν πως καλύφκεται, τζιαι τούτη η εικόνα εσυγκλόνισεν με. Ήταν τέλλεια σαμπώς τζιαι εσαπάτζιαζα τον τζιαι εκούρρωνεν βαστώντας την κκελλέν του για να γλυτώσει. Έμεινα με το πιστολάκι στο shέρι να φαντάζουμαι ότι έshει άλλα μωρά τωρά που κάμνουν το ίδιο πράμα αλλά λόγω ξυλοδαρμού. Εσταματούσα το πιστολάκι μέσα μέσα για να βεβαιωθώ ότι γελά.

Είμαι μαζόχας, σοβαρά τωρά. Έshει κάτι να πιω;