Να σας φίρω τέλεια;

http://randycourtneytripproth.blogspot.com/

Στη Γρούτα με αγάπη

Σκέφτου τωρά να σου πει ο Γρούτος "Πού εν τζείντο σακκάκι μου της χλωροφύλλης;!"

Τζιαι να τα πάρεις εσύ, "Άννοιξε τα μμάκκια σου γιε μου! Εν της χλωροφύλλης τούτον, α; α; Εν ΒΡΥΩΔΕΣ!!"

"Σιγά μέννεν τζιαι ΔΑΦΝΩΔΕΣ!"

"Στον κώλο σου σμαράγδι!"


υ.γ. τωρά που θωρώ πόσα χρώματα λέγονται "του/της τάδε", εκατάλαβα γιατί η πεθερά μου αποκαλεί την τζίτρινη φανελλούα του άθρωπ "της ΑΕΛ" (!!!) τζιαι απαντά της "όι τηθ ΑΕΛ, του άθλωπ!"

Οέο

Κάποτε ήταν έως και cute and funny το να ρωτά συνέχεια πού εν το καθετί. "Πού εν τα κλειθκιά μου;", "πού εν το κινητό μου;", πού εν το ένα, πού εν το άλλο. Έξερες αμέσως την απάντηση τζι επέτασσες του την στο πι και δέλτα. Ένιωθες αναγκαία, χρήσιμη, πολύτιμη.

Tωρά άρκεψες να βαρκέσαι κάθε φορά να σε ρωτά για κάτι (Ε ΔΕ ΤΖΙΑΙ ΛΛΙΟΝ ΓΥΡΩ ΣΣΟΥ ΓΙΕ ΜΟΥ!!!), τζιαι επιδεικτικά "υπογράφεις" τες απαντήσεις σου με "Google Earth".

Το έτι γελοιότερον, εν ότι τζείνος εκκεντρίζεται άμαν το πράμαν που έψαχνεν ήταν κάτω που κάτι άλλο τζιαι για τούτο φταίεις εσύ, επειδή εν εφρόντισες ναν πουπάνω, τζιαι σε ειδική φωταγωγημένη βιτρίνα στη μέση του τόπου, ώστε να μεν χρειαστεί να ταράξει οτιδήποτε.

Σε αντίθεσην με τζείνον που πάντα ρίφκει την ευθύνη σε άλλους, εσύ αναλαμβάνεις την ευθύνη που έχεις δημιουργήσει ένα Τέρας Ανικανότητας Εξευρέσεως Αντικειμένων, τζιαι κάθε φορά που του απαντάς "εν πας το κρεβάτι" τζιαι ρωτήσει σε "ίντα τόπον ακριβώς;", σκέφτεσαι "καλά να πάθω".

Βέβαια, τελευταίως εν του απαντάς καθόλου στην διευκρινιστική του ερώτηση, πέρκι γυρίσει την κκελλέν του νάκκον τζει-δα τζιαι δει το.

Μου τους κύκλους τάραττε

Επρόσεξες ποττέ ότι είσαι ο μέσος όρος των ατόμων του στενού σου κύκλου;

Δηλαδή, αν 5 δικά σου άτομα πιάννουν 500, 1000, 1500, 2000 τζιαι 2500 ευρώ το μήνα, εσύ θα πιάνεις 1500.

Το ίδιο τζιαι συναισθηματικά/ψυχολογικά.

Αν οι 5 κολλητοί σου έχουν διάθεση -10, -5, 0, 5 τζιαι 10, μάντεψε τι διάθεση θα έshεις.

Fix your circle.

Ms

Εν απίστευτο το πώς μέσα σε 1 δευτερόλεπτο εν σε κόφτει πλέον που την τυρόπιτα που ήσουν έτοιμος να κατασπαράξεις τζιαι το σχόλιο που ήσουν έτοιμος να αφήσεις σε κάποιο μπλογκ καθίσταται αχρείαστο τζιαι σαχλό. Πώς τα πάντα γύρω σου γίνουνται ξαφνικά αχρείαστα τζιαι σαχλά. Τζιαι πώς μέσα σε 5 λεπτά απέκτησες ένα ολοκαίνουργιο όγκο γνώσης που μέχρι τώρα αγνοούσες, δόξα τω Google. Πώς οι φωτογραφίες στα διαφωτιστικά φυλλάδια με ευτυχισμένους decent-life-leading-looking individuals ξαφνικά αφορούν σε.

Επήεν κάπως έτσι:

- Είπεν μου ο γιατρός να δοκιμάσω με χάπια τζιαι αν δεν μου περάσει υποψιάζεται Χ.

- Οκ.

*google*

Φακκ.

 
 
υ.γ. εσυμπλήρωσα το "Τitle" μετά που έγραψα το ποστ.

Ταπελλογράφημα

Κάτι που εν εμπόρεσα ποττέ μου να κάμω για κανένα τζιαι για οποιοδήποτε λόγο, είναι το να αποδείξω τον εαυτό μου (prove myself?). Για κανέναν.

Ανταποκρίνουμαι άμεσα στες ταπέλλες. Δηλαδή, τζείνο που πιστεύκεις ότι είμαι, τζείνον είμαι.

Είμαι, όι απλά δείχνω.

Για κανέναν δεν επάσχισα ποττέ να αποδείξω το αντίθετο, όσον άδικη τζι αν εθεωρούσα την άποψή του για μένα.

Ίσως γιατί κατά βάθος πιστεύκω ότι κανένας εν αξίζει τον όποιο κόπο μου; Εν απαξίωση; Θέλεις να πιστεύκεις ότι είμαι καθυστερημένη; Fine, καθυστερημένη it is. Τι λόγο μου διάς για να είμαι κάτι άλλο; Το να σε εντυπωσιάσω alone έννεν μες τες προτεραιότητές μου.

Εννά δυσκολευτείς να έβρεις 2 άτομα να πιστεύκουν το ίδιο πράμα για μένα. Γιατί μόλις ψυλλιαστώ τι πιστεύκεις για μένα, τότε τζείνο θα σου επιβεβαιώνω ότι είμαι (ακόμα τζι αν την λανθασμένη εντύπωση την επροκάλεσα εγώ με κάποιαν βλακεία μου).

Έshει κάποιους που πιστέυκουν ότι είμαι χαζοβιόλα, ανώριμη, αππωμένη, ρεζίλισσα. Πάντα έτσι είμαι μαζί τους.

Κάποιοι άλλοι πιστεύκουν ότι είμαι πάαρα πολλά ανιαρή. Είμαι.

Κάποιοι άλλοι πιστεύκουν ότι είμαι το highlight της βραδιάς, η ψυχή του πάρτυ, ο παshαμίκουλας της παρέας. Είμαι.

Κάποιοι άλλοι πιστεύκουν ότι είμαι επιεικώς φτανή. Είμαι.

Κάποιοι άλλοι θεωρούν με διάνοια. Είμαι.

Κάποιοι με θεωρούν ζαόκαshια. Είμαι.

Κάποιοι με θεωρούν κούκλα. Είμαι.

Κάποιοι θεωρούν με ταπεινόφρων τζιαι συνεσταλμένη. Είμαι.

Κάποιοι θεωρούν με δυναμική, επιθετική, θυμωθκιάρα. Είμαι.

Είμαι ό,τι πιστεύκεις πως είμαι.

Είτε αφορά στον χαρακτήρα μου είτε στην εμφάνισή μου.

Είμαι, όι κάμνω πως είμαι.

Οπότε. Στο παρασύνθημα. Αν θέλεις να είμαι πανέμορφη, θεά, στην τρίχα, αππάρα, κορμάρα, απίστευτη, εξωπραγματική, ΜΕΝ μου υποδεικνύεις ότι έκαμα σκεμπέ. Ώσπου μου την δείχνεις, τζιαμέ θα μεινίσκει.

Αν θέλεις να είμαι νοικοτζιυρά, το σπίτι να λάμπει, τα φαγιά να αχνίζουν τζιαι να μουσκομυρίζουν 2 φορές την ημέρα, τα ρούχα ναν πάντα καθαρά τζιαι σιδερωμένα μες τα αρμάρκα, τα αντζειά ούλλα πλυμένα κ.α., ΜΕΝ μου υποδεικνύεις ότι τα ρούχα εν πας το ττέλλι 3 ημέρες γιατί μόλις εξασφάλισες ότι εννα μείνουν τζιαμέ άλλες τρεις.

Τζείνος που πιστεύκει ότι είμαι νοικοτζιυρά που τες λλίες, μπαίνει έσσω μου τζιαι το σπίτι λάμπει. Τζείνος που πιστεύκει ότι είμαι αχαΐρευτη, μπαίνει έσσω μου τζι εν ηβρίσκει τόπο να κάτσει. Όι επειδή εν πλατύς ο κώλος του, αλλά επειδή όντως εν έshει τόπο να θκιαλλάξει μες το σπίτι.

Αν έρτουν τζι οι θκυο προαναφερόμενοι έσσω μου την ίδια ώρα, ο καθένας θα δει τζείνο το οποίο πιστεύκει. Which is an interesting twist that goes to show πόσο βαθύ εν τούτο το θέμα τελικά.

Ακόμα τζι αν το σπίτι εν shιόνι, τζείνος που με έshει για αχαΐρευτη ούτε που θα το προσέξει.

Αν το σπίτι εν γέρημο τζιαι άνω κάτω, τζείνος που με έshει για νοικοτζιυράν έθθα το προσέξει.

Αλλά το θέμα μας έννεν οι άλλοι ούτε το σπίτι μου.

Αν θέλεις να είμαι Χ, τότε συμπεριφέρτου μου σαννα είμαι ήδη Χ. Give me the reputation of X to live up to.

Αν μου λαλείς "Είσαι τέλεια Ψ, ίνταλος είσαι έτσι;!", θα παραμείνω Ψ.

Εν όπως κάποιους άντρες που φροντίζει η γεναίκα τους να τους υπενθυμίζει ότι εν τους έshει εμπιστοσύνη. Ακόμα τζιαι ο πιο πιστός/αξιόπιστος άνθρωπος, στα πολλά εννά σκεφτεί "αφόν μου έshει που εν μου έshει εμπιστοσύνη, I might as well enjoy myself - ίντα να το παλέφκω άσκοπα δηλαδή;"

Ενώ, φίλε μου, αν ξέρω ότι με εμπιστεύκεσαι, εννά σκεφτώ διπλά πριν σε προδώσω.

Τζι όπως ένα μωρό. Με τζείνον που του λαλεί συνέχεια "είσαι άτακτος", εννάν άτακτος. Με τζείνον που του λαλεί "μα τι ωραία που συγυρίζεις τα παιγνίδια σου, τι καλός που είσαι" εννάν προκομμένος.

Εν έχω πρόβλημα να θεωρούμαι φτανή, άχρηστη, ανίκανη ή άσχετη που κάποια άτομα. Όσο τζι αν εξακολουθώ να τα συναναστρέφουμαι, τα άτομα πoυ μου φκάλλουν τον χειρότερό μου εαυτό, mentally έχω τα διαγραμμένα.

Το πρόβλημα μου (μόλις περάσαμε στο παρασύνθημα #2) εν όταν για το ίδιο θέμα 2 διαφορετικά άτομα έχουν διαφορετικές προσδοκίες που μένα.

Πιχί στη δουλειά μου. Ο ένας πιστεύκει ότι είμαι φωθκιά τζιαι φακκώ τους ούλλους χαμαί, ενώ ο άλλος πιστεύκει ότι εν το΄χω. Όποτε είμαι με τον πρώτον shίζω τζιαι ρέσσω. Όποτε είμαι με τον άλλον, μαρανίσκω.

Ξέρω, πρέπει να περνώ παραπάνω ώραν με τον πρώτον.

Έλα όμως που το partnership με τον δεύτερο εν πιο ζωτικής σημασίας που τον πρώτο.

Τούτος ο δεύτερος εν μες τα λιγοστά μόρια άτομα που μου φκάλλουν σκάρτο εαυτό αλλά εν έχω τα κατζ να τον διαγράψω.

:ζ

Αυκά.
 
Αυκά αυκά πουλώ τα του θκειού μου του Κολόκα.
 
Ως πάρατζιει.
 

Η Εύα του Νέου Χρόνου

Θυμούμαι που ήμουν (πιο) μιτσιά (ακόμα), μιαν παραμονή ήμαστε σε σπίτι συγγενών τζιαι τζιαμέ άκουσα για πρώτη φορά πως τάχα ό,τι κάμνεις την ώρα ποννα γυρίσει ο χρόνος, εν τζείνο ποννα κάμνεις ούλλον τον χρόνο (μπορεί να ήταν τζιαι "ό,τι κάμνεις την πρωτοχρονιά, εννα το κάμνεις ούλλον τον χρόνο" αλλά εγώ τότε έτσι εκατάλαβα). Αναστατώθηκα. Εφρόντισα να πάω να κατουρήσω τζιαι να shέσω πριν τα μεσάνυχτα μπας τζιαι έβρει με ο νέος χρόνος μες το Μέρος τζιαι φάω ούλλην την χρονιά έτσι σκέδιο. Εν θυμούμαι τι άλλο ετροχοδρόμησα για να μπω του νέου χρόνου καλά, εκτός που το πόσην εντύπωση μου έκαμε τούτο το "γεγονός".

Προψές, εγλυτώσαμεν την οικογενειακή σύρραξη σύναξη λόγω καλοκακοκαιρίας. Είπαμεν να κρύψουμεν στα πετσιά μας για να μεν αρρωστήσουμε τα μωρά. Αμάναμου τζιαι μόλις επάρθηκεν η απόφαση για στρατοπέδευση στο σπίτι, εθθυμήθηκα την κουβέντα με το "ό,τι κάμνεις την ώρα που γυρίζει ο χρόνος". Αν όντως ισχύει, εσκέφτουμουν, τότε το μεσάνυχτο θέλω να με έβρει πας τον καναπέ, στο ένα shέρι σμιλί, στο άλλο shέρι κρασούι- *shιονούι* -είχα σκεφτεί πολλά πράματα που έθελα να κάμνω τζι εξήχασα τα τωρά.

Θυμούμαι ότι έπιασα το λάπτοπ να τα γράψω τζιόλας, τζιαι αμέσως εσκέφτηκα ότι εν θέλω ούλλον τον χρόνο να μπλογκάρω. Κρασούιν εν έβαλα γιατί είμαι άσχετη τζιαι μπας τζιαι προκύψω αλκοολική το 2012. Σμιλίν εν έκαμα γιατί εβαρκούμουν να ταράξω. Εγέμωσα μια κούππα chίπιτος (για να μεν μετρά ο χάσπας πόσα πακκεττούθκια έφαα), απλώσαμε στον καναπέ, εshεπαστήκαμε τζιαι εβάλαμε House. Έτρωα chίπιτος ώσπου τζι εμάσσεψα.

Το επόμενο πράμα που θυμούμαι εν ότι άκουσεν ο χάσπας κάτι πανηγυρικές shιπεθκιές έξω τζιαι έκαμεν με poke, λέγοντας "Εγύρισεν, Μήτσο...". Ευχήθηκα του κάτι που ακούστηκε σαν μμμμ αγελάδας τζι εσυνέχισα να υπνώττω.

To σίουρο δηλαδή εν ότι φέτος θα την φκάλουμε αραχτοί...

Wait. Εκτός τζι αν το σωστό εν το "ό,τι κάμνεις την Πρωτοχρονιά", που σημαίνει ότι φέτος θα την φκάλουμε περικυκλωμένοι που νευρικώς κλονισμένα αρφοτέγνια τζιαι (β)αφτιστικά που αρπάζουν ο ένας το παιγνίδι του άλλου (Βλ. "εν ζικό μου!!", "έννε εν ζικό μου!!!", "ΕΝ ΖΙΚΟΟΟ ΜΟΥΥΥ!!!", "ΕΝΝΕΝ ΖΙΚΟ ΣΟΥ ΕΝ ΖΙΚΟ ΜΟΥ", "ΟΥΥΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ", "ΚΩΣΤΑΚΗ ΓΙΑΤΙ ΕΔΕΡΕΣ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΑΚΗ;;", "ΕΝ ΖΙΚΟ ΜΟΥ!!!", "ΠΕ ΣΥΓΝΩΜΗΝ ΤΩΡΑ!", "ΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑ", "ΕΝ ΖΙΚΟ ΜΟΥΥΥΥ", "ΝΑ ΠΑΙΖΕΤΕ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ!!", "ΟΙΙΙΙ ΕΝ ΖΙΚΟ ΜΟΥΥΥ, ΣΕΛΩ ΤΟΟΟΟΟ", "ΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ" κ.α.).

:ζ

Ίσως τελικά το να με έβρει η χρονιά στο Μέρος να μεν ήταν τζιαι τόσο άshημη ιδέα.