Ίσιωμα pending

Καθοδόν προς το γάμο, σταματώ σε τράπεζα για να πιάσω λεφτά για το φακελάκι.

Η ΑΤΜ ημιτιλλαρισμένη. Το ποσό της ανάληψης πρέπει να είναι πολλαπλάσιο του 50, λαλεί. Εγώ που 40 θέλω να βάλω; Προς στιγμή η ξανθιά μέσα μου διερωτάται αν πρέπει να βάλω 50 τζιαι να κρύψω. Ευθύς όμως καταφθάνει η κοκκινομάλλα και λέει "όι, απαγορεύω σου να βάλεις 50, θα πάεις να έβρεις άλλη τράπεζα που φκάλλει 20ευρα - εν θέμα αρχής πλέον, κανεί με τούντην κωλοτράπεζα"! Δόξαν νάshει ο Πλάστης μου, έστειλεν την μελαχρινή εγκαίρως να μου πει "τράβα 50 τζιαι πήαιννε δίπλα στο περίπτερο να σου τα αλλάξουν". Αη λοβ γιου, λαλώ της τζιαι τραβώ το 50ευρί μου.

Πάω στο περίπτερο τζιαι σκέφτουμαι ότι έθθα γοράσω μίshιμου πισσούες ή αφροζούα για να δικαιολογήσω το χάλασμα του χαρτονομίσματος, "εν γίνεται να μας κάμουν μιαν εξυπηρέτηση μούχτι; πρέπει να γοράσω κάτι δηλαδή;".

"Καλησπέρα :) Εν:) εύκολο:) να:) μου:) αλλάξετε:) τούντο:) 50άρι:);"

"Εν έχω τίποτε! Ούτε για δείγμα!", απαντά με τα χέρια στο ταμείο, αλλά να μεν το αννοίει να διαπιστώσω του λόγου το ψευδές.

"Αν γοράσω πισσούες εννά έshεις;"

"Τωρά μιλάς".

Ναι, μόνο που εν εμίλησα. Η actual στιχομυθία έκλεισε με ένα "ωστέ! ευχαριστώ, καληνύχτα" μετά που μου είπε το "ούτε για δείγμα". Που μέσα μου εβιζίνισα του την τζιαι είπα του "Έπαιξες κι έχασες, κύριος. Τωρά θα πάω που άλλο περίπτερο και θα αγοράσω και πισσούες!"

Τζιυλώ ως το επόμενο περιπτέρι. Μπαίνω μέσα τζιαι πάω ολόισια στες σιοκολάτες, και καλά ότι εν για την σιοκολάτα που εκατέβηκα ντυμένη στρολιασμένη με το 50ευρο στο shέρι. Αρπάσσω τον ορισμό της σιοκολάτας (βλ. Twirl) τζιαι πάω στο ταμείο.

"Καλησπέρα:) (διώ σιοκολάτα) Εν χοντρό που έχω όμως, πειράζει;:)"

"Να το αλλάξουμεε μάνα μουυυ!!!:):) Να σε αφήκουμε έτσι;;:)" (τάχα λυσσιάραν της σιοκολάτας;)

Πιάννω τα ρέστα, το μόνο που έλεγξα ήταν αν μου έδωκε δυο 20ευρα, τζιαι τα υπόλοιπα έκαμα τα μιαν ματσιάν μεστην χούφτα μου.

Πάω στο αυτοκίνητο, βάλω τα 20ευρα στο φακελάκι, τζιαι πιάνω να συγυρίσω τα υπόλοιπα. Ήταν 7,10.

Ο ΚΑΧΛΗΣ ΕΧΡΕΩΣΕΝ ΜΟΥ ΤΗΝ ΣΙΟΚΟΛΑΤΑ 3 ΕΥΡΩ.

Είδεν την πολλά Western Union αλόπως - εκατάλαβεν ότι εν για γάμο που τα έθελα τζιαι έκοψεν τζιαι προμήθεια.

Εβιάζουμουν να πάω στον κωλογάμο, διαφορετικά θα ξανάμπαινα μέσα τζιαι θα τον ερώτουν πόσα σκατά κάμνει μια σιοκολάτα.

Αλλά θα πάω one of these days. Εννάν πιο φοϊτσιάρικο έτσι, ΧΑΧΑΧΑΧΑ.

(  ( ((Καλησπέρα. Είμαι εγώ που τη σιοκολάτα)) )  )

 (ύφος I know what you did last summer)

:ζ

Εχτές έπιασεν το μάτι μου (όι εν εμμάθκιασα κανέναν, θκιάβασε πάρακατω) μιαν άψογη τσέντα σε μια βιτρίνα. Άψογην όμως. Τετάρτη απόγευμα γαρ, έπρεπε να πάω σπίτι τζιαι να ονειρεύκουμαι την ώρα τζιαι τη στιγμή που θα την αποκτούσα σήμερα: «Ππλιζ να μεν εν πάνω που 50 ευρώ, ππλιζ να μεν εν πάνω που 50 ευρώ, ούφφου ίντα chance έshει να μεν εν πάνω που 50 ευρώ, μάλλον θα είναι πας τα 80-90, μεν σου πω τζιαι 130 τωρά τζιαι να ππέσω χαμέ επειδή τούντου τύπου καταστήματα ενηξέρω ίνταλος την είδαν, ούφφου πέρκι έννεν πάνω που 50 ευρώ, ππλιζ πριτι πλιζ να μεν εν πάνω που 50 ευρώ, ναι καλά ίντα chance έshει, εννά πρέπει να ανεβάσω τον πήχη, ππλιζ πριτι πλιζ να μεν εν πάνω που 60 ευρώ, πλιζ πλιζ πλιζ να μεν εν πάνω που 60 ευρώ... άτε χαλάλιν τζιαι 80 να ένη εννά το σκεφτώ λλίο...»

(Το κατάστημα εν πόξω που τη -σύντομα πρώην- δουλειά μου - έτσι την αποκαλώ για να παίρνω θάρρος) Εθώρουν που το παράθυρο πότε εννά γράψει ΟΡΕΝ τζιαι να δώκω μέσα. Με την πρώτη ευκαιρία διώ μέσα φουρκαστή. Πάω πας τη τσέντα (μεν φανταστείτε slow motion-style reunion με φόντο λειβάδια με τουλίπες, I wanted her fast τζιαι πριν προλάβει να μου την αρπαξει κανένας άλλος. Άσχετο ότι εν είshεν ψυshή μες το κατάστημα).

«Αμάναμου πούλλα μου τζι εν έshεις λάθος... ίνταλος είσαι έτσι... ίντα πράμαν είσαι εσύ... πιιιιι θα μας θωρούν μαζί τζιαι θα ππέφτουν όπως τες όρνιθες τες σφαμένες (how would I know! τέλος πάντων)...» και άλλα ερωτικά.

Ανακουτρέφκω με ταχυπαλμία τζιαι βρίσκω τζιαι το χαρτούι με την τιμή: 39 ευρώ.

39 ευρώ;! «YES YES YES!!! Μα εν σίουρα καλή; Δε δαμέ τούντο πράμα, αντέχει οξά να κοπεί σαν την βαστώ; Χμμμμ... Εν τέλεια παλιότσεντα αλόπως... 39 ευρώ ιμίsh... Πιάστην κόρη μου τζιαι κρύψε!! Τι είναι 39 ευρώ; Ε μα αν εν παλιότσεντα ίντα να δώκω 39 ευρώ; Ούφφου»

This is your cue, ανήρ πάφιε (huh?), να αναφωνήσεις «ΓΕΝΑΙΤΖΙΕΣ ΜΑΝΑ ΜΟΥ!!!» και για σας τες ανοικτόμυαλες να κουνήσετε τα κεφάλια καταφατικά.

Αυτά.

Άλλο, άσχετο. Πέρσι έτσι τζιαιρό είχα σας κάμει ένα ρεπορτάζ για τη Γιουροβίζιον λέγοντας ότι δεν χρειάζεται να την ξαναδείτε αφού εν πάντα τα ίδια παναϋρκα. Η αλήθκεια εν επίστευκα ότι πραγματικά έθθα ξαναέβλεπα γιουροβυζί, αλλά τελικά είμαι μάστρος. Απέβαλα το τόσο καλά που το σύστημά μου, που όταν τις προάλλες ο Eurovision buddy* μου έστειλε μου το καθιερωμένο sms εδιερωτούμουν what the hell she was talking about. (Ναν καλά οι σουππούες οι βραστές τζιαι τα μπλέντερ τζιαι τα μαστραππούθκια - εξήχασα τέλεια).

*Άλλοι έχουν sex buddies, beer buddies, beer bellies, εγώ έχω Εurovision buddy. Αλόπως μιλούμε μόνο άμαν έshει γιουροβίζιον.

τέσπα.

βαρκ.

νυστ.

Γιατί να μεν γεννηθεί το αθρωπούι μου με δόγκια; :ζ
Εκτός του ότι έθθα το ήθελα.

Another email-derived post

Πάλε εθύμωσα πάλε.

Εστείλαν μου ένα email με τίτλο «Ο Α Π Ο Λ Υ Τ Ο Σ ΧΩΡΚΑΤΟΓΑΜΟΣ» τζιαι πριν το ανοίξω εσκέφτηκα ότι μάλλον πρόκειται για ripping ανάρτησης της Δρακούνας επί του θέματος. Επερίμενα να δω τζίκλες βαλσαμωμένες τζιαι καζαντί. Επερίμενα να δω κότσους τζιαι κιρκιλλούθκια τζιαι σουστούες για παρπέττες. Νυφικό που μόνο εγώ να λείπω που πάνω. Μωβ σκιά, φούξια κοκκινάδι, ροζ ρουζ. Συμπεθέρες παρταλοφύτιλλες με αόρατα πικουτί. Φυσικές πόζες σε θάλασσες, ψαρόβαρκες, πιθάρκα, αντίκες ποδήλατα, τριψίματα επί παλαιών πόρτων (doors, not farts) σε στενοσόκακα της χώρας.

Αντ’ αυτών, ήταν κάποιες decent (well, I HAVE seen worse) φωτογραφίες. Η νύφη, αν και τσας παχουμίου, είχε ωραία-looking μαλλιά και ωραίο βάψιμο. Το δε νυφικό, είχε μια decent δόση στρασακίων και απλότητας. Ο γαμπρός με κλασσικό μαύρο κοστούμι, άσπρο πουκάμισο και pale λαχανί γραβάτα. To «α π ό λ υ τ ο χωρκαθκιό» ήταν ότι προφανώς έπιασεν η ομάδα τους το πρωτάθλημα την ίδια μέρα και αυτοί φωτογραφίζονταν με σχετικά αξεσουάρ.

ACTION ΠΡΑΜΑ ΒΡΑ ΜΑΝΝΟΜΙΤΣΙΑ ΑΠΟΕΛΙΣΤΙΣΣΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΙΔΕΣ ΣΙΑΡΠΑ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΕΒΑΦΤΙΣΕΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΚΑΤΟΥΣ ΤΖΙΑΙ ΟΥΤΕ ΕΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΝΑ ΖΖΟΦΦΩΣΕΙΣ ΤΕΣ ΦΑΤΣΕΣ ΤΟΥΣ ΠΡΙΝ (ΝΟΜΙΣΕΙΣ ΟΤΙ) ΤΟΥΣ ΚΑΜΝΕΙΣ ΡΕΖΙΛΙ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ.

ΨΩΝΙΟ, Ε ΨΩΝΙΟ.

Γόραστον τρόπο (btw), EN είμαι Ομονοιάτισσα.


υ.γ. μόλις είδα ότι όντως η Δρακούνα έκαμεν το θέμα, χαχ! Εν τζιαμέ τζιαι οι φωτό που περιγράφω.

Ομονοιάτες μου...

ΣΑΣ παρακαλώ. Τζοιμάται το μωρό.

Τζιυλάτε τα τραχτούθκια σας κείττεμέρου.

The little things

It’s the little things that, μέσα στο όλο shitology του περιβάλλοντα χώρου, make life shine *wink*

Ασπούμε, μόλις ανακάλυψα τo mixpod. Είμαι πανευτυχής, σοβαρά. Eίμαι τόσον ευτυχής που δεν μπορώ να το περιγράψω (το mixpod, όι το πόσον ευτυχής είμαι). Έshει τραούθκια που εν τα έβρισκα αλλού! Θυμώνω που έφα τόσον τζιαιρό να είμαι θυμωμένη με το στγιούπιτ imeem που εκόρδωσεν νούρο τζιαι επήρεν μαζίν του τες λιστούες μου.

Τζιαι επειδή όταν πρωτοανακαλύπτω κάτι αππώννουμαι τζιαι δεν λειτουργώ συντονισμένα τζιαι προκομμένα, εφόρτωσα το music player με διάφορα ασυνάρτητα που έσπευσα να εντοπίσω, τιμής ένεκεν.

Αφιερώνω σας το πρώτο μου πού-σου-νέφκω-πού-παεις playlist γιατί εσυνειδητοποίησα ότι έshετε χάζιν (εθκιάβαζα κάτι ποστς μου πριν λλίο με την ευκαιρία που έψαχνα για κάτι [τάχα εν κάθουμαι να θκιαβάζω my own posts postmortem]τζι εγέλουν με τα σχόλιά σας). You little things, you.

Toύτο το τελευταίο ανατρίshιασεν με. Ακούστηκεν μου πολλά παιδεραστής μεσήλικας σάτυρος.

Έχω τζιαι ένα ίshοο με τούτους. Θέλω τη θανατική ποινή μόνο γι’ αυτούς.

Εξεκινήσαμεν έτσι ωραία τζι εστράωσα τα τωρά.

:ζ