»

Thursday, November 27, 2008

26η Νοεμβρίου

1. Έμαθα ότι το φασολάκι που τρώμε γιαχνί εν το Φασόλι το Άσπρο Όσπριο όταν ήταν μικρό. Με ανάμικτα συναισθήματα σαστίσματος και θυμού, ωσάν να είχε γκρεμιστεί ο κόσμος όπως τον ήξερα, ρωτώ τη μάνα μου: Καλό γιατί πρέπει να τρώμε τα παλιοφασούλια τη στιγμή που υπάρχει το φασολάκι πον πιο ωραίο; Και μου εξηγά ο αρφός μου ότι πρέπει να τρώμεν όσπρια και ότι το φασολάκι εν λαχανικό και άμαν μεγαλώσει κι ασπρίσει γίνεται όσπριο. Και ξανααπορώ: Εκτός που τους ανθρώπους, ξέρεις τζι άλλα πράματα που ξεκινούν ως ένα είδος τζιαι άμα μεγαλώσουν γίνουνται άλλο; Ενηγουέης, η παμμέγιστη ανακάλυψη της χθεσινής ημέρας εν ότι τόσα χρόνια έτρωα όσπρια (φασολάκι;) χωρίς να το γνωρίζω. Τζιαι εθύμωσα με τη μάνα μου που με επίεζε να τρώω τα παλιοφάσουλα τα άσπρα.

2. Έβαλα μιαν γεναίκα του βούρου μες το αυτοκίνητο, γιατί οδηγούσε με τον μισό shύλλο πας τα πόθκια της τζιαι τον άλλο μισό πας το τιμόνι και συνεπώς εζαοτιμόνιαζεν, επήαιννεν πολλά αργά κτλ. Με μια κασκαντερική μανούβρα καταφέρνω να ανακόψω την πορεία της (ατςς) και της νέφκω να ανοίξει το παράθυρο: Καλάν, εν καταλάβεις πόσο επικίνδυνο εν τούτο που κάμνεις; Εν ημπορεί ο shύλλος να κάτσει πίσω, πρέπει να οδηγά τζιαι τζείνος; -Έshεις δίκαιο, ξέρω το, αλλά αφού εν με ακούει. Πήαιννε ρε, πήαινε μάνα μου πίσω, άτε (χωρίς να κάμει καμιάν κίνηση) Έτο, εν πάει. Γι' αυτό πάω σιγά σιγά. -Και όχι μόνο! Τζιαι το "σιγά σιγά" εν εξίσου επικίνδυνο, ξέρεις πόσες φορές ήταν να σου την αστράψω που πίσω τζιαι να γινείς ένα με τον shύλλο; Άφηκα την να εξηγά του shύλλου ότι έshει δίκαιον η κοπέλλα.

3. Περπατούσα στο πεζοδρόμιο μεγάλης αλλά όφκερης οδού όταν ακούω πουρού. Γυρίζω και βλέπω να περνά ένα μερσεντές με ένα πορνότσουρο (έμοιαζε του Μουρατίδη αλλά στο πιο παshύ) και να θωρεί. Εθόλωσα. Θέλω να δέρνω τζείνους που παίζουν πουρούες. Κοντοστάθηκα και άρχισα να περπατώ προς το μέρος του. Αυτός, που στο μεταξύ είχε προχωρήσει και λίγο, βλέποντας με που το καθρεφτάκι να κοντέφκω, ελάττωσε, σχεδόν σταμάτησε. Το ύφος μου πρέπει να μεν εθωρκέτουν, τα μάθκια μου πρέπει να ήταν γυρισμένα πίσω, γιατί ξαφνικά επάλαρεν και έφυεν. Ούτε ξέρω τι θα του ελάλουν όταν έφτανα. Αλλά η κεντρική ιδέα θα ήταν "εφώναξες μου;". Έshει χρόνια που θέλω να μάθω μιαν πολεμική τέχνη μόνο τζιαι μόνο για τούτους ούλλους μες το δρόμο που σφυρούν τζιαι παίζουν πουρού. Αλλά ξέρω ότι όπου πάεις για να μάθεις, λαλούν σου ότι δεν χρησιμοποιούμε τες πολεμικές τέχνες για να δέρνουμε αλλά μόνο για αυτοάμυνα. Ααχχχχχχχχχ τζι αν έξερα καράτε.... οι μισοί άντρες θα ήταν σαπατζιασμένοι κάθε μέρα. Τζιαι όι επειδή είμαι καμιά θεότητα τζιαι προκαλώ σφυρίγματα, αλλά επειδή εν τζείνοι άχρηστοι τζιαι σφυρούν όπου δουν γεναίκα.


4. Υποψιάστηκα πώς δουλεύκει το juke box στο ΡΙΚ2 τζιαι τι εν τζείντα ποσοστά που αλλάσσουν πουκάτω (βάλλω το άμαν τα νέα ξέρω τα ή εν με ενδιαφέρουν): Ψηφίζεις τα τραούθκια που δείχνει που κάτω τζιαι όποιον πιάσει τους πιο πολλούς ψόφους εν τζείνο ποννα παίξει μετά. Ναι, αλλά, υπάρχει πραγματικά κόσμος που διά 1,11 ευρώ ανά sms για να ψηφίσει ποιον τραγούδι να παίξει μετά; Πον μπορεί να περιμένει να του τα παίξουν με τη σειρά;

5. Έπιασα τον εαυτό μου να κτυπά στο κινητό τη λέξη "ραφκιόλα" εις απάντησιν ραδιοφωνικού διαγωνισμού που καταλάθος άκουσα: "Είναι ζυμαρικό και γινίσκεται με ένα υλικό που αγαπούν οι ποντικοί". Αν και το δώρο ήταν το σεβαστό ποσό των 100 ευρώ, ανέκοψα την πορεία μου προς το send και δεν το έστειλα.

Και το τέλευταίο που δείχνει ότι χρειάζομαι διακοπές (όι, έννεν προχτές που επήα, επεράσαν τζιαι 2 μήνες):

6. Έκοφκα μανιταράκια και όταν τέλειωσα εφάνηκεν μου ότι ήταν πολλά πιο λλία από ότι έπρεπε τζιαι ενόμισα ότι μπορεί να μου εππέσαν πούποτε. Κοιτάζω πάνω κάτω δεξιά αριστερά, ως τζιαι μες τα σκουπίθκια είδα μπας τζι έσυρα κανένα καταλάθος, αλλά τίποτε. Άφαντα τα μανιτάρκα μου. And here comes: Έκατσα τζιαι εσυναρμολόγησα τα κομματούθκια για να δω αν φκαίνει σωστός αριθμός, τζιαι ήταν σωστά.