»

Wednesday, March 28, 2012

Αποχαιρετιστήρια ανάρτηση

Φίλοι μου,

σας αφήνω.

 (Σε αντίθεση με εσάς) Εννά πεθάνω.

 
Έshει 5-6 μέρες που φοούμαι ότι θα έρτει το μαύρο χαπάρι, τζιαι ήρτεν εψές - μεν σας τα πολυλοώ, ετσίλλησα μαρτούι.

O Άθρωπ κλαίει το ακόμα γιατί ήταν φίλος του, ήταν το μοναδικό με άσπρες τρίshες αντί χρυσές... την μαύρη εκείνη ώρα της εξόδου μου που το καράsh.

Μάδερφάκκερ σάνοβε μπιατς.

Tuesday, March 20, 2012

Απόψε θα γενεί καυκάς

me: eshei mian mastora pou me pianei kathe prwi je lalei mou "ela sto grafeio mou"...
je panta piannei me se wra pou exei proteraiotita o arximastros..
etsi panta lalw tis oti en mborw twra...
simera ta pire je eshizetoun mou sto til
oti kai kala tha to pei ston arximastro oti en moni tis je pnietai je en prolavainei je fkallei ta kastana pou ti fwthkia (huh??) ktl ktl
je lalw tis "enna tou to pw prin pou sena, oti zitate mou diaforoi na eimai sta grafeia sas tin wra pou o idios paei [enter major business trip] avrio je tpt den einai etoimo akoma"
"EMME KOFTEI AN THA PAEI [enter major business trip] *YELL YELL*"
"ok tha tou to pw"
epetai kaukas tripatanos
im actually looking fwd to it, nomizw einai auto pou xreiazomai gia na ksistouppwsei i moutti mou
Xriend: lol
me: na to kamw post alopws
eshei jairo na grapsw
Xriend: heh
en theleis na perimeneis meta ton kauka?



Άξιος ποννα ζήσει μετά τον καυκά (δηλαδή εγώ)

Monday, March 12, 2012

Μιαν Θέρμομιξ ενισχυμένη

Γιέα πέιπι.

Σάββατον επαρέλαβα το μαραφέτι. Έβαλεν τζι ο χάσπας την πλαθκειάν του ως μέγας χορηγός τζι αντακώσαμεν μαείρεμμαν.

Ο τακτικός και πιστός αναγνώστης ήδη υποψιάζεται ότι για να κάθουμαι να γράφω ποστ, έννεν επειδή εκατάφερα ένα cheesecake, 2 κρεμ μπρουλέ, ένα μουσακκά μιλλωμένο τζι έναν νηστίσιμο, γαρίδες με μους αγγουριού, μαροκινή σαλάτα με μελιτζάνες και ακτινίδιο, και ψωμί Βουργουνδίας μέσα σε μισή ώρα.

Το εναρκτήριο πρόγραμμα περιλάμβανε σπιτική πίτσα, παγωτό φράουλα τζιαι γαρίδες με μέλι και δεντρολίβανο συνοδεία ρυζιού.

Κάμνουμεν τη ζύμη της πίτσας. Ασπούμεν, εν γίνεται μέσα σε ένα λεπτό να έshεις μια μάππα ζυμάρι έτοιμο για κακοποίηση! Φιξαρέλλα πελλέ μου, my predominant thought.

Μεν σας τα πολυλοώ, ως δαμέ ήταν η ευχάριστη μου η εμπειρία. Η σάλτσα της πίτσας έφκηκεν μου πορτοκαλιά φωσφόρα γιατί η συνταγή εν εδιευκρίνιζεν ότι το καρότο έπρεπε ναν νορμάλ μεγέθους, τζιαι η σημείωση ότι "η ζύμη είναι αρκετή για 2 πίτσες" ήταν με μιτσιά γράμματα κάπου πας την εικόνα. Έτσι εβρέθηκα με ένα ψουμί πάχους 10 εκατοστών περιχυμένο με πορτοκαλιά σάλτσα, να διά καρροθκιές, τζιαι μόνο μετά που 2-3 ώρες που εκρύανεν τζι έσφιξεν εθθύμιζεν αμυδρά πίτσα.

Το παγωτό ήταν μέλι, σόρρυ εξήχασα.

Μετά εσκέφτηκα αντί για ρύζι, να κάμω πουρέ πατάτας. Μάνα μου ζάβαλλι μου, που πας μαρή ανυπόλυτη στους σπλίγκαρτους; Χωρίς να έχω χαπάρι πώς γίνεται ο πουρές παραδοσιακά, τζιαι χωρίς να γυρέψω συγκεκριμένη συνταγή για το θέρμομιξ, έσυρα του μέσα κάμποσες πατάτες βραστές με μια ΣΤΑΞΗ γάλα (έξερα ότι έshει γάλα η υπόθεση, αλλά εν έξερα πόσο) τζι επυρκόλησα το. Μάαανα μου ζάβαλλι μου... έshει κουγκριομηχανή πον κάμνει έτσι πράμα. Ούτε εξηκόλλαν που πάνω. Στα πολλά πολλά, έφκαλα το τζιαι εστόκκαρα τα παράθυρα γιατί εβάλλαν αέρα.

Στα ενδιάμεσα, σημειώσατε ότι απέκρουα προτάσεις του χάσπα για "να παραγγείλουμε τζιαι κανεί".

Η πρώτη μέρα εκαταχωρήθηκε ως Πιλοτική, για να μεν τα βάψουμεν μαύρα.

Τη δεύτερη μέρα έπια να σφίξω χυμό των μωρών. Με κότζια θέρμομιξ, σκέφτουμαι, ποιος κάθεται να ξαναστίψει πορτοκκάλια στο shέρι;! Έτα ούλλα μέσα, με τα φύλλα τζιαι τες κόκκόνες (όσοι εν κατέχετε που θέρμομιξ, μεν στυλλομμαθκιάζετε - έτσι φημίζεται ότι δουλεύκει, με ακατέργαστο υλικό). Η συνταγή έγραφεν να βάλω τζιαι ζάχαρη. Εν έβαλα γιατί εθεώρησα ότι αν έθελα να τους ποτίζω ζάχαρη, εγόραζα τους τζιαι Κεανίτα τζι επήαιννεν πάσα κακό.

Μάαααναα μου ζάβαλλι μου... Λανέητ, γιου νόου;

Των αθρωπουθκιών έδωκα τους χωρίς να το δοκιμάσω... Ο Άθρωπ μόλις το εγεύτηκεν εμιτσοκάμμισεν τζι εκούντησεν μου το, ο Ούτποτ έθελε τζιαι δεύτερο καλαμάκι για να φτυχά τζιαι έκλαιεν που έλειψεν. Μάνα μου ο γλυτζιής μου τζι εν ηφκάλλει σκάρτο.

Άσε...

"Επέτυχες το, α;" - το σχόλιο του χάσπα για τη συσκευή.

Τέσπα. Επιφυλάσσομαι.

On an completely different note, το Σαββατοκυρίακο επίσης εγνώρισα το νέο γκόμενο της φίλης μου. Είμασταν τρία ζευκάρκα: οι παλιοί είχαμε απόσταση πολλών καναπέδων μεταξύ μας τζιαι εσυμπεριφερούμασταν σαν συγκάτοικοι, ενώ οι "νεοσύστατοι" εκάθουνταν ο ένας πας τον άλλο τζιαι ετρυφεριάζουνταν, 200 χρονών πλάσματα. Και σε εκείνο το σημείο εδιερωτήθηκα...

What about us?



What about sunrise

What about rain

What have we done to the world

Look what we've done



♫ Ah Ah Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah Ooooooooooh


Thursday, March 8, 2012

Τζι αν διώ αλουσία μεν με παρεξηγάς

Εν που "κάτι κάμνουν σε ένα χωρκό": που τες πιο επαρκείς απαντήσεις που μου δόθηκαν στην απορία μου γιατί δεν θα έχουμε νερό για τρεις μέρες.

Μια πιο εμπεριστατωμένη απάντηση περιλάμβανε τζιαι το "Τερσεφάνου".

Παντελώς απέχων από της τηλεοράσεως γαρ, διερωτάσαι τι εν τούτο που μπορεί να κάμνουν σε ένα χωρκό ώστε να πρέπει να μείνει μια ολόκληρη πόλη άπλυτη τζιαι ΑΝΕΑΓΑΡΩΤΗ τρεις μέρες.

Τρεις μέρες!

ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ!!

ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ!!!

(   (  ( (( ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ )) )  )   )


Εσυνάξαν τους χωρκανούς τζι εττελιάσαν τους τζιαι πιτούν τους νερό ώστι να μολοήσουν; Απλώσαν τους (στον ίδιο περιφραγμένο χώρο πάντοτε) τζιαι κάμνουν τους το μαρτύριο της σταγόνας; ΕΝ ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΚΑΜΝΕΤΕ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΗΣ ΣΤΑΓΟΝΑΣ ΡΕ ΑΧΑΠΑΡΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ!!

Στην αρχή επαραμίλουν ότι ούτε στην Αφρική εν κάμνουν τόσες μέρες χωρίς μια στάξη νερό. Ύστερα είπα να το δω με άλλο μάτι... ότι τόσο large είμαστε που γύρνουμε Evian για να παν κάτω τα σκατά.

Σόρρυ αν έτρωες καπήρα.

Ένημπόρω πιον.


υ.γ. Μάστρε, να χαρείς! Τι μου στέλλεις ένα γαρύφαλλο κότchινο όπως το καυλιντήρι σήμερα; Σοβαρά, τι υποτίθεται πως πρέπει ή μπορώ να το κάμω;;; Πιλέμου νερό να το βάλω μέσα εν έχω. Άε άε χωρκατιλλίκια τωρά!