»

Wednesday, October 17, 2012

Σαϊκκούκκις

Θυμάσαι που κάπου κάποτε εξέφρασα το resolution να γίνω "γλήορη"; Ούτε 'γω.

Το ότι κάθε νύχτα, ΚΑΘΕ ΝΥΧΤΑ,

(   (  ( ((KAΘΕ ΝΥΧΤΑ)) )  )   )
 
σκουπίζω, σφογγαρίζω τζιαι ενίοτε σιερώνω, εν μετρά για γληορκά. Γλήορη είσαι άμαν τα έshεις τούτα για μπρέκφαστ τζιαι σύρνεις πάνω τζιαι κανένα κκέηκ γεωγραφίας ή καμιά μαρμελάδα.
 
Ε το λοιπόν, εψές με το που ετζοιμηθήκαν τα αθρωπούθκια, ήμουν ντετ, νεκρός, μουέρτο. Τα άπλυτα ήταν shιονωμένα πόξω που το πλυντήριο, εκαρτερούσαν γυρί. Η βούρνα ημι-τρουλλί. Που τους πάγκους εγώ έλειπα. Στο πάτωμα τάτσουλλοι (shαιρετούμεν) τζιαι πατημένα μακαρόνια. Θκυο κούππατσοι ξεshειλισμένοι με ασιδέρωτα. Οι καναπέδες σεισμόπληκτοι, τα παιχνίθκια all over the place ξηντερισμένα. 'Εθελα, όμως, να κάμω κάτι άλλο.
 
Για εξασφάλιση του αισθήματος της γληορκάς, απαιτείται, ενώ επιλαμβάνεσαι τούτων ούλλων, να μοσχομυρίζει κάτι στο background άλλως φούρνο.
 
"Θα κάμω cookies με το Θέρμομιξ", αποφάσισα. Η αλήθκεια ήταν κομμένη η ποινή που πολλά πριν, γιατί είχα πιάσει τα αθρωπούθκια τζι επήαμεν να γοράσουμεν τα υλικά (για το καθένα ερώτουν όποια γεναίκα έβρισκα ομπρός μου για να βεβαιωθώ, διαφορετικά ήταν να πιάσω "Ι can't believe it's not butter"). Ήμουν κουρτισμένη να ζαχαροπλάσω εψές (σημείωσε ότι μόνο τζέλλυ έκαμα ως τωρά).
 
Τέλος πάντων, μες τον πανικό που επικρατούσε γυρώ μου, εξησκόνισα το θέρμομιξ τζιαι άρκεψα να κάμνω χημείες. Μια οκκά βΟτυρο, τρεις οκκάες ζάχαρη... σήριουσλι, εν έτσι που γίνουνται τα πισκόττα;;
 
Ποτζεί ποδά έπλασα κάτι στρογγυλόμορφα πράματα τζιαι έσυρα τα στο φούρνο για 10 λεπτά. Άρκεψα να συμμαζεύκω τζιαι να σφουγγαρίζω, νιώθωντας πολλά Λούσυ με τες μυρωθκιές του φούρνου.
 

 Which part of "place them apart, these babies tend to spread" don't you understand?

 
Αμάναμου, λαλώ, αν τα δουν τούτα οι χωρκανοί εννά με βάλλουν μες την ίδια πρόταση με την Αχάπαρη, and we all know there's no room for both of us.
 
Έπλασα άλλα. Ππιριλιά, τζιαι με απόσταση ενός μέτρου μεταξύ τους. 
 
 


Αλλό λλίο να μας ψήνεις έναν-έναν


Νομίζω έσωσα την τιμή μου λλίον, έννε;


Βραστούθκια εν είχαν λάθος. Τωρά που εκρυάναν εν τέλεια ζάχαρη με βΌτυρο ρε κουμπάρε. Γιαξ. Τρώεις τα τζι εν πάσιν κάτω, κολλούν μες το λαιμό. Αλόπως εν που ξέρω ίνναμπόχουν μέσα; Γιατί, αντικειμενικά, σάννα μου εν πολλά καλά.
 
Πάω να έβρω άλλη συνταγή για πόψε. Να τους κάμω ψαρόσουπαν αλόπως. Τούτο το "αλόπως" λαλώ το πολλά αλόπως - εκατάλαβα το όταν άκουσα τον άθρωπ να το λαλεί. Αχαχαχ. Αλόπως μόνο εγώ το λαλώ (δαμέ στηρίζουμαι πολλά πάνω σου, Ποστ).

Άτε, καλήν ημέραν άρχοντες.

20 comments:

Αχάπαρη said...

Hξερα το! Ηξερα το οτι είσαι one of us!

Τζειντα μαύρα πιριλιά πουπάνω τους τι είναι?

ΣΜΙΛΙ ΤΩΡΑ said...

Η περιγραφή της κουζίνας σου μοιαζει πολλά με την δική μου. Τζαι εγω μπορώ να τα αφήκω ως την επομένη αλλά λόγω σμιλιού, όχι μπισκότων.

Μια χαρά φαίνουνται (η δεύτερη προσπάθεια). Για την πρώτη εν ότι πρέπει για το κλαπ που ανέφερες.

Sike said...

ε όι τζιαι one of you!! ουυυυ 666 +++++++ Έγινεν μια η ώρα ώστι να καταφέρω να φκω που το κλαπ (σας)! Τα ππιριλιά είναι φατζιές.

Σμιλί, το σμιλί εν ίσως το μόνο πράμα που μπορώ να κάμω ΑΦΟΥ επικρατήσει πρώτα η τάξις!

Rania said...

φατζιές πάνω στα μπισκότα! you are onto something here..να το πλασάρεις!

thalassamov said...

φαίνονται καλά πάντως...
Απορία: εσύ μόνη σου πρέπει να φέρεις την τάξη στο χάος; Ο σύζυγος τί κάνει;

αν θέλεις συνταγές δες εδώ
www.foodgawker.com
www.joyofbaking.com

Μάνα said...

Μεν ακούεις τη Θάλασσα. αν θέλεις καλές συνταγές τζαι βοήθεια ξέρεις που να απευθυνθείς.

άσπρο και παχύ said...

οοοο!!! τεράστια επιτυχία!!! Εύγε!

Kolona said...

Το όλο σκεπτικό σου, η φωτογραφία με τα αποτυχεμενα φατσικως μπισκότα και η δεύτερη που ακολούθησε με τα επιτυχεμενα φατσικως μπισκότα, το ότι μπηκες στη διαδικασία να ξαναδοκιμασεις και γενικά η όλη φάση, μου θύμισαν τον εαυτό μου, τότε πριν καμία τετραετία που άρχισα να μεταλασσομαι....

Be aware! Δεν θέλει πολλα να γίνει το κακο. Και εσυ είσαι πιο επιφοβη. Ήδη έχεις θερμομιξ. Εγω δεν είχα. Αποκτησα μετα τη μετάλλαξη σε νοικοκυρά, δουλα και ρουκέτα.

Sike said...

θάλασσα, worry not. Ξητρουλλίζει τη βούρνα τζιαι απλώνει τα ρούχα :]

κολόνα, εν με φοούμαι γιατί μπόρα είμαι θα περάσω. Nothing stays with me. Αν και εν το όνειρο μου να επαγγέλλομαι οικοκυρά.

σμάιλς

Beatrix Kiddo said...

φατjιες? like for real?
!!!!
οξα εν σοκολατα και περιπαίζεις μας?

πάντως αν θέλεις συνταγή για ψαρόσουπα ξερω μιαν, απιστευτη :P

Sike said...

εν την αχάπαρη που περιπαίζω για να μεν νιώθει άshημα. Doesnt it sound like something she would do? :D
δώσε τη συνταγή, αν εν του θέρμομιξ ακόμα καλύτερα

Πρασινάδα said...

Τωρά που θα επαναπατριστώ θα παρέχω κατ'οικων μαθηματα....just saying! :P

Neerie said...

ανταλλάσσω θερμομιξικά μπράουνις με θερμομιξικά πισκόττα

postbabylon said...

τι εννοείς αλόπως;; σίουρα λαλώ το ον ε ρεγκιουλαρ μπέησις.

ππιεσ:
μεν σιδερώννεις κόρη, παίξε πελλόν.

Sike said...

post, μεν μου εκαλόμαθες με την αβάσταχτη ελαφρότητα του νερού σας! εμένα πάντως φκαίνουν πατσιαούρκα...

neerie, εδω και τώρα!

Grouta said...

Αλοπως νομιζεις οτι εισαι καλυττερη μας!

Τα μπισκοτα, λαστ ταϊμ αϊ τσιεκντ, πρεπει να απλωνεις την ζυμη τζαι να τα κοφκεις με φορμες διαφορων σχηματων ή εν ποτηρι... Για να μεν γινουνται παραθκιανταλα...
(Φρι αντβαϊς)

ΑΤΣ!

Anonymous said...

τα πρώτα που είδα ενωμένα μαζί, ενόμιζα πως ήταν τριμιθωτές!!!

drSpock said...

Για αλάνθαστες συνταγές γλυκών συνιστώ Παρλιάρο. Ειδικά μια συνταγή του για μαλακά μπισκόττα με chocolate chips που είναι υπέροχα (ζεστά και κρύα), εύκολα και σόρρυ τζιόλας φαίνονται πιο ωραία που τούτα του Θερμομίξ!

Σχεδόν 40 said...

Έκαμα τα τζι εγώ, εβκήκαν καλά, αλλά ήβρα πολλή την ζάχαρη. Γενικά οι συνταγές του θερμομιξ έχουν βούτηρο τζαι ζάχαρη πολλή.

Anonymous said...

Τζιαι ξέρεις, α; όποτε εν έτσι χαμός στο σπίτι, πλακώνουν τζιαι επισκέπτες γαμώ το κέρατο μου μέσα γαμω...( σόρρυ αλλά εν ήξερα που να βάλω *)