»

Thursday, September 9, 2010

Γαιοκτήμονας

Το γεγονός ότι που εχτές ανήκει μου ένα οικόπεδο προκαλεί μου διάφορα συναισθήματα.

Πρώτον, ψώνισμα ότι εκατάφερα το ΤΖΙΑΙ τούτο. Ένα που τα λλία που ονειρέυτηκα στη ζωή μου (αλλά με πολλά δυνατό visualisation, που με εθώρουν να παίζω μέσα σε Α’ γυναικείο ρόλο, όι όπως το να γίνω μοντέλο/ροκ σταρ/πρόεδρος της Κόπρου) ήταν το να αποκτήσω δικό μου σπίτι, ό-π-ω-ς το θέλω τζιαι με τέρας αυλή. Ο μόνος τρόπος να γινόταν αυτό ήταν να γοράσω οικόπεδο τζιαι να κτίσω. Ε, τωρά έχω οικόπεδο. :ζ

Δεύτερο, μιαν ωμέγα θλίψη: τωρά το σπίτι μου εννάν για πάντα τζιαμέ;;; Είμαι σίουρη; Δις γουωζίτ; Θα ζω τζιαμέ, θα γεννήσω τζιαμέ, θα τρώω τζιαμέ, θα τζοιμούμαι τζιαμέ, θα γεράσω τζιαμέ, τα μωρά μου θα λαλούν ότι εν που τζιαμέ; Τζιαμιά. Γιατί με το που απέκτησα το οικόπεδο, ήχησε στα αυτιά μου, αντί το σύνηθες Haaallelujah, το Roamer, wanderer, nomad, vagabond, call me what you will?! Γιατί ξαφνικά ένιωσα ότι από τούδε και στο εξής θα είμαι παλλουκωμένη έναν τόπο; Γιατί θέλω να βουρώ ώσπου να φτάσω Αμερική;
Ίσως επειδή το οικόπεδο κόφκει νάκκον μακρά που τον ιδεώδη μου τόπο; Έννεν στα σύνορα του δήμου που ήθελα (γιατί εν εγοράζουνταν) αλλά σε μια νεκρή ζώνη μεταξύ αυτού και της γειτονικής κοινότητας. Ούτε κοντά, ούτε μακριά. Τζιαι κοντά τζιαι μακριά.

And I’ll redifine anywhere.

Εν ποτζείνες τες περιοχές που σε 5-6-10 χρόνια εννα λαλούμε «Τον τζιαιρόν που ήρταμε εμείς δαπάνω είμασταν εμείς τζιαι οι αλουποί. Τωρά άε, εν έshει τόπο να θκιαλλάξεις». Τα αθρωπούθκια μου με ποιους εννά παίζουν; Με τη Laura Ingalls; Ένα γειτονικό σπίτι έshει μέσα εκκλησία τζιαι γήπεδο του τέννις. Ένα άλλο σκόρπιο σπίτι έshει πισίνα. Ένα άλλο έshει βενζινάδικο. Εshει τζιαι κάτι μάντρες... Προσπαθούν να μου πουν κάτι; Ότι τζιέξω τζει που πάμε εν ούλλα σελφ σέρβις; Εννά πρέπει να ανοίξω περίπτερο μες την αυλή μου; Εννά αντέξω χωρίς κομφόρ within (my) walking distance?

Νομίζω είδα τον Joe Cartwright κάπου στον ορίζοντα...

Τέσπα, where I lay my head is home.

Ενόμιζα ένιωθα τζι άλλα πράματα αλλά τελικά τούτα ένη. Εννά μου περάσει.

Τωρά πρέπει να καταλήξουμε σε τι σπίτι θέλουμε να κτίσουμε: ξύλενο; τούβλενο; χάρτενο; Ο χάσπας φοάται το ξύλενο, νομίζει εννά του φυσήσει ο λύκος τζιαι να ππέσει. Εγώ εν θέλω τούβλενο, εννά αναγκαστεί ο λύκος να μπει που την καμινάδα τζι αν δεν έχω καζάνι να βράζει τζείντην ώρα εφάμεν την/τον. Εννα μας περάσει.


My body lies, but still I roam
- ok, Ι overshote it.



υ.γ. ήταν να παίξω πελλόν για το ότι έπαιξεν μια γύρα που το google για τη Λώρα και την Μπονάντζα, αλλά επειδή ήβρα κάτι που θέλω να δείτε (οι γεροσκούλουτζιοι της παρέας), παραδέχουμαι το. Λοιπόν, στούντην σελίδα δέτε τη Λώρα τότε (antes) και τώρα (ahora) - φιρτείτε!

19 comments:

Gourounella said...

Ααααααα μα είσαι έγκυος πάλι;;; ΑΑΑΑααααα σοκαρίστηκα!! Πότε θα έρθει και μένα η σειρά μου;

ρίτσα said...

ράντζο ωστέ.με το καλό τζιαι μια χαρά εν τζιαμέ. να φκαίννεις πόξω που το κατζιέλι τζιαι να φκάλλεις φωτογραφίες την κυπριακή φύση
ε άτε, θέλεις 3 γιούδες;
τουν τουρουτουτουτουν τουν

Anonymous said...

Έκαμες το πρώτο βήμα χρεντ. Το οικόπεδον εννοώ. Έμεινεν το σπίτι τωρά. Εν θα πώ πολλά για την ώρα.
Προχτές ήρταν επίσκεψην έσσω οι κουμπάροι μας. Εν στη φάση του να γοράσουν οικόπεδο για να χτίσουν τωρά. Ο κουμπάρος θέλει ξύλενον, η κουμέρα φοάται το τζαι θέλει κούγκρενον. Έκατσα τους τζιαμέ τζαι είπα τους καμπόσα. Νομίζω εννα την καλάρουμεν. Πε του χάσπα να παρετήσει τες πελλάρες τζαι να καϊλήσει, τζι εν πολλά τα benefits πέραν του οικονομικού

Defiance said...

Where ever i may roam...
Καλλύτερα ρε, όσο πιο απομονωμένα γίνεται να έσιεις την ησυχία σου. Απλά βάλε κεντρική θέρμανση αντί για τζάκι, καλού κακού :P

Anonymous said...
This comment has been removed by the author.
ρίτσα said...

μα τζιήνα τα βυζιά εν της λώρας;!

Sike said...

*ττάκκα ττούκκου το σφυρί στην έδρα*

καταρχάς, ίνβιχτε σόρρυ που σε άφησα να φαίνεσαι χάχας, απάντησα στη γουρουνέλλα και μετά είδα ότι μαζευτήκαν κι άλλα σχόλια στο μεταξύ και το έσβησα. Σαν το έσβηνα εξανάγραψες! :]

γουρουνέλλα, στην απάντηση που έσβησα είχα διερωτηθεί αν εν *τούτο* που φκαίνει μέσα που το ποστ! :]

defiance, εγώ θέλω τα ούλλα. Θέλω τζιαι ησυχία στην εξοχή, θέλω τζιαι όλα τα φασίλιτις σε απόσταση ρεψίματος :ζ

ρίτσα, είες πράμαν;; γιατί η φάτσα εν σου φαίνεται τσας μοτιφαρισμένη;

Sike said...

λολ ρε ίνβιχτε... βαρκ να εξηγώ στο ποίμνιο

postbabylon said...

Why Laura, you're slower than molasses in winter:-D

hahahah

she said...

μπράβο κορού. άτε καλίχτιστο καλορίζικο. και ετοιμάστου για την χειρότερη περίοδο της ζωής σου

Anonymous said...

@she demon
Μεν μου την αγχώννεις (τζιάλλον)

Joy Tears said...

Πιάσε τροχόσπιτο και κανεί!! :))

Pasxalina said...

"μιαν ωμέγα θλίψη: τωρά το σπίτι μου εννάν για πάντα τζιαμέ;" Παιδί μου...αυτό θα συμβεί μόνο αν δεν αγοράσεις άλλο σπίτι ποτέ ξανά.
Αν όμως στο μέλλον πάρεις και ένα σπιτάκι στη Γαλία, μία φάρμα στην Αυστραλία και ένα διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη, θα έχεις σπίτια και αλλού ;-) Βάζουμε στόχους ψηλά είπαμε...

Ασυγχώρητη said...

ROTFLMAO! Ακόμα τον τίτλο τζαι την πρώτη πρόταση εθκιάβασα. Αν ακούσατε τσιριλλιτό γέλιο κοντά σας ήμουν εγώ!

Πάω να θκιαβάσω την υπόλοιπη ανάρτηση

Mana said...

Τωρά που μας πλατινίσκει ο Μιλτής το χάιγουει τζαι ο Νεμεσις την Αρχαγγέλου μεν φοάσαι τίποτε. σε μια ώρα θα είσαι εκεί που θέλεις να πας...

Neerie said...

Sike
σίουρα πρέπει να έσιει συναγερμούς για καμινάδες

αλλά πε τζαι του χάσπα ότι το ξύλενο βράζει πολλά το σιειμώνα τζι εν δροσερό το καλοκαίρι

ο παπάς μου τζι εγώ γύρνουμεν προς το ξύλενον όμως
(τί εννοείς εν έχουμε λόγο στο σπίτιν σας?)

Αχάπαρη said...

Ούλλες οι ηρωίδες των παιδικών μου χρόνων εκαταντήσαν πορνίδια. My childhood is officially dead.

"Θα ζω τζιαμέ, θα γεννήσω τζιαμέ, θα τρώω τζιαμέ, θα τζοιμούμαι τζιαμέ, θα γεράσω τζιαμέ, τα μωρά μου θα λαλούν ότι εν που τζιαμέ; Τζιαμιά."
ακόμα γελώ.

Anonymous said...

Το λιμπόν
Δώκε παμόν τζι εσού τζι ο χάσπας τζαι άκου δα. Τωρά που εγίνης τζαι οικοπεδούχα τζαι λείφκεσαι το σπίτιν, έχω σου λύσην έτοιμην. Έτοιμην λαλούμεν ολάν.

http://framehousekit.com/

drakouna said...

@Αχάπαρη: Γιατί, έκαμε και η Κάντυ Κάντυ πλαστική βυζιών?