»

Wednesday, October 29, 2008

7 + 7

Ευχαριστώ το Σαρδελλάκι και τον αγαπητό κύριο Hμερολόγιο για την πρόσκληση σε δημόσιο εξευτελισμό με την ομολογία 7 θανάσιμων μου αμαρτημάτων :)

*drum roll*

1. Δεν θέλω να με βλέπουν να κοιμάμαι. Η φάτσα μου τυγχάνει μιας απόκοσμης αλλοίωσης, οποιαδήποτε πόζα και αν πάρω (αν είμαι ανάσκελα, τα μάγουλά μου θα μετακυλιστούν προς τα αυτιά μου και θα μοιάζω με μόγγολο, αν είμαι στο πλάι θα πιττωθούν γύρω από τη μύτη μου και θα μοιάζω με ακκαμμένο χοτ ντογκ - or so I think). Το ότι ο ύπνος μου εμπλουτίζεται από διάφορα ηχητικά εφφέ, ακόμα το έχω filed under "Βάσιμες Υποψίες" κι αρνιέμαι να το προωθήσω στα "Oh dear".

2. H φωτογένεια κι εγώ βεβαίως και χωράμε στην ίδια πρόταση ενόσω μας χωρίζει το "δεν". Μιλούμε φκαίνω όπως το δαίμονα το μαύρο, ανυποθεθκιά απέραντη και είμαι πολλά κρίμα. Ειδικά τη στιγμή που ο χάσπας φκαίνει αλάνθαστος. Για να μεν πω για την κουμέρα μου, που τη θωρείς σε φωτογραφία τζιαι χάνεις το φως σου.

3. Εκνευρίζομαι όταν υπάρχουν μωρά στην παρέα και πρέπει να φαίνομαι ενθουσιασμένη στη θέα τους γιατί είναι η μάνα τους μπροστά. Ουδέποτε ρωτώ ένα μωρό (με φωνή ανεβασμένη κατά 5 οκτάβες και wild nodding σε κάθε "τι"), "τι 'ναι; μα τι 'ναι; τι 'ναι αγάπη μου; α; τι 'ναι; μμ; τι 'ναιι; μμμ; μμμ;". Με εκνευρίζουν τα μωρά που αππώνουνται και θέλουν σημασία. Τρων με τα shέρκα μου άμαν πεις του μωρού, π.χ., "όι αγάπη μου μεν τα πετάσσεις χαμέ" τζιαι πετάσσει τα - η φαγούρα θεραπεύεται μόνο με ξέδωμα διά βουζουνοπατσίασης. Άρα μεινίσκει μας η φαούρα.

4. Eίμαι ευκολόπρηστη bordering αχάριστη. Πρήζομαι και δυσανασχετώ ακόμα κι όταν με έχουν στα όπα όπα. Αλληθωρίζω και το βλέμμα μου μουγκρίζει "ΜΕΝ ΜΕ ΛΑΜΝΕΙΣ, ΜΑΝ!"

5. Τρέμω στην ιδέα της απώλειας αγαπημένου μου προσώπου. Στραγγώ που το κλάμα στην ιδέα ότι μια μέρα θα τον ακουμπήσω και, αντί για τον πουγιόττη μου, θα βρω μια κρύα πέτρα. Περνάμε άξιππα στο επόμενο:

6. Μετανιώνω που θυμόμουν τις φίλες μου όποτε χώριζα από τους εκάστοτε γκόμενους και ήθελα κουλιαντίρισμα παρηγοριάς. Ευχαριστώ το Θεό που με υπέμειναν.

7. Kάθε νύχτα προσεύχομαι, μεταξύ άλλων, να κάνει ο Θεός delete τη μνήμη της μάνας μου σε ό,τι αφορά στη μέχρι πρόσφατα συμπεριφορά μου (φαίνεται να δουλεύκει πάντως), ενώ ταυτόχρονα I'm working on answering lovingly and in complete sentences, αντί να βρυχώμαι χαμηλόφωνα και μονολεκτικά. Για κάποιο ανεξιχνίαστο λόγο, η αγαπημένη μου μάνα είναι ο μόνος άνθρωπος στον οποίο, ενώ την υπεραγαπώ, δεν γυρίζει η γλώσσα μου το συγγνώμη, ευχαριστώ, ή αγαπώ σε.

Κυρία, κυρία, μα έχω τζι άλλα... Με νευριάζει η έκφραση "χ +1" (10 +1 συμβουλές, 50 +1 λόγοι, 76574 +1 πράματα). Γιατί δεν μας λένε από την αρχή "11 συμβουλές, 51 λόγοι, 76575 πράματα"; Και γιατί δεν λένε ποτέ "10 +2" ή "50 +43"; Επίσης. Τα μαλλιά μου υπαγορεύουν τη διάθεσή μου. Δεν είμαι καλή παρέα γιατί βαριέμαι να κουτσομπολεύω άλλους ή να μιλώ για τον εαυτό μου. Άρα απομένουν πολύ λίγα πράγματα για συζήτηση (με ορισμένα σύνολα). Λατρεύω να χάσκω με ένα καλό φίλο (το καταφέρνω με φίλες και αδερφό, ενώ με τον χάσπα θέλει ακόμα λίγο δούλεμα), τουτέστιν να αράζουμε και να μη χρειάζεται να γεμίζουμε τη σιωπή. Και όταν "τελειώσουμε", να νιώθουμε λες και μόλις είχαμε την παsh συζήτηση. Όταν έκλεισα τα 28 χάρηκα γιατί μέχρι εκείνη την ώρα νόμιζα πως ήμουν 30 ("είσαστε 30 χρονών, τι περιμένετε;" κτλ κτλ). Θέλω να γυμνάζομαι αλλά βαριέμαι τη ζωή μου. Αδυνατώ να σταυρώσω γυμναστήριο, ή οποιαδήποτε μορφή άσκησης, για πάνω από 2-3 φορές. Επίσης. Ο οργανισμός μου ανταποκρίνεται σε διάφορες θεραπευτικές αγωγές (κρέμες, αλοιφές, μάσκες ομορφιάς, βιταμίνες, κτλ) τις πρώτες 2-3 μέρες. Μετά τακκώνει τα και εν νώθει. Νομίζω αυτό λέγεται καλός μεταβολισμός. Καλάθκια.



Καλείται στο βήμα η Neerie με τον όρο να μας τα πει τσιαττιστά, και όλοι της γης οι αχάπαροι, γιατροί, ερπετά, έντομα και λοιποί ασθενείς.

11 comments:

Unknown said...

To 2 soooooo true για μένα! Θωρώ την φάτσα μου στις φωτογραφίες τζιαι λαλώ "Μα έτσι είμαι που τ' αλήθκεια?" Ώσπου τζι εσταμάτησα να φωτογραφίζουμαι.

Τζιαι το 7. Δυστυχώς.

Gourounella said...

Τουλάχιστον εσύ δεν σαλιαρίζεις στον ύπνο σου!Δεν γυρίζεις πλευρό και βρέχεσαι με τα ίδια σου τα σάλια! Και το χειρότερο δεν σαλιαρίζεις στην αγκαλιά του χάσπα σου!! Κάτι πρέπει να γίνει!

Diasporos said...

χα, χα , χα, εμπνέεις με να γράψω τωρά.

πολλά ωραίες οι αλήθκειες σου, νιώθω ότι σε ξέρω καλύτερα

nic said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Αχάπαρη said...

tziai emena neuriazei me touti i frasi me to 10+1. pe mas 11 olan tziai kanei! en enas pou tous logous pou pote en aksiwthika na mathw gallika toutos nomizw :)

Sike said...

:D

nic said...
This comment has been removed by a blog administrator.
nic said...

μα πάλε έσβησες με;

Sike said...

να μεν γράφεις αισχρόλογα άλλη φορά

nic said...

σβήννε ρε, σβήννε να δούμε τι θα καταλάβεις...
τζαι άλλαξε μου το όνομα του βλογ μου είπα σου! Έκαμες με Πάπα!!
χάτε!

mpiskotaki said...

Μεν σε νευριάζουν τα μωρά που θέλουν σημασία, εν μωρά.

Εν οι μάνες τους οι τραγικές που εν τους διούν δυο πάτσους να μάθουν να φέρουνται. Τζίνες μισώ τες!