»

Saturday, June 21, 2008

Μια βδομάδα μετά

Θέλω να ξεχάσω…

Το δίλεπτό μου ξέσπασμα στη μητέρα μου μετά στριγγλιών και δακρύων, γιατί αντί να ηρεμούν εκείνοι εμένα συνέβαινε το αντίθετο. Και το αντίστροφο.

Τον Χάσπα που διακατεχόταν από ένα Άλφα εκνευρισμό και δεν δεχόταν να βγάζουμε φωτογραφίες με τους φίλους μας μην τυχόν και καθυστερήσουμε τον κόσμο που περίμενε για να μας συλλυπηθεί.

Τον Χάσπα που δεν έκανε σαν τρελός απ’ τη χαρά του όταν έπαιξε ο ύμνος του Ολυμπιακού για την είσοδό μας στην αίθουσα, αλλά αντίθετα είπε ότι πρέπει να σεβόμαστε και τους αντιπάλους (βρήκε μέρα να θυμηθεί ότι ο κουμπάρος του είναι Βάζελος).

Τα παιδάκια που παίζανε με κάτι πετρούλες που κρεμόντουσαν από το νυφικό, με αποτέλεσμα να απωλεσθεί μια αξίας δεκάδων ευρώ (βασικά χέστηκα, έτσι το είπα αυτό, χάριν της ιδιοτροπίας).

Το ότι, κατά το συγκλονιστικό χορό του αγγουριού, δεν άκουσα ούτε νότα απ’ το τραγούδι μας (βλ. κάτω) γιατί ο Χάσπας είχε όρεξη για κουβέντα σαν να και θα πιάναμε σχέσεις (ίσως να ‘ταν καλύτερα όμως, γιατί μπορούσε να συγκινηθώ και να χαλάσω το μακιγιάζ).

Τη διακόσμηση που έκανε το ανθοπωλείο που ήταν λες και τους είπα ότι μισώ τα λουλούδια και δε θέλω να τα βλέπω ούτε ζωγραφιστά.

Kάτι πρώτα μας ξαδέρφια που ήρθανε συν γυναιξί και απαγορευμένοις τέκνοις στο δείπνο με το έτσι θέλω και φέρανε κάτι ψωροευρώ.

Την δεσποινίδα Πρώτηφοράτηβλέπω Ρεζιλοακάλεστη Ασχετίδου που άρπαξε το μπουκέτο που έριξα μέσα από τα χέρια μιας που το άξιζε.


Θέλω να (και θα) θυμάμαι…

Μια πολύ γλυκιά χειρονομία από δυο φίλες που μου στείλανε μια ωραία και μεγάλη ανθοδέσμη πρωί πρωί για να ξεκινήσει όμορφα η μέρα μου.

Το ότι όλα πήγαν θαυμάσια κι ότι η υπόθεση με τα ανύπαρκτα λουλούδια ήταν το ελάχιστο που θα μπορούσε να μας συμβεί.

Το καλό φαγητό και τη διασκέδαση με τους φίλους μου.

Το ότι όλοι φάνηκαν ικανοποιημένοι.

Τα συγκινητικά δώρα από φίλους.

Τις φίλες μου που ήταν όλες κούκλες.

Τη μητέρα μου που ήταν κούκλα.

Τον Χάσπα με το ωραίο κουστούμι...

Τέλος, ευχαριστίες στoν Μορφέα που αργότερα ανέλαβε τον Χάσπα πριν προλάβει να με δει που έγινα σαν μαδημένο κοτόπουλο στον κάμπο έχοντας καταβρέξει τα μαλλιά μου καταλάθος στην προσπάθειά μου να βρω το ζεστό και το κρύο...

9 comments:

Unknown said...

Τελικά τέλος καλό όλα καλά?? Τούτο έχει σημασία! Τζιαι μετά που χρόνια νομίζω μόνο τα καλά εν να θυμάσαι :)

Anonymous said...

Βίον ανθόσπαρτοοοοον!!!

Starry Night said...

einai gia thimase tin mera vre! :) sigxaritiria, na zisete! kai to tragoudaki poli omorfo :)

dokisisofi said...

Mipws eisai o krifos erwtas tou "mi xeirotera" ?
Mipos i reziloakalesti (kali ora) itan i Carrie pou tou edine anafora?
Toses simptwseis pia....


Filika
ena akoma xtipima apo tin oriaki diataraxi prosopikotitas oeo

Anonymous said...

Να ζήσετε και πάντα ευτχισμένοι :)

Anonymous said...

επήεν τζαι τούτο!

τωρά για πού θα πάτε είπαμε?

καλά να περνάτε, να είσαστε ευτυχισμένοι μαζί.

SKonte said...

Τέλος, ευχαριστίες στoν Μορφέα που ανέλαβε τον Χάσπα πριν προλάβει να με δει που έγινα σαν μαδημένο κοτόπουλο στον κάμπο έχοντας καταβρέξει τα μαλλιά μου καταλάθος στην προσπάθειά μου να βρω το ζεστό και το κρύο...

gkouh gkouh... diladi meta ti dexiosi...gkouh....ekoimithikete?

Anonymous said...

Σιδεροκέφαλη.

Sike said...

san poullakia!!!



mnkkkkkkkkkkkkkk!!!